10 Сат Әсел фарм мпс пз1. Фармакология
 Скачать 36.46 Kb.
|
|
Орындаған: Сат Әсел Тобы: 3022 ЖМ Тексерген: Асмагамбетова М.Т. " ФАРМАКОЛОГИЯ " ПӘНІ БОЙЫНША "НЕСЕП-ЖЫНЫС ЖҮЙЕСІ "МОДУЛІНЕН ТӘЖІРИБЕЛІК САБАҚТАРДЫҢ ТАПСЫРМАЛАРЫ» 10 нұсқа Тапсырма 1 ЖАҒЫДАЙЛЫҚЕСЕПТІТАЛДАУ Дәрігердің қабылдауында 40 жастағы ер адам, бас ауруына, бет, аяқтың, белдің ісінуіне, бел аймағының ауыруына, несептің азаюына шағымданады. Суық тиюден кейін бір апта бұрын ауырып қалған. Объективті: беті бозғылт, ісінген. Пульс-80 соққы / мин., кернеулі. АҚ 160/100 мм.сн.бағ. жүрек тондары тұйықталған, ырғақты. Пальпация кезінде іші жұмсақ, ауырсынусыз. Алдын ала диагноз: Созылмалы гломерулонефрит асқыну сатысында. Осы ауруды емдеудің негізгі принциптерін қалыптастырыңыз. Созылмалы гломерулонефритті емдеу принциптері Науқастар аса салқындаудан, шамадан тыс физикалық және эмоциялық жүктеме. Асқынған кезде аурулар стационарлық емдеу көрсетілген. Тамақтану - әртүрлі және калориялы. Артериялық гипертензия және ісіну синдромы болған жағдайда - ас тұзын тәулігіне 6 г-ға дейін шектеу, бүйрек жеткіліксіздігі кезінде-ақуызды шектеу. Дәрілік ем: Асқыну кезеңінде иммуносупрессия мақсатында глюкокортикоидтармен немесе цитостатиктермен емдеу жүргізіледі. Гемокоагуляция, агрегация процестеріне әсер ету үшін антикоагулянттарды (гепарин) тағайындайды. Ремиссия кезінде курантил тағайындалады, симптоматикалық терапия (несеп айдайтын, гипотензивті, ХПН емдеу). 2. Фармакологиялық топтар мен препараттардың атауларын атаңыз. Пациентке осындай дәрілер тағайындалады: Антикоагулянттар және антиагреганттар. Тромбтардың алдын алу үшін қолданылады. Дипиридамол, Гепарин, Тиклопидин Қолайлы. ҚҚСД. Бүйректің иммундық зақымдануын басу үшін қажет. Ибупрофен және Индометацин тиімді. Иммуносупрессорлар. Иммундық реакцияны басу үшін қолданылады. Цитостатиктер (Циклофосфамид, Циклоспорин немесе Хлорамбуцил) және глюкокортикостероидтар (Преднизолон) қолайлы. Қан қысымын төмендетуге арналған препараттар. Бұл Рамиприл, Каптоприл. Несеп айдайтын дәрілер. Фуросемид, Урегид, Альдактон Қолданылады. Созылмалы жұқпалы ауруларды емдеу үшін бактерияға қарсы терапия жүргізіледі. Препаратты таңдау әрбір жағдай үшін жеке жүзеге асырылады. Тапсырма 2 СҰРАҚҚА ЖАУАП БЕРУ Ломефлоксациннің фармакокинетикасы мен химиялық құрылымының қандай ерекшеліктері оның жоғары белсенділігіне, әсердің жылдамдығымен ұзақтығына ықпал етеді? Жауабы: Ломефлоксацин II буын фторхинолондар тобының Бактерияға қарсы дәрі. Ломефлоксацина гидрохлорид-ақшыл-сары түсті ұнтақ. Суда әлсіз ериді және спиртте ерімейді, жылуға және ылғалға төзімді, су ерітіндісінде жарыққа сезімтал. Молекулалық масса 387,8. Фармакокинетикасы Ішке қабылдағаннан кейін ломефлоксацин АІЖ-дан толығымен сіңеді, абсорбция 95-98% құрайды. Плазма ақуыздарымен байланысуы-10%. Денеде кең таралған. Ағзаның тіндері мен сұйық ортасындағы концентрациялар, әдетте, плазмаға қарағанда, әсіресе қуықасты безі тіндерінде және несепте 2-7 есе жоғары. Шамамен 70-80% 24 сағат ішінде несеппен өзгермеген түрде шығарылады. Бүйрек функциясы бұзылған емделушілерде T1 / 2 айтарлықтай артады. Тапсырма 3 ТӨМЕНДЕ КЕЛТІРІЛГЕН КЕСТЕ БОЙЫНША ДЕКСАМЕТАЗОНҒА ФАРМАКОЛОГИЯЛЫҚ СИПАТТАМА БЕРУ Топтық тиістілік → өзара алмасу → әрекет ету механизмі. Глюкокортикостероидтар→Цитоплазмалық рецепторлармен өзара әрекеттеседі және жасушаның ядросына енетін кешенді құрады және мРНК синтезін ынталандырады; соңғы ақуыздардың, оның ішінде липокортин түзілуін индукциялайды, жасушалық әсерлерді жанама етеді. Липокортин А2 фосфолипазасын тежейді, арахидон қышқылының босатылуын басады және қабынудың, аллергияның және т. б. процестеріне ықпал ететін эндоперекис, Pg, лейкотриендердің синтезін басады. →Қабынуға қарсы әсер қабыну медиаторларының эозинофилдарымен босап шығуымен; липокортиндердің түзілуін индуцирлеумен және гиалурон қышқылын өндіретін даналы жасушалар санының азаюымен; капиллярлардың өткізгіштігінің азаюымен; жасушалық мембраналар мен лизосомалық мембраналардың тұрақтануымен (осының нәтижесінде экссудация азаяды) байланысты. Фармакологиялық әсерлері → қолданылуы → дозалары → дәрілік түрлерң→ енгізу жолдары Интерлейкина1 және интерлейкина2, интерферон гамма лимфоциттер мен макрофагтардың босатылуын тежейді. Қабынуға қарсы, аллергияға қарсы, десенсибилизациялайтын, шокқа қарсы, антитоксикалық және иммунодепрессиялық әсер етеді. ГИПОФИЗБЕН АКТГ пен бета-липотропиннің босатылуын бәсеңдетеді, бірақ айналмалы бета-эндорфиннің деңгейін төмендетпейді. ТТГ және ФСГ секрециясын бәсеңдетеді. ОЖЖ қоздырғыштығын арттырады, лимфоциттер мен эозинофилдер санын төмендетеді, эритроциттерді арттырады (эритропоэтиндерді өндіруді ынталандырады). Қолданылуы Ішке, жеке таңдап алынатын дозада, оның көлемі аурудың түрімен, оның белсенділік дәрежесімен және науқастың жауап беру сипатымен анықталады. Дозалары Орташа тәуліктік доза – 0.75-9 мг. ауыр жағдайларда 3-4 қабылдауға бөлінген үлкен дозалар да қолданылуы мүмкін. Ең жоғары тәуліктік доза – әдетте 15 мг.терапиялық әсерге қол жеткізгеннен кейін дозаны біртіндеп (әдетте 3 күнде 0.5 мг – ға) демеуші дозаға дейін-2-4.5 мг/тәул азайтады. Ең төменгі тиімді доза-0.5 - 1 мг/тәул. Балаларға (жасына байланысты) 3-4 қабылдауға 83.3-333.3 мг/кг немесе 2.5-10 мкг/кв.м/тәул тағайындайды. Дәрілік түрлері Дексаметазон өндірісінің 4 нұсқасы бар: 0,5 мг таблеткада (таблетканың барлық мазмұны белсенді компонент болып табылады), 10 таблеткада; ампулаларда Дексаметазон көлемі 1 немесе 2 мл – инъекцияға арналған ерітінді (белсенді компонент – 4 мг), қаптамада-5, 10 немесе 25 ампулалар; сауыттарда (көзге немесе құлаққа тамшылар) 10 мл (1 мл ерітіндіге 1 мг белсенді компонент); тюбиктерде (көзге арналған жақпа) 2,5 г. Енгізу жолдары ішке бұлшықет ішілік көктамырлық Жанама әсері = қарсы көрсетілімдер = тиімді қолдану шарттары = бүйрек және несеп шығару жолдары аурулары кезіндегі рационалды комбинация. жүректің айнуы, құсу аритмия, брадикардия, жүректің тоқтауына дейін артериялық гипотензия, коллапс (әсіресе препараттың үлкен дозаларын тез енгізгенде) глюкозаға төзімділіктің төмендеуі иммунитеттің төмендеуі Тапсырма 4 КЕСТЕНІ ТОЛТЫРУ Созылмалы пиелонефриттің асқынуы кезінде қолданылуы тиімсіз бактерияға қарсы дәрілік заттар
Тапсырма 5 ТЕСТТІК ТАПСЫРМАЛАР 1. Больному с хроническим отитом, перенесшему 3 месяца назад гепатит, назначили антибиотикотерапию по поводу пиелонефрита. В аптеке имеются: гентамицин, тетрациклин, бензилпенициллина натриевая соль, норфлоксацин. Выберите оптимальный антибиотик и схему лечения: гентамицин по 80 мг, в/м 1 раз в сутки тетрациклин по 0,5 г, 4 раза в день бензилпенициллина натриевая соль по 1000000 ЕД, в/м каждые 4 часа норфлоксацин по 0,5 г, 2 раза в сутки 2. У 35-летней женщины хроническое заболевание мочевыделительной системы. На этом фоне присоединилась новая инфекция, вызванная кишечной палочкой, которая чувствительна к левофлоксацину. Определите механизм действия препарата: нарушает строение клеточной стенки бактерий действует на цитоплазматическую мембрану конкурирует с ПАБК инактивирует дигидрофолатредуктазу блокирует ДНК-гиразу блокирует рибосомальный синтез белка 3. Микроорганизм, представляющий проблему для аминогликозидов: Strept. pneumoniae pneumoniae Ps.aeruginosa E.coli Pr.mirabilis 4. Синдром «красного человека» может вызвать: ципрофлоксацин линезолид метронидазол ванкомицин амоксициллина/клавуланат 5. Препараты, дозы которых можно не корригировать при ХПН: Гентамицин Цефоперазон Доксициклин Цефазолин Ванкомицин 6. Женщина, 33 лет, которая длительно лечится по поводу хронического гломерулонефрита, жалуется на повышение артериального давления, изменение распределения жировой ткани, нарушение менструального цикла. C приемом, какого препарата связаны эти жалобы? Метотрексат Беклометазон Фенилбутазон Флуоцинолона ацетонид Преднизолон 7. Дипиридамол: стимулирует синтез простациклина тормозит агрегацию тромбоцитов стимулирует агрегацию тромбоцитов блокирует аденозиндезаминазу тормозит синтез простациклина расширяет коронарные сосуды активирует фосфодиэстеразу 8. Такие препараты, как метотрексат, гидроксихлорохин или пеницилламин часто назначаются для лечения ревматоидного артрита, когда НПВС оказываются неэффективными. Какое утверждение корректно подтверждает их отличие от НПВС? активируют иммунную систему, нейтрализуя посредников воспаления используются преимущественно при подагрическом артрите лишены серьезных токсических эффектов быстро обеспечивают облегчение симптомов артрита медленно, длительно, возможно замедляют патологический процесс ревматического артрита 9. Какие побочные эффекты вызывает циклоспорин А2? желудочно-кишечные расстройства кушингоидизм остеопороз тремор гипергликемия гипертония гепатотоксичность миалгия 10. Побочные эффекты, характерные для применения глюкокортикоидов: угнетение функции коры надпочечников задержка в организме натрия и воды усиление выработки адренокортикотропного гормона гипофиза ортостатический коллапс провоцирование латентного сахарного диабета резкое угнетение ЦНС 11. К диуретикам мощного и быстрого действия можно отнести: спиронолактон фуросемид индапамид маннитол гидрохлоротиазид 12. Гидрохлоротиазид: является производным бензотиазида по строению относится к сульфамидам оказывает противомикробное действие снижает АД относится к петлевым диуретикам полезен при сахарном диабете блокирует реабсорбцию Nа+ и С1ˉ в дистальных отделах канальцев почек 13. Гипохлоремический алкалоз вызывают: фуросемид маннитол этакриновая кислота спиронолактон 14. Для форсированного диуреза используют: фуросемид спиронолактон маннитол триамтерен буметанид 15. Осмотические диуретики: хорошо фильтруются клубочками хорошо реабсорбируются плохо всасываются в канальцах секретируются в просвет канальца создают высокое осмотическое давление в канальцах Тапсырма 6 ФАРМАКОТЕРАПИЯ: РЕЦЕПТ ЖАЗУ 1. Несеп жолдарының инфекциялары кезінде ауырсынуды жоюға арналған дәрілік зат. Rp.: Caps. Amoxicillini 0,25 D.t.d. №20 S.: По 1 капсуле 2 раза в день 2. Гломерулонефриттің нефротикалық синдромындағы тромбоздың алдын алуға арналған дәрілік зат. Rp.: Sol. Heparini 5ml ( 1ml – 5000ME) D. t. d. № 1 in ampull. S. Вводить подкожно по 1 мл в переднелатеральную область брюшной стенки 4 раза в день 3. Жіті бүйрек жеткіліксіздігінде диурезді арттыруға арналған зат. Rp.: Sol. Manniti 15% 500 ml D. S. Вводить внутривенно по 0,5 - 1,5г/кг массы тела больного |