Мавритания мемлекети. Реферат таырыбы мавритания мемлекеті. 24 Мамыр 2019 г. Павлодар

• Название: Реферат таырыбы мавритания мемлекеті. 24 Мамыр 2019 г. Павлодар
• Дата: 12.06.2019
• Размер: 0.68 Mb.
• Имя файла: Мавритания мемлекети.docx
• Тип: Реферат; #81422

Б. АХМЕТОВ АТЫНДАҒЫ ПАВЛОДАР ПЕДАГОГИКАЛЫҚ КОЛЛЕДЖІ.

реферат

ТАҚЫРЫБЫ: МАВРИТАНИЯ МЕМЛЕКЕТІ.


24 МАМЫР 2019 г.

ПАВЛОДАР





ОРЫНДАҒАН: БШТ-11 тобының студенті Асылбекова Аяулым

ТЕКСЕРГЕН: Сержанова Мадина Ерлановна


Кіріспе

Мавритания, Мавритания Ислам Республикасы, Батыс Африканың солтүстік-батыс бөлігінде Мемлекет қант шөлінде және Сахель жартылай шөлейт аймағында орналасқан.

Батыста Атлант мұхитының суларымен жуылады.

Солтүстік-батыста Батыс Сахарамен, солтүстік-шығыста Алжирмен, шығыста және оңтүстік-шығыста Малимен және оңтүстік-батыста Сенегалмен шектеседі. Ауданы-1030,7 мың шаршы км, халық саны – 2,48 млн.адам (1998 жылға бағалау бойынша).

Астанасы – 800 мың тұрғыны бар Нуакшот (1997 бағасы бойынша).

Ел халқының шамамен 80% - ы көшпелі немесе жартылай көшпелі өмір салтын жүргізетін, ал 20% - ы отырықшы өмір салтын жүргізіп, Мавританияның оңтүстігінде Сенегал өзенінің алқабында егіншілікпен айналысады. Соңғы онжылдықтар бойы елді қуып жеткен нашарлаған экологиялық жағдай мен қатты құрғақшылық мавританттардың едәуір бөлігінің дәстүрлі өмір салтын айтарлықтай өзгертті. Неурожаев салдарынан ауылдық жерден қалаға халықтың жаппай көші-қоны орын алды.

Жағдай суармалы жерлердің көлемін кеңейту және тау-кен өнеркәсібі мен балық аулауды дамыту жолымен түзелді.

Мавританияның саяси өмірінің жетекші факторы Араби маврлардың Марокко мен араб әлеміне бағдарлануға ұмтылуы болып табылады, ал оңтүстік облыстардың қара халқы Батыс Африка мемлекеттерімен біртіндеп жақындап келеді.

Солтүстік Африканың берберлері қазіргі Мавритания аумағында б.з. 200-ге дейін қоныстанды. Рим империясының соңғы кезеңінде Солтүстік Африкадағы түйелердің осы ауданында пайда болуы Жерорта теңізі жағалауы мен Нигер өзенінің бассейні арасындағы керуен саудасын бастады. Шығыс Мавританиядағы Аудагост керуен саудасының маңызды пунктін басып ала отырып, Сиджильмастың солтүстікке қарай орналасқан тұзды копаларына қарай орналасқан жолда берберлер сол кезеңде өзінің шектерін солтүстік бағытта Кеңейткен Гана империясымен қақтығысқа түсті. Гана мемлекеті б. з. 3 ғасырда құрылды және оның аумағының бір бөлігі заманауи Аукар, Ход-эль-Гарби және оңтүстік-шығыс Мавританияның Ход-эш-Шаркаларына келді. 990-да Гана Аудагостты басып алып, лемтун тайпасын алып, санхадждың қираған құрамына кірген годдалды, өзін-өзі қорғау мақсатында конфедерацияға бірігуге мәжбүр етті. 10-11 ғғ. кейбір көсемдері санхаджа ислам қабылдап, көп ұзамай суннит бағытындағы жақтастарға айналды. Исламшыл бербер ақсүйектерінің ұрпақтары Альморавид өздерінің діни нанымдарын қарапайым берберлер арасында таратып, діни-саяси қозғалысты құрып, 1076 жылы Гана астанасын басып алды.

1 Мавритания

Мавритания («әл-Муритания»), толық атауы Мавритания Ислам Республикасы (араб.: الجمهورية الإسلامية الموريتانية‎ – «әл-Джумхурия әл-Исламия әл-Муритания») — Батыс Африкадағы мемлекет.

Жер аумағы 1,03 млн км². Халқы - 3 359 185 адам (2012 ж.).

Негізгі тұрғындары маврлар (80%), оған қоса волоф, тукепер, зенага сонинк, т.б. халықтар тұрады.

Астанасы — Нуакшот қаласы.

Ресми тілі — араб тілі. Діни сенімдері бойынша ислам сүнниттері.

Конституциясы бойынша елді президент басқарады (1997 жылдан Мауйя Ульд Сид Ахмед Тайя).

Заң шығарушы органы — екі палаталы парламент — Сенат пен ұлттық жиналыс.

Ұлттық мерекесі — 28 қараша — Тәуелсіздік күні (1960). Ақша өлшемі — угия.

Әкімш. Жағынан 12 ауданға бөлінеді. 1961 жылдан БҰҰ-на, 1963 жылдан Африка Бірлігі ұйымына (Абө) мүше.


Сурет 1 – Мавританияның флагы

2 Географиясы
Мавританияның жерінің көпшілігін Батыс Сахараның құмды және тастақты шөлі алып жатыр.

Батыс жағынан Атлант мұхитымен жуылады.

Солтүстік-батысында Сахара Араб Демократиялық Республикасымен, оңтүстік-батыстаСенегалмен, солтүстік-шығыста Алжирмен, оңтүстігінде және шығысынла Малимен шекараласады.

Елдің солтүстігінде Адрар қыраты (биік жері Амоззага тауы, 732 м), оңтүстігінде Тагант, Асаба құмды үстірттері (орташа биікт. 300 — 400 м) бар.

Қыраттар мен үстірттер айнала шөлге жалғасады. Басты өзені — Сенегал (оңт. шекарасымен өтеді).


Сурет 2 – Мавританияның гербі

3 Климаты
Климаты тропиктік шөлді, қаңтардағы орташа температура 16 — 20°С, шілдеде 30 — 32°С. Батыс жағалауының климаты мұхит әсерінен ылғалды, тұманды келеді. Жауын-шашынның жылдық орташа мөлш. 100 — 400 мм, солт.-шығысында 50 мм.
3.1Мавританияның флорасы
Мавританияның басым бөлігі шөлді алып жатыр, тек оңтүстікте шағын аумақ өсімдіктермен (бұталар, акациялар) жабылған.

Сурет 2 – Мавританияның шөлі

3.2 Мавританияның фаунасы
Мавритания фаунасы да бай емес. Мұнда жануарлар әлемінің өкілдерінен шакал, Түлкі, газель, антилопа, тау ешкісі, кеміргіштер мен жыландар, көптеген жәндіктер мен өрмекшілер мекендейді.

Сурет 3 – Мавританияның фаунасы

3.3 Мавритания өзендері мен көлдері
Тұрақты өзендер жоқ, тек Сенегалмен бірге Мавритания шекарасы Сенегал өзенімен өтеді.

Сурет 4 – Картадағы Мавританияның орналасуы

4 Табиғаты
Шөл және шөлейт далаға тән өсімдіктер ғана өседі. Мавритания аумағының басым бөлігін төменгі шөлді алып жатыр, оңтүстігінде жартылай шөлейтке өтеді. Еліміздің оңтүстігіндегі Шеммама ауданы, Сенегалға іргелес, тұрақты ағысы бар жалғыз өзен, жаңбырдың қысқа мезгілімен сипатталады. Жаздың соңында 300-500 мм Жауын-шашын түседі. Мұндай жауын-шашынның мөлшері өзеннің төгілуімен қатар ауыл шаруашылығын жүргізуге қолайлы жағдай жасайды.

Шеммамадан солтүстікке қарай Бракна мен Трарзаның ойпатты жазықтарында орташа есеппен жылына 250 мм Жауын-шашын түседі, аз өнімді жайылымдар болып табылатын бұта өсімдіктері таралған. Бұл ауданда қой, ешкі және ірі қара мал жайылады. Құрғақ Солтүстік бөліктердегі жазықтар түйелерді өсіру маңызды орын алады. Елдің оңтүстігіндегі өсімдік жамылғысында ксерофильді бұталар мен акациялар басым, олардың көптеген түрлері гуммиарабика көзі болып табылады. Оңтүстік аудандардан басқа, егіншілік оазистарда дамыған. Мавританияның төменгі жазықтарында Иншири облысында Ақжужта маңында темір және мыс кендерінің бай кен орындары барланған.

Төменгі құмды жағалаудың бойында сортаң және уақытша тұзды көлдер – себха созылып жатыр. Жылдың басым бөлігі солтүстік-шығыстан қант шөлінен құрғақ жел соғады. Сондықтан Нуадибу ауданында (жағалау белдеуінің солтүстігінде) жауын-шашынның орташа жылдық мөлшері бар болғаны 37 мм. Мысалы, Нуакшотта 13° С – тан 33° С-қа дейінгі температура, ал атарда (Атлант мұхиты жағалауынан 300 км-ден астам қашықтықта) - 12° С-тан 43° С-қа дейінгі температура. Негізгі кәсіпшілік балықтар – сардина, тунец, мерланг және т. б.

Биіктігі 300 м-ден асатын құм тастармен салынған плато елдің ішкі аудандарында солтүстік шекарадан Сенегал өзенінің алқабына дейін созылып жатыр. Мұнда жылына орташа есеппен 100 мм Жауын-шашын түседі. Жер асты сулары жер бетіне шығатын құнарлы оазистерде ғана шоғырланған халық мәре пальма өсірумен айналысады.

Шығыс аудандары-құмды және тасты шөлдер. 12-13 ғғ. бұл құнарлы елді мекен болды, ол кейіннен тасталған, өйткені су көздері иссякли.

1960-шы жылдардан бастап Мавританияның Сахель бөлігіндегі жауын-шашын мөлшері қысқарады: 1990-шы жылдардың басында жыл сайын орташа есеппен 100 мм ғана түсті. Осының бәрі қоршаған ортаның айтарлықтай өзгеруіне әкелді. Сенегал өзеніндегі су тасқыны көлемінің азаюына байланысты тоқтады, тіпті Шеммама ауданы жер шаруашылығы қаупі бар аймаққа айналды.

Сурет 5 – Мавританияның шөлі

5 Тарихы
- Көне тарих

Б.з. б. бірнеше мың жыл ішінде қазіргі Мавританияның оңтүстік бөлігі аң аулау мен егін шаруашылығымен айналысатын негроид нәсілімен қоныстанды.

Б. З. Б. І мыңжылдықта солтүстіктен оңтүстікке қарай негрлерді ығыстырған көшпелі берберлер-малшылардың елді біртіндеп қоныстандыруы басталды. Берберлер құрды конфедерацияға тайпаларының Санхаджи.

IX-XVI ғасырларда Оңтүстік Мавританияның бөлігі Гана, Мали және Гао империясына кірді. Бұл мемлекеттер жоғары мәдениетке ие болды, олардың экономикасы егін шаруашылығына, сауда мен алтын өндіруге негізделген. Бірақ олар бірте-бірте араб және бербер тайпаларының натискасының астында құлдырауға келді.
- Орта ғасыр

XI ғасырдан бастап халықты араб және исламдандыру басталды. Арабтар берберлер мен бөгеттерді (тукулер, сонинке, волоф тайпалары) билікті орната отырып, елдегі үстем жағдайға ие болды. Берберлер мен негрлер араб тілі мен отбасылық әдет-ғұрыпты қабылдады. Елдің басты орталығы оазис Шингетти болды, ал ел Тарб-эль-Бидан ("ақ жер") деп аталды.

ХІ ғасырда Мавритания аумағында лемтунаның бербер тайпасының көсемі Абу Бекр ибн Омар басқаратын теократиялық сипаттағы саяси Білім пайда болды. 20 жасар джихадтан кейін Абу бекр империясы Сенегалдан Жерорта теңізінің жағалауына дейін созылды. Мемлекеттегі билеуші династия Альморавида атауын алды. Әбу Бекрдің мұрагері Юсуф ибн Ташфин болды, оның қызметі Пиреней түбегіне басып кіруге әкелді. XI ғасырдың соңына қарай Альморавид империясы Сенегал өзенінен оңтүстікке қарай солтүстікте Эбро өзеніне дейін созылды.

Альморавидтерге Канар аралдары да тиесілі. XIV ғасырда бербер тайпаларының арасындағы үстемдік жағдайын монша хасан Араб тайпасы алды. Монша хасан өз соғыстарында көмектескен тайпалар Араб әскери кландарына тең жағдайға ие болды; қарсылық көрсетпегендер марабут тайпалары болды (яғни қару алып жүруге құқығы жоқ бейбіт тайпалар); қарсылық көрсеткендер — "зенага"даншылар мәртебесіне ие болды.

Нәтижесінде Мавританияда кландардың күрделі иерархиясы қалыптасты, онда арабтар хасандар ең жоғарғы жағында болды, әрі қарай берберлер-жауынгерлер, содан кейін бейбіт берберлер-марабуттар, содан кейін берберлер-данниктер және, ақырында негралар (құлдар мен харатиндер-еркін түсірушілер) берберлері жаулап алған. Сонымен қатар, Мавританияның әлеуметтік құрылымында кәсіби белгісі бойынша жеке касталар қалыптасты. Олар әншілер мен музыканттар( гриоттар), қолөнершілер, аңшылар (немадтар), балықшылар (имраген).

Соңында XVII — XVIII ғасырдың басындағы пайда болған әмірліктері Трарза, Бракна, Тагант, Адрар.
- Отарлық кезең

XIX ғасырдың ортасынан Сенегал өзені алқабының француздармен игерілуі басталды (қазіргі Мавританияның оңтүстік шекарасы). 1904 жылы Сенегал өзенінен солтүстікке қарай облыс Мавританияның азаматтық аумағы Француз иелігімен жарияланды. Мавританияны бағындыру отаршылар үшін ұзақ және қиын процесс болды. Француздар тек 1934-1936 жылдардағы операциялар барысында ғана өзінің оңтүстік және Солтүстік иеліктерінің арасындағы Мавритания арқылы тікелей құрлықтағы байланысты орнатуға, яғни елдің барлық аумағына нақты бақылау орнатуға мүмкіндік алды.

1946 жылы Мавритания Францияның Теңіз аумағы статусын алды, ал 1958 жылы — француз қоғамдастығының автономды Республикасы статусын алды.

Сурет 6 – Мавританияның халығы


6 Экономикасы
Мавритания — аграрлы ел. Солтүстік және Орталық Мавританияда көшпелі мал шаруашылығы, ал Сенегал өзен аңғарында егін шаруашылығы басым дамыған. Басты дақылдары: африка тарысы, сорго, құрма ағашы, жүгері, бұршақ, жер жаңғағы.

Өнеркәсібінде темір кенін өндіру басты орын алады.

Балық шаруашылығы жақсы дамыған. Экспортқа балық өнімдерін, темір кенін, алтын шығарады.

Шеттен мұнай, машина, құрал-жабдықтар әкеледі.

Негізгі сауда серіктестері: Франция, Германия, Жапония, Италия, Испания, Бельгия, араб елдері.

Сурет 7 – Мавританияның президенті

7 Халық
Мавритания халқы ислам дінін ұстанып, екі топқа бөлінеді. Елдің оңтүстігінде Сенегал өзенінің бойында отырықшы егіншілік халықтары (волоф, тукулер және сонинке) тұрады, шамамен халықтың 1/5 бөлігі. Халық тығыздығы Шеммама ауданының оңтүстік шекарасына жақын, Сенегал оң жағалауында. Қалған халық-көшпелі мал өсірушілер-шөл және шөлейт жерлерде орналасқан. Этникалық тұрғыдан олар мавраларға, аралас араб, бербер және Батыс африкандық шыққан халықтарға және туарегаларға жатады.

Берберлер Солтүстік және Солтүстік-Батыс Африканы жаңа дәуірге дейін мекендеді. Арабтардың Солтүстік Африкаға басып кіруінен кейін (7-8 ғғ.) олар шөлді аудандарға ығыстырылды. Кейбір бербер тайпалары арабтармен араласады. Олардың барлығы ресми түрде ислам қабылдады, алайда исламға дейінгі табынушылар бербер этномәдени кешенінде үлкен рөл атқарады. Көптеген бербер тайпалары араб тілін қолдануға көшті. Алайда, бербер тілді халықтың анклавтары әлі күнге дейін сақталған. Дәстүрлі түрде берберлер жартылай көшпелі өмір салтын жүргізеді. Олардың көпшілігі бастапқыда оазистқа отырды. Олар дәнді дақылдар мен финиктерді өсіру үшін суды жинау үшін кішігірім төсейді. Көшпелілер-мал шаруашылықтарында жайылымдық жерлерге ұжымдық меншік таралған. Алайда, өңделетін жерлер, әдетте, жеке меншікте. Берберлер өзінің әскери мінезімен белгілі. Олар шабуыл жасап, қорқытуға үйренген, бірақ кең ауқымды әскери әрекеттерге сирек жүгірді. Берберлердің екі аса ықпалды саяси тобының тұрақты қарсы тұруына қарамастан, әр жерде бірлескен қорғаныс және маусымдық көші-қон кезеңінде жайылымдарды уақытша пайдалану туралы уағдаластыққа қол жеткізілді. Бербер қоғамында оның барлық мүшелері тең құқықтарды пайдаланады; барлық ересек ер адамдар қатысатын жергілікті жиналыстарға билік өкілеттігі берілген.

Көшпелі Араб-бедуиндер бұл өлкелерге жаулап алушылар ретінде келіп, егер өз табындарының жеткілікті өнімділігіне сенім білдірмесе, халықтан құрмет алса немесе оны өзіне жұмыс істеуге мәжбүр етсе. Отырықшы өмір салтына немқұрайлы қарамай отырып, олар отырықшы шаруашылық жүргізу тәжірибесімен елемеді. Бәдуиндерге арналған дәстүрлі тұрғын үй-жай қара түске боялған жүннен немесе жүннен жасалған шатырлар болды. Бедуина-имраген жағалауының тұрғындары көшпелі өмір салтынан бас тартып, балық аулаумен айналысты. Араб халқы сияқты Магриб (яғни. Солтүстік-Батыс Африка), олар дамыған қарағай-каста құрылымы бар қоғам құрды. Төменгі кастаны қара маврлар (харратиндер), босатылған құлдардың ұрпақтары құрады.

Туарегтер, яғни берберлер, исламдандырғанға дейін христиандықты уағыздаған, дәстүрлі түрде түйе табынымен жиеді және тұрақ кезінде қызыл түсті шатырларда тұрады. Олар меншіктің екі түрін ажыратады: тапқан Еңбек және күшпен. Соңғысы бірлесіп пайдалануда. Туарегалық әйелдер (арабтарға қарағанда) жылжымалы меншікке ие бола алады және чадра кимейді (бет туареги-ер адамды жабады). Сонымен қатар, олар музыкалық және поэтикалық дәстүрлердің сақтаушысы болып табылады.

Оазистер бастапқыда Батыс африкандықтар, көшпенділер-мал өсірушілердің құлдарының ұрпақтары қоныстанды. Қазір жергілікті тұрғындар онда дәнді дақылдар мен финикаларды өсіріп, мал шаруашылығымен айналысады.

Сенегал алқабында жер өңдеумен негізінен тукулерлер, сонинке және волоф айналысады (көршілес Сенегал аумағында тұратын халық). Олар араб тілінде емес, араб тілінде сөйлеуді қалайды және ел халқының араб тілді көпшілігіне жатады. Халық тығыздығы – Шеммама ауданында.

Ұзақ қуаңшылық мавританттардың дәстүрлі өмір сүру тәртібін өзгертті. 1963 жылы 83% - ға көшпелілерден тұратын ел халқының 90% - ға жуығы ірі қалалардың айналасындағы қолайсыз лагерьлерде отырықшы өмірге көшуге мәжбүр болды. Егер 1977 жылы Мавританияның көшпелі халқының саны 444 мың адамды құраса, 1988 санақтың мәліметтері бойынша, жалпы 1,864 мың мавританттардың ішінде көшпелілер 224 мың ғана қалды. 1980-ші жылдары негізінен қара және африкалық халқы бар, атап айтқанда Сенегал шекарасы бойында орналасқан аудандарды күштеп арабизациялау нәтижесінде елде этносаралық Қайшылықтар шиеленіскен.

8 Мемлекеттік құрылым
Мавританияның саяси өмірінің жетекші факторы Араби маврлардың Марокко мен араб әлеміне бағдарлануға ұмтылуы болып табылады, ал оңтүстік облыстардың қара халқы Батыс Африка мемлекеттерімен біртіндеп жақындап келеді.

1991 жылдың 12 шілдесінде өткен бүкілхалықтық референдумда жаңа конституция қабылданды. Конституция бойынша 1991, атқарушы биліктің басшысы жалпы сайлау жолымен алты жылдық мерзімге сайланатын және шексіз сан рет қайта сайлану үшін өз кандидатурасын қоя алатын президент болып табылады.

Ұлттық жиналыстан (төменгі палатадан) тұратын, депутаттары әр бес жыл сайын қайта сайланатын және алты жылға сайланатын Сенаттан (жоғарғы палатадан) тұратын екі палаталы парламент Жоғары заң шығарушы орган болып табылады. Премьер-Министрді тағайындау президенттің айрықша міндеті болып табылады.

1992 жылы Мавританияда Конституциялық кеңес және жоғары ислам кеңесі құрылды. Әлеуметтік-экономикалық кеңес құру көзделуде. Елде көппартиялық жүйені енгізу туралы Конституцияда мазмұндалған ереже барлық билік мавритан халқының партиясына тиесілі болған кезде (1961-ден 1978-ге дейін) бұрынғы партиялардан батыл кетуін білдіреді.

1992 жылдың қаңтар айында өткізілген президенттік сайлауда сайлаушылардың 63% - ы 1981 жылдан бастап Қорғаныс министрі қызметін атқарған Маауйя ульд Сиди Ахмед Тайяның кандидатурасын қолдады, ал 1984 жылы қансыз әскери төңкерісті басқарды. Сайлау жаппай толқулар мен олардың нәтижелерін бұрмалағаны үшін айыптаулармен сүйемелденді.

1992 жылғы сайлауда Республикалық социал-демократиялық партиядан (ӘІОДП) үміткерлер 79 депутаттық мандаттың 67-ін жеңіп алды, бір-бірден Мавританияның жаңғыру партиясы (ПВМ) және Мавританияның ұлттық бірлігі үшін қозғалыс алды (күндіз), ал қалған 10 орынды Парламентте тәуелсіз кандидаттар алды.

Кейін сол жылы Сенатқа өткен сайлауда ӨІД-ны жеңді, оның өкілдері 53 орынның 36-ін алды; қалған 17-сі тәуелсіз кандидаттар өзара бөлісті. Екі сайлау кампаниясы да сайлаушылардың төмен келуімен және оппозициялық партиялар тарапынан бойкотпен сипатталды.

1994 жылы Сенат депутаттарының үштен бір бөлігін жаңарту бойынша сайлау өтті, онда 17 орынның 16 – сы ӘІОД – ға, ал біреуі-демократиялық күштер Одағына-жаңа дәуірге (ӘІЖ-ҰЭ) кетті.

1997 Сенатқа ішінара сайлау нәтижелері бойынша үш оппозициялық партия-СДС-НЭ, өзгерістер үшін іс-әрекет (ДП) және күндіз бірде-бір орын алған жоқ, ал РСДП тағы да сенімді жеңіске жетті.

Әкімшілік-аумақтық тұрғыдан Мавритания аумағы 12 облысқа бөлінген – Ход-эш-Шарки, Ход-эль-Гарби, Асаба, Горголь, Бракна, Трарза, Адрар, Дахлет-Нуадибу, Тагант, Гидимака, Тирис-Земмур, Иншири – және Нуакшот астаналық округі.

1995 жылы Саны 15,65 мың адамды құрайтын республиканың Қарулы Күштерінің құрамына Құрлық әскерлері (15 мың), ӘТК (500 адам) және ӘӘК (150 адам) кіреді. Жартылай әскер құрамаларының құрамында 5 мың адам қызмет атқарады.

Мавритания Франциямен тығыз экономикалық және саяси қатынастарды қолдайды. 1965 жылы Нуакшот Францияға бағытталған жалпы афро-малагасийлік ұйымды құру туралы шешім қабылданған бірқатар африкалық франкотілді мемлекеттер басшыларының кездесуін өткізу бастамасы бойынша сөз сөйледі, кейінірек Мавритания осы ұйымнан шықты. 1958-1975 жылы Мавритания Еуропалық экономикалық қоғамдастықтың (қазіргі Еуропалық Одақ) қауымдастырылған мүшесі болды. Оның ЕО-мен қарым-қатынасы 1975 жылдан бастап Лома конвенциясы негізінде құрылады. Мавритания араб елдері лигасының, Африка Бірлігі ұйымының және БҰҰ мүшесі.

9 Балық аулау және балық шаруашылығы
Балық аулаудың негізгі аудандары – Сенегал өзені және Нуакшот ауданындағы Атлант мұхитының жағалау сулары. 1980 жылдардың ортасында балық аулау ел экономикасының маңызды салаларының бірі болды. Дегенмен, балық ресурстарын шамадан тыс пайдаланумен күресе отырып, Үкімет 1995 жылы бір ай ішінде балық аулауға тыйым салды, сол жылы теңіз өнімдері қазынаға валюталық экспорттық түсімдердің көп бөлігін әкелді.

Фдерикке жақын, құрамында 65% темір бар темір кені бай кен шоғыры 1992 жылға қарай өңделді. 1994 жылы Зуэрат ауданында темір кен орнын игеру басталды, оның қоры 100 млн.т бағаланып, темірдің жоғары құрамымен сипатталады. Темір кенін тасымалдау үшін Фдерикті Нуадибу порт қаласымен байланыстыратын темір жол желісі Зуэратқа дейін ұзартылды. Кенді экспорттау және өңдеу үшін Нуадибу оңтүстігіне қарай орналасқан порт құрылыстары мен кенді байыту өндірісі жаңғыртылды.

1970 жылдан 1978 жылға дейін Ақжұжт ауданында кен орны толығымен өңделмеген, ал 1992 жылдан 1996 жылға дейін Алтынды кен орны өңделіп, толық таусылған.

1994 жылы еңбекке жарамды халықтың шамамен 687 мың адамынан өнеркәсіп секторында 80 мың адам және қызмет көрсету саласында – 177 мың адам жұмыспен қамтылған.

Мавритания өз энергия тасымалдаушылары жоқ. 150 млн. кВт сағ. жұмыс істейтін бірнеше электр станциялары импорттық отынмен жұмыс істейді. Электр энергиясы көбінесе шахталар мен ірі қалаларға беріледі.

Мавританиядағы көліктің негізгі түрі-автомобиль. 1996 жылы елдегі автомобиль жолдарының ұзындығы 7,6 мың км құрады,оның 1,8 мың км ғана қатты жабынды. Маңызды тас жолдар Нуакшотты Ақжужт, Росо, Нема қалаларымен байланыстырады (соңғы ұзындығы ОК.1200 км елді субширот бағытында қиып өтеді). Елдегі жалғыз темір жолдың ұзындығы-ОК. 700 км.ол Нуадибаны бұрынғы және қазіргі темір кенін өндіру орталықтарымен – Фдерик, Зуэрат және Гельб-аль-Рхейнмен байланыстырады. Нуакшот пен Нуадибу-да халықаралық авиапорттар және ірі теңіз порттары, оның ішінде кен спортын Кансадо (Нуадибу жанында) жұмыс істейді.
10 Білім
1994 жылы зайырлы бастауыш мектеп оқушыларының саны 250 мың адамды құрады. Орта мектепте 45,8 мың адам оқыды, 8,5 мың студент орта техникалық және жоғары оқу орындарында білім алуды жалғастырды. Елдің астанасы Нуакшотада университет, ғылым институты және жоғары әкімшілік мектеп бар.

Мурабиттер (мұғалімдер мен діни қайраткерлер) балаларды Құран, мұсылман құқығы, тарих пен теологияға үйретеді. Орта мектептерде оқыту араб тілінде жүргізіледі, алайда Үкіметтің араб тілін міндетті түрде барлық оқу орындарында міндетті түрде жасау ниеті оңтүстік облыстардағы дарабизацияланған халық тарапынан наразылық тудырды. Тунис Үкіметінің қолдауымен құрылған 300 студенттердің басым бөлігін Бутилитте Исламдық зерттеулер жоғары институтының мавританцы құрайды.