Енерайзер. Ба ои чашм, мо чизеро мекашем, ки дидан мехоем
 Скачать 18.6 Kb.
|
|
Ним калима аз они шумост. Бозингарон дар давра меистанд. Дар маркази он баранда бо тӯб дар даст аст. Баранда тӯбро ба ҳар як иштирокчии бозӣ мепартояд ва бо овози баланд як қисми калимаро (исм) мегӯяд. Бозингаре, ки тӯб ба ӯ партофта мешавад, бояд онро дошта гирад ва фавран калимаро ба охир расонад. Касе, ки дудила мешавад, дасташро боло мебардорад ва то он даме, ки роҳбар бори дуюм тӯбро ба ӯ напартофтааст, ҳамин тавр меистад. Ман худам ҷавоб намедиҳам. Иштирокчиёни бозӣ дар давра меистанд, дар мобайни он баррандаи бозӣ меистад. Вай ба бозигарон саволҳои оддии гуногун медиҳад. Шахси пурсидашуда бояд хомӯш истад ва ба ҷойи ӯ ҳамсояи тарафи рост ба савол ҷавоб медиҳад. Касе, ки худаш ба савол ҷавоб медиҳад ё ба ҷойи ҳамсоя дер ҷавоб медиҳад, бозиро тарк мекунад. Шиносоӣ. Шумо бояд як варақ ва қалами фломастер дошта бошед. Ҳама даъват карда мешаванд, ки портрети худро ғайримуқаррарӣ тасвир кунанд: ба ҷои чашм, мо чизеро мекашем, ки дидан мехоҳем, ба ҷои бинӣ - чизеро, ки мо бӯй кардан мехоҳем, ба ҷои лабҳо - он чизе ки мо хӯрданро дӯст медорем, ба ҷои гӯшҳо - он чизе, ки мо гӯш карданро дӯст медорем, дар саратон, ба ҷои мӯйи сар, фикрҳои худро – дар бораи онҳое, ки бештар тафаккур мекунед, тасвир кунед. Пас аз кашидани портретҳо, ҳама портрети худро муаррифӣ мекунанд. Машқ кӯмак мекунад, ки иштирокчиён бо завқ ва шавқҳои якдигар шинос шаванд. "Ором бошед!" Бозингарон давра ташкил мекунанд. баранда дар дохили давра мегузарад ва дар назди касе истода, бо овози баланд мегӯяд: "Дастҳо!" Касе, ки ба ӯ рӯ овардааст, бояд оромона истад ва ҳамсоягонаш дастҳояшонро боло бардоранд: ҳамсояи тарафи рост – дасти чап ва ҳамсояи тарафи чап – дасти рост. Касе ки хато кунад, яъне дасташро нодуруст боло кунад, вай баррандаро иваз мекунад. "Волейболи шифоҳӣ" .Бозӣ бо тӯб гузаронида мешавад. Номи ашё (исм) - ро шахсе, ки тӯб мепартояд мегирад ва шахсе, ки тубро мегирад, ба он феъл илова мекунад. |