История др.. История проект. Кфу каршындагы Ш. Мрани исемендге 2 нче татар гимназиясе Рефератны
 Скачать 22.07 Kb.
|
|
КФУ каршындагы Ш.Мәрҗани исемендәге 2 нче татар гимназиясе Рефератның темасы: 1812 елгы Ватан сугышыннан сон социаль-икътисади үсеш Башкардылар: С.Булат; С.Ильнур. Тикшерде: Шакирова Рузиля Раисовна 2018, Казан План: 1. 1812-1815 елгы икътисады кризис. 2. Прибалтикада крепостной праваның җибәрүе. 3. Хәрби җирлеге. 4. Сәүдә һәм сәнәгать үсеше. 1812-1815 елгы икътисады кризис. Россия икътисадына Ватан сугышы җитди сынау була. Бу еллардагы материаль югалтуларның гомуми суммасы 1 млрд. сум чамасы була. Бу бик зур зыян була, чөнки ул вакыттагы дәүләтнең еллык кереме 100 млн. сум гына тәшкил иткән. Сугыштан сон илнең көнбатыш районнары аеруча зур зыян күргән. Сперанскийның тариф уставы һәм Англиянең акчалата ярдәме Россиянең икътисады крахыннан коткаралар. Шәһәрләрне җимерүләрдән торгызуда беренче чиратта Мәскәүне сайлыйлар, анда бик күп эшләр башкаралар. Зыян күрүче шәһәрләрнең халкына Хөкүмәт махсус пособиеләр түләгән, аның гомуми суммасы 15 млн. сум тәшкил иткән. «Континенталь блокада», ә аннан соң сугыш россия икътисадының нигезенә - крестьян хуҗалыгына иң авыр удар китерә. Болар барысы да крестьян хуҗалыкларын какшый. Ил икътисадын кризис хәленнән чыгару өчен ашыгыч чаралар кирәк була. Александр I һәм башка хакимият вәкилләре ничек нигездән яхшыртуны аңлаганнар. Аларга крестьян мәсьәләсен хәл иту өчен, барыннан да элек, крепостной праваны чикләргә һәм гамәлдән чыгарырга кирәк була. Прибалтикада крепостной праваның җибәрүе. 1811 елда Прибалтикадагы немец помещиклары аларның крестьяннарын крепостной бәйлелектән азат итү өчен патшага мөрәҗәгать итәләр. 1816 елда Александр I Эстляндиядә крепостной праваны тулысынча гамәлдән чыгару турында закон раслый. 1818-1819 елларда Курляндиядә һәм Лифляндиядә крестьяннарга карата шундый ук законнар кабул ителә. А. А. Аракчеевның проекты. Император гомумроссиядә крестьян реформасы эшләү турында яшерен күрсәтмә бирә. Ул бу эшне бөтенләй көтелмәгән, ул вакытта иң якын чиновникка бирә. Бу чиновник генерал А.Аракчеев була. 1810 елда Александр I Грузинога килә, ул анда Аракчеевның ирешкән результатларына бик шат була. Александр I бер генә шарт куя:реформалар акрынлап башкарылырга һәм помещикларга җайсыз чаралар китермәскә тиеш. 1818 елда проект әзер иде: Аракчеев патшага риза булган помещикларның утарларына ел саен 5 млн. сум калым түләргә тәкъдим иткән. Шуннан соң, калым түләнгән, җирләрне коткарган крестьяннар арасында бүленергә тиеш иде. Әмма бу проект гамәлгә ашырылмады. 1815-1857 елларда хәрби җирлекләр. Александр I Аракчеевка башка план бирә. Ул хәрби җирлекләр кертергә тиеш була. Максат: казнадагы армия чыгымнарын киметергә (ул үз-үзен асрарга тиеш була) армиянең санын хәрби вакыты дәрәҗәсендә сакларга көнбатыш чикләрен капларга Солдатлар хәрби хезмәтне хуҗалык эшчәнлеге белән берләштерергә тиеш була. Авыл җирендә яшәгән гаскәрләре гаилә солдатларыннан тора. Аларга 6 елдан ким хезмәт итмәгән һәм 18 яшьтән 45 яшькә кадәрге элекке дәүләт крестьяннар керә. Җирлекләр аларга куелган бурычларын үтиләр. 1825-1850 елларда 45,5 млн. сум акча янга калдырыла. В военных поселения крестьяне должны были пожизненно отбывать военную службу, одновременно занимаясь сельским хозяйством, чтобы прокормить себя и свои семьи. Дети военных поселян автоматически становились солдатами. Жизнь военных поселений протекала в условиях палочной дисциплины. К 1825 г. в военных поселениях насчитывалось 169 828 солдат регулярной армии и 374 000 государственных крестьян и казаков. В 1857 г. - 800 000 человек. Развитие промышленности и торговли. После преодоления послевоенного кризиса промышленность и торговля в России развивались достаточно устойчиво. Если в 1804 г. в стране было 2423 фабрики, то в 1825 г. их стало 5261. Общая численность рабочих за это время выросла с 95 тыс. до 210 тыс., а наемных работников среди них — с 45,6 тыс. до 114,5 тыс. Большинство фабрик и заводов были заняты выполнением заказов государства, связанных в основном с производством оружия и сукна для армии, а также изготовляли товары для вывоза за рубеж. Однако еще до войны 1812 г. начала ускоренно развиваться легкая промышленность. Ее изделия шли уже в основном на продажу внутри страны, что свидетельствовало о расширении внутреннего рынка. Основными промышленными центрами по-прежнему оставались Петербург, Москва, Тула, Владимир, район Урала. В послевоенный период началось применение паровых машин на предприятиях. В 1815 г. был спущен на воду первый русский пароход «Елизавета». Началось строительство мощеных дорог (в 1825 г. их насчитывалось уже 390 км). Внутренняя торговля по-прежнему оставалась преимущественно ярмарочной. Крупнейшими ярмарками страны были Макарьевская, Коренная (Курск), Киевская, Харьковская, Ирбитская, ярмарка в Ростове Великом. За рубеж продавали в основном зерно, пеньку, сало, древесину. Ввозили главным образом предметы потребления и промышленные полуфабрикаты. Экономическое развитие России в начале XIX в. показало, с одной стороны, неэффективность крепостного труда и необходимость отказа от него, а с другой — возможности развития фабричного производства, основанного на применении паровых машин. Все это свидетельствовало о том, что в экономическом развитии страны начинается новый этап. |