сессия. 1 b клиникалы есеп И., 23 жаста, 5 шілдеде дрігерге жгінді Шаымдары жрек айнуы, су, ішті тола трізді ауыруы, сйы нжіс, дене ызуыны жоарылауы, бас ауруы. Anamnesis morbi
 Скачать 480.47 Kb.
|
|
Объективті мәліметтер: жағдайы ауыр.Есі анық. Тері жабындылары қалыпты. Менингеальді белгілері теріс. Дауысы қарлыққан. Екі қабақтың птозы. Мидриаз. Жұмсақ таңдайдың фонациясы төмендеген. Тілшік салбырап тұр. Өкпеде қатаң тыныс сырылдар жоқ. Жүрек үні бәсеңдеген, ТЖ -18 рет мин, ЖСЖ - 76 рет мин, АҚҚ – 110/60 мм. сын.бағ. Іші жұмсақ аурусезімсіз. Ішектің перистальтикасы естілмейді. Бауыры ұлғаймаған. Үлкен дәреті 2 күн бойы болған жоқ. Тапсырмалар: Диагнозды негіздеу. Ботулизм/ лостридиум ботулиум анаэробты спора тузетин таякша. сапрозооноз Дигостика жоспарын құру. Ботулизмнің диагностикасын эпидемиологиялық, клиникалық және лабораториялық көрсеткіштерге сүйенеді. Лабораторлық диагностика науқастан алынған қан, құсық массасы, асқазанның шайынды суынан ботулотоксин және ботулизм қоздырғыштарын анықтауға негізделген. Емдік сарысуды енгізбестен бұрын көк тамырдан 8-10 мл қан алады. Ботулотоксинді нейтрализация реакциясы арқылы анықтайды, ал аурудың қоздырғышы қоректік орталарға (пепсин-пептон, Китта-Тароцци ортасы, Хоттингер сорпасы) себу арқылы анықтайды. Ботулизм иммунодиагностикасы науқастың қанындағы антитоксиндерді анықтауға негізделген. Емдеу жоспарын құру. Ботулизммен науқастарды инфекциялық стационарларға міндетті түрде жатқызу керек. Емдеуінің негізін спецификалық және спецификалық емес дезинтоксикация құрайды. Барлық науқастарға асқазанды жуып- шаю және ішекті тазалау клизмаларын жасайды. Дезинтоксикация кезінде энтеросорбенттер (карболен, энтеродез, энтерол, смекта), вена ішілік кристаллоидты (трисоль, квартасоль, хлосоль, 5% глюкоза) ертінділерді қолданылады. Қандағы ботулотоксинді нейтрализациялау үшін емдік моновалентті ботулизмге қарсы сары сулар қолданылады. Сары су құрамында А, В, С, Е және Ғ типті антитоксиндері бар. Ботулизмге қарсы сарысу емдік және профилактикалық мақсатпен қолданылады. Қоздырғыштың анықталмаған түрінде 3 түрлі сарысу: А және Е дозасы 10000 ХБ және В-5000 ХБ қолданылады. В.И.Покровский және Ф.А. Туманованың пікірі бойынша сарысудың бірінші дозасы көптеу болу керек: А және Е түрінде 15000 ХБ, ал В түрінде 5000 ХБ. Аурудың ауыр кезеңінде ботулизмге қарсы сарысудың бірінші дозасы көктамырға енгізіледі. Сарысудың қалған дозалары бұлшықет ішіне енгізіледі: ауыр ағымында - әрбір 6-8 сағат сайын, ал орташа ағымында - тәулігіне 2 рет. Сарысумен емдеу узақытығы 4 күннен аспау керек. Қоздырғыштың вегетативті түріне қарсы антибиотиктерді тағайындаймыз. Олардың ішінде ең тиімді левомицетин. Жұту қабілеті сақталған болса 0,5 г. тәулігіне 4 рет таблетка түрінде береміз. Емдеу ұзақтығы 7-10 күн. Жұту қабілеті бұзылған болса бұлшықет ішіне ерітілген левомицетин сукцинаты 1 г. тәулігіне 3 рет енгіземіз. Соңғы жылдары ботулизмнің емінде гипербариялық оксигенация қолданылады. Оттегі қысымы 1,5-2,0 атм және экспозиция ұзақтығы 45-60 мин. болғанда жақсы нәтиже береді. Әрі қарай оттегі қысымы мен сеанстің ұзақтығын көбейткенде оттегілік уланудың дамуына әкеліп соғады. Ботулизм емінің негізінде тыныс алу бұзылыстарымен және гипоксиямен қарсы күрес жатыр. Науқастарды жасанды өкпе вентиляциясына қосады. Оның көрсеткіштері мыналар; тыныс бұлшықеттерінің парезі нәтижесінде өкпенің тіршілік сыйымдылығының 30% дейін төмендейді, бульбарлы бұзылыстардың өршуі, тахипноэ (минутына 40 реттен жоғары болса) өкпе ателектазы және өкпенің қабыну процестері. Пневмония дамыған кезде антибактериальды терапия, ішектің атониясында прозерин қолданылады. Науқастарға превентивті назотрахеальды интубация жасайды. Осы арқылы трахеобронхиальды бутасына санация жасауға болады. Ертерек жасалған назотрахеальды интубация апноэның алдын алады. №12 Клиникалық есеп Ер адам, 34 жаста, 3 тамызда жұқпалы ауруларауруханасына келіп түскен. Шағымдары:әлсіздік, жалпы жағдайының нашарлауы, басының ауруы, дене қызуының көтерілуі, оң жақ шабындағы қатты ауру сезімі. Anamnesis morbi:ауруы жедел түрде басталған, 1 тамызда кешке жақын денесі қатты қызып, дірілдеген, бірақ дене қызуын өлшемеген, басы қатты ауырған, кейіннен жүрегі айнып, 3-4 рет құсқан, құсқаннан кейін жүрегінің айнығаны аздап басылғандай болған, тәбеті төмендеген. 2 тамызда (аурының 2-ші күні) дене қызуы жоғары болып қала берген, басының ауырғаны қоймаған, жүрегінің айнығаны да басылмаған. Температураны төмендететін дәрілерден нәтиже болмаған. Түнде шап аймағында қатты ауру сезімі пайда болды. 3 тамызда таңертең оң жақ шап аймағымдағы үсінудің пайда болғанын, және терісінің қазарғанын байқайды. Жолдасы жедел медициналық жәрдем бригадасын шақырып, олар науқасты ауруханаға алып келген. Эпидемиологиялық анамнез:жайлаудабаракта тұрады, суды ашық құдықтан ішеді, басқа жағдай жасалынбаған. Шопан. Жайлауда қой бағады. Үйленген, екі баласы бар (оқушылар), олардың дені сау. Үйде тамақтанады, кейде тамақты өзімен жайлауға алып, сонда ас ішеді. Объективті мағлұматтар:жалпы жағдайы ауыр. Қалпы мәжбүрлі: оң аяғын шетке қарай жазып жатыр, аяғын қимылдатпауға тырысады, қималдатсы қатты ауру сезімі туындайды. Аяғы қатты ауырғандықтан бет келбетінде уайым бар. Есі анық, әлсіз. Дене температурасы 390С. Терісі бозғылт, беті қызарған, көзінің қан тамырлары айқындалған, аяқтарында бүрге шаққан іздері бар. Сөзі анық емес.Өкпесінде тынысы везикулярлы, сырылдары жоқ. ТЖ – 20 рет минутына. Жүрек тондары бәсеңдеген, ырғақты АҚҚ – 90/60 мм с.б. (жатқанда), ЖСЖ – 120 рет минутына. Тілі құрғақ, аппақ жабынды жапқан («бор жағып қойғандай»). Іші жұмсақ, пальпациялағанда ауырмайды. Бауыры 1,5 см ұлғайған, ауырмайды. Іш пердесінің тітіркену симптомдары жоқ. Бүйректі ұрғылау симптомы екі жақта да теріс. Таңертең кіші дәретке барған. Үлкен дәреті жоқ. St.localis: оң жақ шап аймағындаконсистенциясы тығыз, көлемі 6,0х2,0см түзілім анықталады. Оның үстіндегі тері гиперемияланған, ұстағанда ыстық, түйін айналасындағы тіндерге жабысқан, қозғалмайды, шекаралары айқын емес, қатты ауырады. Клиникалық зертханалық зерттеу нәтижелері: Қанның жалпы анализі: гемоглобині – 122 г/л; эритроциттер - 4,5 х 1012 /л; түсті көрсеткіш 0,9; тромбоциттер – 240 х 109/л; лейкоциттер – 20,9 х 109/л; метамиелоциттер 1%; таяқа ядролы нейтрофилдер – 12%; сегментті ядролы нейтрофилдер – 70%; эозинофилдер – 0%; базофилдер – 0%; моноциттер – 5%; лимфоциттер – 12%; ЭТЖ – 25 мм/сағ Тапсырмалар: 1.Диагнозды тұжырымдау. Бұл Оба ауруы болуы мүмкін себебі, патологиялық процесс бастапқы кезде сепсис түрінде дамуы мүмкін (біріншілік – септикалық форма). Қоздырғыштың өкпеге гематогенді жолмен енуінде екіншілік – өкпелік формасы, ал тыныс алу жолдарының шырышты қабаттары арқылы зақымдалған кезде – біріншілік өкпелік формасы дамиды. Обаның барлық формасында бірінші кезекте жүрек – қантамыр жүйесі зақымдалады, 2.Зерттеу жоспарын құру. Оба диагностикасы •клиникалық көрінісіне •эпидемиологиялық мәліметтерге (эпидемиологиялық ошақта болуы) •лабораторлы тексеру әдістерінің қорытындысы оң болған нәтижеде обаның диагнозы қойылады. 1. Бактериоскопиялық әдіс. Биологиялық субстраттардан (қан, қақырық, бубонның пунктатынан, жарадан шығатын сұйықтықтан, өлген адамның өкпесінің, бауырының, көк бауырының, лимфа түйіндерінің кесінділерінен) жағынды дайындалып, Грам тәсілімен боялып, микроскопия арқылы биполярлы боялған грам «теріс» таяқшалар анықталады. 2. Бактериологиялық әдіс тек қана аса қауіпті инфекциялар зертханасында қолданылады (№ 16 а, б сүреттер). 3. Биологиялық әдіс. Биологиялық субстраттарды сезімтал жануарларға (ақ тышқан және теңіз шошқаларға) енгізіледі, олар өлген соң, денелерінен бактериоскопия әдісімен қоздырғыш зерттеледі. 4. Серологиялық әдіс – иммуноферментті анализ, тікелей емес гемагглютинация реакциясы, антиденелердің нейтрализация реакциясы, антигеннің нейтрализация реакциясы, т.б. Лабораториялық зерттеу кезінде обаға қарсы киетін костюмде жұмыс істеу керек 3.Емдеу жоспарын құру Емі комплексті, сонымен қатар режим, диета. Этиотропты ем: (стрептомицин, левомицетин, тетрациклин, бактрим, гентамицин, мономицин және т.б.) моно- немесе политерапия түрінде 7-10 күн аралығында. Патогенетикалық ем (гемодез, альбумин, реополиглюкин, трентал, солкосерил және т.б.) және симптоматикалық ем. Этиотропты терапиясы ерте және уақытында болуы керек. Обаның емін патогенетикалық шаралардан бастау қажет, себебі обаның ағымы инфекциялық токсикалық шок ретінде өтуі мүмкін. Интоксикацияға қарсы полиионды және коллоидты ертінділер енгізіледі. 0,5л енгізілгеннен кейін этиотропты емді бастау керек: гентамицин, ампициллин, карбенециллин, азлоциллин, доксициклин, ципрофлоксацин, цефамезин, цефтриаксон,. Антибиотиктер орташа терапевтикалық дозамен, тамыр ішіне енгізіледі, температура төмендегеннен кейін тағы 5-7-10 күн қосып қолданылады. Стрептомицинның, тетрациклиннің, левомицетиннің сезімталдылығы төмен, оксациллиннің сезімталдылығы жоқ, пенциллиннің тиімділігі дозасын 10 есе көбейткенде ғана дамиды. Шок кезінде бактериостатикалық антибиотиктерді, шоктан щығарғаннан кейін бактерицидты антибиотиктерді қолдану қажет. 2 антибиотиктердің комбинациясы: фторхинолондармен цефалоспориндерді, ампициллинді, аминогликозидтерді тағайындауға болады. Шокпен күресу жағдайында глюкокортикостероидтар: преднизолон немесе гидрокортизон тамыр ішіне тәуелігіне 4 рет қысқа курспен тағайындалады (1-2-3 күн). №13 Клиникалық есеп Ер адам, 34 жаста, емханаға келген. Шағымдары:оң жақ білегіндегі ісіну мен жараның пайда болуы, дене температурасының 38,8Сдейін жоғарлауы, басының ауруы, әлсіздік. Anamnesis morbi: Бірапта бұрын ауырған, алғашында білек аймағының ішкі жағында дақты байқаған, кейіннен ол ішінде қан аралас сұйықтығы бар көпіршікке айналып, жарылған және орнында жара пайда болған, бүкіл қолы ісініп кетеді. Дене температурасы 38,8С көтеріліп, басы ауырады, әлсіздік дамиды. Ыстықты түсіретін дәрілер ішеді, жағдайы жақсармайды. Емханаға келеді. Эпидемиологиялық анамнез: Ауылда жанұясымен бірге тұрады. Мал шаруашылығымен айналысады. Жұқпалы аурулармен ауырған науқастармен қатынаста болмаған.Ауырмастан бес күн бұрын, ауру сиырды сойған. Объективті мәліметтер: Жалпы жағдайы ауыр. Есі анық, адекватты, енжар. Терісі бозарған. Оң жақ қолтық аймағында 2,0х2,2см ұлғайған лимфа түйіні анықталады, пальпациялағанда сезімтал. Өкпесінде тынысы везикулярлы, саралдары жоқ. ЖСЖ – 98 рет/мин. АҚҚ – 100/60 мм с.б. Іші жұмсақ, ауырмайды. Бауыры оң жақ қабырға доғасының тұсында анықталады, эластикаты, ауырмайды.Көк бауыры пальпацияланбайды. Бүйрек аймағын ұрғылау симптомы теріс. Зәр шығару еркін, ауру сезімсіз. Кіші дәреті таңертең болған. St.localis: оң жақ білегінің ішкі жағының ортаңғы аймағында 2х2 см жара түріндегі біріншілік аффект анықталады, жараның айналасында серозды сұйықтығы бар көпіршіктер анықталады, шеттері қызарған, жара ауырмайды. Қолы иығына дейін ісінген. Зерттеу нәтижелері: ҚЖА: лейкоциттер – 12,8 х 10*9/л, т/я нейтрофилдер – 8%, с/я нейтрофилдер – 74%, моноциттер – 5%, лимфоциттер – 13%, ЭТЖ – 25 мм/сағ. Тапсырмалар: Диагнозды дәлелдеу. Зерттеу жоспарын құру. Емдеу жоспарын құру. №14 Клиникалық есеп Ер адам, 19 жаста, дәрігерге жүгінді. Құлақ маңындағы сілекей бездерінің ісінуіне, бас ауруы, әлсіздік, дене қызуының жоғарылауына шағымданды. Anamnesis morbi: 3 күн бұрын бас ауруы, әлсіздік пайда болған кезде ауырып, дене температурасы 390С-қа дейін көтерілді. Аурудың екінші күні екі құлақ маңы сілекей бездерінің де ісінуін байқады. Бүгін дәрігерге жүгінді. Эпидемиологиялық анамнез: жатақханада тұрады. 2 апта бұрын ұқсас симптомдары бар досымен бір бөлмеде байланыста болған. Объективті деректер: Жағдайы орташа ауырлықта. Дене температурасы -38,5 ºС. Менингеальды симптомдар теріс. Құлақ маңы сілекей бездері екі жағынан да ұлғайған, қамыр тәрізді консистенция, пальпация кезінде орташа ауырады. Ауыз қуысында: шырышты қабықтың орташа гиперемиясы, Бадамша бездері ұлғайған жоқ, Мурсу симптомы "оң". Өкпеде везикулярлы тыныс, сырылдар жоқ. Жүрек тондары тұйықталған, ырғақты. Іш жұмсақ, ауру сезімінсіз. Нәжісі қалыпты. Ұрғылау белгілері екі жағынан да теріс. Зәр шығару еркін, ауру сезімінсіз. Клиникалық-зертханалық әдістері: Қанның жалпы талдауы:гемоглобин – 122 г/л; эритроциттер - 4,4 х 1012 /л; тромбоциттер – 240 х 109/л; лейкоциттер – 3,9 х 109/л; таяқша ядролы нейтрофилдер – 2 %; сегментті ядролық нейтрофилдер – 55 %; моноциттер – 7 %; лимфоциттер – 44 %; СОЭ – 15 мм/сағ. Тапсырмалар: 1.Болжама диагнозды анықтаңыз? Паротиттик инфекция 2.Диагнозды растайтын зерттеу әдістері? Типті оқиғаларда эпидемиялық паротитті анықтау қиындық келтірмейді. Құлақ тұсы сілекей бездерінің зақымдануы басқа инфекциялық аурулар кезінде 2-шілік болып табылып, іріңді зақымдану сипатына ие болады. Науқасты ұқыпты тексеру, соның ішінде фарингоскопия, бұл ауруды еш қиындықсыз ажыратуға мүмкіндік береді. Эпидемиялық паротиттің асқынған түрінде дифференциалды диагностикасы қиындайды, әсіресе сілекей безінің зақымдануы айқын болмаса немесе жоқ болса. Паротиттік серозды менингитті басқа этиологиялы серозды менингиттерден, әсіресе туберкулезді және энтеровирусты менингиттерден ажырату керек. Туберкулезді менингит продром құбылысының болуымен, неврологиялық симптомдары ақырындап басталуымен және үдемелі күшеюімен сипатталады. Энтеровирусты менингит жаз мезгілінің аяғында немесе күздің басында кездеседі. Жедел панкреатитті асқазан-ішек қуысының жедел хирургиялық ауруларынан дифференциялау қажет (жедел холецистит, аппендицит және т.б.). Иммунофлюоресцентті әдістер клетка дақылынан 2-3 күннен кейін вирустарды табуға мүмкіндік береді. Ол және де жұтқыншақ клеткасынан тікелей вирусты антигенді табуға мүмкіндік жасап, тез жауабын алуға жағдай жасайды. Серологиялық әдістер (ТГАР, ИФА) антиденелер титрінің жоғарлауы тек 1-3 аптадан кейін ғана айқындауға мүмкіндік береді. ПТР вирус геномын анықтайды. 3.Ем тағайындаңыз? Этиотропты емі жоқ. Гипериммундық ерекше сарысу терапевтік әсер бермейді. Төсек режимін 10 күннен кем емес мерзімде сақтау керек. Төсек режимін сақтамаған ер адамдарда 1 аптаның ішінде орхит 3 есе жиі (75%) дамыған. Панкреатиттердің профилактикасы үшін, бұдан басқа диетаны да сақтау керек; тамақты артық жеуден сақтану, ақ нанның, макаронның, майдың, орамжапырақтың мөлшерін азайту. Емдәм сүт және өсімдік қоректерінен болуы тиіс. Күрішті және қара нан мен картофельды пайдалануға рұқсат етілген. Орхит кезінде преднизолонды ертерек белгілеуге болады, 5-7 күн аралығында, 40-60 мг бастап, әр күн сайын 5 мг мөлшерден азайтып отыру керек. Менингит дамыған кезде кортикостероидты гормондарды қолданады. Дегидратациялық терапия маңызды болады. Клиникалық есеп №15 20 жастағы ер адам, 10 желтоқсанда стационарға түсті. Жұтыну кезіндегі тамақтың орташа ауыруына, дене қызуының 38,0 С дейін жоғарылауына, әлсіздікке шағымданды. Anamnesis morbi: 3 күн бұрын жедел ауырып қалды: жұтынған кезде тамақтың орташа ауыруы, әлсіздік, дене қызуы 38,0 с дейін көтерілді.Өздігінен эритромицин қабылдаған. Әсері жоқ. Бүгінгі күні тамақтың ауыруы күшейді, дене температурасы 39°С-қа дейін көтерілді. Эпидемиологиялық анамнез: отбасымен жайлы жабдықталған пәтерде тұрады. Туыстары сау. Мектепте мұғалім болып жұмыс істейді. Көптеген оқушылар суыққа, ангинаға шалдыққан. Объективті деректер: жағдайы орташа ауырлықта. Дене қызуы-39,0°С. Менингеальды симптомдар теріс. Тері жамылғысы қалыпты түсті. Бөртпе жоқ. Ауыз қуысында: таңдай доғаларының шырышты қабаты,бадамша бездері гиперемияланған,тілдің ісінуі. Екі Бадамша бездерінің түбінде сұр түсті, шпательмен қиын алынатын пленкалы жабындылар; әйнектер арасында жағылмайды. Өкпеде везикулярлы тыныс, сырылдар жоқ. Жүрек тондары тұйықталған, ритм дұрыс. ЧС - 94 СД. мин., АҚ-110/70 мм Ср.іші жұмсақ, ауру сезімінсіз. Нәжісі қалыпты.Зәр шығару еркін, ауру сезімінсіз. Зертханалық мәліметтер: Қанның жалпы талдауы:гемоглобин – 140 г/л; эритроциттер - 4,5 х 1012 /л; тромбоциттер – 220 х 109/л; лейкоциттер – 13, 5 х 109/л; таяқша ядролы нейтрофилдер – 6 %; сегмент ядролы нейтрофилдер – 80 %; моноциттер – 4 %; лимфоциттер – 10%; СОЭ - 20 мм/сағ. Тапсырмалар: 1.Болжама диагнозды анықтаңыз? Жуткыншак дифтериясы КҮЛ АУРУЫ (ДИФТЕРИЯ, DIPHTHERIA). Экзотоксиннің құрамына дермонекротоксин, гемолизин, нейраминадаза, гиалуронидаза кіреді. 2.Диагнозды растайтын зерттеу әдістері? Жұтқыншақ дифтериясын баспа, жұқпалы мононуклеоз, созылмалы тонзиллит, перитонзиллит және перитонзиллярлы абсцесс, Симановский-Венсан баспасы, паротитті инфекция, тыныс алу жүйесінің жедел аурулары және ларингиттен ажырату керек. Созылмалы тонзиллитпен ауыратын науқастарда дифтерияның нышандары бұрмаланады, жұқа қабаттың жабысқақты болуы мүмкін, шырышты қабықтарды қан кернеуі диффузды болады. Ал баспа дифтерия тәрізді бағаланады. Дифтериядан ерекше - ағзаның улануы айқын, бас ауыруы, буындардың сынып ауыруы, диффузды ашық гиперемия, беттің қызбаның әсерінен қызаруы, еріннің құрғауы болады. Антибактериальды препараттармен емдеу барысында үрдістің кері шегінуі тез басталады. Дифтерияға қарсы сарысуларды (сыворотка) енгізу әсер етпейді. Симановский-Венсан баспасының дифтериядан айырмашылығы, ол ұзақ уақыт өтеді (1-3 апта) және ешқандай ағза зақымдалмайды. Үрдіс әдетте 1 жақты, көмекей безінде қоңыр-жасыл жұқа қабық және кратер тәрізді жара көрінеді. Ауыз қуысында көп сілекей бөлінеді, әсіресе тамақ ішкен кезде. Токсикалық дифтерияны паротиттік инфекциядан ажырату керек. Лабораторлық диагностика: Бактериологиялық әдіс. Аңқаның және мұрынның жағындысын алып қан қосылған немесе қанды-теллурит ортасына себу керек. Серологиялық диагностика: АР, ТГАР, ИФА. ПТР. 3.Ем тағайындаңыз? Ауруханалардағы науқастардың емдеуі және қарқынды терапиясы: барлық науқастарға төсектік режим көрсетілген және дифтерияға қарсы сарысулар қолданылады. Ауруды емдеу шараларында 1-ші кезекте дифтериялық токсинді нейтрализациялау және ағзадан шығару, оның түзілуін тоқтату, сондай-ақ әртүрлі ағзалар және жүйелердің бұзылуын коррекциялау керек. Жұтқыншақ дифтериясының токсикалық түрінде науқастарға дифтерияға қарсы сарысуды қолдану қажет. Жұтқыншақ дифтериясының субтоксикалық түрінде 40 000 ХБ (МЕ) сарысу, I-ші дәрежесінде - 60 000 ХБ, II дәрежеде-80 000 ХБ, III дәрежеде-100 000 ХБ сарысу енгізіледі. Жарты дозаны күре тамырға, қалған мөлшерін - бұлшықет ішіне енгізу керек. Бір мезгілде сарысумен бірге күре тамырға 10 мл 10% кальций хлорид ерітіндісін де енгізуге болады. Көмей дифтериясымен ауырған науқастардың бұлшықет ішіне 90 мг преднизолонды енгізеді. Асфиксия дамыған жағдайда интубация көрсетілген. Ол мүмкін болмаса трахеостомия іске асырылады. Егер емдеу шаралары аурудың алғашқы 2-ші күні басталса, онда сарысу келесі 1 реттік дозаларда қолданылады: катаральды түрінде –10 000 ХБ, жергілікті түрінде-20 000 ХБ, таралған түрінде- 30000 ХБ, субтоксикалық түрінде - 40000 ХБ, токсикалық барысындағы I дәрежеде-60 000 ХБ, II дәрежеде-80 000 ХБ, III дәрежеде-10 000 ХБ, көмейдің дифтериясында-40 000 ХБ, таралу барысында-80 000-120 000 ХБ. Дифтериямен ауырған науқастарға антибиотиктер енгізіледі (бензилпенициллин, эритромицин, цефалоспориндер орта терапевтикалық дозамен 5-10 күн бойы). Көмей дифтериясында глюкокортикоидтар (преднизолон-60-120 мг тәулігіне, ішке, гидрокортизон-100 мг, тәулігіне 2-3 рет) және антигистаминді препараттар (1% димедрол ерітіндісі - 1,0 мл, тәулігіне 2 рет), спазмолитиктер, седативті препараттар қолданылады (5% седуксен ерітіндісі-2 мл, тәулігіне 3-4 рет). Жазылған науқастар, толық клиникалық сауығудан соң ғана ауруханадан шығарылады. |