Главная страница
Навигация по странице:

  • Сократ пен софистердің философиялық көзқарастары.

  • Софистік мектеп

  • Софистерді мынадай топтарға жіктеу қабылданған: 1) Аға софистер (б.д.д.ғ.)

  • Софистерге тән сипат

  • Софистиканың жалпы түсінігі.

  • Философия Софистика. философия 9 реферат. Сж таырыбы Софистика Пні Философия Орындаан


    Скачать 40.53 Kb.
    НазваниеСж таырыбы Софистика Пні Философия Орындаан
    АнкорФилософия Софистика
    Дата30.03.2023
    Размер40.53 Kb.
    Формат файлаdocx
    Имя файлафилософия 9 реферат.docx
    ТипДокументы
    #1026798

    ҚАЗАҚСТАН РЕСПУБЛИКАСЫНЫҢ БІЛІМ ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ МИНИСТРЛІГІ

    ЛОГИСТИКА ЖӘНЕ КӨЛІК АКАДЕМИЯСЫ



    СӨЖ

    Тақырыбы: Софистика

    Пәні: «Философия»

    Орындаған: Куттибаев А.

    Тексерген: Акбаева Л.Н

    Топ: Ус-Л-21-1п

    Алматы 2023

    Жоспар:

    1.Кіріспе:

    Софистика туралы жалпы ұғым

    2.Негізгі бөлім

    1. Сократ пен софистердің философиялық көзқарастары.

    2. Софистік мектеп


    3.Қорытынды

    Софистиканың жалпы түсінігі. 

    Кіріспе

    Софистер (гр. sophists-өнерпаз, дана)-«даналықтың,» «шешендіктің» кәсіби ұстаздары ретінде саналған ежелгі грек философтарын осылай атаған. Олардың халықты риторикаға, философияға үйретудегі атқарған еңбектері зор. Діннен бас тарту, табиғат құбылыстарын ұтымды түсіндіру, этикалық және әлеуметтік релятивизм-олардың ортақ көзқарасы болып табылады. Софистер екі топқа бөлінді: «Аға софистер»-табиғатты материалистік тұрғыда түсіндірді. Бұл топтың өкілдері-Протагор, Гиппий, Продик, Антифондар-алғашқы ағартушылар. Екінші тобы- «Кіші софистер» (ақсүйектер тобы)-Гипподам, Критий-философиялық идеализмге ден қойғандар. Софистер дау–дау кезіндегі кейіпке байланысты пайда болған «Софистика» деген әдісті қолданды. Софистика – дауласу немесе дәлелдеу кезінде қисынсыз пікірлерді, софизмдерді, яғни сырттай ғана дұрыс болып көрінетін айлаларды саналы түрде қолдану. Сондықтанда Аристотель оларды «жалған даналық» ұстаздары деп атады.Антикалық философияның екінші-классикалық кезеңі-ерте грек философиясының кемелденген, гүлденген кезі болды. Себебі, Платон мен Аристотель өздеріне дейінгі философияны біртұтас ғылымға айналдырып, жүйелендіре түсті.

    Сократ пен софистердің философиялық көзқарастары.


    Сократ (шамамен б.з.д. 469 - 339 жж.) – ежелгі грек философы, оның ілімі материалистік натурализмнен идеализмге ауысу кезеңін бейнелейді. Афиныда ғұмыр кешіп. одан Платон, Евклид, Антисфен, Аристипп секілді ұлы адамдар дәріс алады. Сократ ілімін тек Платон мен Аристотельдің айтуы бойынша ғана білеміз. Сократ әлем құрылымдарын, заттардың физикалық табиғатын танып білу мүмкін емес, біз өзімізді ғана танып білуіміз мүмкін дейді. Танымның мұндай түсінігін Сократ «Өзіңді танып – біл» формуласы түрінде өрнектейді. Білімнің ең жоғары міндеті теорияда емес, тәжірибеде, яғни өмір сүре білетіндігінде. Сократ этикалық ұғымдарды (әділеттілік) анықтау мен жалпыландырудың үлгісін жасады. Ұғымды анықтаудан бұрын әңгімеге жол берілуі керек, соның барысында бірнеше сұрақтардың көмегімен әңгімелеушінің сөзіндегі қайшылықтар анықталмақ. Бұл орайда Сократ майевтика (сөйлесу өнері) әдісін ұсынады. Сократтың этикасы рационалды: жаңсақ әрекеттер білместіктен жасалады, ешкімде өз еркімен зұлым болмайды. Адам өзіне үңілген сайын, өзінің білімсіздігін аңғармақ. Сократқа жүгінсек «Менің білетінім ештеңе білмейтіндігім» қағидасының мәні ашыла түспек.

    Софистер (гр. Sophists - өнерпаз, дана) - «даналықтың,» «шешендіктің» кәсіби ұстаздары ретінде саналған ежелгі грек философтарын осылай атаған. Олардың халықты риторикаға, философияға үйретудегі атқарған еңбектері зор. Діннен бас тарту, табиғат құбылыстарын ұтымды түсіндіру, этикалық және әлеуметтік релятивизм - олардың ортақ көзқарасы болып табылады. Софистер екі топқа бөлінді: «Аға софистер» - табиғатты материалистік тұрғыда түсіндірді. Бұл топтың өкілдері - Протагор, Гиппий, Продик, Антифондар - алғашқы ағартушылар. Екінші тобы - «Кіші софистер» (ақсүйектер тобы) – Филолай, Гипподам, Критий - философиялық идеализмге ден қойғандар. Софистер дау кезіндегі кейіпке байланысты пайда болған «Софистика» деген әдісті қолданды. Софистика – дауласу немесе дәлелдеу кезінде қисынсыз пікірлерді, софизмдерді, яғни сырттай ғана дұрыс болып көрінетін айлаларды саналы түрде қолдану. Сондықтан да Аристотель оларды «жалған даналық» ұстаздары деп атады.

    Софистік мектеп

     «Софистика» және «софист» терминдері ежелгі гректің «даналық» сөзінен бастау алады. «Софист» сөзі дәлме-дәл аударғанда «дана, шебер, білгір» мағынасын береді.

    Софистер — б.д.д. V-ғ басы мен IV-ғасырдың бірінші жартысы аралығында өмір сүрген, төлемақы үшін дәріс беретін «даналық ұстаздарының» шартты атауы. Софистік мектеп өкілдері теоретик-философтар, скептиктер, субъективтер, рационалистер, сенсуалистер және анархистер ретінде ғана емес, полис азаматтарын арнайы төлемақы үшін шешендік өнерге, дау-таласта қарсыласты жеңе білуге және өз пікірін дәлелдеп шығуға баулитын педагогтар болды. Олар шындық, ақиқат шешімге ұмтылуды емес, жеңіске жетуді ғана мақсат тұтты, пікірсайыстарда «кімге болмасын, ненің болмасын дұрыстығын» дәлелдеу тәсілі ретінде арнайы оқытылды. Сондықтан «софист» сөзі жағымсыз мағынаға ие болды. Соған қарамастан софистер  риторика (шешендік өнер)  мен тіл ғылымдары (лингвистика) дамуында маңызды рөл атқарды: олар ашқан софизмдер (парадокстер) логиканың қалыптасуына түрткі болды.

    Софистерді мынадай топтарға жіктеу қабылданған:

    1)     Аға софистер (б.д.д.ғ.) — Протагор, Оргий, Антифонт, Критий, Гиппий, Продик.

    2)     Кіші софистер — Ликофрон, Алкидамант, Трассимах.

    Софистерге тән сипат:

    1)     қоршаған дүниеге сыни қатынас;  

    2)     барлық нәрсені, процесті іс жүзінде тексеруге ұмтылыс, қандай да болмасын ойдың дұрыс не бұрыстығын логикалық тұрғыдан дәлелдеуге ұмтылыс;

    3)     ескірген дәстүрлі мәдениет негіздерін қабылдамау (нигилизм);

    4)     сүйенетін негізі жеткіліксіз көне дәстүрлерді, дағдыларды ережелерді терістеу;

    5)     мемлекет пен құқықтың шарттылығын, олардың жетілмегендігін дәлелдеуге ұмтылыс;

    6)     моральдік нормаларды абсолютті деп емес, сынау, жетілдіру объектісі ретінде қабылдау;

    7)     пікірлер мен баға берудегі субъективизм;

    8)     объективті болмысты терістеу және барлық нәрсенің тек адам ойында тіршілік ететінін дәлелдеуге талпыныс.

    Софистиканың жалпы түсінігі. 

    Софистер бұл 5-6 ғ.б.э.д өмір сүрді. Ежелгі Грецияда өмір сүрген философиялық мектеп. Бұл философиялық мектептің қайраткерлері теоретик философ болып қана емес, азаматтарды философияға, орталық өнерге басқа да білімдер түріне үйреткен, оқытушы философияға орталық өнерге басқа да білімдер түріне үйреткен , оқытушы философ ретінде де болған.  
    Софистердің қайраткерлері Үлкен софистер (5ғ б.э.д) Протагор, Горгий,Гипий, Продик, Антифонт, Критий. Кіші софистер- Ликфрон, Алкидамант, Трассимах.Сократ – көрсетілген топтарға ресми түрде жатпайды, бірақ софистердің ойларын бөліп, софистиканың өзін өзінің тәжірибесінде қолданған.  
    Ерекшеліктері.  
    Қоршаған шындыққа сындық қатынас.Бәрін тәжірибеде тексеруге тапсыру, белгілі бір ойдың дұрыс бұрыстығын тексеру.Көне дәстүрлі цивилизацияның негізін қабылдау.Дәлелсіз білімге негізделген көне түсініктерді, ережелерді жоққа шығару.Мемлекет пен құқықтың нақтылықсыздығын дәлелдеуге тырысу. Софизм Софистердің негізі логикалық әдісі ретінде. Бұл философиялық мектептің қайраткерлері өздерінің дұрыстығын софизмдер логикалық әдістері арқылы дәлелдеу.Бұл мүйізді софизмнің мысалы Сен жоғалтпаған нәрсеңе иесіз, сен мүйізіңді жоғалтқан жоқсың , яғни сен оған иесің бұл нәтиже софизмнің логикалық ауырлығынан емес логикалық мағыналардың дұрыс қолданбауынан болады. Көрсетілген софизмде алғашқы мысал өтірік, бірақ дұрысқа беріледі, осыдан нәтиже шығар. Софистердің қызметтерінің мәні. Қоршаған шындыққа сындық көзқараспен қарады. Грек азаматтар арсында философияның және басқа да білімдерді таратты.  
    2. Протогордың философиясы. Протогор (б.э.д. 5 ғ) үлкен софистердің белгілі қайраткерлері.  
    Ерекшеліктері.  
    Протогор өз философиялық кредосын мынада айтқан: Адам барлық тірі заттардың өлі екенінің, ал өлі заттардың тірлігін өлшеуші шама деген. Яғни бұл дегеніміз, қоршаған шындықтың жақсы, жаман екенін бағалаушы- адамның субъективті пікірі деген.Қайраткерлері Екі түрлі сөз шығармасының негізін қалаған. Және жас адамдарды кез келген дауда жеңуге үйреткен (Ауру адамдарға жаман, ал дәрігерлерге жақсы.,) Сол кезеі үшінПротогорлардың құдайларға деген көзқарасты революционды болған.Құдайлар туралы біле алмайтын , олар бар ма, жоқ па, себебі оны білуге көптеген кедергілер бар. Протогор философиясының негізгі жағдайлары. Адам санасынан тыс ештеңе жоқ.Белгілі бір нәрсе мәңгі емес.Адам үшін бүгінгі күнгі жақсының бәрі, шындықтың жақсы екенін көрсетеді.Егер бүгін жақсы болған нәрсе ертең жаман болса,онда ол шындықта да жаман, кері болған.Барлық қоршаған шындықтың адамның сезімдік қабылдауына байланысты. Қоршаған орта қатыстылық сипатқа ие.Объективті таным мүмкін емес.Тек қана пікірлер әлемі бар.


    написать администратору сайта