Главная страница
Навигация по странице:

  • Жоспар: 1.Балалардағы құрысу синдромы;

  • Жаңа туған нәрестедегі құрысу синдромы

  • Пайдаланылған әдебиеттер

  • Құрысу синдромы Меруерт. Реферат таырыбы рысу синдромы. Орындаан


    Скачать 0.53 Mb.
    НазваниеРеферат таырыбы рысу синдромы. Орындаан
    Дата20.10.2022
    Размер0.53 Mb.
    Формат файлаdocx
    Имя файлаҚұрысу синдромы Меруерт.docx
    ТипРеферат
    #744237




    РЕФЕРАТ
    Тақырыбы:Құрысу синдромы.

    Орындаған:Шакибаева М.Қ

    Емдеу ісі 203-топ

    Тексерген:Терекова Г.Е
    2022

    Жоспар:

    1.Балалардағы құрысу синдромы;

    2.Себептер;

    3.Жіктелуі;

    4.Симптомдары;

    5.Диагностика;

    6.Емі;

    7.Болжау және алдын-алу;




    Қорытынды.

    Пайдаланған әдебеттер.



    1.Балалардағы құрысу синдромы-бұл баланың денесінің сыртқы және ішкі ынталандыруларға тән емес реакциясы, бұлшықет жиырылуының кенеттен шабуылдарымен сипатталады. Балалардағы құрысу синдром есін жоғалтумен немесе жоғалтпай клоникалық және тоникалық сипаттағы ішінара немесе жалпыланған құрысулардың дамуымен жүреді. Балалардағы құрысу синдромның себептерін анықтау үшін педиатр, невропатолог, травматологтың кеңесі қажет; ЭЭГ, НСГ, РЭГ, бас сүйегінің рентгенографиясы, мидың КТ және т. б. Балалардағы құрысу синдромды тоқтатуға арналған дәрілерді енгізуді және негізгі ауруды емдеуді қажет етеді.

    Балалардағы құрысу синдром-бұл құрысулардың пароксизмдердің дамуымен бірге жүретін балалық шақтың жиі жедел жағдайы.Құрысу синдромы 1000 балаға 17-20 жағдай жиілігімен кездеседі: балалардағы құрысу ұстамалардың 2/3 бөлігі өмірдің алғашқы 3 жылында болады. Мектеп жасына дейінгі балаларда құрысу синдром жалпы халыққа қарағанда 5 есе жиі кездеседі. Балалық шақтағы құрысу синдромның жоғары таралуы балалардың жүйке жүйесінің жетілмегендігімен, церебральды реакциялардың дамуына бейімділігімен және құрысуды тудыратын себептердің алуан түрлілігімен түсіндіріледі. Балалардағы құрысу синдромын негізгі диагноз ретінде қарастыруға болмайды, өйткені ол педиатрия, балалар неврологиясы, травматология, эндокринологиядағы көптеген аурулармен бірге жүреді.

    2.Балалардағы құрысу синдром-бұл полиэтиологиялық клиникалық синдром. Жаңа туылған нәрестелерде пайда болатын неонатальды құрысулар әдетте мыналармен байланысты:

    • ОЖЖ ауыр гипоксиялық зақымдануымен (ұрық гипоксиясымен, жаңа туған нәрестелердің асфиксиясымен);

    • интракраниальды жалпы жарақат;

    • құрсақішілік немесе босанғаннан кейінгі инфекция (цитомегалия, токсоплазмоз, қызамық, герпес, туа біткен мерез, листериоз және т. б.);

    • ми дамуының туа біткен ауытқулары (голопрозЭнцефалИя, гидроанэнцефалия, лиссэнцефалия, гидроцефалия және т. б.);

    • ұрықтың алкогольдік синдромы. Құрысулар алкоголь мен есірткіге тәуелді аналардан туған балаларда абстиненция синдромының көрінісі болуы мүмкін;

    • жаңа туылған нәрестелерде сіреспе спазмы сирек кездеседі, бұл кіндік жарасының инфекциясына байланысты.

    Құрысу синдромның себебі болып табылатын метаболикалық бұзылулардың арасында мыналарды бөліп көрсету керек:

    • шала туған нәрестелерде, құрсақішілік гипотрофиясы, галактоземиясы, фенилкетонуриясы бар балаларда кездесетін электролиттік теңгерімсіздік (гипокальциемия, гипомагнемия, гипо - және гипернатриемия).

    • гипербилирубинемия және онымен байланысты неонатальды ядролық сарғаю.

    • эндокриндік бұзылулар-қант диабетіндегі гипогликемия, спазмофилия мен гипопаратиреоздағы гипокальциемия.

    Нәрестелердегі құрысу синдромның генезінде кеуде және ерте балалық шақта жетекші рөл атқарады:

    • нейроинфекциялар (энцефалиттер, менингиттер);

    • жұқпалы аурулар (ЖРВИ, тұмау, пневмония, отит, сепсис);

    • ӘЧ;

    • вакцинадан кейінгі асқынулар;

    • эпилепсия.

    Балалардағы құрысу синдромның жиі кездесетін себептері-ми ісіктері, ми абсцессі, туа біткен жүрек ақаулары, улану және интоксикация, орталық жүйке жүйесінің тұқым қуалайтын дегенеративті аурулары, факоматоздар.

    Балалардағы конвульсиялық синдромның пайда болуында белгілі бір рөл генетикалық бейімділікке жатады, атап айтқанда метаболизм мен нейродинамиканың мұрагерлік сипаттамалары, құрысудың төменгі шегін анықтайды. Инфекция, дегидратация, стресстік жағдайлар, өткір үгіт, қызып кету және т. б. балада құрысуды тудыруы мүмкін.

    Жаңа туған нәрестедегі құрысу синдромы



    3.Шығу тегіне байланысты балалардағы эпилептикалық және эпилептикалық емес (симптоматикалық, қайталама) құрысу синдромды ажыратады. Симптоматикалықтардың қатарына фебрильді (инфекциялық), гипоксиялық, метаболикалық, құрылымдық (орталық жүйке жүйесінің органикалық зақымдануымен) құрысулар жатады. Айта кету керек, кейбір жағдайларда эпилепсиялық емес ұстамалар эпилепсияға айналуы мүмкін (мысалы, ұзақ, 30 минуттан астам құрысулық ұстамамен, қайталама ұстамалармен).

    Клиникалық көріністерге байланысты жеке бұлшықет топтарын қамтитын ішінара (локализацияланған, фокальды) құрысулар және жалпыланған құрысулар (жалпы конвульсиялық ұстамалар) бөлінеді. Бұлшықет жиырылуының сипатын ескере отырып, құрысулар клоникалық және тоникалық болуы мүмкін: бірінші жағдайда Қаңқа бұлшықеттерінің жиырылу және релаксация эпизодтары бір-бірін тез ауыстырады; екіншісінде релаксация кезеңдерінсіз ұзақ спазм болады. Көптеген жағдайларда балалардағы құрысу синдром жалпыланған тоник-клоникалық құрысулармен жалғасады.

    4.Типтік жалпыланған тоникалық-клоникалық ұстамалар кенеттен басталады. Кенеттен бала сыртқы ортамен байланысын жоғалтады; оның көзқарасы адасады, көз алмаларының қозғалысы өзгермелі болады, содан кейін көз жоғары және бүйірге бекітіледі.

    Құрысулық шабуылдың тоникалық кезеңінде баланың басы артқа лақтырылады, жақтары жабылады, аяқтары түзетіледі, қолдары шынтақ буындарында бүгіліп, бүкіл денесі қатаяды. Қысқа мерзімді апноэ, брадикардия, терінің бозаруы және цианотизмі байқалады. Жалпыланған құрысулық ұстаманың клоникалық фазасы тыныс алудың қалпына келуімен, бет және қаңқа бұлшықеттерінің жеке бұралуымен, сананың қалпына келуімен сипатталады. Егер құрысулық пароксизмдер сана-сезімді қалпына келтірместен бірінен соң бірі жүрсе, онда бұл жағдай құрысулық мәртебе ретінде қарастырылады.

    Балалардағы құрысу синдромның ең көп таралған клиникалық түрі-фебрильді құрысулар. Олар 6 айдан 3-5 жасқа дейінгі балаларға тән және дене температурасының 38 °C-тан жоғары көтерілуі аясында дамиды. Балалардағы фебрильді ұстамалардың ұзақтығы әдетте 1-2 минутты құрайды (кейде 5 минутқа дейін). Балалардағы құрысу синдромның осы нұсқасының барысы қолайлы; тұрақты неврологиялық бұзылулар, әдетте, дамымайды.

    Интракраниальды жарақаты бар балалардағы құрысу синдром бұлақтардың ісінуі, регургитация, құсу, тыныс алудың бұзылуы, цианозмен бірге жүреді. Бұл жағдайда құрысулар бет немесе аяқ-қол бұлшықеттерінің белгілі бір топтарының ырғақты жиырылу сипатына немесе жалпыланған тоникалық сипатқа ие болуы мүмкін. Нейроинфекциялар кезінде балалардағы конвульсиялық синдром құрылымында тонико-клоникалық конвульсиялар басым болады, оксипитальды бұлшықеттердің қаттылығы байқалады. Гипокальциемиядан туындаған Тетания флексорлы бұлшықеттерде ("акушердің қолы"), бет бұлшықеттерінде ("сардоникалық күлімсіреу"), жүрек айнуы мен құсу бар пилороспазм, ларингоспазммен сипатталады. Гипогликемия кезінде құрысулардың дамуына әлсіздік, терлеу, аяқ-қолдардағы діріл, бас ауруы жатады.

    Балалардағы эпилепсиядағы құрысу синдром үшін "аура" алдын-ала ұстамасы тән (қалтырау, жылу, бас айналу, иістер, дыбыстар және т.б.). Өзіндік эпилепсиялық ұстамасы басталады крика бала үшін; - осы танумен және шешім қабылдайды. Шабуыл аяқталғаннан кейін арман пайда болады; оянғаннан кейін бала ингибирленген, не болғанын есіне түсірмейді.

    Көп жағдайда балалардағы құрысулық синдромның этиологиясын клиникалық белгілер негізінде ғана анықтау мүмкін емес.

    5.Балалардағы құрысулық синдромның пайда болуының көп факторлығына байланысты оны диагностикалау мен емдеумен әртүрлі профильдегі балалар мамандары айналысады: неонатологтар, педиатрлар, балалар неврологтары, балалар травматологтары, балалар офтальмологтары, балалар эндокринологтары, реаниматологтар, токсикологтар және т. б.

    Балалардағы құрысулық синдромның себептерін дұрыс бағалаудағы шешуші сәт анамнезді мұқият жинау болып табылады: аурудың, жарақаттың, профилактикалық егудің және т.б. шабуылының алдындағы тұқым қуалайтын салмақ пен перинаталды тарихты анықтау.

    Балалардағы құрысулық синдромды диагностикалауда аспаптық және зертханалық зерттеулер маңызды. ЭЭГ жүргізу биоэлектрлік белсенділіктің өзгеруін бағалауға және мидың құрысуға дайындығын анықтауға көмектеседі. Реоэнцефалография мидың қан ағымы мен қанмен қамтамасыз етілу сипатын бағалауға мүмкіндік береді. Бас сүйегінің рентгенографиясында балада тігістер мен фонтанельдердің мерзімінен бұрын жабылуы, бас сүйек тігістерінің алшақтығы, саусақ саңылауларының болуы, бас сүйек көлемінің ұлғаюы, түрік ер-тоқымының контурларының өзгеруі, кальцийлену ошақтары және құрысу синдромының себебін жанама куәландыратын басқа да белгілер анықталуы мүмкін.

    Кейбір жағдайларда балалардағы құрысусиндромның этиологиясын нақтылауға нейросонография, диафаноскопия, мидың КТ, ангиография, офтальмоскопия, бел пункциясы көмектеседі. Балалардағы құрысу синдромның дамуымен қан мен зәрді кальций, натрий, фосфор, калий, глюкоза, пиридоксин, амин қышқылдарының құрамына биохимиялық зерттеу жүргізу қажет.



    6.Егер құрысулық шабуыл пайда болса, баланы қатты бетке қою керек, басын бүйіріне бұрып, жағасын ашып, таза ауа ағынын қамтамасыз ету керек. Егер балада құрысу синдром алғаш рет пайда болса және оның себептері түсініксіз болса, жедел жәрдем шақыру керек.

    Еркін тыныс алу үшін ауыз қуысынан шырышты, тамақ қалдықтарын немесе құсу массаларын электроотсостың көмегімен немесе механикалық жолмен алып тастау керек, оттегі ингаляциясы орнатылады. Егер құрысудың себебі анықталса, онда оларды тоқтату үшін патогенетикалық терапия жүргізіледі (гипокальциемия кезінде кальций глюконаты ерітіндісін, гипомагниемия кезінде магний сульфаты ерітіндісін, гипогликемия кезінде глюкоза ерітіндісін, фебрильді құрысулар кезінде антипиретиктерді және т.б. енгізу).

    Алайда, жедел клиникалық жағдайда диагностикалық іздеу әрдайым мүмкін емес болғандықтан, симптоматикалық терапия құрусулық пароксизмді тоқтату үшін жүргізіледі. Алғашқы көмек ретінде магний сульфаты, Диазепам, ГГК, гексобарбиталды бұлшықет ішіне немесе көктамыр ішіне енгізу қолданылады. Кейбір антиконвульсанттар (диазепам, гексобарбитал және т.б.) балаларға тік ішек арқылы берілуі мүмкін. Құрысуға қарсы препараттардан басқа, ми ісінуінің алдын алу үшін балаларға дегидратациялық терапия (маннитол, фуросемид) тағайындалады.

    Шығу тегі белгісіз құрысу синдромы, инфекциялық және метаболикалық аурулар, бас миының жарақаттары аясында туындаған құрысулар бар балалар міндетті түрде ауруханаға жатқызылуға жатады.

    7.Фебрильді құрысулар әдетте жасына байланысты тоқтайды. Олардың қайта пайда болуының алдын алу үшін балада инфекциялық ауру пайда болған кезде айқын гипертермияға жол бермеу керек. Фебрильді ұстамалардың эпилепсияға айналу қаупі 2-10% құрайды.

    Басқа жағдайларда балалардағы құрысу синдромның алдын-алуға ұрықтың перинаталды патологиясының алдын-алу, негізгі ауруды емдеу және балалар мамандарының бақылауы кіреді. Егер балалардағы құрысу синдромы негізгі ауруды тоқтатқаннан кейін жоғалмаса, баланың эпилепсиясы дамыған деп болжауға болады.

    Пайдаланылған әдебиеттер:

    • Педиатрия электронды кітабы;

    • Ғаламтор желісі.


    написать администратору сайта