Инфекционные заболевания бруцеллёз студентка 2 курса 11 группы

• Название: Инфекционные заболевания бруцеллёз студентка 2 курса 11 группы
• Дата: 18.04.2023
• Размер: 1.4 Mb.
• Имя файла: file_434223.rtf
• Тип: Курсовая; #1072441
• страница: 2 из 6

ТАШХИСИ БЕМОРИ

Бруцеллёз як бемории музмини сироятии ҳайвонот ва одамон буда, бо исқоти ҳамл, нигоҳ доштани пласента, безурётӣ, орхит хос аст.

Чорвои калони шохдор, гӯсфанд, буз, хук, оху, оҳу, қутос, буйвол, асп, шутур, саг, гурба, харгӯш, сайг, рӯбоҳ, ҳояндаҳо, хуки ваҳшӣ ба бруцеллёз гирифтор мебошанд.

Дар чорвои калони шохдор, кутос, буффол, шутур, асп, бруцеллёз аз Бр. исқоти ҳамл; дар хукҳо, шохҳо - Br.suis; дар бузу гусфанд - Br. мелитенсис; дар сагҳо - Br. canis (эҳтимолан Br. melitensis, Br. suis, Br. abortus). Аҳамияти муайяни эпизоотологӣ имкони аз як ҳайвон ба ҳайвони дигар гузаштани намудҳои гуногуни Бруцелла мебошад. Муҳоҷирати Br исбот шудааст. melitensis аз бузу гӯсфандҳо ба гову хукҳо, Br. суис — аз хук cap карда то бузу гусфанд. Аз хайвоноти гирифтори бруцеллёз одамоне гирифтор мешаванд, ки барои онхо ангезандаи касалии бруцеллёзи гусфанду буз хавфноктар аст.

Дар байни чорвои калони шохдор, гусфанд, буз, хук, бугу, бруцеллёз дар шакли эпизоотия ва аспу саг, буффало ва дигар хайвонот — ходисахои спорадик ба амал меоянд.

Манбаи ангезандаи сироят хайвоноти гирифтори бруцеллёз мебошад. Онҳо махсусан дар давраи аломатҳои шадиди беморӣ хатарноканд. Микдори нихоят зиёди патогенро хайвонот бо моеъи амниотик, пардахои хомила, тифли аборт ва аз узвхои таносул ихроч мекунанд. Бемории патоген инчунин бо шир, манӣ, пешоб, наҷосат хориҷ карда мешавад. Бруцелла дар модаговхо то 7—9 сол, дар гусфандон — то 2—3 сол, дар модахо — то 9 сол монад.

Маҳсулоти мубталои бруселла ва ашёи хоми пайдоиши ҳайвонот, маводҳои нигоҳубин, ғизо, рахти хоб, об, хок ва либоси инсонӣ аз омилҳои асосии интиқоли ангезандаи беморӣ мебошанд. Ба касалии бруцеллёз чорвои чавон асосан алиментарй, калонсолон — алиментарй ва алокаи чинси, ба воситаи пардахои луобпарда ва пуст гирифтор мешаванд. Маҳсулоти ширӣ (шир, шири лоғар, зардоб) сироятёфта барои ҳайвоноти ҷавон хатарнок аст.

Дар ферма касалй баъди ба подай чорвои аз ахолй харидашуда, аз хочагихои вайроншуда ё дар сурати риоя нагардидани коидахои асосии карантини чорво пайдо шуданаш мумкин аст; бо якчоягии чаронидани чорвои солиму бемор, истифода бурдани манбаъхои оби касал ва роххои чорводорй. Патогенро сагҳо, хояндаҳо, каламушҳо ба хоҷагӣ ворид кардан мумкин аст, хусусан агар онҳо ба таваллудҳо ва ҳомилаҳои исқоти ҳамл, инчунин бо ҳайвоноти ҷавон аз подаҳои камбизоат, ки зуҳуроти клиникии беморӣ вуҷуд надорад, дастрас бошад.

Дар очахои тару тозаи эпизоотикии бруцеллёз дар давоми якчанд мох то 60 фоиз ва аз ин хам зиёдтар чорвои ба касалй гирифтор шуданаш мумкин аст. Дар пода аввал яккаю яккаю баъд искоти оммавй мушохида мешавад. Дар оянда (баъди 2—3 сол) дар ин гуна рамахо искоти хамлро ба кайд гирифтан мумкин нест, вале хангоми ба онхо дохил шудани гурухи нави хайвонот процесси эпизоотй фаъол шуда, касалй боз хам бадтар мешавад ва хам ба хайвоноти ин рода ва хам ба чорвои пештар бемор гирифтор мешавад. Дар ферма аз нав ба тартиб андохтани хайвонот боиси сар задани касалии бруцеллёз мегардад.

Ба пайдоиши бруцеллёз шароити гайриканоатбахши байторию санитарии нигохубин ва парвариши чорво, ки тобоварии организми хайвонотро паст мекунад, сари вакт тоза накардани пас аз таваллуд, мевахои ислохшуда, пору, риоя накардани режими дезинфексия мусоидат мекунад.

ХУСУСИЯТҲОИ БАРАНГЕЗАНДА

Морфология, хосиятҳои тинкториалӣ ва фарҳангии Бруцелла.

Аз рўи хусусиятњои морфологї намудњо ва биотипњои гуногуни Бруцелла аз њамдигар фарќ карда наметавонанд. Инҳо микроорганизмҳои хеле хурд бо полиморфизми хоси худ мебошанд. Дар доруҳои микроскопӣ, онҳо метавонанд дар як вақт дар шаклҳои сферикӣ, тухмшакл ва асошакл пайдо шаванд. Н.Островская (1961) қайд мекунад, ки бактерияҳо Br. abortus ва Br. suis аз тарафи elongated бартарӣ доранд, дар ҳоле ки дар Br. telitensis - шакли коккоид. Аксар вақт дар дору ҷойгиршавии тасодуфии бактерияҳои якхела мушоҳида мешавад, аммо баъзан онҳо дар занҷир ё ҷуфт ҷойгир мешаванд. Андозаи ҳуҷайра барои коккҳо аз 0,3 то 0,6 микрон ва барои шаклҳои дарозшуда аз 0,6 то 1,5 микрон аст.

Бруцелла харакат надоранд, спора ташкил намекунанд. Дар шароити муайян дар онҳо капсула пайдо шуда метавонад (Нуддлсон, 1943; Н.Д. Анина-Радченко, 1954; Н.Н. Островская ва Е.Н. Князева, 1957). Бруцелла аз чихати сохти субмикроскопии девораи хучайра, мембранаи ситоплазма, ситоплазма ва нуклеоид ба хамдигар шабохат доранд ва дар ин бобат аз дигар бактерияхои грамманфй фарки куллй надоранд (Н.Н. Островская, 1972).

Бруцелларо бо ҳама рангҳои анилинӣ ранг мекунанд: ҳангоми ранг кардани мувофиқи Романовский ранги бунафшранг пайдо мешавад; мувофиқи Грам доғ надиҳед. Усулҳои дифференсиалии ранг кардани Бруцелла пешниҳод карда мешаванд, ки ба хосияти ин бактерияҳо барои нигоҳ доштани ранги ибтидоии худ ҳангоми нигоҳ доштани препарт бо дигар рангҳои контраст асос ёфтаанд. Усули оддии рангкунии дифференсиалӣ мувофиқи Е.В. Козловский (1936). Техникаи ранг кардани ин усул чунин аст. Дорухои дар хаво хушконидашударо дар алов гузошта, бо махлули обии 2-фоизии сафранин бо гарм кардани он то пайдо шудани пуфакхо ранг мекунанд; баъд препаратро бо об шуста, ба таври илова бо махлули обии 0,75—1 фоизии сабзи малахит 0,5—1 дакика ранг мекунанд. Бруцелла сурх боқӣ мемонад, дар ҳоле ки дигар бактерияҳо ва ҳуҷайраҳои бофта сабз ранг мекунанд.

Парвариши фарҳанги Бруцелла дар муҳити муқаррарии ғизоӣ, ки барои парвариши бактерияҳо, ки реаксияи бетараф ё каме сілтӣ доранд (рН 6,8-7,2) муваффақ мешавад. Нашъунамо дар шароити аэробӣ дар ҳарорати 37° ба даст меояд. Баъзе намудҳо ва биотипҳои Бруцелла барои нашъунамои худ, махсусан дар наслҳои аввал, ки аз ҳайвоноти табии бемор ҷудо карда шудаанд, дар ҳавои атмосфера консентратсияи афзояндаи CO2 (5-10%) талаб мекунанд.

Дар муқоиса бо дигар бактерияҳои гетеротрофӣ, Бруцелла нисбат ба маводи ғизоӣ серталабтар аст. Аз ин рӯ, барои ҷудокунии ибтидоӣ ва парвариши минбаъдаи ин бактерияҳо васоити махсуси ғизоӣ тавсия дода мешавад. Бо ин максад воситахои ҷигар ва гӯшт-ҷигар, махсусан бо илова намудани глицерин (2%) ва глюкоза (1%) бомуваффақият истифода мешаванд. Бо муваффақияти бешубҳа, таҳиякардаи N.V. Ploskirev миёна хушк "D", ки дар моҳӣ ва hydrolysates хамиртуруши асос ёфтааст. Ба акидаи муаллиф ва дигар мухаккикон (Н.Н. Островская ва А.А. Голубев, 1958) миёна «Д» нисбат ба мухити гепати баъзе бартарихо дорад. Ҳангоми парвариши Бруцелла дар муҳити картошка (Ҳаддлсон, 1943; В.Е. Корнеева, 1949 ва дигарон) ва дар муҳити Альбимӣ натиҷаҳои хуб ба даст оварда шуданд.

Кумитаи муштараки коршиносони ФАО/ТУТ оид ба бруцеллёз (1970) воситаҳои асосии зеринро барои ҷудокунии аввалия ва субкультураҳои минбаъдаи фарҳангҳои Бруцелла тавсия медиҳад: агар декстрозаи хуноба; агар картошка плюс зардоб; лубиёи триптӣ ва агар триптоза; агар хуни (5% хуни гӯсфанд дар агар миёна асосӣ).

Барои ҷудо кардани культураҳои бруцелла аз маводҳои олудашудаи микрофлораи бегона тавсия дода мешавад, ки пас аз илова кардани антибиотикҳое, ки ба афзоиши Бруцелла халал намерасонанд: полимиксин, бацитрацин, циклогексамид, актидион истифода шаванд.

Муҳити ғизоии омодашударо танҳо дар сурате мувофиқ донистан мумкин аст, ки дар он аксари штаммҳои Бруцелла бо як пошидани хурд (5-10 ҳуҷайраҳои микробҳо) мерӯянд.

Баъзе муҳаққиқон эҳтиёҷоти Бруцелларо ба манбаи нитроген ва омилҳои иловагии афзоиш омӯхтаанд. О.В. Кондратьев ва В.М. Степанов (1968, 1969) ба хулосае омад, ки нашъунамои Бруцелла дар сурати мавчуд будани 6 аминокислота дар мухити зист таъмин карда мешавад: глутамин, L-аланин, лизин, метионин, гистидин, систеин. Муҳимтарин манбаи нитроген, ба ақидаи онҳо, кислотаи глутамин ва систеин мебошанд. Зарурати бруцелла дар комплекси витаминхои В (B1 B2, B6) ва кислотаи никотиниро низ таъкид мекунад. Витамини А барои афзоиши танҳо баъзе штаммҳои Бруцелла лозим аст.

Бруцелла бо афзоиши суст, махсусан наслҳои аввали фарҳанг хос аст. Аз ин рӯ, эмкунии маводҳои аз ҳайвоноти табиии сироятшуда гирифташуда бояд то 4-5 ҳафта инкубатсия карда шавад, агар пештар афзоиш наёбад. Дар муҳити дуруст интихобшуда штаммҳои лаборатории Бруцелла дар давоми 24-48 соат ба таври фаровон афзоиш меёбанд.

Ҳангоми коштани бруцелла аз суспензияи ғафси бактерияҳо дар агари ҳамвор қабати нозуки шаффоф бо тобиши равгандор ба вуҷуд меояд, ки тадриҷан дағал шуда, абрнок шуда, камтар шаффоф мешавад ва ранги хокистарӣ бо ранги кабудӣ мегирад. Дар вакти коштани навъи бруцелла кариб хамин гуна тагьирот мушохида карда мешавад.

Дар зироатҳои дар шўрбои, ғафсшавии тадриҷан яксони миёна мушоҳида мешавад. Ҳангоми дар термостат муддати тӯлонӣ мондани культураи шўрбо дар қаъри зарф боришоти фуҷур ва дар рӯи муҳити атроф оҳиста ҳалқаи париеталӣ ё ҳалқа ва плёнка ба вуҷуд меояд.

Вақте ки дар табақчаҳои агар дар зарфҳои Петри кам пошида мешавад, Бруцелла одатан дар шакли колонияҳои мудаввар, барҷаста, каме шаффоф бо канори ҳамвор мерӯяд. Сатхи колонияхо хамвор, равгани равгандор аст. Бо дароз шудани давраи афзоиш колонияҳо камтар шаффоф мешаванд.

Хенру (1933), Хаддлсон (1952), Парнас ва Чодковски (1959), П.Н. Жованик (1972) колонияҳои Бруцелларо зери микроскоп бо равшании паҳлӯӣ омӯхт (техникаи ин таҳқиқот дар боби "Тағйирёбии Бруцелла" оварда шудааст). Дар зери ин равшанӣ маълум шуд, ки фарҳангҳои бруселла дар таркиби ҳуҷайраҳо аксаран гетерогенӣ (гетерогенӣ) мебошанд. Ҳуҷайраҳои шакли S колонияҳои мудаввар ва барҷастаро бо кунҷҳои ҳамвор ташкил медиҳанд. Дар зери равшании паҳлӯ, онҳо сатҳи ҳамвор ё мулоим ва дурахши хокистарӣ-кабуд бо ранги сабз доранд. Дар ин замина маркази хурди сурху зарди колония ба назар мерасад. Дар раванди таѓйирёбии популятсия ба таври стихиявї ба вуљуд омада, њуљайрањои R-, M- ё шакли дигар колонияњоеро ташкил медињанд, ки аз колонияњои шакли S, алалхусус аз рўи хусусияти люминессенсия ба таври љиддї фарќ мекунанд.

Культураи бруцелла хангоми дар хар 30—45 руз такроран коштан дар мухити сахти гизо нагз нигох дошта мешавад. Беҳтар аст, ки ин фарҳангҳоро дар шакли хушк нигоҳ доред. Хангоми хушкондан мухити дар таркибаш 1,5% желатин ва 10% сахароза дар оби софшуда истифода мешавад. Фарҳанги хушкро дар ампулаҳои хуб маҳкамшуда бидуни ҳаво дар ҳарорати 7° нигоҳ доред.

Патогенӣ ва вируснокии Бруцелла.

Бруцелла дар бадани хайвонхои сироятшуда асосан дар дохили хучайрахои системаи ретикулоэндотелиали зиндагй ва зиёд мешавад. Ин барои тасниф кардани онҳо ҳамчун паразитҳои дохилиҳуҷайравӣ асос медиҳад, гарчанде ки баъзан онҳо метавонанд берун аз ҳуҷайра пайдо шаванд. Бруцеллаҳо ба бадани ҳайвон ворид шуда, одатан дар бофтаҳои лимфоидӣ ҷойгир шуда, дар шакли пролифератҳои ретикулоэндотелиалӣ ва фокусҳои некробиотикӣ тағйироти патоморфологиро ба вуҷуд меоранд. Ин тағйироти патологӣ аз дараҷаи вирулентии фарҳанги додашуда вобаста аст.

Вирулентнокии ҳар як штамми фарҳанги Бруцелла моликияти инфиродии он ва то андозае ифодаи миқдории патогенӣ мебошад. Он одатан бо арзиши ҳадди ақали вояи сироятӣ (ID) чен карда мешавад, ки қодир ба ҳама ё аксари ҳайвоноти таҷрибавӣ сироят мекунад.

Ҳам дар байни лабораторӣ ва ҳам дар байни фарҳангҳои нав ҷудошудаи Бруцелла штаммҳои дорои дараҷаҳои вирулентӣ хеле гуногунро пайдо кардан мумкин аст. Дар таҷрибаҳо дар хукҳои гвинея, штаммҳои хеле вируленти ҳар се намуди классикии Бруцелла боиси инкишофи сирояти умумӣ мешаванд, ки аллакай дар миқдори 5-10 ҷисми микробҳо (б.т.) мешаванд. Мувофиқи маълумоти бисёре аз муаллифон ва натиҷаҳои таҳқиқоти худи мо, инкишофи сирояти умумӣ пас аз чунин сироят одатан дар давоми 4-5 ҳафта рух медиҳад.

Барои бисёр штаммҳои вирусии Бруцелла як ИД 25-50 bw ва баъзан бештар аст. Штаммҳои заиф ва авируленти Бруцелла мавҷуданд. Фарҳангҳои чунин штаммҳо дар ҳайвонот хуб реша намегиранд.

Муҳаққиқон ҳадди ақали вояи сироятии Бруцелларо дар таҷрибаҳо дар ҳайвоноти хоҷагӣ муайян карданд. Хаддлсон (1943) аз таҷрибаҳои МакЭвен ва дигарон ва Хатчинг истинод мекунад, ки дар он муҳаққиқон говҳои бордоршударо ба сирояти конъюнктивӣ бо вояи гуногуни фарҳанги Br гирифтор кардаанд. исқоти ҳамл.

Хаддлсон таъкид мекунад, ки барои говҳои ҳассосияти миёна ҳадди ақали вояи сироятии Br. abortus тақрибан 1 миллион бактерия (м. т.) буд ва дар таҷрибаҳои Хатчинг миқдори хеле камтар ва дар як муддати кӯтоҳ боиси аввалин далели сироят дар шакли санҷиши агглютинатсияи мусбӣ гардид. Вакте ки гусфандон ба таври пустй бо маданияти хеле заҳролуд Br. исқоти ҳамл, вояи 5-25 ҳазор Бруцелла танҳо сирояти минтақавиро ба вуҷуд овард (П.А. Вершилова, 1961). Инкишофи сирояти умумӣ мунтазам пас аз ворид кардани чунин фарҳанг дар вояи 100 ҳазор ҳуҷайраҳои микробҳо ба даст оварда мешуд. Ҳангоми ба конъюнктива ё луобпардаи маҳин ба миқдори камаш 1-500 миллион Бруцелла пошидан, сирояти мунтазами гӯсфандон мушоҳида карда мешавад.

Дар Бруцелла аксар вақт коҳиши стихиявии вирусӣ мушоҳида мешавад. Ин метавонад аз сабаби гуногунии аҳолии фарҳанг бошад. Ҳуҷайраҳои тағирёфтае, ки дар фарҳанги штамм пайдо мешаванд, бинобар бартарии хоси интихобии худ, тадриҷан шумораашон зиёд шуда, дар популяцияи ҳуҷайра бартарӣ пайдо карда, ба фарҳанг хосиятҳои нави тағирёфтаро медиҳад. Вирулентсияи заифро боз зиёд кардан мумкин аст. Барои ин, бо истифода аз амали қонуни интихоби табиӣ, фарҳангҳо тавассути бадани хукҳои гвинея ба бруцеллёз ҳассос ё дигар ҳайвоноти ба сирояти бруцеллез ҳассос чанд маротиба гузаронида мешаванд.

Дар шароити муқоисашавандаи таҷрибавӣ дар хукҳои гвинея, Бр. abortus ва Br. melitensis (П. Ф. Здродовский ва П. В. Воскресенский, 1930), инчунин Бр. Abortus ва Br. suis (Hardy et al., 1931) бо мақсади муайян кардани фарқияти патогенӣ дар намудҳои гуногуни Бруцелла. Натиљањои тањќиќот мухолиф буданд, аз ин рў, ин ё он навъи Бруцелларо барои хукњои гвинейї аз њама патогенї муайян кардан имкон надошт.

Кӯшишҳо барои баҳодиҳии вирулентии Бруцелла аз рӯи фаъолияти ферментативӣ ва хусусиятҳои метаболикии онҳо анҷом дода шуданд. Хаддлсон (1943) фаъолияти ферментҳои каталазаро дар ҳар се намуди классикии Бруцелла омӯхта, чунин мешуморад, ки дараҷаи баланди вирулентӣ ба фаъолияти баланди каталази штамм мувофиқат мекунад. Э.А. Драновская (1968) қайд мекунад, ки штаммҳои заиф вируленти Бр. abortus ва Br. melitensis аз штаммҳои вирусӣ бо фаъолияти баландтари баъзе системаҳои дегидрогеназа, ки дар мубодилаи энергия иштирок мекунанд, фарқ мекард.

Сохтори антигении Бруцелла.

Сирояти табии ба бруцеллёз, инчунин ба таври сунъй ворид намудани культураи бруцелла, одатан бо пайдоиши антителохои махсус дар бадани хайвон мушохида мешавад. Ин падида кайҳо боз барои ташхиси беморӣ ва дифференсиатсияи серологии намудҳо ва навъҳои гуногуни Бруцелла истифода мешуд.

Ҳанӯз дар соли 1932 Вилсон ва Майлз муайян карда буданд, ки ҳуҷайраҳои ҳар се намуди классикии Бруцелла, ки дар шакли муқаррарии ҳамвор S мебошанд, дорои ду антигенҳои аз ҷиҳати серологӣ фарқкунандаи А ва М мебошанд ва ҳар яке аз ин антигенҳо дар намудҳои гуногуни Бруцелла мавҷуд аст. маблағи нобаробар .. Чанде пас, Майлз (1939) фаҳмонд, ки Бр. melitensis, таносуби миқдорӣ байни антигенҳои А ва Мро тақрибан ҳамчун таносуби 1: 20 ифода кардан мумкин аст, дар ҳоле ки дар Br. abortus ва Br. suis - мисли 20:

1. Ин кашфиёт барои истифодаи зардобҳои адсорбшуда ҳангоми тасниф кардани фарҳанги омӯхташудаи Бруцелла ё ҳамчун Br. melitensis, ё ба як гурӯҳи ду намуди дигар. Ҳуҷайраҳои Br. suis нисбат ба ҳуҷайраҳои Br каме зиёдтар антигени M доранд. исқоти ҳамл. Аммо ин фарқият он қадар муҳим нест, ки он метавонад барои дифференсиатсияи серологии ин навъҳои Бруцелла истифода шавад. Минбаъд фактхо торафт бештар чамъ шуданд, ки гувохй медиханд, ки тафовути калони микдори дар таркиби антигенхои А ва М на танхо дар культурахои мансуб ба намудхои гуногун, балки дар штаммхои гуногуни як намуд низ мушохида мешавад. Ҳодисаҳои торафт зуд-зуд ошкор шудани вариантҳои серологӣ дар дохили ин ё он намуди Бруцелла истифодаи усули азхудкунии агглютининро бо мақсади дифференсиатсияи байнинамудҳои серологии ин бактерияҳо хеле душвортар мегардонд. Натичаи чунин тафовут хеле шартй ва нисбй буд (П. Ф. Здродовский, 1953). Дар ниҳоят, ҳамаи ин ба эътирофи он оварда расонд, ки тафриқаи Бруцелла барои РА бо зардоби якхела танҳо дар муайян кардани биотипҳо дар дохили ҳар се намуди классикии Бруцелла муҳим аст.

Бо истифода аз усулҳои гуногуни истихроҷ комплекси липоид-полисахарид-протеинро аз фарҳанги бруселла ҷудо кардан мумкин аст, ки хосиятҳои хоси антигенӣ ва заҳрнок дорад. Ҳангоми омӯзиши ин комплекси антигенӣ бо усули боришоти гелӣ маълум шуд, ки бо зардоби гомологӣ то 6 хатти боришот медиҳад. Ба ибораи дигар, дар иқтибосҳои Бруцелла бо истифода аз реаксияи боришоти гел то 6 антигенҳои гуногунро муайян кардан мумкин аст. Усули иммуноэлектрофорез имкон медиҳад, ки миқдори хеле зиёди ҷузъҳои антигенӣ дар Бруцелла муайян карда шавад.

Бо истифода аз усули боришоти гелӣ инчунин нишон дода шуд, ки Бруцелла дорои антигенҳои рӯизаминӣ ва чуқур мебошад.

И.И. Дубровская (1950-1968) мукаррар намуд, ки комплексхои антигени дар Бруцелла аз ду антиген иборатанд. Яке аз онҳо антигени навъи Бойвин мебошад, ки дар таркибаш полисахаридҳо, липидҳо ва сафедаҳо мавҷуд аст ва дигаре, ки ба истилоҳ ҷузъи чорум низ полисахариди мушаххас дорад, аммо хусусияти дигар, моддаи сафеда ва кислотаи дезоксирибонуклеин дорад. Дар навъҳои гуногуни Бруцелла, ин антигенҳо ба миқдори нобаробар мавҷуданд. Баръакси тамоми комплекси антигенӣ, ҷузъи чоруми он, ки фаъолияти серологӣ ва хосиятҳои аллергенӣ нишон медиҳад, заҳрнок нест.
Омӯзиши фарҳангҳои Brucella S- ва R-forms, I.I. Дубровская муайян кард, ки таркиби химиявии комплексхои антигении онхо тамоман дигар аст. Моддаҳои антигении R-культураҳо дорои сафедаи кам буданд ва ҷузъи ДНК надоранд. Комплекси антигении маданияти К-шакли бруцелла аз антигенхои маданияти S бо таркиби сифатии полисахаридхо фарк мекард.

Дар реаксияи боришоти гелӣ, антигенҳои шакли R нисбат ба антигенҳои шакли S ба таври назаррас камтар фаъолият нишон доданд ва танҳо як хатти боришотро бо зардоби гомологӣ доданд.

Шаклхои нохамвори хамаи намудхои Бруцелла барои онхо як антигени умумии К- доранд ва дорои антигенхои мушаххаси А ва М нестанд. Онхоро бо усули серологи фарк кардан мумкин нест (Лембке ва Кернлейн, 1950).

Зинда мондани Бруцелла дар муҳити зист ва маҳсулоти чорво.

Маълумоти адабиёт дар бораи зинда мондани бруселла дар объектҳои гуногуни муҳити зист гуногунанд. Дар тачрибахо 3. А. Кучеренко (1934) дар кабатхои руизаминии хок бруцелла то 40 руз, дар чукурии 5—8 см то 60 ва дар хоки пору пошида то 100 руз кобили хаёт нигох медошт. Ба гуфтаи М.Э. Авакумов (1934), бруцелла дар хок ва пору дар ҳарорати паст то 4,5 моҳ зинда мемонд. П.А. Вершилов ва А. Голубева (1972) нишон медиҳад, ки дар тобистон Бруцелла дар хок 3 моҳ ва дар зимистон то 4,5 моҳ, дар тудаҳои пору дар ҳарорати аз 50 - 67 ° - 25 рӯз ва муддати дарозтар дар хок қобили ҳаёт боқӣ мемонад. харорат 37—42°.

Дар обе, ки сирояти интенсивӣ дорад, бруцелла метавонад аз 45-90 то 150 рӯз қобили ҳаёт боқӣ монад (П.Ф.Здродовский, 1953). Дар таҷрибаҳои мо ҳангоми сирояти пуршиддат (10 bw дар 1 мл об) намунаҳои оби лӯлаи безарар (ки пеш аз стерилизатсия бо хоки боғ омехта карда шуда буд), Бруцелла муддати хеле дарозтар зинда монд. Дар таҷрибаҳо ду штамм Br истифода шудааст. abortus, намунаҳо дар ҳарорати хонагӣ дар шкаф нигоҳ дошта шуданд. Ҳангоми скринингҳои даврӣ (ҳар 2 - 3 ҳафта) дар MPPB ва MPPA, як штамм (2738) пас аз 7 моҳ ва дигаре (1410) пас аз зиёда аз 15 моҳ афзоиш ёфт.

Дар бораи зинда мондани бруцелла дар махсулоти чорво П. Вершилов ва А. Голубева (1972) маълумотхои зеринро овардааст: дар шир бруцелла 10—273 руз, дар равган — 10—142 руз, дар панир — аз 25 руз то як сол, дар панири фета — то 45 руз, дар шири турш. — 2 — 30 руз, дар кефир — то 11 руз, дар гушти яхкардашуда — зиёда аз 320 руз, дар равгани намакдор — 30—113 руз, пашм — ​​14—90 руз, дар пусти барра — то 2 мох.

Дар шакли фарҳанг дар муҳити сахти ғизоӣ дар пробиркаҳои хуб пӯшида ё ҳатто беҳтараш, дар пробиркаҳои бо парафин ҷойгиршуда, Бруцелла барои ҳафтаҳои зиёд ва дар шакли фарҳанги дар яхдон хушкшуда солҳо қобили ҳаёт боқӣ мемонад. Бруцеллаҳо нисбат ба таъсири гармӣ, нури офтоб ва дезинфексияҳои гуногуни кимиёвӣ ҳассосияти нисбатан баланд нишон медиҳанд.Дар культураи моеъ дар ҳарорати 60° бруцелла пас аз 30 дақиқа, дар ҳарорати 70° баъд аз 10 дақиқа ва ҳангоми ҷӯшидан қариб якбора мемирад. . Нури бевоситаи офтоб вобаста ба шиддатнокии инсоляция бруцелларо дар давоми чанд дакика то 3-4 соат мекушад (Е.С.Орлов, 1974), нури пахншуда пас аз 7-8 руз онхоро мекушад. Таъсири дезинфексияҳои химиявии истифодашаванда бо маълумоти зерин тавсиф карда мешавад: маҳлули 2% фенол, 1% креолин, 0,5% лизол, 1% шустагар, 1-2% формалин, 0,01% хлорамин, 1% маҳлули HCl дар 8 % Махлули NaCl дар давоми чанд дакика Бруцелларо мекушад (П.Ф. Здродовский). Барои безараргардонии биноҳои чорводорӣ маъмултаринҳо истифода мешаванд: маҳлули равшани сафедкунандаи дорои хлори фаъоли 2%, маҳлули 2% содаи каустикӣ, суспензияи 20% оҳаки тоза хомӯшшуда, маҳлули 2% формальдегид, 4%. эмульсиям гарми креолини дезинфекционй, эмульсиям 5-фоизаи нафтализол, махлули гарми содаи 5 фоизй. Пастеризатсияи шир дар ҳарорати 70° дар давоми 30 дақиқа ё дар ҳарорати 85-90° дар давоми 20 сония гузаронида мешавад.