Главная страница
Навигация по странице:

  • КУЛЬТУРА МАЎЛЕННЯ ЖУРНАЛІСТА Вучэбная праграма дысцыпліны для спецыяльнасці 1-23 01 73 Сродкі масавай інфармацыі 2009 г.

  • Дзесюкевіч Вольга Іванаўна

  • РЭКАМЕНДАВАНА ДА ЗАЦВЯРДЖЭННЯ

  • Г.І. Басава ТЛУМАЧАЛЬНАЯ ЗАПІСКА

  • МЕСЦА ДЫСЦЫПЛІНЫ Ў ПРАФЕСІЙНАЙ ПЕРАПАДРЫХТОЎЦЫ

  • ПРЫКЛАДНЫ ТЭМАТЫЧНЫ ПЛАН

  • Усяго гадзін: 10 20 30 ЗМЕСТ КУРСА

  • 2. Сродкі масавай інфармацыі і культура маўлення.

  • 3. Асноўныя накірункі ўдасканалення маўленчых навыкаў журналістаў.

  • 4. Праблемы эфектыўнай камунікацыі.

  • Прров. Культура маўлення журналіста (Басава Г.І., Дзесюкевіч В.І.). Беларускі дзяржаны універсітэт зацвярджаю


    Скачать 135.5 Kb.
    НазваниеБеларускі дзяржаны універсітэт зацвярджаю
    АнкорПрров
    Дата20.11.2021
    Размер135.5 Kb.
    Формат файлаdoc
    Имя файлаКультура маўлення журналіста (Басава Г.І., Дзесюкевіч В.І.).doc
    ТипДокументы
    #277318



    БЕЛАРУСКІ ДЗЯРЖАЎНЫ УНІВЕРСІТЭТ

    ЗАЦВЯРДЖАЮ

    Рэктар Беларускага дзяржаўнага універсітэта

    ________________ С. У. Абламейка

    5 сакавіка 2009 г.

    Рэгістрацыйны № УД-1957/ баз.

    КУЛЬТУРА МАЎЛЕННЯ ЖУРНАЛІСТА

    Вучэбная праграма дысцыпліны для спецыяльнасці

    1-23 01 73 Сродкі масавай інфармацыі

    2009 г.

    СКЛАДАЛЬНІКІ:

    Басава Ганна Іванаўна,

    кандыдат філалагічных навук, дацэнт кафедры стылістыкі і літаратурнага рэдагавання; дэкан факультэта павышэння кваліфікацыі журналісцкіх кадраў Інстытута журналістыкі Беларускага дзяржаўнага універсітэта;

    Дзесюкевіч Вольга Іванаўна,

    кандыдат філалагічных навук, дацэнт кафедры стылістыкі і літаратурнага рэдагавання Інстытута журналістыкі Беларускага дзяржаўнага універсітэта
    РЭЦЭНЗЕНТЫ:

    Сінькова Людміла Дзмітрыеўна, доктар філалагічных навук, прафесар кафедры беларускай літаратуры і культуры філалагічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага універсітэта

    Іўчанкаў Віктар Іванавіч, загадчык кафедры стылістыкі і літаратурнага рэдагавання, доктар філалагічных навук,прафесар

    РЭКАМЕНДАВАНА ДА ЗАЦВЯРДЖЭННЯ:

    Кафедрай стылістыкі і літаратурнага рэдагавання Інстытута журналiстыкі Беларускага дзяржаўнага універсітэта

    (пратакол № 6/08-09 ад 29.01.09.);

    Навукова-метадычным саветам вучэбна-метадычнага аб’яднання па журналістыцы

    (пратакол № 3 ад 05.02. 2009.)

    Адказны за выпуск: Г.І. Басава
    ТЛУМАЧАЛЬНАЯ ЗАПІСКА

    Сучасная геаэканамічная і геакультурная сітуацыя ставіць чалавека перад неабходнасцю ўмець суіснаваць у агульнай жыццёвай прасторы. На пачатку трэцяга тысячагоддзя абсалютна відавочным з’яўляецца тое, што чалавецтва развіваецца па шляху пашырэння ўзаемасувязі і ўзаемазалежнасці розных краін, народаў і культур. Гэта выяўляецца ў бурным росце культурных абменаў і прамых кантактаў паміж дзяржаўнымі інстытутамі, сацыяльнымі групамі, грамадскімі рухамі і асобнымі індывідамі розных краін і культур. Пашырэнне ўзаемадзеяння культур і народаў надае асаблівую актуальнасць пытанню культурнай самабытнасці і культурных адрозненняў. Культурная разнастайнасць сучаснага чалавецтва ўзрастае, і народы, якія яго ўтвараюць, знаходзяць усё больш сродкаў, каб захаваць і развіваць сваю цэласнасць і культурны воблік. Гэтая тэндэнцыя да захавання культурнай адметнасці пацвярджае агульную заканамернасць, якая заключаецца ў тым, што чалавецтва, становячыся ўсё больш узаемазвязаным і адзіным, не губляе сваёй культурнай разнастайнасці.

    У кантэксце гэтых тэндэнцый грамадскага развіцця надзвычай важнымі з’яўляюцца пытанні пра маўленчую культуру, якія на сёння стаяць вельмі востра і знаходзяцца ў цэнтры ўвагі выкладчыкаў, вучоных і грамадскіх дзеячаў. Негатыўныя з’явы, што разбураюць мову, на жаль, даволі распаўсюджаныя ў вусным маўленні. Сярод іх памылкі ў націсках, празмернае ўжыванне запазычанняў, зносіны на жаргоне, недакладнасць у словаўжыванні, граматычныя памылкі і іншае. Надзённым з’яўляецца пытанне і пра культуру пісьмовай мовы. Уменне граматна пісаць, афармляць дзелавыя паперы службовыя дакументы ў адпаведнасці з нормамі стылістыкі і дзелавога этыкету – неабходнае запатрабаванне часу.

    Усё гэта вымагае паказу не толькі ўласна моўных асаблівасцей сродкаў масавай інфармацыі, але і разгляду масавай камунікацыі як асобнага тыпу дыскурсу. Натуральна, што ўвага найперш удзяляецца фактам паспяховасці ці, насупраць, дэфектнасці камунікацыі, а таксама нормам розных тыпаў (інфармацыйнай, моўнай, стылістычнай, камунікатыўнай), дзеючым у данай сферы зносін. Акрамя таго, зменлівасць дыскурсу ў СМІ, яго адкрытасць для прамога сацыяльнага ўздзеяння прадвызначае разгляд камунікатыўнага працэсу ў дынаміцы, з абавязковым улікам змен, якія тут адбываліся і адбываюцца.Уплыў журналісцкіх камунікацый настолькі вялікі, што развіццё стратэгій і мэт функцыянавання СМІ, паводзіны і камунікатыўныя ўстаноўкі выданняў, тэлерадыёканалаў і асобных журналістаў ужо сёння аказваюць уздзеянне на вектар развіцця ўсяго грамадства. Маўленне становіцца мабільным, яму ўласцівыя рысы эліптычнасці, сінтаксічнага згортвання, дыялагічнасці вуснага маўлення, слэнгавасці і інш.

    Пачатак трэцяга тысячагоддзя на парадак дня паставіў у якасці галоўнага паказчыку поспеху спецыяліста ў галіне кіравання, палітыкі, сродкаў масавай камунікацыі і іншых прафесій камунікабельнасць – уменне выступаць публічна, праводзіць перамовы і інш. Веданне асаблівасцей публічнага маўлення, этапаў яго падрыхтоўкі і слоўнага афармлення, а таксама дзелавога этыкету важна і для будучых спецыялістаў сродкаў масавай інфармацыі.

    Усё гэта вызначае мэты гэтай праграмы:

    1. даць неабходныя веды па такіх базавых тэмах, як “Моўная норма”, “Тыпы нормаў”, “Сродкі масавай інфармацыі і культура маўлення”, “Асноўныя накірункі ўдасканалення маўленчых навыкаў журналістаў”, “Праблемы эфектыўнай камунікацыі”;

    2. навучыць прымяняць атрыманыя тэарэтычныя веды на практыцы, у прыватнасці ў розных відах медыятэкстаў; скарэкціраваць навыкі слухачоў у галіне арфаэпіі, граматычнай стылістыкі, у выбары і ўжыванні слова.

    Вучэбны план дысцыпліны “Культура маўлення журналіста” прызначаны для слухачоў з няпрофільнай вышэйшай адукацыяй факультэта павышэння кваліфікацыі журналісцкіх кадраў, якія навучаюцца па спецыяльнасці “Сродкі масавай камунікацыі”. Ён адлюстроўвае асноўны змест дысцыпліны “Культура маўлення журналіста”, прадугледжанай Вучэбным планам прафесійнай перападрыхтоўкі па спецыяльнасці 1-23 01 73 “Сродкі масавай камунікацыі”, зацверджаным Міністэрствам адукацыі РБ.
    МЕСЦА ДЫСЦЫПЛІНЫ Ў ПРАФЕСІЙНАЙ ПЕРАПАДРЫХТОЎЦЫ

    Узровень падрыхтоўкі спецыялістаў у галіне журналістыкі, што адпавядаюць сусветным стандартам, вызначаецца сёння двума складнікамі:

    1. якасцю атрыманай журналісцкай адукацыі, якая дазваляе вырашаць спецыяльныя прафесійныя задачы;

    2. агульнай культурай спецыяліста, найперш яго ўменнем граматна і свабодна валодаць беларускай і рускай мовай.

    Таму, улічваючы вышэй адзначаныя факты, уяўляецца, што дысцыпліна “Культура маўлення журналіста” будзе неабходнай і карыснай для слухачоў факультэта павышэння кваліфікацыі журналісцкіх кадраў Інстытута журналістыкі, што навучаюцца па спецыяльнасці 1-23 01 73 “Сродкі масавай інфармацыі”.
    ПРЫКЛАДНЫ ТЭМАТЫЧНЫ ПЛАН



    п/п

    Назва тэмы

    Лекцыі

    Практычныя

    заняткі

    Усяго


    1.

    Культура маўлення як навуковая дысцыпліна. Моўная норма і яе роля ў функцыянаванні літаратурнай мовы. Тыпы нормаў

    4

    4

    8

    2.

    Сродкі масавай інфармацыі і культура маўлення

    2

    8

    10

    3.

    Асноўныя накірункі ўдасканалення маўленчых навыкаў журналістаў

    2

    4

    6

    4.

    Праблемы эфектыўнай камунікацыі

    2

    4

    6

    Усяго гадзін:

    10

    20

    30

    ЗМЕСТ КУРСА

    1. Культура маўлення як навуковая дысцыпліна. Моўная норма і яе роля ў функцыянаванні літаратурнай мовы. Тыпы нормаў.

    Моўная культура як 1) стан, узровень мовы і маўлення; 2) дзейнасць, удасканаленне мовы і маўлення (А. Ядлічка). Перспектыўнасць рэалізацыі ідэй першага накірунку. Роля агульнай культуры чалавека, развіццё якой азначае ўдасканаленне культуразнаўчай кампетэнцыі асобы. Тэарэтычная канцэпцыя культуры маўлення, яе аспекты: нарматыўны, камунікатыўны, этычны (які ўключае праблемы маўленчага этыкету), эстэтычны.

    Спецыфіка культуры маўлення як навуковай дысцыпліны, для якой цэнтральнымі з’яўляюцца: 1) праблема літаратурнай нормы, яе тэарэтычная культуралагічная інтэрпрэтацыя; 2) рэгулятыўны аспект, які прадугледжвае падтрымку і абарону рускай і беларускай мовы ад неспрыяльных і разбуральных уплываў. Формы кадыфікацыі літаратурнай мовы. Ідэальная моўная норма. Складанасці ў дасягненні ідэальнай нормы. Ваганні нормы.

    Нормы арфаэпічныя, арфаграфічныя, граматычныя і лексічныя. Слоўнікі-даведнікі арталагічнага тыпу, іх культурная і навуковая значнасць. Арыентацыя слоўнікаў гэтага тыпу на выпраўленне памылак і калекцыянаванне цяжкіх выпадкаў пісьмовага і вуснага ўжывання мовы. Тыпы арталагічных слоўнікаў сучаснай рускай і беларускай мовы.
    2. Сродкі масавай інфармацыі і культура маўлення.

    Асаблівасці медыядыскурсу. Пытанне аб суадносінах “аб’ектыўнага” і “суб’ектыўнага” ў сродках масавай інфармацыі. Роля ацэнкі ў друку, уплыў на яе сацыяльных фактараў. Ацэнка і захаванне этычных нормаў. Спалучэнне дзвюх функцый мовы: інфарматыўнай і экспрэсіўнай. Адзінства тэндэнцый да экспрэсіі і стандартнасці як канструктыўны прынцып мовы СМІ. Штамп як з’ява псеўдаэкспрэсіі, увасабленне стандарту. Розніца паміж штампам і клішэ.

    Выразнасць як найбольш важная ўласцівасць медыятэксту. Сродкі маўленчай выразнасці і іх выкарыстанне ў медыятэксце. Фігуры, тропы, аўтарскія новаўтварэнні (аказіяналізмы). Функцыі фігур і тропаў у тэкстах перыядычнага друку. Алюзія, яе разнавіднасці і роля ў мове СМІ. Кантэкстуальная экспрэсіўнасць лексікі.
    3. Асноўныя накірункі ўдасканалення маўленчых навыкаў журналістаў.

    Барацьба з негатыўнымі з’явамі, што парушаюць патрабаванні чысціні, моўнай дакладнасці маўлення. Запазычанні. Тыпы сучаснага жаргону. Канцылярыт, яго праявы ў маўленні. Маўленчыя штампы. Няправільнае ўжыванне слова. Беднасць слоўніка.

    3.1. Якасці добрага маўлення.

    3.1.1. Выразнасць і зразумеласць маўлення. Віды парушэнняў выразнасці і зразумеласці маўлення і іх выпраўленне. Змешчаны лагічны націск. Спосабы перадачы лагічнага націску: пазіцыйны, лексічны, графічны. Няправільнае разуменне значэння словаформы. Амаформы, заканамернасці іх успрыняцця. Памылковая сэнсавая сувязь і спосабы выпраўлення. Памылковае сэнсавае раз’яднанне слоў.

    3.1.2. Камунікатыўная дакладнасць маўлення.

    Фактычная дакладнасць і камунікатыўная дакладнасць маўлення. Тыпы памылак, якія парушаюць камунікатыўную дакладнасць. Карэкцыя недакладна сфармуляванай думкі.

    3.1.3. Сцісласць маўлення. Збыткоўныя словы. Адносіны ўключэння значэння аднаго слова ў другое.

    3.1.4. Паўната маўлення.

    Пропуск неабходнага звяна. Двайное выкарыстанне залежнага элемента.

    3.1.5. Лагічнасць маўлення.

    Супастаўленне несупастаўляльнага. Адрозненне тоеснага. Вывядзенне невыводнага. Уяўнае супрацьпастаўленне.

    4. Праблемы эфектыўнай камунікацыі.

    Паняцце пра аратарскае майстэрства. Аратар і яго аўдыторыя. Падрыхтоўка публічнага выступлення. Валоданне матэрыялам як галоўная ўмова эфектыўнасці публічнага маўлення. Пісьменнае маўленне. Слоўнікавы запас. Кампазіцыя маўлення: уступ, асноўная частка і заключэнне, іх прызначэнне. Непасрэднасць паводзінаў аратара. Прыметы непасрэдных паводзінаў. Тэхніка маўлення і яе складнікі. Паняцце пра дыкцыю, тэмп, інтанацыйныя і галасавыя магчымасці выступоўцы. Асноўныя прынцыпы кантакту з аўдыторыяй. Вобраз аратара, фактары, што складаюць вобраз. Падрыхтоўка зместу выступлення. Славеснае афармленне публічнага выступлення. Багацце і выразнасць маўлення. Паняцце этыкету. Этыкет дзелавых зносін.

    АСНОЎНАЯ ЛІТАРАТУРА


    1. Валгина, Н. С. Активные процессы в современном русском языке / Н. С. Валгина. – М., 2003.

    2. Культура русской речи и эффективность общения. – М., 1996.

    3. Мучник, Б. С. Культура письменной речи: Формирование стилистического мышления / Б. С. Мучник. – М., 1996.

    4. Речевое воздействие в сфере массовой коммуникации. – М., 1990.

    5. Скворцов, Л. И. Экология слова, или Поговорим о культуре русской речи / Л. И. Скворцов. – М., 1996.

    6. Стилистика современного русского языка и культура речи / Г. Я. Солганик, Т. С. Дроняева. – М., 2005.

    7. Язык современной публицистики / Г. Я. Солганик (отв. ред.). – М., 2007.

    8. Язык средств массовой информации / под ред. М. Н. Володиной. – М., 2008.


    ДАДАТКОВАЯ ЛІТАРАТУРА

    1. Арфаграфія. Арфаэпія. Акцэнтуацыя. Словазмяненне / Пад рэд. М. В. Бірылы. – Мінск, 1987.

    2. Архангельская, М. Д. Бизнес-этикет, или Игра по правилам. – М., 2002.

    3. Асновы культуры маўлення і стылістыкі / Пад рэд. У. В. Анічэнкі. – Мінск, 1992.

    4. Балашова, Л. В. Русский язык и культура общения: Практикум: В 2 ч. / Под ред. О. Б. Сиротиной. – Саратов, 2001.
    5. Басава, Г.І. Наталяю смагу словам сакавітым...: Аказіянальнае слова і яго значэнне/ Г. І. Басава // Роднае слова. – 1995. – № 12.


    6. Басаков, М. И. Как правильно подготовить и оформить деловое письмо: Учебно-практическое пособие. – М., 2002.
    7. Виноградов, С. И. Язык газеты в аспекте культуры речи / С. И. Виноградов // Культура русской речи и эффективность общения. – М., 1996. – С. 234–270.

    8. Гиржева, Г. Н. Проблемы русской акцентуации: учебное пособие / Г. Н. Гиржева. – Великий Новгород, 2001.


    9. Гойхман, О. Я., Наедина, Т. М. Речевая коммуникация: Учебник. М., 2001.

    10. Головин, Б. Н. Основы культуры речи. – М., 1976.
    11. Головин, Б. Н. Как говорить правильно: Заметки о культуре русской речи / Б. Н. Головин. – М., 1988.


    12. Голуб, И. Б. Русский язык и культура речи: Учеб. пособие. – М., 2001.

    13. Голуб, И. Б., Розенталь, Д. Э. Книга о хорошей речи. – М., 1997.

    14. Голуб, И. Б., Розенталь, Д. Э. Секреты хорошей речи. – М., 1993.
    15. Голуб, И. Б. Секреты хорошей речи / И. Б. Голуб, Д. ЭРозенталь. – М., 1993.


    16. Григорьева, Т. Г., Усольцева, Т. П. Основы конструктивного общения: Хрестоматия. – Новосибирск, 1999.
    17. Гурова, Е. К. К вопросу о языковой компетенции журналиста // Вестник МГУ. Серия 10. Журналистика. – 2008. – № 4. – С. 47–54.


    18. Демин, Ю. М. Деловая переписка. – М., 2003.

    19. Деркаченко, В. Г. Деловое общение руководителя: Пособие для менеджеров, бизнесменов и политиков. – СПб., 2004.

    20. Дроняева, Т. С., Клунина, Н. И., Бирюкова, И. В. Стилистика современного русского языка: Практикум. – М., 2002.
    21. Іўчанкаў, В. І. Дыскурс беларускіх СМІ. Арганізацыя публіцыстычнага тэксту / В. І. Іўчанкаў. – Мн., 2003.


    22. Казарцева, О. М. Культура речевого общения: теория и практика обучения. – М., 2001.
    23. Какорина, Е. В. Активные процессы в языке средств массовой информации / Е. ВКакорина // Современный русский язык: Активные процессы на рубеже ХХ–ХХІ веков / Ин-т рус. яз. им. В. В. Виноградова РАН. – М., 2008. – С. 495–548.


    24. Колесникова, Н. И. От конспекта к диссертации: Учеб. пособие по развитию навыков письменной речи. – М., 2002.

    25. Колтунова, М. В. Деловое письмо. Что нужно знать составителю. – М., 1998.

    26. Кондратьева, С. И., Маслова Е. Л. Деловая переписка: Учеб. пособие. – М., 2002.
    27. Коньков, В. И. Речевая структура газетного текста / В. И. Коньков. – СПб., 1995.

    28. Костомаров, В. Г. Языковой вкус эпохи: Из наблюдений над речевой практикой масс-медиа / В. Г. Костомаров. – М., 1994.


    29. Кузин, Ф. А. Культура делового общения: Практическое пособие. – М., 2003.

    30. Кукушкин, В. С. Деловой этикет: Учеб. пособие. – Ростов н/Д, 2003.

    31. Культура парламентской речи. – М., 1994.

    32. Культура речи: Практикум / А. А. Мурашов, В. Ф. Русецкий. – М., Воронеж, 2004.

    33. Культура русской речи: Учебник для вузов / Отв. ред. Л. К. Граудина, Е. Н. Ширяев. – М., 2001.
    34. Культура русской речи: учебник для вузов / С. И. Виноградов, Л. К. Граудина и др.; отв. ред. Л. К. Граудина, Е. Н. Ширяев. – М., 2004.

    35. Лазарева, Э. А. Газетный заголовок / Э. А. Лазарева. – Свердловск, 1989.

    36. Лакофф, Дж. Метафоры, которыми мы живем / Дж. Лакофф, М. Джонсон. – М., 2005.

    37. Лысакова, И. П. Язык газеты и типология прессы. Социолингвистическое исследование / И. П. Лысакова. – СПб., 2005.

    38. Максимов, В. И. Новая фразеология и ее использование / В. И. Максимов // Русский язык и культура речи / В. И. Максимов. – М., 2000. – С. 308–323.

    39. Малажай, Г. М. Лінгвістычны аналіз тэксту: вуч. дапаможнік / Г. М. Малажай. – Мінск, 1992.

    40. Муравьева, Н. В. Язык телевидения – язык улицы? / Н. В. Муравьева // Русская речь. – 2000. – № 3. – С. 46–51.

    41. Мусин, И. Х. Психологический аспект изучения проблем речевого поведения / И. Х. Мусин // Текст в коммуникации. – М., 1991.– С. 127–136.

    42. Панов, М. В. Из наблюдений над стилем сегодняшней периодики / М. В. Панов // Язык современной публицистики. – М., 1988.

    43. Плотнікаў, Б. А. Спалучальнасць слоў у беларускай мове: вучэб. дап. / Б. А. Плотнікаў. – Мінск, 2005.


    44. Почикаева, Н. М. Основы ораторского искусства и культуры речи. – Ростов н/Д, 2003.
    45. Редькин, В. А. Акцентология современного русского литературного языка / В. А. Редькин. – М.,1971.


    46. Ричард Л. Деловая культура в международном бизнесе. От столкновения к взаимопониманию / Пер. с англ. – М., 1999.

    47. Русский язык и культура речи: Учеб. пособие / Под ред. О. Я. Гойхмана. – М., 2004.
    48. Санников, В. З. Русский язык в зеркале языковой игры / В. З. Санников. – М., 1999.


    49. Сергеечева В. Азы общения. Стратегия и тактика. – СПб., 2002.

    50. Сидорова, М. Ю., Савельев, В. С. Русский язык и культура речи: Курс лекций. – М., 2002.

    51. Скворцов, Л. И. Теоретические основы культуры речи. – М., 1980.
    52. Сметанина, С. И. Медиа-текст в системе культуры (динамические процессы в языке и стиле журналистики конца ХХ века) / С. И. Сметанина. – СПб., 2002.

    53. Солганик, Г. Я. Практическая стилистика русского языка: учеб. пособие для студ. филол. и жур. фак. высш. учеб. заведений / Г. Я. Солганик. – М., 2006.


    54. Сцяцко, П. У. Культура мовы / П. У. Сцяцко. – Мінск., 2002.

    55. Таранов, П. С. Искусство риторики: Универсальное пособие для умения говорить красиво и убедительно. – М., 2002.

    56. Теппер Рон. Как овладеть искусством делового письма: 250 писем и записок в помощь менеджеру / Пер. с англ. – М., 1994.
    57. Формановская, Н. И. Речевое общение: коммуникативно-прагматический подход / Н. И. Формановская. – М., 2002.


    58. Хазачеров, Г. Г., Корнилова, Е. Е. Риторика для делового человека: Учеб. пособие. – М., 2001.

    59. Хайнц, К. Правильно ли я веду себя при устройстве на работу / Пер. с англ. – М., 1996.

    60. Ханин, М. И. Практикум по культуре речи, или Как научиться красиво и убедительно говорить. – СПб., 2002.
    61. Химик, В. В. Поэтика низкого, или Просторечие как культурный феномен / В. В. Химик. – СПб., 2000.

    62. Цікоцкі, М. Я. Стылістыка газетных жанраў/ М. Я. Цікоцкі. – Мінск, 2003.


    63. Шейнов, В. П. Искусство убеждать: Учебно-практическое пособие. – М., 2000.

    64. Шкапенко, Т. М., Хюбнер Ф. Русский "тусовочный" как иностранный: Учеб. пособие. – Калининград, 2003.
    65. Щербинина, Ю. В. Русский язык: Речевая агрессия и пути ее преодоления / Ю. В. Щербинина. – М., 2004.


    66. Янко, Т. Е. Коммуникативные стратегии русской речи / Т. Е. Янко. – М., 2001.


    СЛОЎНІКІ І ДАВЕДНІКІ


    1. Агеенко, Ф. Л., Зарва, М. В. Словарь ударений русского языка. – М., 2000.

    2. Арашонкава, Г. У., Лемцюгова, В. П. Кіраванне ў беларускай і рускай мовах: Слоўнік-даведнік / Г. У. Арашонкава. – Мінск, 1991.

    3. Арашонкава, Г.У., Лемцюгова, В. П. Слоўнік цяжкасцей беларускай мовы / Г. У. Арашонкава. – Мінск, 1987.

    4. Балакай, А. Г. Словарь русского речевого этикета. – М., 2001.

    5. Беларуская мова: Цяжкія пытанні фанетыкі, арфаграфіі, граматыкі / Пад рэд. А. І. Падлужнага. – Мінск, 1987.

    6. Беларуская мова: Энцыклапедыя / Пад рэд. А. Я. Міхневіча. – Мінск: БелЭн., 1994.

    7. Васильева, А. Н. Основы культуры речи. – М., 1990.

    8. Введенская, Л. А. Словарь ударений для дикторов радио и телевидения. – М., Ростов н/Д, 2004.

    9. Введенская, Л. А., Павлова, Л. Г. Деловая риторика: Учеб. пособие для вузов. – Ростов н/Д, 2002.

    10. Введенская, Л. А., Павлова, Л. Г., Кашаева, Е. Ю. Русский язык и культура речи: Учеб. пособие для вузов. – Ростов н/Д, 2001.

    11. Введенская, Л. А. Словарь ударений для дикторов радио и телевидения / Л. А. Введенская. – М., 2004.

    12. Гаўрош, Н. В. Слоўнік эпітэтаў беларускай мовы / Н. В. Гаўрош. – Мінск, 1991.

    13. Горбачевич, К. С. Словарь трудностей произношения и ударения в современном русском языке / К. С. Горбачевич. – СПб., 2000.

    14. Грабчиков, С. М. Межъязыковые омонимы и паронимы / С. М. Грабчиков. – Мінск, 1980.

    15. Граудина, Л. К. Грамматическая правильность русской речи. Стилистический словарь вариантов / Л. К. Граудина, В. А. Ицкович, Л. П. Катлинская. – 2-е изд., испр. и доп. – М., 2001.

    16. Грушко, Е. А., Медведев, Ю. М. Современные крылатые слова и выражения. – М., 2000.

    17. Ефремова, Т. Ф., Костомарова, В. Г. Словарь грамматических трудностей русского языка. – М., 1999.

    18. Иванова, Т. Ф., Черкасова, Т. А. Русская речь в эфире: Комплексный справочник. – М., 2004.

    19. Иванова, Т. Ф. Новый орфоэпический словарь русского языка. Произношение. Ударение. Грамматические формы. – М., 2004.

    20. Киселев, И. А. Русско-белорусский фразеологический словарь / И. А. Киселев. – Минск, 1991.

    21. Клубков, П. А. Говорите, пожалуйста, правильно. – СПб., 2001.

    22. Клышка, М. Е. Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў / М. Е. Клышка. – Мінск, 1993.

    23. Крылов, Г. А. Словарь ошибок русского языка. – СПб., 2004.

    24. Крысин, А. П. Толковый словарь иноязычных слов. – М., 1998.

    25. Культура речи: Краткий комплексный словарь-справочник / Авт.-сост. Т. А. Печенева. – Минск, 2003.

    26. Культура русской речи: Энциклопедический словарь-справочник / Под ред. Л. Ю. Иванова, А. П. Сковородникова, Е. И. Ширяева и др. – 2-е изд. – М., 2007.

    27. Культура устной и письменной речи делового человека: Справочник. Практикум. – М., 2001.

    28. Латино-русский словарь крылатых выражений. – М., 2001.

    29. Лепешаў, І. Я. Фразеалагічны слоўнік беларускай мовы: У 2 т. / І. Я. Лепешаў. – Мінск, 1993.

    30. Лингвистический энциклопедический словарь / Под ред. В. Н. Ярцевой. – М., 2002.

    31. Матвеева, Т. В. Учебный словарь: русский язык, культура речи, стилистика, риторика. – М., 2003.

    32. Моченов, А. В. и др. Словарь современного жаргона российских политиков и журналистов. – М., 2003.

    33. Ожегов, С. И. Толковый словарь русского языка. – М., 1997.

    34. Орфоэпический словарь русского языка: произношение, ударение, грамматические формы / Под ред. Р. Н. Аванесова. – М., 1997.

    35. Розенталь, Д. Э. Говорите и пишите по-русски правильно: Популярный самоучитель. – М., 2003.

    36. Руднев, В. П. Словарь культуры XX века. – М., 1999.

    37. Русский словарь крылатых фраз. – М., 2001.

    38. Русский язык / Под ред. Ю. Н. Караулова. – М., 2003.

    39. Русский язык и культура речи: Учебник / Под ред. В. И. Максимова. – М., 2000.

    40. Русский язык: Энциклопедия. – М., 1979.

    41. Скворцов, Л. И. Культура русской речи: словарь-справочник: учебное пособие / Л. И. Скворцов. – М., 2003.

    42. Скляревская, Г. Н. Толковый словарь русского языка конца ХХ в. Языковые изменения / Г. Н. Скляревская. – СПб., 1998.

    43. Словарь иностранных слов и выражений / Авт.-сост. Е. С. Зенович. – М., 2000.

    44. Словарь омонимов русского языка. – М., 1974.

    45. Словарь русского языка (МАС): В 4 т. / Под ред. А. П. Евгеньевой, вт. изд. – 1981–1984.

    46. Словарь русского языка / С. И. Ожегов, с 1972 г. – под ред. Н. Ю. Шведовой.

    47. Словарь синонимов русского языка. – М., 1975.

    48. Словарь современного русского языка (БАС): В 17 т. – М., Л., 1948–1965.

    49. Словарь сочетаемости русского языка. – М., 1983.

    50. Словарь-справочник по культуре речи для школьников и студентов / Авт.-сост.: А. А. Евтюгина, И. В. Родионовa, Н. К. Миронова – Екатеринбург, 2004.

    51. Современный толковый словарь русского языка / Под ред. С. А. Кузнецова. – СПб., 2004.

    52. Солганик, Г. Я. Стилистический словарь публицистики / Г. Я. Солганик. – М., 1999.

    53. Старичёнок, В. Д. Культура речи делового человека: словарь-справочник / В. Д. Старичёнок, Л. Г. Рудь. – Минск, 2003.

    54. Стилистический энциклопедический словарь русского языка / Под ред. М. Н. Кожиной. – М., 2003).

    55. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5 т. / Пад агульн. рэд. К. К. Атраховіча (Кандрата Крапівы). – Мінск, 1977–1984)

    56. Толковый словарь живого великорусского языка В. И. Даля.

    57. Толковый словарь русского языка (85 000 слов) / Под ред. Д. Н. Ушакова: В 4 т. – М., 2005.

    58. Толковый словарь русского языка конца X века. Языковые изменения. – СПб., 1998.

    59. Толковый словарь русского языка конца ХХ века. Языковые изменения / Под ред. Г. Н. Скляревской. – СПб., 1998.

    60. Ударение в русском языке (трудные случаи): Словарь / Сост. И. С. Лицов. – М., 2000.

    61. Шкраба, І. Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні) / І. Шкраба. – Мінск, 2008.

    62. Энциклопедический словарь-справочник. Выразительные средства русского языка и речевые ошибки и недочеты / Под ред. А. П. Сковородникова. – М., 2005).

    63. Юганов, И., Юганова, Ф.: Словарь русского сленга / Под ред. А. Н. Баранова. – М., 1997.


    написать администратору сайта