|
|
электрографияның биофизика негіздері. Электрографияның биофизикалық негізі. Электрогрфияны биофизикалы негізі Орындаан Бурабаева араат 114А
Электрогрфияның биофизикалық негізі Орындаған: Бурабаева Қарақат 114А Эквиваленттік ұғым Ол адам ағзасында пайда болған биопотенциалдар электр тогының генераторында пайда болған потенциалдар айырмасына ұқсас келеді. Генератор- - Қорытып шығару деген ұғым.Адам ағзасын электр генераторына ұқсас. Эквиваленттік электр генераторының ішкі кедергісі R аса үлкен. Ол сыртқы кедергіден R бірнеше есе көп болады. Ом заңы бойынша
Электрлік диполь - Өрістің потенциалын және өріс кернеулігін анықтау үшін эквиваленттілік электр генераторын, шартты түрде, электрлік дипольді қарастырады.
- Электрлік диполь-шамалары тең, таңбалары қарама-қарсы екі нүктелік зарядтардан тұратын электр жүйесін айтады. Дипольдің басты сипаты-оның электрлік моменті. Дипольдер размерлеріне қарай нүктелік және шектелген болып екіге бөлінеді. Егер дипольдің иіні өте қысқа болса, онда ондай дипольді нүктелік деп, ал егер диполь қоршаған ортадан изолятормен шектелген болса, ондай дипольді шектелген диполь дейді.
- Адам азғасы ток өткізетін орта-шектелген орта болады. Себебі дененің сыртқы беті изолятормен қоршалған.
Электрокардиографияның физикалық негізі Қазіргі уақытта биопотенциалдарды тіркеудің көптеген әдістері қолданылады: жүрек биопотенциалдарын тіркеу-электрокаридография(ЭКГ),мидың-электроэнцефалография(ЭЭФГ),бұлшық еттердің-электромиография(ЭМГ) және т.б. Солардың ішінде аса кең тарағаны-электрокаридография. Электрокаридографияның мақсаты-жүректің циклдық өзгерістерін тіркеу Электрокаридографияда тіркелген потенциалдар айырымы жүректің жүйке-бұлшық ет аппаратының қозу нәтижесінде пайда болады.Жүректің жүйке-бұлшық ет жүйесінің түрліше элементтерінде пайда болған потенциалдар өзара қосыла келіп осы жүйенің қозған және қозбаған бөлшектеріндегі жалпы потенциалдар айырымы пайда болады.Жүректің жүйке-бұлшық ет жүйесінің түрліше бөлімдерінде қозу процесі, өзіне тән ерекшелікпен,біртіндеп тарайды.Сондықтан пайда болған потенциалдар айырымы жүрек жұмысының циклында шамасы жағынан да, нүктелердің орналасуы бойынша да өзгереді. Электрокаридография әдісі Электрокаридография әдісі Эйнтховен теориясына негізделген.Бұл теорияда жүректің біртекті өткізгіштік ортада орналасқан электрлік диполь деп қарастырамыз. Осы дипольдің электр өрісі адам денесінің сыртқы бетінде тіркеуге болатын потенциалдарды тудырады. Дипольдің электрлік моментінің векторы-жүрек биопотенциалдарының қорытқы айырымасын сипаттайтын вектор болады. Ол вектор жүректің интегралдық электрлік векторы(ИЭВ) деп аталады да,Е әрпімен белгіленеді. Виллем Эйнтховен
Виллем Эйнтховен (нидер. Willem Einthoven; 21 мамыр 1860, Семаранг — 29 қыркүйек 1927, Лейден) — нидерландтық физиолог, электрокардиографияның негізін қалаушылардың бірі, 1903 жылы жүректің электрлік белсенділігін тіркеуге арналған құрал құрастырды, алғаш рет 1906 жылы электрокардиографияны диагностикалық мақсаттар үшін пайдаланды, 1924 жылы Физиология немесе медицина саласындағы Нобель сыйлығын алды.
Назарларыңызға рақмет |
|
|
Скачать 1.04 Mb.