Пустой. Бірі кшті, біреуі жаман даы Кштісі лімжеттік ыланнан со
Скачать 12.56 Kb.
|
дағы, Бірі күшті, біреуі жаман- дағы Күштісі əлімжеттік қылғаннан соң Дүние де жамандықтан аман-дағы Күштісі- бай адамдарды айтып тұр “Бір күн” Күшсіздер, сорлыларға атар таң жоқ Көрінген бақ-дəулеттен ұшқан шаң жоқ. Жиғаны, бар тапқаны – басқанікі Керек десе, тəнінде жалғыз жан жоқ!»- Күшсіздер- кедей адамдар “Бір күн” Күшсіздер, сорлыларға атар таң жоқ Көрінген бақ-дəулеттен ұшқан шаң жоқ. Жиғаны, бар тапқаны – басқанікі Керек десе, тəнінде жалғыз жан жоқ!»- Сорлылар-кедей, надан адамдар “Бір күн” Күн түсірмес мейірімі жоқ қара Ағармай ма мұндай үйде қара шаш? Жаныңда жоқ жаны ашитын жақын жүз, Тасбауырлар ыңғайына қарамас. Тасбауырлар-ешкімге жаны ашымайтын адамдар “Тұтқын” Шын хакім, сөзің асыл - баға жетпес, Бір сезің мың жыл жүрсе, дəмі кетпес, Қарадан хакім болған сендей жанды Дүние қолын жайып енді күтпес. Қарадан- надан халықтан шығып “Атақты ақын-сөзі алтын хəкім Абайға” Көк есігі ашылды, Жұмақ нұры шашылды Көк есігі- аспан,о дүние “Бостандық” Əкем Бекен Атығайға тұтқа еді Тұтқа дпсе, мөйлеу болар асыра Деуші болар: “басқа тұтқа жоқ па еді?” Тұтқа- ағасы,арқа сүйері, демеуі “Нағашыларға сөз” Кеш, Алыбым, жүзіңді көре алмады, Алдыңа иіліп сəлем бере алмадым Алыбым- Орал тауы “Орал” Қара бұлт жауып айымды, Жылаймын, күйем, зарлаймын. Толып қалды төрт айға, Күйікпенен кун өтті. Айымды - ақынның орамалды жары “Орамал” Орамалды жарыма Бітірем кашан кестелеп?.. Орала берме, жібегім, Тезірек жүрші, сен де, біз. Жібегім- ақынның орамалды жары “Орамал” Білем анық: жанға жайлы Май сулу, Жарқ-жарқ еткен майда найзағай сұлу. Қызықты орман, көңілді еркін кең дала, Күміс табақ көкте жүзген Ай сұлу. Күміс табақ- ай “Сен сұлу” Оқудан қайтты жас Сапар, Терде отырған ақсақал Ақсақал- қарт адам “Жердің жұмырлығы” -Түн түнерді, ұйқтады ауыл, -Сорлы, бейбақ, атаң қайда? Ауыл- халық, ауыл адамдары “Жылқышының үйінде” -Сорлы, бейбақ, атаң қайда? -Көр үңгірді боран көмді. Көр- жердегі ойық “Жылқышының үйінде” Не кересің? Көресің - Ыңыл-жыңыл базарын - Бүлкілдетіп əр жерде Қайнатып жатқан қазанын. Қайнатып жатқан қазанын- қазан емес ішіндегі тамақ қайнауда. “Ескі Түркістан” |