гажайып бақ. гажайып бак. Баягыда Асан мен Касен деген екi дос болыпты. Екеуiде кедей адамдар екен. Олардын айелдерi кайтыс болган екен. Асаннын бар жубаншы ай десе аузы, кун десе козы бар сулу кызы екен
Скачать 19.41 Kb.
|
Гажайып бак Баягыда Асан мен Касен деген екi дос болыпты. Екеуiде кедей адамдар екен. Олардын айелдерi кайтыс болган екен. Асаннын бар жубаншы- ай десе аузы, кун десе козы бар сулу кызы екен. Ал Касеннын- бар умiты кайратты улы болыпты. Асан ултарактай гана жерыне егiн егiп, Касен азгантай малымен кундерiн корыптi. Кыс аягы катты болып, Касеннын малдары кырылып калады. Сойтiп Касен Асанга жылап келедiде –айтады Ендi кайыр сурап кетем бе дейды. Асан Касендi кушактап турып айтады. Сен менiн егiндiк жерiмнын жартысын ал дейдi. Содан бастап Касен eгiндiк шаруашылыкпен айналысады. Сойтiп Касен озiннiн егiнын казып жургенде курегi бiр нарсеге тигеннын байкап, теренiрек казып жiберсе бiр казан толтырылган алтын тауып алады. Касеннын куанышы койнына сыймай Асанга жугырiп келе жатып суйiншы деп айкайлап жыбередi.Сойтiп Асанда куанады. Бiрде Асан айтады. Бiрак бул алтын меныкi емес сенiкi. Себебi, бул алтынды сен оз жерiннен тауып алдын. Касен айтады. Асан мен сеннiн мейiрымдi дос екенiндi бiлем гой. Сен маган жерiннiн устiн бергеннiнмен астындагы казынасын берген жоксын гой дейдi. Асан айтады. Мен саган жердiн астында устiнде бердiм дейдi. Сойтiп алтынды кiм алу керек деген урыс басталды. Бiрде Асанга бiр ой келдi.Касен сенiн улын бар менiн кызым бар сол екеуын косайыкта, алтынды соларга берейык .Тым бомаса балалармыз кыйыншылык кормесын депты. Сойтып балаларын уйлендырып алтынды соларга береды. Балалары жеке отау болып,Касеннын уйынде турады. Касен кудасы Асанын уйыне кошты. Сойтып тан азанымен балалары турып алып, аталарына келып тур екен. Сосын Касен мен Асан балаларынан сурайды. Тан азанымен келгендерын жаман екен дейды. Балалары айтады. Аталары алгысы келмеген затты балалары калай алады дейды. Алтынды кым алу керек деген урыс кайта басталды. Олар коп ойланып алыста туратын быр дана карйяга жолыгады. Дана карйя айдаладагы киыз уйде турады екен. Астына торт кабат корпешенын устынде отыр. Жанында екы екыеуден шакырттеры отыр екен. Aталары ман жайды тусындыреды. Кария узак ойлан отырып улкен шакыртыне карап, сен менын орнымда болсан не ыстер едын. Улкен шакырты айтады .Казына алтынын йесы хан гой. Хан йеме апарып берер едым дейды. Кариянын бетты сурлана бастады. Кария екыншы шакыртыне карайды. Екыншы шакырты айтады. Бул алтынды ешкым алгысы келмесе, алган жерыне кайтып койындар дейды. Кариянын беты одан беттер сурланды. Кария ушыншы шакыртыне карайды .Алтынды ешкым менсынбейды. Онда алтынды мен аласалайын дейды. Онын созын унатпаган кариянын беты суп- сур болады. Кария тортыншы шакыртыне карайды.Тортыншы шакырты айтады. Артык созым болса айбетпеныз устаз дейды. Мен бул алтынга быр саябак ашар едым. Карапайым адамдар келып демалып, жемысын корек етер еды дейды. Дана кария куанып кетып ,тортыншы шакыртын кушактап турып айтады .Кышы болсанда акылын коп екен дейды. Бар базардан ен кымбат дан алып кел дейды. Саган да, осы алтынды алгысы келмеген кенпейыл жандарга да ракмет. |