французская революция. ФРАНЦУСКА РЕВОЛУЦИЈА. Буржуазиско општество
 Скачать 229.5 Kb.
|
 ФРАНЦУСКА РЕВОЛУЦИЈА ,,БУРЖУАЗИСКО ОПШТЕСТВО,, СОДРЖИНА ГЛАВА – ОПШТЕСТВЕНИТЕ КРИЗИ КРИЗА НА КЛАСИ............................................................................................19 ПАЃАЊЕТО НА ФЕУДАЛНАТА АРИСТОКРАТИЈА..................................20 ПЛЕМСТВО, ДЕЈСТВА И РЕАКЦИИ.............................................................21 ПОДЕЛЕНО СВЕШТЕНСТВО..........................................................................24 МОЌТА И КЛАСИФИКАЦИИТЕ НА БУРЖУАЗИЈАТА...................... .......28 ГРАДСКИ НАРОДНИ СЛОЕВИ - СЕКОЈДНЕВНИЕТО................................35 СЕЛАНСТВО......................................................................................................40 ГЛАВА – КРИЗА ПОМЕЃУ ИНСТИТУЦИИТЕ МОНАРХИЈА И БОЖЕНСТВЕНА ПРАВА – АПСОЛУТИЗАМ.................55 ДРЖАВЕН АПАРАТ..........................................................................................59 ЦЕНТРАЛИЗАМ И САМОУПРАВА................................................................61 СЛУЖБЕНИЦИТЕ НА АПСОЛУТИЗМОТ......................................................62 КРАЛСКА ПРАВДА...........................................................................................64 ГЛАВА - БУЖУАЗИСКА РЕВОЛУЦИЈА И ПРОПАЃАЊЕТО НА КЛАСНИТЕ ПОДЕЛБИ (1789) ПРАВНА РЕВОЛУЦИЈА (1788 – 1789)...........................................................91 СОБРАНИЕТО НА ДРЖАВАТА.....................................................................92 ПРАВЕН СУДИР...............................................................................................99 НАРОДНА РЕВОЛУЦИЈА(1789)..................................................................103 ПОСЛЕДИЦИТЕ НА НАРОДНАТА РЕВОЛУЦИЈА(Август – Октомври 1789)....................................................................................................................112 СЕПТЕМВРИСКА КРИЗА ..............................................................................115 ГЛАВА - ОФОРМИРАЊЕ НА СОБРАНИЕТО (1790) СОБРАНИЕ, КРАЛ И НАЦИЈА......................................................................124 ОРГАНИЗАЦИЈА НА ПОЛИТИЧКИОТ ЖИВОТ........................................125 ДЕКЛАРАЦИЈА ЗА ГРАЃАНСКА И ЧОВЕКОВА ПРАВА........................136 БУРЖУАЗИСКИ ЛИБЕРАЛИЗАМ..............................................................141 СУДСКИ РЕФОРМИ.....................................................................................151 НАЦИЈА И ЦРКВА........................................................................................153 НАЦИОНАЛНА ДОБРА И МОЌТА НА БУРЖУАЗИСКА КЛАСА........160 ГЛАВА – КОНТРАРЕВОЛУВИЈА И НАРОДНИ ПРИТИСОЦИ ПРИТИСОЦИ НА НАРОДОТ – СОЦИЈАЛНИ КРИЗИ.............................164 УСТАВОТВОРНА БУРЖУАЗИЈАИ КОНСОЛИДИРАНИ КЛАСИ.........165 ГЛАВА - РЕВОЛУЦИЈА И ЕВРОПА РЕВОЛУЦИЈА И ЕВРОПА...........................................................................167 ЛУИ XVI. УСТАВОТВОРНО СОБРАНИЕ И ЕВРОПА..........................169 ВАРЕННЕС – КРАЛОВОТО НЕПРИЗНАНИЕ НА РЕВОЛУЦИЈАТА (1791)...............................................................................................................172 ЗАКОНОДАВНО СОБРАНИЕ......................................................................177 ГЛАВА - ОСЛОБОДУВАЊЕ ОД ДЕСПОТИЗМОТ (РЕВОЛУЦИОНАРНА ВЛАДА И НАРОДНОТО ДВИЖЕЊЕ 1792-1795 ) КРАЈ ЗА ЗАКОНОДАВНОТО СОБРАНИЕ – НАЦИОНАЛНА ОДБРАНА .........................................................................................................................199 ЈАКОБИНСКА ДИКТАТУРА.....................................................................293 РЕВОЛУЦИОНАРНА ВЛАДА...................................................................294 ДЕМОКРАЦИСКА КЛАСА........................................................................305 НАЦИОНАЛНА АРМИЈА..........................................................................311 ГЛАВА - ОРГАНИЗАЦИЈА НА БУРЖУАЗИСКАТА ВЛАСТ ПАТ ДО НОВ РЕЖИМ.................................................................................371 ДИРЕКТОРИЈАТИ, ЈАКОБИНЦИ И РОЈАЛИСТИ.................................377 РЕФОРМИ И РЕПРЕСИИ..........................................................................406 ВОЈНА ПРОТИВ АНГЛИЈА (1797 – 1798)................................................415 ГЛАВА – РЕВОЛУЦИЈА И СОВРЕМЕНА ФРАНЦИЈА НОВА КЛАСА..................................................................................................441 СТАРА И НОВА БУРЖУАЗИЈА....................................................................447 ИДЕОЛОШКИ СУДИРИ................................................................................450 БУРЖУАЗИСКА ДРЖАВА............................................................................461 НАЦИОНАЛНО ЕДИНСТВО И ЕДНАКВИ ПРАВА..................................471 НАСЛЕДСТВО ОД ФРАНЦУСКА РЕВОЛУЦИЈА......................................488 ГЛАВА – ОПШТЕСТВЕНИТЕ КРИЗИ 1.Криза на Класи Во аристократското друштво на стариот поредок ,се разликувала три класи,свештенство и племство (повластивани класи) и тратата класа која сочинувала поголемиот дел од населението.Потеклото на класата потекнува од стариот век.Се разликувале помеѓу тие кои се молат, тие кои борат и тие што работат за да живеатСвештенствата класа била најстарата.Покасно меѓу свештениците јасно оцртаваше племички друштваТие кои не беа свештеници на племиња го сочинуваа на групата ,,лабраторес,, од која постанала трета класа.А третата класа брзо се оформирала. Како почетокот го оформираа само буршуазијата.Со настанувањето на Буржуазијата граѓаните имале повеќе слобода.Класите се постепено се ојакнуваа и се наметнуваа на монархијата.Така во текот на времето, поделбата на класите постанаа основен закон за монархијата. Волтер во своето дело ,,Обичаите и духот на народот ,, 1756 ги прогласил класификација на законите и класификациите ги дефинирал како ,,народ над народот.,, Класите не преставуваа дручтвени класи.Секоја класа била поставена на повеќе антагонистички групи.Друштвената структура на стариот Француски поредок, го задржувал обележие на потеклото.Од времето кога Франција почнала да се оформира од X. и XI. Век .државата од тогаш претставувала како единствен извор на богатството.Тие кои поседуваа, беа господари на тие кои обработуваа земјата (селаните) - господари на кметовите. Крајот на XVII. Век, оваа класа беше на чело на производство. Давала кадрови на монархиската управа и потребни пари и средства за функционирањето на државата.Племето ималао паразитна правна структура, кое друштвото не се спојувало со економска и друштвена реалност. 2.Паѓањето на Феудалната Аристократија Аристократијата претставувала владеачка класа на друштво.Во 1789 год. племето се именувало како класа.Меѓутоа го изгубило атрибутот на јавната сила која имало во средниот век.Главата на монархијата вршела регуларни права, како на пример собирањето на данокот, обновување на војници, печтанје на пари и судство.После Фронде, делот на племството се уништувало.Меѓутоа племињата го задржувале првото место во друштвената хиерархија до 1789 год.Свештенството, после племството го задржувало друга класа на државата.Аристократијата веќе не била преднос. Не се помешала на власта на монархијата. 3.Племство, Дејства и Реакции Бројот на племството изнесувала околу 300.000 или една третина од класата на државата.Според некои списоци главата или според на избирачите на племињата кои учествуваа на изборите во 1789 година ,бројот на племињата изнесувала голем дел. Племството преставувала, друга класа на монархијата.Но владеењето на друштвената класа.до 18 век. И елементите на правниот систем, многу биле непријатели едни според други.Сите племиња имаа повластување на државното уредување како на пример економски и финанциски напредок, дозвола за носење на оружје, клупи резервирани во црква и др. Аристокрацијата била на делот од пропаднатите сили.Поголемиот дел, богатството гитрошел за одржување на својата положба, кои дури и слугите биле со раскошни алишта и добивка.Својот начин на животот и со својата либерална идеа, високото племство почнало да се декласира. Во тоа време друштвена хиерархија чинела непобедлив.Тој дел на либералното племство, се насочувало според високата буржуазија, која имала високи интереси. Судбината на останатото племство не било сјајна.Селските племинја, со своите селани, често пати биле во иста лоша состојба.На племињата било забрането многу дејствиа. Тие имале страв дека ќе изгубат племско право ако работат физички работи.Нивните главни приходи се состоело од собирање на даноци, кои селаните морале да даваат. Судското и службеничкото племе, составени биле од монархијата и тие ги развиле своите судски управни апарати.Почнувајќи од XVI. век од високата бурзуазија, тоа службеничко племство,овзамало место уште од XVII. век помеѓу буржуазијата и војничкото племство.Од XVII. век , тие сакале да се спојуваат со буржуазијата.Многубројните парламентарни фамилии , го контролирале монархиската влада и учествувале на управување на државата. Феудалната Аристокрација проданла покрај XVII.век.Племството каде што содржувала поголемиот дел од народот,биле многу сиромашни.Затоа поголемиот дел од народот,сакајќи да ги завзема своите лични права,направила голема револуција, каде што имало силно влијање врз сите феудалистички општества.Аристокрацијата офаќала монопол,каде биле влада и имале влијање на високата држава како и на црква кое траело до 1781 година.Феудалците биле господари на народот,така селаните и поголемиот дел од народот обработувале земјата и земале малку плата кое не би можеле да живеат добар живот.Населението кое што живееле на поголемите градови, почнале свое револуција да вршат со мали чекори, како на пример, финанцирање на поголеми фирми, занимавање со индустријата, каде што во тоа време гледаме и нови големи откритија кое дејствувало низ вакви занимавања.Токму тоа племството врз силното влијање на монархот и аристократијата не можеле да се дружат, ниту да кренат глас за вакви новости. 4.Поделено Свештенство Свештенството со околу 120.000 членови, било прво тело на монархијата.Како прва класа на феудализмот, тие имале политички,екеономски и судски овластувања.Така да тие, имале и големи плати и земале многубројни богатства од народот и од обработената земја.Особено селското свештенство било на полоша состојба.Селаните биле изолирани од страна на црквата.Општеството морало да даваат процент од својот приход, како данок за црквата и свештениците.Обработените земји, каде што народот имале посадено плодови и житарици тие моарле да даваат околу 13% како данок за црквата. Како била државата составена од членови и аристократијата, така и црквата и свештениците биле делени на групи како, бископи, главни свештеници и др.Секоја 5 година се одржувало избори, наречен како монархиски избори, каде монархите ги бирале свештеници за црквите.Оваа класа била преживеана до XVIII. Век. Каде биле пропаднати од страна на народот.Со почнувањето на револуциите, така и свештениците морале да опуштаат своите работни места, бидејќи народот бршувал голем притисок врз нив.Тие свештеници што не сакале да пропуштат своите места, им биле задолжени да прифаќаат нови идеи, така и нови идеологии на познатите Француски и светски филозофи.Почнале да читаат и да научат нивните делови во црквите.Но на тој период, почнувала нова филозофска и идеолошка сила, каде луѓето веќе не верувале на свештениците и на црквената дејност, туку туе почнале да развиваат и да учаат за нови филозофски мисли и школи.Така да свештеништвото преживеало, големи кризи како, политички, економски и општествени.Така да главните бискупи или свештеници останале мал број во општеството.Нај главниот и единствениот бископски центар бил во Стразбург, каде имале многу малку број на верници.Даноците што народот бил протеран да плати се минимизирало.Цркавата која што живеала од страна на аристокрацијата била во лоша состојба, но и аристокрацијата пропаднала и живеала обичен живот како народот. 5.Моќта и класификацијата на државата Третата класа која се состоело во тој период било општеството.Тие биле најповеќето од народот така да биле околу 24 милиони луѓе.Племството, било оформирано многу порано од третата класа но, третата класа била токму значајна со своите дејствија и здружение.Третата класа може да се дефинира како, целокупната нација на општеството.Францускиот филозоф Сијес во своето дело напишано во тој период прогласил дека, сите тие што не припаднуваат во трета класа или население, не може да биде дел од системот и државата.Така да постоло и класификација помеѓу ова трета класа.Во првиот ред биле адвокати,научници,учители,лекари и др.Во вториот ред биле, занаетчии и трговци.Третиот ред офаќалло земјоделците,работниците и др.Но секако дека третата класа имала исти интереси и цели, каде што офаќале огромниот дел од населението. Буржуазиската класа иако била во третата класа, тие биле шефовите и владателите на оваа класа.Тие се разликувале според културни и образовани активности, биле многу богати затоа и раководеле државата, имале имотни богатства.Но сепак, тие претставувале мал дел во населението.Буржуазите повеќе се занимавале со финансиски и економски работи во општеството, така да тие им давале кредити и потребни пари на другите, кои подоцна им земале со камата. Другиот дел на населението работеле и земале плата за да живеат во градовите.Првиот и втореиот ред на населението живеело во градовите, а третиот ред од населението живеело во селата.Филозофскиот и идеолошкиот напредок на овој период, им поттикнувал населението да се насочува кон ваквото однесување.Учители и професори им предавале настава за филозофскиот и идеолошкиот менталитет, така да целта им било бунт и револуција за либерално и демократско живеење. Занаетчиите и трговците имале сосема друга задача.Тие произведувале разновидни производи и услуги, со цел да им задоволуваат високиот степен на народот, а помалку последниот степен.Текнологијата и индустријата не била толку развиена, па затоа тие имале големо значајност врз општественото задоволство и производство.Кон крајот на XVII.век, технологијата и индустријата почнува да се напредува.Така населението почнало да се заинтересира со такви производи, што не ги користеле веќе традиционални обработки. Буржуазијата, станувала многу позначаен на општеството.Со оформирањето на економската наука, тие вршеле раководење и напредување на општеството.Активната работа на буржуазите, било именовано како шефови или поглавари на третата класа. XVIII.век бил индустриски век во свет.Со почетокот на овој век, почнува да се креира нови работни места и други науки, на кое општеството почнало да напредува, со напредувањето да добива и права од страна на државата.Непосредниот живот на народот се укинувало и аристокрацијата целосно се пропаднало.Со текот на времето, буржуазијата станала една силна класа, кои не се разликувала помали класи и слоеви. Градски Народни Слоеви – Секојдневнието Со почетокот на револуциите и буржуазискиот живот, населението кои живееле во градовите не биле класифицирани.Во сите краеви, ставот и револуцијата против аристократијата не било исто.Во градовите кои живееле и аристократи и буржуази, сите биле народ и граѓани.Но секако дека, и со почетокот на добивање на еднакви права за сите, сепак постоеле слуги, работници и господари.Граница по меѓу овие, не можело да се разликувало. Капитализацијата на градовите ги еднакви луѓето.Капиталистите кои биле доминантни во тоа време, се подразбирало како трговци.Сопствениците и работниците секако дека се разликувале меѓусебе, но само економски.Во сите слоеви и класи на народот, постоело шефови и работници.Но најбавни се развиле работници, кои имале тешки работи. Со почетокот на XIX.век, со донесени правни закони во Франција, на работниците им нудиле помалку работни часови.За секој работник, им било потребно да се пишува на така наречени работнички книшки, работните часови за тој ден.Така да, настанала потреба за повеќе работници како секретари, записници, дневничари, службеници и др.Разбибањето на стопанството во градовите, оформирало многу други проблеми и сиромаштија.Оформирање на граѓански слоеви и еднаквост, претставувало зголемење на цените на производите.Така да разни научници и филозофи отвориле индекси, за раководење на трошоците.Зголемување на цените и напредување на техниката, претставувало многу негативни последици. Во 28 Април 1789 год, народот за прв пат се бунило против сиромаштијата.Нивните економски слободности настанале, до 1789 год. Во Јули, кога народот прв пат избирало политички владател. Селанство Франција, според граѓаните, претставувала држава и со друга маса на населението, селаните.Ако селанската маса би оставила пасивна за револуцијата, тогаш другиот дел на народот никогаш не би можел да се спротивставува на аристократијата. Покрај Француското селанство, се разликувале и кметовите, кои биле населени во средна и источна Европа, како англиски надничари, англиски селани.Во тоа време исто така настанувала експлоатација, кое значело поделење на земјиштето. Селаните, живееле во местата каде што имало погодлива земја за обработување.Животната средина на селаните им биле делени на дба дела и тие – селани кои имале правен положај и расподеленост на земјата или експлоатација.Исто така, селаните за прв пат добиле и права за обвинителство, кои би можеле да земаат своите имоти или земјишта од страна на кметовите.Со настанувањето на оваа права на селаните, настанала и таканаречената селска буржуазија.Заедничките добра на селаните, како што се шумите, претставувале забрана за иништување.Ливадите и земјоделието на овие безсопственички ливади, претставувале право друге траве, значи секој селанец можел да се сопствени од овие ливади. Реакција на владателите, им притиснало на селаните, бидејќи колективни права или право за користење на општинските земји.Владателите најмногу ги реагирале за високите цени на добри и услуги.Селаните пак, добиле право за жалба на владата, при укинување на земјоделси сопственост, кој претставувал важност за селаните. ГЛАВА – КРИЗА ПОМЕЃУ ИНСТИТУЦИИТЕ 1.Монархија и Боженствена Права – Апсолутизам Монархиските сили, кои биле оформирани од средниот век, добиле по средени облици со кралот Луи XIV.Овој крал извршил систем за владеење и прилагоден степен на авторитет.Тој конкретно го избришел деспотизмот и деспотите.Монархијата како и во феудализмот, така и во буржуазијата постоело, но само со промени.Сосема различност го зел, во политички и управни установа, така и секојдневниот живот. Апсолутна и управна монархија се уцврстувала со овој крал.Така да целиот XVIII. век, претставувала нова монархија и систем за Французите.Во исто време, административната управа помеѓу институциите и локални управи добива значајност.Монархот, имал многу значајност како претставник на бога во земјата.Француски теоретичар и филозоф Босует во 1709 година, во неговото дело, пишува дека Францускиот монарх во сувереното кралство е врховниот владател и исто така претставник на бога во земјата.Иако, велиме дека кралот претставува апсолутност во монархијата, сепак тој не врши деспотизам.Тој, мора да слуша и да почитува законите кои им се дадени од бога.Мора да почитува црквата и вољата на народот.Кралот претставува најмоќна сила, над класите и најмоќна влада во монархијата.Кралот имал и помошни органи, како установи и општини, кои им давале совет на кралот или некој помош, при земање на некои одлуки.Апсолутниот монарх, имал неограничен власт.Извор на кралот е правдата.Краловите се претставени на прво место, за делење на правата помеѓу луѓето.Францускиот крал Луи XV. Велел дека, ,,над парламентот и над кралот, постои бог,, кој што пак објавил силата која што е претставен како боженствена сила.Краловите одлуки, претставувале закони кои биле трајни и непроменливи. Негова, најголема задача била, одржување на мирот и сувереноста на државата.Негов неограничен власт траел се додека почетокот на Француските револуции, или од XVII. До XVIII.век.Политичките права на парламентот и врховниот суд, биле опасни за кралскиот власт.Основните закони на кралството,парламентот и главниот париски парламент, за своите политички улога, користеле право за регистрирање на законите.Донесените закони од страна на кралот, биле регистрирани од страна на парискиот парламент.Всушност, тие закони, биле законите на обичаеното право, кои не биле напишани акти.Но со зголемувањето на народниот суверенитет, доаѓал до крај на апсолутниот монарх. 2.Државен Апарат Во XVII – XVIII.век, имало централизација на монархијата.Некои државни органи или управа се изчезнале. Во апсолутната монархија, постоеле – канцелари, четири државни секретари и општи финанциски контролори.Оваа влада немала шефови – содржувала високи службеници.Секој министер имал свој ред, кој раководел со членовите на така наречените членови.Раководењето на владата вршеле кралот и советот.Секој министер, ги донел одлуките или прашањата, што биле донесени од страна на народот, така монархот одлучувал за законите и за одлуките на државата. Министерството и државните раководители или секретери вршеле разни административни услуги.Канцеларот бил шеф на магистратурата, инспиратор за кралскато законодавство.Државните секретари кои биле боспоставени ви средниот век во Франција, биле најефикасни државни службеници.Се поставило и секретаријат за војнички сили, поделување на границите или обележување на границите, секретаријат за морнари, кои сите овие имале задача да одржуваат колонијалците на Франција, низ светот.Секретаријатот за верски работи пак, вршела работа за управа на католичките цркви и свештеници, каде главата му била во Париз.Сите овие секретаријати бршеле својата работа под власта на кралот, и исто така под одлуките негови. Но после 1750 година, местото на сите овие, ја зел Министерството, каде министерството имало право за финанциски,политички и управни дејности, исто така и контролирање на индустријата и трговијата.Овој систем влијаел до колонијалските земји каде што владеел Луи и Француската монархија. Државните министри, значеле многу во монархијата.Ниеден член на високиот советодавен власт, или помошни советници не биле членови на министерствата. 3.Централизам и Самоуправа Управните установи, биле оформирани уште од средните векови на монархијата.Монархијата и монархите имале друга улога и во државата и надвор од државата, како грофови или војводи, според вршењето на својата улога.Старите закони не биле укинати, и кога се оформирала новата монархија.Црквените свештеници или бискупите биле сеуште конторолори на верскиот живот на народот.Со новиот век, почнало да се промени некои редови кои биле достапни во апсолутна монархија.Војните секретари, преминале на финанциски цекретаријати, каде одржувале територијалните подрачје. Франција, од секогаш бил поделен на области, кои биле прилагодливи за вршење на секакви правни режими, но биле исто така прилагодливи, за вршење на политички режими односно – феудализам.Неговиот јазик и обичаи, биле границите според поделењето на областите.Лангуедок, Дофинеја и Бретанја, билр најпознатите региони, области во Франција.Но областите немале никаков орган или управа од власта.Областите биле поделени само за обичајен живот а не за правен.Исто така кралот не признавал областите кои немале никаков орган од власта.До кога кралот почнал да врши партикуларизам во државата, и каде државата била поделена на две значајни области – governments (воен област или окруз) и intondances (управителства) 4.Службениците на Апсолутизмот Под Феудалната монархија, претставниците и членовите на кралската служба биле именовани како баилис и сенато.Но после XVI. Век, тие имале сосеми различни работи и име.Баилисите, добиле нова работа, како војнички службеници, каде што примале војници од трите класи на монархијата и им давале плата за војниците. Шефот на војниците бил говернорот, кој бил истовремено и претставник на кралот и на државата.Под апсолутната монархија, шефовите кои што имале високи службени акти или сили, после новата монархија, тие се нормализирале и добиле номинален власт. Судските, полициските и финанциските службеници биле најглавни службеници во државата.Тие добиле предност, пред шефовите на војниците, и така тиестанале највисоки службеници.Секогаш биле под генерална контрола од кралот. Во XVII.век, новата монархија и судски систем, добивање на повеќе права, овие службеници се оддалечувале од централниот власт, и имале свој карактер на државата.Тие работеле за слободата на народот и вршење услуги за нив. 5.Кралска Правда Кралот бил извор за правдата.Вршење на судењето или било какво правен процес за народот, бил должен тој.Тој бил и судија и највисок власт.Било каков инцидент помеѓу луѓето, била контра за државата.Во името на кралот, би можел да говори и парламентот.Но своите дејности, како давање на одлуките и оформирање на човековите права за народот почнало со револуциите во Франција.Парискиот парламент бил единствен парламент, каде што постоел три одделение за судењето на народот.Одделениата биле поделени во градовите.Така да, кривичните процеси биле оддржани во парламентот на Турнел.Проширувањето на кралството, се добивало и многу други одделениа.Врховните судови биле подделени на четири, кој што некои од нив се наоѓале и на колонијалните држави. Со развивањето на државата, почнало и да се создава адвокати, правници и други службеници, кој работеле за народната инцијатива.Така тогаш се оформирало и Книга за жалби, каде што народот би можел да се жали за било кој орган на државата. – 1789 ГЛАВА - БУЖУАЗИСКА РЕВОЛУЦИЈА И ПРОПАЃАЊЕТО НА КЛАСНИТЕ ПОДЕЛБИ (1789) 1.Правна Револуција (1788-1789) |