Главная страница
Навигация по странице:

  • Тақырыбы:Шистосомоз.Этиологиясы.Эпидемиологиясы.Патогенезі.Классификациясы.Клиникасы.Диагностикасы.Екшеу диагностикасы.Емі.Алдын алуы ЖОСПАР

  • НЕГІЗГІ БӨЛІМ 2.1.Шистосомоз этиологиясы,эпидемиологиясы 2.2.Аурудың патогенезі мен клиникасы 2.3.Диагностика әдістері,профилактикасы ҚОРЫТЫНДЫ БӨЛІМ

  • ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ КІРІСПЕ

  • НЕГІЗГІ БӨЛІМ

  • Эпидемиологиясы

  • Инфекция. инфек 3. Тексерген Аманжанова А. А. Орындаан Гиният І. Е. Группа 415 Б


    Скачать 1.64 Mb.
    НазваниеТексерген Аманжанова А. А. Орындаан Гиният І. Е. Группа 415 Б
    АнкорИнфекция
    Дата27.06.2020
    Размер1.64 Mb.
    Формат файлаpptx
    Имя файлаинфек 3.pptx
    ТипДокументы
    #132842

    Тексерген: Аманжанова А.А. Орындаған: Гиният І.Е. Группа: 415 Б


    Марат Оспанов атындағы Батыс Қазақстан Мемлекеттік Медицина Университеті

    Ақтөбе 2018 ж

    Тақырыбы:Шистосомоз.Этиологиясы.Эпидемиологиясы.Патогенезі.Классификациясы.Клиникасы.Диагностикасы.Екшеу диагностикасы.Емі.Алдын алуы

    ЖОСПАР:


    КІРІСПЕ
    НЕГІЗГІ БӨЛІМ
    2.1.Шистосомоз этиологиясы,эпидемиологиясы
    2.2.Аурудың патогенезі мен клиникасы
    2.3.Диагностика әдістері,профилактикасы
    ҚОРЫТЫНДЫ БӨЛІМ
    ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ

    КІРІСПЕ


    Шистомоздар – тропикалық гельминт-тер тобына жатады, созылмалы ағымды, ұсақ қан тамырларын зақымдаумен, не-сеп-жыныс жүйесін, асқорыту жүйесі мен бауыр, кейде өкпені зақымдаумен жүреді. Ең жиі таралған шистосомалардың 4 түрі бар:
    Schistosoma hemotobium
    Schistosoma mansoni
    Schistosoma intercolotum
    Schistosoma japonicum

    НЕГІЗГІ БӨЛІМ 2.1.Шистосомоз этиологиясы,эпидемиологиясы


    Қоздырғыш aналығының көлемі (12-16)х0,17 мм. Аталығының көлемі (10-12,0)х1,2 мм. Шистосомоның ақырғы иесі-адам (кейде кеміргіштер, павиондар және т.б.).


    Фекаль арқылы гельминттер сыртқы ортаға шы-ғады да, аралық иесі арқылы өсуін бастайды. Олардың су құбырында немесе арықтардағы моллюскалардың түрлері сирек. Жоғарғы қоз-ғалғыштығының арқасында 5-15 мин арасында суда жүрген адамның терісіне немесе шырышты қабатына енеді. Кейін дермаға және гиподермаға өтіп бірнеше күн сақталады. Содан соң жетіл-меген және жас гельминттер лимфа және қан тамырлар арқылы миграцияланып жүректің оң жақ бөлігімен өкпеге түсіп кейін, бір ортадан соң, бауырға түседі. Бауырда жетілген соң шис-тосомалар қан арқылы іш астарына бекіп 30-40 күннен соң жұмыртқалайды. (тәулігіне 100-300 жұмыртқа).


    Тоғанды суларда мироцидий өз қабығын тастап аралық иесі – тоған моллюскаларына енеді. Соңғы иесі – адамға церкария тері және шырышты қабаттар арқылы енеді, лимфа және қан тамырлары арқылы миграция жасайды - өкпе арқылы үлкен қан айналымына, бауыр венасына, одан шажырқай венасына және несеп-жыныс жүйесі ве-наларына өтеді, ересек особьтар адам организмінде 40 жыл өмір сүреді.

    Эпидемиологиясы:


    Зоонозды инфекция тобына жатады, омыртқасыз тасы-малдаушылар арқылы беріледі.
    Ауру көзі – адам.
    Церкарий өзінің аралық иесі моллюск денесінде 4-5 апта өмір сүріп, суға шығады да, адамға церкариймен тікелей жанасқанда жұғады.
    Жиі 10-16 жас, яғни жас балалар арасында жиі кездеседі.
    Ауырғаннан кейін жартылай иммунитет қалыптасады. Инвазия Африка, Мадагаскар, Иран, Кипр, Ливан, Сауд Аравиясы, Сирия, Судан, Турция, Ирак, т.б. елдерде кез-деседі.

    2.2.Аурудың патогенезі мен клиникасы


    Алғашқы кезеңіндегі негізгі патогенетикалық механизм – шистосома антигендерінің метаболиттік әсері, яғни сенсибилизация.
    Созылмалы кезеңінде – механикалық фактор бауыр тамырларының фиброзын, кіші жамбастың иммунды нефропатиялар туғызады. Көп жағдайда зәр шығару жйесінде екіншілік инфекциясы пиелонефрит дамиды. Созылмалы түрінде жартылай иммунитеттің қалыптасуы, көп реттік суперинвазияға әкеледі.
    Қуықта, несепағарда шистосомоздық гранулема түзіледі, ол перифокальді плазмаклеткалық, лимфоидтық, эозинофильді жұмыртқа инфильтраттан тұрады. Біртіндеп қуықта фиброз, деформация дамиды, жұмыртқаның барлығы қуысқа бөлінбегендіктен, қабырғада қаны кальцификацияланады, несеп жолдарын зақымдағанда оның стриктурасына, гидронефроз дамуына әкеліп соқтырады, қуықта жаралар, несеп шығару жолдарының өзегінде полиптер пайда болады.


    Негізгі патогномды симптомы – терминальді ге-матурия, яғни зәр шыққаннан кейін, қан тамшы-лайды. Гематурия дизуриямен жүрмейді. Кейбір ауруларда кіші дәретке отырғанда қуықта, шапта, шат үстінде ауырсыну, бел аймағында ауырсыну болады.
    Созылмалы кезінде жара тыртыққа айналады, по-лип тәрізді түзілістер пайда болады, дизурия мен гематурияның азаюына алып келеді. Несеп шыға-ру жолының пиелоэктазиясы, стеноз, үдемелі гид-ронефроз жедел бүйрек жетіспеушілігіне әкеліп соқтырады.


    Гематологиялық және ректороманоскопиялық зерттеулер жүргізіледі
    Диагноз қою үшін нәжісті, ішектің шырышты қабатындағы жұмыртқаларына зерттеу жүргізіледі
    РСК
    ИФА
    РФА иммунологиялық реакциялар тері ішілік аллергиялық сынақ жүргізіледі.

    Емі


    Этиотропты терапияда қолданылатын нәтижелі және жақсы әсер ететін препараттар: бильтрицид таблетка түрінде қолданылады, 20 мг/кг тәулігіне 3 рет немесе 50 мг/кг тәулігіне 1 рет, 100 мг/нан кейін қайталап бір рет 3 мг/кг енгізеді.
    Ниридазол таблетка түрінде 10 тәулік қолданылады


    1.Покровский В.И. Инфекционные болезни и эпидемиология. / В.И. Покровский, С.Г. Пак.М., 2004.
    2.Руководство по инфекционным болезням / Военно-мед. акад.; Под ред. Ю.В. Лобзина. - 3-е изд.,доп.и перераб. - СПб.: Фолиант, 2003. - 1036с.
    3.Турьянов М.Х. Инфекционные болезни / М. Х. Турьянов, А. Д. Царегородцев, Ю. В. Лобзин. - М.: ГЭОТАР Медицина, 1998.
    4.А.Қ.Дүйсенова.Жұқпалы ауруларАлматы,2014 жыл
    5.Ғаламтор мәліметтері



    написать администратору сайта