УСР История Беларуси. Кіраваная самастойная работа па гісторыі беларусі беларусь на міжнароднай арэне
 Скачать 34.28 Kb.
|
|
МІНІСТЭРСТВА АДУКАЦЫІ РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ УСТАНОВА АДУКАЦЫІ «МАЗЫРСКІ ДЗЯРЖАЎНЫ ПЕДАГАГІЧНЫ УНІВЕРСІТЭТ ІМЯ І.П. ШАМЯКІНА» Філалагічны факультэт Кафедра гісторыі і грамадазнаўчых дысцыплін КІРАВАНАЯ САМАСТОЙНАЯ РАБОТА ПА ГІСТОРЫІ БЕЛАРУСІ «БЕЛАРУСЬ НА МІЖНАРОДНАЙ АРЭНЕ» Выканаў: студэнт (дзённай) вочнай формы атрымання вышэйшай адукацыі філалагічнага факультэта 4 курс 3 группа Прыходзька Вадзім Віктаравіч Выкладчык: старэйшы выкладчык кафедры гісторыі і грамадазнаўчых дысцыплін Варнава Зінаіда Сямёнаўна Мазыр, 2020 г. ЗМЕСТ I. ЗАДАННЕ-ФАРМІРУЮЧЫЯ ВЕДЫ НА УЗРОЎНІ РАЗУМЕННЯ 2 II. ЗАДАННЕ-ФАРМІРУЮЧЫЯ КАМПІТЭНЦЫІ НА ЎЗРОЎНІ ЎЗНАЎЛЕННЯ 5 III. ЗАДАННЕ-ФАРМІРУЮЧЫЯ КАМПІТЭНЦЫІ НА УЗРОЎНІ ПАГЛЫБЛЕННЯ АТРЫМАННЫХ ВЕДАЎ 7 I. ЗАДАННЕ-ФАРМІРУЮЧЫЯ ВЕДЫ НА УЗРОЎНІ РАЗУМЕННЯ1.1. Дайце азначэнне паняццям: інтэграцыя, глабалізацыя шматвектарнасць палітыкі ІНТЭГРАЦЫЯ ПАЛІТЫЧНАЯ - аб'яднанне, зліццё палітычных сіл у рамках дзяржаўных або міждзяржаўных структур, палітычных інстытутаў з мэтай дасягнення пэўнай палітычнай супольнасці, стабільнасці развіцця дзяржаў і таварыстваў. Тэрмін "палітычная інтэграцыя" мае вялікую колькасць азначэнняў, так, напрыклад, Бараноўскі В. Г., у сваёй працы " палітычная інтэграцыя ў Заходняй Еўропе. Некаторыя пытанні тэорыі і практыкі", даў наступнае вызначэнне паняццю "інтэграцыя": "працэс збліжэння двух або больш палітычных структур, накіраваны ў бок узаемнага супрацоўніцтва, у больш вузкім сэнсе гэта фарміраванне некаторага цэласнага комплексу палітычных сістэм на міждзяржаўным узроўні», аднак сэнс усіх азначэнняў дадзенага паняцця заключаецца ў аб'яднанні ці ж збліжэнні двух і больш палітычных структур разам. Палітычная інтэграцыя-гэта аб'ектыўны працэс, які дазваляе дасягнуць ўзаемавыгадных вынікаў з меншымі выдаткамі для ўсіх суб'ектаў, якія ўдзельнічаюць у ім. Але інтэграцыйныя працэсы, патрабуюць грунтоўнай падрыхтоўкі суб'ектаў, жадання і ўмення кіраваць імі. Пры ўзнікненні і станаўленні новых інтэгратыўнасці палітычных якасцяў, інстытутаў і т.п. варта пераадолець старое, ранейшае стан, якое тармозіць аб'яднальны працэс. Таму палітычная інтэграцыя ў якасці сваёй перадумовы мяркуе дэзінтэграцыю, у выніку якой суб'екты вызваляюцца ад грузу ранейшых стэрэатыпаў, механізмаў дзейнасці і т.п. Дэзінтэграцыйных працэсы могуць быць негатыўнага ўласцівасці, зацяжныя і вельмі вострыя па форме. Іх змякчэнне шмат у чым вызначаецца культурай палітычных элітаў і сацыяльных адносін людзей. ГЛАБАЛІЗАЦЫЯ - працэс сусветнай эканамічнай, палітычнай, культурнай і рэлігійнай інтэграцыі і уніфікацыі, у ходзе якога свет пераўтворыцца ў адзіную глабальную сістэму. Тэрмін "глабалізацыя" глебаў Г. і. , у сваёй працы "сучасныя міжнародныя адносіны«, вызначыў як»працэс сусветнай эканамічнай, палітычнай, культурнай ірэлігійнай інтэграцыі і ўніфікацыі". ШМАТВЕКТРОНАСЦЬ ПАЛІТЫКІ - гэта незалежная, як унутраная, так і знешняя палітыка, адметнай рысай якой з'яўляецца збалансаванае і раўнамернае стаўленне адначасова з рознымі найбольш важнымі цэнтрамі інтарэсаў. У разуменні Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь А. Р. Лукашэнка, шматвектарнасць – стратэгія «роўнай набліжанасці» да Усходу і Захаду, якая дае шанец эфектыўна выкарыстоўваць выгаднае геаграфічнае становішча, транзітны і індустрыяльны патэнцыял. 1.2. Пералічыце галоўныя накірункі знешняй палітыкі Рэспублікі Беларусь на сучасным этапе Беларусь, як і любая іншая дзяржава, канцэнтруе свае знешнепалітычныя намаганні на шэрагу найбольш важных і перспектыўных вектараў. Сярод іх - дзяржавы-суседзі, перш за ўсё, Расійская Федэрацыя, стратэгічнае супрацоўніцтва з якой будуецца на аснове дагавора аб стварэнні Саюзнай дзяржавы Беларусі і Расіі. Паслядоўна адстойваючы ідэі інтэграцыі, Беларусь займае актыўную і канструктыўную пазіцыю ў аб'яднальных утварэннях на постсавецкай прасторы – Еўразійскім эканамічным саюзе, Садружнасці Незалежных Дзяржаў, Арганізацыі Дагавора аб калектыўнай бяспецы. Аб'ектыўна важным для Беларусі партнёрам З'яўляецца Еўрапейскі Саюз, у аснове ўзаемадзеяння з якім, а таксама яго краінамі-членамі знаходзіцца гандлёва-эканамічнае і інвестыцыйнае супрацоўніцтва. Беларусь паслядоўна выступае за нармалізацыю дыялогу і развіццё сувязяў са Злучанымі Штатамі Амерыкі. Адносіны ўсебаковага стратэгічнага партнёрства развіваюцца з Кітайскай Народнай Рэспублікай. На якасна новы ўзровень выходзіць супрацоўніцтва з краінамі так званымі "далёкай дугі" беларускай знешняй палітыкі-Азіі, Афрыкі і Лацінскай Амерыкі. Важным напрамкам знешнепалітычнай актыўнасці Беларусі з'яўляецца шматбаковая дыпламатыя. Як донар рэгіянальнай бяспекі Беларусь імкнецца ўнесці свой уклад у вырашэнне глабальных праблем, процідзеянне сучасным выклікам і пагрозам, традыцыйна актыўна ўдзельнічае ў дзейнасці ААН і іншых міжнародных арганізацый, генеруе падыходы і ініцыятывы, якія прапануюць аб'яднаўчую для ўсіх членаў міжнароднай супольнасці парадак дня, што садзейнічаюць дыялогу і пераадоленню раздзяляльных ліній. Такім чынам, асноўнымі напрамкамі знешняй палітыкі Рэспублікі Беларусь у 1994-1996 гг. з'яўляюцца наступныя: інтэграцыя з Расеяй; умацаванне супрацоўніцтва з краінамі СНД; ўмацаванне міжнароднай бяспекі; стварэнне двухбаковых адносін з краінамі Усходу; развіццё знешнеэканамічных сувязяў; актыўны ўдзел у міжнародных арганізацыях, такіх як ААН. 1.3. Назавіце міжнародныя арганізацыі членам якіх з’яўляецца Рэспубліка Беларусь Рэспубліка Беларусь з'яўляецца членам наступных міжнародных арганізацый: Сусветная мытная арганізацыя; Сусветная гандлёвая арганізацыя; Рух недалучэння; Еўрапейскі банк рэканструкцыі і развіцця; Міжнародная арганізацыя крымінальнай паліцыі; Міжнародны Чырвоны Крыж; Міжпарламенцкі саюз; Арганізацыя Дагавора аб калектыўнай бяспецы; Арганізацыя Аб'яднаных Нацый; Арганізацыя па бяспецы і супрацоўніцтву ў Еўропе; Арганізацыя Паўночнаатлантычнага дагавора; Цэнтральна-Еўрапейская ініцыятыва; Шанхайская арганізацыя супрацоўніцтва. II. ЗАДАННЕ-ФАРМІРУЮЧЫЯ КАМПІТЭНЦЫІ НА ЎЗРОЎНІ ЎЗНАЎЛЕННЯ2.1. Ахарактарызуйце выступленне прэзідэнта Рэспублікі Беларусь на сессіях генеральнай асамблеі ААН у 1995, 2015 гадах. Выступленне Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь А. Р. Лукашэнкі на 36-й сесіі Генеральнай Асамблеі ААН, якая праходзіла 22 кастрычніка 1995 года ў г. Нью-Ёрку (ЗША) – першае з-за трыбуны ААН. Пачынае свой выступ з прывітання і слоў у адрас ААН, аб тым укладзе, які ўнесла ААН у " прадухіленне ядзернай катастрофы, крушэнне каланіяльнай сістэмы, ліквідацыя апартэіду, нябачаны ўзлёт чалавечага генія ў навуцы і тэхніцы». Гэтак жа А. Р. Лукашэнка заявіў, што «на парозе трэцяга тысячагоддзя свет усё яшчэ абцяжараны грузам праблем, характэрных для мінулага: войны і ўзброеныя канфлікты ў розных рэгіёнах, тэрарызм і іншыя віды злачыннасці". Прэзідэнт БЕЛАРУСІ заяўляе аб неабходнасці існавання Арганізацыі Аб'яднаных Нацый, якая выступае суддзёй у дазволе канфліктаў. Гэтак жа заяўляе аб неабходнасці павелічэння яе эфектыўнасці і не дапушчэнні развалу ААН, якую стварылі 50 гадоў таму для забеспячэння міру. Аляксандр Лукашэнка заяўляе, што пашырэнне НАТА на ўсход багата непрадказальнымі наступствамі для ўсёй Еўропы. У Міленіум Прэзідэнт Беларусі гаворыць аб раўнапраўі дзяржаў і эфектыўнасці ААН. У сваім дакладзе А. Р. Лукашэнка закрануў тэму ліквідацыі ядзернай зброі ў РБ і паказаў што Беларусь павінна паслужыць эталонам для ўсяго свету па гэтым пытанні. У прамове прэзідэнта Рэспублікі Беларусь прагучала праблема пагаршэння асяроддзя пражывання пасля экалагічнай катастрофы "нашага часу" - Чарнобыльскай аварыі. Лукашэнка звярнуў увагу на вялікую заклапочанасць беларускага народа адносна гэтай праблемы і выказаў надзеі, якія належаць на ААН адносна фінансавай падтрымкі. У зняволенні А. Р. Лукашэнка заклікаў буйныя дзяржавы «думаць не пра дыктаце, не аб падпарадкаванні народаў свайму ўплыву, а аб лідэрстве ў вырашэнні праблем, якія стаяць перад чалавецтвам». Выступ прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь на 70-й сесіі Генеральнай асамблеи ААН 26-29 верасня 2015 года ў Злучаных Штатах Амерыкі (г. Нью-Ёрк). Пазіцыя Беларусі зразумелая для ўсіх: устойлівае развіццё краіны немагчыма без міру і бяспекі. Асноўныя палажэнні: Лукашэнка заявіў, што Беларусь надае асаблівае значэнне прадухіленню ваенных канфліктаў і пагрозы жыццю людзей; Лукашэнка А. Р.: «свет прыйшоў да Саміту ААН раз'яднаным і падзеленым як ніколі раней»; Лукашэнка А. Р.: «ААН не павінна выкарыстоўвацца для дэманстрацыі чыёй-небудзь сілы»; Лукашэнка А. Р. заявіў, што свету патрэбныя адказныя палітыкі, гатовыя прымаць рашэнні ў інтарэсах усёй сусветнай супольнасці; Беларускі партызан: Лукашэнка са шкадаваннем канстатуе, што свет не стаў больш стабільным і камфортным для большасці жыхароў планеты; Беларускі партызан: Лукашэнка заклікае правесці новую шырокую дыскусію ААН для наладжвання дыялогу паміж глабальнымі гульцамі; Лукашэнка прапануе ўвасобіць ідэю інтэграцыі інтэграцый у сусветнай эканоміцы для супрацьстаяння глабальным пагрозам; Беларускі партызан: Лукашэнка А. Р.: "анархіі, бязмежжу і гвалту ніколі не будзе месца на беларускай зямлі»; Лукашэнка А. Р.: «Стабільная Беларусь па-ранейшаму будзе заставацца донарам рэгіянальнай і міжнароднай бяспекі»; Лукашэнка заклікае сусветных лідараў пакончыць з войнамі і канфліктамі на планеце. 2.2. Вызначце этапы курса на паглыбленне інтэграцыйных працэсаў з Расіяй у рамках СНД Гісторыя беларуска-расейскай інтэграцыі бярэ свой пачатак у 1990-х гг. Па прыкладу аднаго з даследчыкаў у галіне беларуска-расейскай інтэграцыі кандыдата гістарычных навук Нацыянальнага даследчага універсітэта «Вышэйшая школа эканомікі» А. І. Суздальцава можна вылучыць наступную перыядызацыю гэтага працэсу. ПЕРШЫ ЭТАП. Перыяд з 1994 па 1998 г., можна ахарактарызаваць як этап развіцця пераважна эканамічнай складнікам інтэграцыі. Да гэтага перыяду адносяць стварэнне адзінай мытнай зоны, спісанне Расійскай Федэрацыяй беларускай запазычанасці ў 1 млрд дал. Зша, адкрыццё расійскага рынку для беларускіх тавараў, падстава традыцыі прадастаўлення льгот і прэферэнцый на пастаўленыя ў Беларусь расійскія энергарэсурсы. ДРУГІ ЭТАП. Перыяд з 1998 па 2000 гг. ён уяўляе сабой этап палітычнай інтэграцыі. У гэты перыяд адбываецца паслядоўнае абвяшчэнне супольнасці, саюза, Саюзнай дзяржавы Беларусі і Расіі. Фармуюцца кіруючыя органы гэтай дзяржаўнай адукацыі, такія як вышэйшы дзяржаўны савет з пасадам старшыні, саюзны Савет Міністраў, апарат Саюзнай дзяржавы, саюзны бюджэт і сістэма саюзных праграм. ТРЭЦІ ЭТАП. Трэці этап пачаўся ў 2001-2002 гг. і працягваецца да цяперашняга часу. Некаторыя даследчыкі называюць яго перыядам стагнацыі праекта. Гэта звязана з запаволеннем тэмпаў эканамічнай інтэграцыі, застоем у інтэграцыі палітычнай, узнікненнем беларуска-расейскіх канфліктаў з нагоды забароны пастаўкі мясной прадукцыі ў Расею (2014 г.), «малочная» вайна (пачынаючы з канца 2016 г.), канфлікты з нагоды кошту нафты і газу, а таксама інфармацыйныя войны. Тым не менш у 2010 г. Узаемадзеянне Беларусі і Расіі атрымала новы імпульс, які, аднак, закрануў галоўным чынам толькі эканамічную сферу. Так, у рамках Мытнага саюза ЕўрАзЭС мяркуецца рух да ўніфікацыі эканамічных сістэм дзяржаў, у прыватнасці-па пытанні гандлёвых пошлін, у тым ліку ў сферы імпарту. 15 лютага 2019 года Прэзідэнт Беларусі Лукашэнка выказаўся пра аб'яднанне з Расеяй: "слухайце, мы і заўтра можам аб'яднацца ўдваіх, у нас праблем няма, але ці гатовыя вы, расейцы і беларусы, на гэта? Наколькі вы гатовыя, настолькі мы будзем выконваць вашу волю". 14 верасня 2020 года Прэзідэнт РФ Уладзімір Пуцін на сустрэчы з беларускім калегам Аляксандрам Лукашэнкам заявіў, што Расея застаецца прыхільнай ўсіх дамоўленасцяў з Беларуссю, у тым ліку па Арганізацыі Дагавора аб калектыўнай бяспецы і Саюзнай дзяржаве. Акрамя таго, прэзідэнт Расіі Уладзімір Пуцін паведаміў, што Масква выдасць Мінску крэдыт у памеры $ 1,5 млрд. III. ЗАДАННЕ-ФАРМІРУЮЧЫЯ КАМПІТЭНЦЫІ НА УЗРОЎНІ ПАГЛЫБЛЕННЯ АТРЫМАННЫХ ВЕДАЎ3.1. Дайце параўнальную характарыстыку месца Рэспублікі Беларусь ў інтэграцыйных працэссах на постсавецкай і еўразійскай прасторах ва ўмовах глабалізацыі Рэспубліка Беларусь з'яўляецца актыўным удзельнікам інтэграцыі краін на постсавецкай прасторы. 2014 год знамянальны падпісаннем Дагавора аб стварэнні Еўразійскага эканамічнага саюза-новай формы больш паглыбленай інтэграцыі на прасторы СНД. Яшчэ ў 1995 годзе прэзідэнты Беларусі, Казахстана, Расіі і пазней далучыўшыхся дзяржаў – Кыргызстана і Таджыкістана – падпісалі першыя пагаднення аб стварэнні Мытнага саюза. На аснове гэтых дамоўленасцяў у 2000 годзе была створана Еўразійская эканамічная супольнасць (ЕўрАзЭС). Членамі Еўразійскай эканамічнай супольнасці з моманту яе ўтварэння з'яўляюцца пяць дзяржаў – Беларусь, Казахстан, Кыргызстан, Расія і Таджыкістан. З мая 2002 года статус назіральнікаў пры Еўразэс маюць Украіна і Малдова, са студзеня 2003 года - Арменія. Ім таксама валодаюць Міждзяржаўны авіяцыйны камітэт (МАК), Еўразійскі банк развіцця (ЕАБР). 6 кастрычніка 2007 года ў Душанбэ (Таджыкістан) Беларусь, Казахстан і Расія падпісалі пагадненне аб стварэнні адзінай мытнай тэрыторыі-Камісіі Мытнага саюза ў якасці адзінага пастаянна дзеючага кіруючага органа Мытнага саюза. Стварэнне Еўразійскага Мытнага саюза было Гарантаванае падпісанымі ў 1995, 1999 і 2007 гадах дамовамі. Еўразійскі Мытны саюз ці Мытны саюз Беларусі, Казахстана і Расіі з'явіўся на свет 1 студзеня 2010 года. Мытны саюз быў запушчаны ў якасці першага кроку на шляху фарміравання Еўразійскага эканамічнага саюза. Дэкларацыя прэзідэнтаў Беларусі, Казахстана і Расіі ад 18 лістапада 2011 года азначае пераход да наступнага этапу інтэграцыйнага супрацоўніцтва-Адзінай эканамічнай прасторы, абвяшчаючы намер стварыць да 1 студзеня 2015 года Еўразійскі эканамічны саюз. Прэзідэнты Беларусі, Казахстана і Расіі падпісалі 29 траўня 2014 года дамову аб стварэнні Еўразійскага эканамічнага саюза. Дагавор аб ЕАЭС павінен надаць дадатковы імпульс узаемавыгаднаму, раўнапраўнага развіцця эканомік Беларусі, Казахстана, Расіі. Дагавор з'яўляецца базавым дакументам для далейшага паглыблення інтэграцыі, ліквідацыі бар'ераў для свабоднага руху тавараў, паслуг, капіталу і працоўнай сілы, а таксама правядзення скаардынаванай палітыкі ў ключавых галінах эканомікі. 10 кастрычніка 2014 года ў Мінску прайшло апошняе пасяджэнне Міждзяржаўнага Савета Еўразійскай эканамічнай супольнасці (ЕўрАзЭС) Расіі, Беларусі, Казахстана, Кыргызстана і Таджыкістана. Еўразійскае эканамічнае супольніцтва (Еўразэс) выканала важнейшую місію, забяспечыла паступальнае развіццё еўразійскай інтэграцыі, а таксама заклала асновы для стварэння Мытнага саюза Расіі, Беларусі і Казахстана. Яшчэ ў 2013 годзе лідэры краін дамовіліся, што Еўразэс завершыць сваю працу 1 студзеня 2015 года ў сувязі з пачаткам функцыянавання больш развітога інтэграцыйнага аб'яднання – Еўразійскага эканамічнага саюза. 10 кастрычніка ў Менску было заяўлена, што Еўразійскае эканамічнае супольніцтва (Еўразэс) спыняе сваё існаванне, а Еўразійскі эканамічны саюз (ЕАЭС) стане з 1-га студзеня 2015 года больш паглыбленай формай інтэграцыі. Важна адзначыць і тое, што будзе створаны Суд ЕАЭС (Еўразійскага эканамічнага саюза), які будзе размяшчацца ў горадзе Мінску. Рэспубліка Беларусь ратыфікавала дакументы аб стварэнні ЕАЭС, як і іншыя дзяржавы ўдзельнікі. Неабходна адзначыць, што Рэспубліка Беларусь пісьменна адстойвае свае інтарэсы ў новай адукацыі. Як падкрэсліў кіраўнік Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь Андрэй Кабякоў, у заяве, зробленай у парламенце, Беларусь будзе лічыць сябе абавязанай цалкам выконваць палажэнні дагавораў пры адной умове. Фактычна ўмова зводзіцца да неабходнасці ліквідацыі " бар'ераў, абмежаванняў і выключэнняў» у гандлі ў рамках ЕАЭС. У прыватнасці гаворка ішла аб энерганосьбітах, прадукцыі зборачнай вытворчасці, лібералізацыі аўтаперавозак і т. д. Такім чынам кіраўніцтва Рэспублік Беларусь выступае за поўнае роўнасць краін членаў ЕАЭС. 10 кастрычніка 2014 года ў г. Мінску на пасяджэнні Вышэйшага Еўразійскага эканамічнага савета прэзідэнт Арменіі Серж Саргсян падпісаў дагавор аб уступленні Арменіі ў Еўразійскі эканамічны саюз. Важным з'яўляецца і тое, што Кыргызстан і Таджыкістан прэтэндуюць на ўдзел у Еўразійскім эканамічным саюзе. Пачатак функцыянавання ЕАЭС з 1 студзеня 2015 года адкрывае шлях да стварэння жыццёва неабходных нашым краінам умоў для свабоднага перамяшчэння тавараў, паслуг, капіталаў, рабочай сілы, роўных умоў для суб'ектаў гаспадарання, а таксама ўяўляе дадатковыя перадумовы для далейшага нарошчвання двухбаковага эканамічнага ўзаемадзеяння. Такім чынам, варта адзначыць, што інтэграцыя на прасторах СНД набірае новыя абароты, выходзіць на новы ўзровень. А Рэспубліка Беларусь праводзіць мэтанакіраваную палітыку па паглыбленні інтэграцыйных працэсаў на постсавецкай прасторы. 3.2. Дайце навуковую адзнаку вынікаў развіцця міжнароднага эканамічнага і палітычнага супрацоўніцтва Рэспублікі Беларусь на сучасным этапе Рэспубліка Беларусь актыўна супрацоўнічае з краінамі СНД, пры гэтым найбольшая ўдзельная вага экспарту і імпарту прыпадае на Расію. Гэта адбываецца за кошт выдатнага ўзаемадзеяння краін супрацоўніцтва, законапраектаў, накіраваных на развіццё гандлю. Рэспубліка Беларусь спрабуе павялічыць долю экспарту і паменшыць долю імпарту, што атрымоўваецца, але ставіцьна павольнымі тэмпамі, што не дазваляе ёй быць у дастатковай ступені конкуретноспособной на сусветным рынку. І адной з прычын гэтага з'яўляецца тое, што на гэты момант у Рэспубліцы Беларусь няма дастаткова гандлёвых пагадненняў з краінамі Заходняй Еўропы, а таксама з ЗША, што дазволіла б вытворцам Рэспублікі Беларусь атрымаць доступ да найбольш багатых рынкаў краін Захаду. На міжнароднай арэне Беларусь праводзіць шматвектарную знешнюю палітыку, якая найбольш поўна адпавядае мэтам нацыянальнага развіцця. Рэспубліка Беларусь падтрымлівае дыпламатычныя адносіны са 168 дзяржавамі свету, у 50 з якіх адкрыта 48 пасольстваў, 2 амбасады/пастаянных прадстаўніцтва пры міжнародных арганізацыях, 2 пастаянных прадстаўніцтва пры міжнародных арганізацыях, 7 генеральных консульстваў і 1 консульства. За мяжой функцыянуе таксама 13 аддзяленняў беларускіх пасольстваў. Замежныя дзяржавы прадстаўлены ў Беларусі 44 пасольствамі, 3 аддзяленнямі пасольстваў, 1 гандльпрадствам, 25 консульскімі ўстановамі( уключаючы ганаровых консулаў); міжнародныя арганізацыі – 17 прадстаўніцтвамі. 81 замежнае дыппрадстаўніцтва акрэдытавана ў краіне па сумяшчальніцтве. Рэспублікай Беларусь ажыццяўляецца выкананне каля 3,5 тыс. міжнародных дагавораў, у тым ліку больш за 1900-двухбаковых, каля 1500-шматбаковых. Стратэгічным саюзнікам і найважнейшым гандлёвым партнёрам Беларусі, безумоўна, З'яўляецца Расійская Федэрацыя. Адносіны дзвюх краін пабудаваныя на гістарычнай блізкасці народаў, узаемных палітычных інтарэсах, узаемадапаўняльнасці эканомік і цесных кааперацыйных сувязях паміж прадпрыемствамі. З Еўрапейскім Саюзам Рэспубліка Беларусь выбудоўвае раўнапраўныя, паважлівыя і прагматычныя адносіны, з улікам узаемнай цікавасці да стварэння больш спрыяльных умоў для гандлёва-інвестыцыйнага ўзаемадзеяння. У якасці аднаго з перспектыўных напрамкаў знешняй палітыкі Беларусі выступае Азіяцка-афрыканскі вектар, у аснове патэнцыялу якога ляжыць і сугучнасць пазіцый па пытаннях Актуальнай міжнароднай тэматыкі, і рэальныя дамоўленасці, і адкрытыя сімпатыі да Рэспублікі Беларусь. У мэтах дыверсіфікацыі стратэгічных напрамкаў знешнегандлёвай палітыкі Беларусь актыўна развівае супрацоўніцтва з краінамі Лацінскай Амерыкі. Для Рэспублікі гэты рэгіён з'яўляецца адной з важных пляцовак інтэграцыі ў сусветныя гандлёва-гаспадарчыя сувязі. Лацінаамерыканскія краіны ўяўляюць цікавасць для беларускіх прадпрыемстваў як ёмісты і хутка які расце рынак. Паўнавартаснае супрацоўніцтва з Злучанымі Штатамі Амерыкі па ўсіх напрамках адказвае нацыянальным інтарэсам Беларусі. Беларускі бок выступае за развіццё двухбаковага ўзаемадзеяння з ЗША на прынцыпах узаемнай павагі і раўнапраўнага партнёрства. |