Мидың Ісіктері Д.Дияс. Миды атерсіз жне атерлі ісіктері
 Скачать 1.43 Mb.
|
Мидың қатерсіз және қатерлі ісіктеріОрындаған: Даниярулы Дияс Емдеу ісі «206» Бас ми ісігінің пайда болуы (Бейл мен Кушинг гипотезасы, 1926) Әр жағдайда ісіктердің жасушалық құрамы медулярлық түтіктің эпителийін піскен жүйке тіндерінің жасушаларының әртүрлі түрлеріне айналдырудың бір немесе бірнеше кезеңіне сәйкес келеді. Әдетте эмбриональды емес пісіп-жетілмеген медуллобласт спонгибласт пен астроблстың аралық формалары арқылы жетілу процесі арқылы жетілдірілген астроцитке, олигодендрозға немесе эпендим және хороидтық эпителияға, пневалық жасушаға, содан кейін нейробласт сатысында нейронға бөлінеді. Бас миы ісігі – барлық ісіктердің ішінде 6-8,6% құрайтын, құрамына әр түрлі құрылымды жасушалар пайда болуы, клиникалық ағымы және қатерлі ісік ауруын емдеу нәтижелері кіретін жалпылама атау. Бас ми ісігі – біріншілік орталық жүйке жүйесінде пайда болатын сирек кездесетін ауру. Бас ми ісігі балаларда 8 жасынан бастап көрініс табады. Бұл балаларда қантамыр жүйесінің қатерлі патологиясынан кейін екінші орынды алады. Ми ісігінің жалпы сипаттары мен белгілері: Бас аурулары немесе кәдімгі бас аурулардан өзгешеленетін бас аурулары (ісік нәтижесінде пайда болатын бас аурулар уақыт өткен сайын жиілейді және күшейеді, адам жатқан кезде немесе ұйқыдан соң күшейеді); Түсініксіз жүрек айнулары және құсу; Көру нашарлайды: бейне бұлыңғырланады, көбейіп көрінеді, алыстағы және шеткі бейнелер көру аумағынан мүлде жоғалады; Біртіндеп иіс сезу, қолмен, аяқпен сипап сезу жоғалады; Дененің тепе -теңдігін сақтау қиындайды; Адамның өзін - өзі ұстауында өзгерістер пайда болады; Ұстамалар, әсіресе бұрын бұндай ауру белгілері болмаған емделушілерде көрініс бере бастайды; Есту қабілеті нашарлайды; Гормондардың (эндокриндік) бұзылуы; Сананың бұлыңғырлануы, маужырай беру, құлақтың тұнып қалуы, ми комасы. Бас ми ісіктерінің классификациясы Классификациясы екі принцип бойынша бөлінеді: топографо-анатомиялық, яғни бас сүйек пен мидағы пайда болған жаңа түзілістің локализациясы бойынша; патоморфологиялық, ісіктің биологиялық дамуы мен құрылысы, гистогенезі бойынша. Екі классификациялық принцип клиникада да, диагностикада, болжамында, хирургиялық емі мен ақыры кезінде маңызды орын алады. Топографо-анатомиялық классификациясы Барлық жаңа түзілістер мишық асты және мишық үсті болып бөлінеді, яғни супратенториалды және субтенториалды. Супратенториалды ісіктер барлық ісіктердің ересек адамдарда 2/3, ал балаларда 1/3 алып жатыр. Оларға үлкен жарты шар ісіктері және гипофизарлы аймақтың ісіктері (гипофиз аденомасы, краниофарингиома, хиазма ісіктері) Субтенториалды ісіктер артқы бас сүйек шұңқырында орналасқан, барлық ісіктердің ішінде ересектерде 1/3, ал балаларда 2/3 құрайды. Оларға құрт тәрізді дене және мишықтың жарты шарының ісіктері, мишық-көпір бұрышы және ми бағаны (варолиев көпірі мен сопақша ми) ісіктері Қатерсіз Менингиома (менинготелиалды, аралас, фибробластикалық, ангиоматозды) Гемангиома(ангиоретикулома) Қатерлі Апластикалық менингиома Ми қабаттарының саркомасы Патоморфологиялық классификациясы Патоморфологиялық классификациясының өзі пайда болуына қарай біріншілік және екіншілік (метастаздаушы)түрлері ажыратады. Жүйке жүйесінің біріншілік ісіктері Нейроэпителиалды ісіктер. Барлық ісіктердің 55% құрайды. Олар бұрын нейроэктодермалды деп аталған, яғни барлық жүйке жүйесі секілді сыртқы қабатынан пайда болады. Бұл ісіктер – жүйке тінінен – глиядан дамығандықтан глиома деп аталады. Екіншілік (метастаздаушы) ісіктер Барлық бас ми ісіктерінің 5-7% құрайды. Кез-келген біріншілік карциномадан, саркомадан, бүйректің гипернефромды ісігінен, қатерлі меланомадан бас сүйекке, омыртқаға, бас миы мен жұлынның қабаттарына метастазданады. Хирургиялық Радикалды немесе паллиативті операция Шунттау Декомпрессивті трепанация Сәулелі терапия және химиопрепараттар тағайындау Емі |