Меиоз. Генні рылымы
 Скачать 176 Kb.
|
Геннің құрылымыОрындаған: Шопан А Бт-31 тобы Ген түсінігін генетика ғылымына 1909 жылы Иогансен енгізген. Т.Морганның 1926 жылы теориясы бойынша ген дегеніміз – бір белгінің жарыққа шығуына жауап беретін ары қарай бөлшектенбейтін хромосома бөлігі. Ген тұқым қуалау материалының, мутацияның, рекомбинацияның бірлігі. Гендер хромосома бойында орналасып, өз қызметін бірбіріне тәуелсіз, жеке атқарады. Ген нуклеотидтерден тұрады; нуклеотидтер саны, орналасу тәртібі әр геннің ерекшелігін сипаттайды. Әрбір геннің өзіне тән мөлшері, нуклеотидтер саны, молекулалық массасы бар. Геннің қызметіГеннің қызметі 1. Тұқым қуалау информациясын сақтайды 2. Геннің екі еселенуі 3. Белоктың биосинтезін басқаруы 4. ДНҚ репарациясы – ДНҚ синтезіндегі бұзылыстардың қалпына келуі. Геннің қасиеттері:Геннің қасиеттері: 1.Геннің дискреттілігі 2.Геннің арнайылылығы 3.Геннің плейотроптылығы 4.Ген әсерінің өлшемділігі 5.Геннің бірнеше әртүрлі формада кездесуі Гендердің қасиеттері және олардың мәні.
Хромосома (гр. χρώμιο— бояу, гр. Σόμα — дене) деген мағынаны білдіреді. Хромосома жасуша ядросында тұрақты болатын, центромерасы бар, екі хроматидтен тұратын құрылым. Гендердің хромосомада орналасқан орнын локус деп атайды. Диплоидті жасушаларда хромосомалар жұп болып келеді. Олардың пішіні, мөлшері және онда орналасқан гендер де бірдей, ұқсас болады. Мұндай хромосомаларды гомологті хромосомалар деп атайды. Ал гомологті хромосомалардың бірдей локусында орналасқан қарама-қарсы (альтернативті) бір жұп белгілердің (доминанты ген—А, рецессивті ген —а) дамуын анықтайтын гендерді аллельді гендер деп атанды. Гамета (Үлгі:Lang-elγαμέτες - жабайы) деп гаплоидті (1п) хромосома жиынтығы бар өсімдіктер мен жануарлардың жыныс жасушасын айтады. Гамета жыныс жасушасының мейоздық бөлінуі нәтижесінде түзіледі. Бірдей аллельді гендері бар гаметаның қосылуынан түзілген организмді гомозиготалы (ААІ жөне ааІІ) десе, әр түрлі аллельді гендері бар гаметаның қосылуынан пайда болған дараларын гетерозиготалы (АаІІІ) деп атайды. Доминантты белгі дегеніміз — гомозиготалы (АА) және гетерозиготалы (Аа) күйінде басқа белгінің дамуына басымдылық көрсететін басым белгі. Рецессивті белгі (аа) — гетерозигота (Аа) күйінде көріне алмайтын тұқым куалайтын белгі. Гендер организмдердің белгілерімен ерекшелік қасиеттерінің қалыптасуына тікелей қатысады және хромосомада моншақ тәрізді тізбектеліп орналасады. Ақуыздар фолдингіАқуыздар әртүрлі себептердің әсерінен қызып кету, сәулелену, оксиданттардың әсері өзінің нативті конформациясын жоғалтуы мүмкін, ягни жарым жартылай немесе толығымен денатурацияланады. Денатурация- белоктын табиғи құрылымының бұзылуы. Фолдинг- бұл дұрыс үш өлшемді құрылымға пептидті тізбекті орау Фолдинг факторларын екі топқа бөлуге болады: 1 топ- каталиттік белсенділігі бар ақуыздар, ягни фолдинг ферменттері – фолдазалар 2 топ- молекулалық шаперондар – қосымша белоктар Шаперондардың әсер ету механизмі әртүрлі; Пептидті тізбектегі дұрыс емес әрекеттестікті ескертеді Шаперондар – рефолдингке бақылау жүргізеді. Рефолдинг – қайтадан құрылу деген мағына береді. Шаперондар жасуша ішілік тасымалдауға қатысады Шаперон(ағыл. chaperones) – ақуыздың үшіншілік құрылымының зақымданған бөлігін қайта қалпына келтіретін ақуыздар емес класы. Шаперон барлық тірі ағзаларда кездесіп, ақуызбен ковалентті емес байланыста АТФ гидролизі энергисын пайдалану арқылы ақуыз түйінін шешеді. Жылу ақуыз фолдингіне қатты әсер етсе, ал кейбір шаперондар ақуыздың дұрыс емес оралым түзуінде пайда болған зақымдануды түзуге қатысады. Фолдинг ақуыз молекуласының оралып, үш өлшемді табиғи құрылымының түзілу үдерісі. Ал осы процестің жүруін қамтамас ететін ақуыздар- шаперондар деп аталады. Шаперондар ақуыз молекулаларының өзара әрекеттесуінде жасушалардың болмауын қадағалап, дұрыс қалыптасуын бақылайды. 1978 жылы Гильдергтың ұсынысы бойынша ДНҚ молекулалардың ақпаратты бар бөлігі экзондар, ал ақпарат жазылмаған мағынасыз бөліктер интрондар. Эукариоттық клеткаларда экзондар мен интрондардың, саны мен мөлшері әр генде әртүрлі болды. Ген екі бөліктен тұрады. Бірінші бөлігі - экзондар, олар тікелей тиісті ақуыз синтезіне қатысады. Екінші бөлігі - интрондар, олар "піскен" мРНҚ-да табылмайды. Экспрессия процесінде геном нуклеотидтер реттігінде сəйкес тікелей ДНҚ-дан РНҚ көшірме алады. Осылай РНҚ ізашар түзіледі. Бірақ ол тікелей ақуыз синтезіне пайдаланылмайды. мРНҚ ізашардан интрондарды бөліп тастағаннан кейін "піскен" мРНҚ түзіледі, ол тек қана экзондардан тұрады. Бұл процесс РНҚ сплайсингі деп аталады. Сплайсинг — мРНҚ-ң жетілген түрінің жасалуы. Ол аРНҚ-ның алғашқы транскриптсынан белгілі гендермен кодталған белок түзілуі туралы мәлімет әкелетін интрондарды алып тастағанда пайда болады. Бұл жұмысқа екі класты ферменттер—рестриктазалар және лигазалар қатынасады. Рестриктазалар РНҚ алғашқы көшірмелерін кеседі, ал лигазалар қалған кесінділерді (экзондарды) бір-біріне жалғайды, сөйтіп РНҚ-ның жетілген түрі пайда болады. Сплайсинг процесінің механизмі: Ядродағы РНҚ-лар сплайсигті жүргізетін ферменттерге көмектесіп, коферменттер қызметін атқарады. Осы кофермент қызметін атқаратын РНҚ-лар экзондардың ұшын ұстап тұрады. Бұдан кейін фермент интронды тастап, экзондарды бір-бірімен жалғайды. Осы кезде аРНҚ ешбір ферменттің көмегінсіз өзіне-өзі сплайсинг жүргізе алатындығы тәжірибежүзінде дәлелденді. Пайдаланған әдебиеттерhttps://www.google.kz/ Вирусология, иммунология, генетика, молекулалық биология. Орысша-қазақша сөздік. – Алматы, «Ана тілі» баспасы, 1993 жыл. http://referat911.ru/Himiya/biopolimerler/168400-2244412-place1.html |