ИӨЖ- 3офтальм. 1. Млдірабы аурулары. Млдір абы формасыны жне клеміні туа біткен згерісі

Название	1. Млдірабы аурулары. Млдір абы формасыны жне клеміні туа біткен згерісі
Дата	21.03.2021
Размер	35.38 Kb.
Формат файла
Имя файла	ИӨЖ- 3офтальм.docx
Тип	Документы #186900

1.     Мөлдірқабық аурулары. Мөлдір қабық формасының және көлемінің туа біткен өзгерісі.

2.     Кератиттердің клиникасы, диагностикасы Кератиттердің нәтижесі.

3.     Көздің тамырлы қабығының патологиясы.

4.     Тамырлы қабық қабынуы: иридоциклиттер, хориоретиниттер. Клиникасы. диагностикасы, емдеу тәсілі.

5.     Тамырлы қабық аномалиясының клиникасы, диагностикасы

жауаптары:
1.Мөлдір қабық аурулары. Мөлдір қабық формасының және көлемінің туа біткен өзгерісі.

Мөлдір қабық ауруларына кератиттер жатады.Мөлдір қабық – көздің оптикалық структурасында маңызды орын алатын бөлігі. Сонымен қатар ол жарақатқа бейім болып келеуі оның қоршаған ортамен тікелей байланыс жасауымен түсіндіріледі. Мөлдір қабықтың қабыну көп жағдайда көздің көршілес жатқан бөліктерімен жүреді. Мөлдір қабықтың қабынуы – кератит абсолютті (инфильтрат) және салыстырмалы (мөлдір қабықтық синдром, жас ағу, прекорнеальді немесе аралас инъекция, тактильді сезімталдықтың төмендеуі, бөгде дене сезімі) белгілерімен жүретін ауру.Толығырақ келесі сұрақта жауап бердім.

Мөлдір қабық формасының және көлемінің туа біткен өзгерісі:

туберкулезды-аллергиялық кератит,сифилистік кератит,герпестік кератиттер жатады.

2.Кератиттердің клиникасы, диагностикасы. Кератиттердің нәтижесі.

Кератиттер — қасаң қабықтың қабынуы.

Қасаң қабықтың аурулары барлық көз патологиясының 25%-ын кұрайды. Аурудан кейін болатын көру жітілігінің тұрақты төмендеуі мен соқырлыққа әкелетін жағдайлар 50%-ын негіздейді.

Қасаң қабық ауруларының жіктелуі:

Қабыну аурулары (кератиттер)
Жарақаттары
Даму ақаулары (кератоконус, кератоглобус)

Кератиттер жіктелуі:

Экзогенді кератиттер :

Қасаң қабық эрозиясы
Физикалық, химиялық, механикалық факторлар әсерінен болатын жарақаттық кератиттер
Этиологиясы бактериальды инфекциялық кератиттер
Қабақтың, конъюнктиваның, мейбомиев бездерінің аурулары салдарынан болатын кератиттер
Кератомикоздар

Эндогенді кератиттер:

1. Инфекциялық кератиттер

А) туберкулезді: гематогенді және аллергиялық

Б) мерездік

В) герпетикалық

2. Нейропаралитикалық кератиттер

3. Авитаминозды кератиттер

—Этиологиясы белгісіз кератиттер
Экзогенді кератиттер

Қасаң қабықтың өрлемелі жарасы

Ауруды туғызатын коздырғыштар: кокктар және көк ірінді таяқша. Қасаң кабықтың орталық бөлімінде тез жайылатын инфильтрат пайда болады. Өрлемелі жараға тән белгілер: инфильтраттың бір шеті жыртыңқы, көтеріңкі, пішіні орақ тәрізді болады. Жараның карама-қарсы шеті біртіндеп тазаланады, эпителизацияланады және оған қан тамырлар ене бастайды. Аурудың бастапқы кезеңінде-ақ иридоциклиттің белгілері анықталады.

Емі әрбір кератиттің даму сатысына қарай бағытталады.

Вирусқа қарсы препараттар (Ацикловир, Вирган, Зовиракс, Виролекс, Флореналь), саңырауқұлақтық кератиттерге – саңырауқұлаққа қарсы (Пимафуцин, Амфотерицин В).

Аллергиялық кератиттерге антигистаминді препараттар қолданылады(Аллергодил, Лекролин, Опатанол и др).

Қосымша иридоциклиті бар науқастарға міндетті түрде мидриатиктер қолдану керек. Бұл артқы синехииясы бар нақастарға қарышықты кеңейту арқылы жақсы нәтиже береді.

Мидриатиктер:Тропикамид;Цикломед;Мидриацил;Атропин.

Қасаң қабықты регенерациясын жақсарту үшін тамшылар мен мазь және гельдер беріледі (Таурин, Корнерегель, Баларпан Н, Офтлик, Офтагель).

Қасаң қабықтың катаралды жарасы (шеткері кератит)

Инфекционды конъюнктивит немесе блефарит кезінде қасаң қабықтын перифериясында нүктелі инфильтраттар пайда болуы мүмкін. Инфиль- траттар бір-бірімен қосылуы және жараға айналуы мүмкін. Аурудың ағымы жедел түрде өтеді, емі аурудың себебін жоюға бағытталған және қасаң қабықтың жарасына қарсы терапия жүргізіледі.

Кератиттердің жалпы белгілері:

Барлық кератитттерге сай субъективті белгілер: қасаң қабық синдромы: ауырсыну, жарыққа қарай алмау, блефароспазм, көзде бөгде зат сезіну. Бұл синдром қасаң қабықтағы нерв талшықтарының, шатыраш қабық пен кірпікті, денедегі кірпіктің тітіркенуінен болады. Кейде ауырсыну самайға, маңдайға, бүкіл басқа беріледі.

Қасаң қабықтың синдромына көсымша көруіне төмендеуіне шағымданады. Ол Қасаң қабықтың мөлдірлігінің төмендеуіне, жас ағуына, көздің жарыққа қарай алмауына байланысты.

Басты объективті белгілер: блефароспазм, аралас немесе перикорнеальды иньекция, Қасаң қабықтың бүтіндігі бұзылаы (оның мөлдірлігі), жаңадан қан тамырлары түзіледі және сезімталдығы өзгереді.

Перикорнеальды немесе терең инъекция. Қасаң қабықтың айналымдығы шеткі тамырлы тараптың тамырларының кеңеюімен түсіндіріледі және коньюктиваның күмбезіне қарай біртіндеп азаяды. Оның түсі көкшіл түсті, диффузды, онда жеке қан тамырлары анықталмайды. Терең иньекциялар қасаң қабықты қоршап орналаспайды, кейде секторальды орналасады. Көп жағдайда перикорнеальды инъекция коньюктивальды инъекциямен бірігіп, аралас инъекцияға аналадыі.

Қасаң қабықтың қабынуының басты белгісі оның қарауытуы(Қасаң қабықтың тінінің клеткалық элементтерімен инфильтрациясы және дамуы салдарынан).

Аталған инфильтраттармөлшері, формасы, сыны, орналасуы бойынша алуан болады. Орналасқанда қасаң қабықтың шектелген бөлімін немесе бүкіл бетін немесе беткей және терең қабаттарында орналасады.

Инфильтраттың түсі клеткалық құрамына байланысты: егер лейкоциттер аз болса, түсі сұр түсті; іріңді инфильтрацияда түсі сарғыш немесе сары.

Шекарасы инфильтраттың ашық немесе анық емес. Мөлдірлігінің бұзылуына басты роль эпителииге байланысты. Кез келген кератитте эпителий сырылады. Қасаң қабықтың беті мөлдірлігінен айырылады, беті бұжыр және бойына су сіңгеннен кейін эпителий сырылып, эррозия пайда болады. Эпителидің сырылуы 1-2 % флюросцеин ертіндісін тамызумен анықталады.

Қасаң қабықтың инфильтраты алуан өзгерістерге ұшырайды. Мөлшері кіші, беткей инфильтраттар, боумен қабатына бармаған толық тарап кетеді. Боумен қабаты зақымдалса мөлдірлігі қалпына келмейді. Клеткалық элементтермен стромада инфильтрация болса ол өзінің мөлдірлігін қалпына келтіреді. Егер ол некрозға ұшыраса, толық байланыс тінімен алмасады.

Беткей инфильтраттар жиі ыдырап жараланады. Алдымен эпителий сырылады, келесіде некроз, жараның қалыптасуы болады.

Жара микробтың вирулентігіне науқастың жалпы жағдайына, жүргізілген еміне байланысты түрлі ағымда өтеді.

Жаңадан түзілген қан тамырларының қасаң қабықта пайда болуы оның бойына беткей (коньюктивальды) және терең (эписклеральды және склеральды) тамырлардың өтуімен қамтамасыз етіледі. Беткей васкулиризация қан тамырларының ашық қызыл түсімен, тамырлардың эпителидің астында беткей қабаттарында орналасуымен сипатталды. Қасаң қабыққа коньюктивадан өткен қан тамырларын еркін көруге болады. Тамырлар тарамданып, иректелген, өзара анамастамоз құрайды. Терең тамырлар мен қасаң қабықтың стромасының орта және терең қабаттарында орналасады. Сондықтан олар нашар көрінеді, түсі соншалықты ашық емес. Қан тамырлары тарамданбайды, тік, щетка тәрізді. Қан тамырлары лимбтің астынан қасаң қабыққа өтетіндей.

Кейбір кератиттерге беткей, кейбіреулерге терең васкулиризация тән.

Қасаң қабықта қан тамырларының пайда болуы қорғаныс реакциясы, себебі Қасаң қабықтағы үсік пен инфильтрация оның көректенуін бұзады: оттегі, витаминдер, цистеин және т.б. жеткіліксіз. Сондықтан қасаң қабықтың вискулиризациясы кератиттің үдемелі кезеңінде пайда болады.

Нейрогенді кератиттерде қасаң қабықтың сезімталдығы өзгереді, яғни төмендейді немесе толық жойылады. Тіпті, екінші сау көзге қасаң қабық сезімталдылығы төмендейді. Сирек сезімталдық жоғарлайды, және ол жәй ауырсыну синдромымен өтеді.

Қасаң қабықтың сезімталдылығын мақтаның шиыршылықталған ұшымен және шаштарымен анықтайды.

Перикорнеальды немесе терең инъекция лимбтың шеткі ілмекті жүйесінің тамырларының кеңеюінен болады. Клиникалық көрінісі: лимб бойымен орналасады, күмбезге қарай азаяды, түсі алқызыл немесе күлгін, тамырлы суреті анық емес.

Инфильтраттар көлемі, формасы, саны, орналасуы бойынша әртүрлі болады. Түсі сұр, іріңді процесте сарғыш немесе жасыл. Шекарасы анық емес. Инфильтраттар ыдырағанда қасаң қабықта эрозия пайда болады.

Вирусты кератиттер:

Беткей
1.Эпителиальды
2.Субэпителаиальды
3.Ағаш бұтағытәрізді
Терең
1.Метагерпетикалық
2.Дисктәрізді

Терең формаларында процесс терең стромаға енеді, көзден бөліністер болмайды, инфильтрация сұр түсті, ерекшелігі – қасаң қабық сезімталдығы төмендейді немесе жоғалады. Флюоросцеинді сынама беткей формасында оң, терең формасында теріс.

Емі:

Этиотропты: жалпы және жергілікті
Иммунотерапия (полудан, пирогенал)
Патогенетикалық: кератопластиктер, осмотерапия, витаминдер
Симптоматикалық

Консервативті ем тиімсіз болса, оперативті ем қолданады.

Герпесті кератит

Ауруды қарапайым немесе herpes zoster вирусы шақырады. Кератит түрлерінің ішінде жиі кездесетін түрі — қасаң қабықтың герпестік зақымдануы. Біріншілікті (вируспен бірінші рет закымданған кезде) және біріншіліктен кейінгі (латентті вирусты инфекция аясында пайда болады) герпесті кератиттерді бөледі.

Біріншілік кератиттер терінің, конъюнктиваның және дене бітімінің басқа да аумақтарының шырышты қабаттарының зақымдануымен бірге жүреді. Қасаң қабықтың сезімталдылығы айқын төмендейді, сонымен қатар ерте және ауқымды тамырлануы тән.

Біріншіліктен кейінгі кератиттер организмнің суық өтіп кетуінен, ауыр түрде өткен жалпы аурулардан кейін, иммунитеттің төмендеуі кезінде пайда болады. Әдетте, бір көз зақымданады. Кератиттің бұл түрінде касаң қабыққа, қабақтың терісі мен шырышына тамырлардың енуі тән емес. Бірінші аптадан кейін кератиттің беткейлік формасы, ал рецидивтері болғанда — закымданудың терең формасы дамиды.
Герпестік кератиттің тармақталған формасы

Беткейлік формасында суэпителиалды нүктелі инфильтраттар мен көпіршіктер болады. Кейін көпіршіктер жарылып, «ағаштың бұтағы» түрінде эрозия түзіледі — ағаш сияқты кератит.
Терең формасында иридоциклит косарланып жүреді және ағымы екі түрлі болуы мүмкін. Метагерпестік кератитте жиектері ланкарт тәрізді аукымды жара түзіледі. Диск тәрізді кератит касан кабық стромасының терен кабаттарында жиектері анық, сұр-бозғылттау түсті инфильтраттың пайда болуымен сипатталады.

Этиотропты емінде жалпы және жергілікті түрде вирусқа қарсы препараттарды қолданады: антиметаболиттер (3% ацикловир жакпамайы), интерферон, интерфероноген.

Туберкулезді кератиттер

Токсико-аллергиялық немесе фликтенулезді
Гематогенді: диффузды, ошақты, склероздаушы

Туберкулез микобактериясының гематогенді жолмен метастаздануы кезінде немесе микобактерияға аллергиялық реакция даму нәтижесінде болады.

Метастатикалық туберкулезді кератиттердің ағымы баяу, өршу мен ремиссия кезендері кезектесіп жүреді. Үдеріс бір жақты. Шынайы туберкулезді кератиттен кейін қасаң қабықтың тұрақты тамырланған ноғаласы қалыптасады.

Терең диффузды кератит қасаң қабақтың орта және терең қабаттарының диффузды инфильтрациясымен жүреді.
Терең шектелген кератит. Инфильтраттар қасаң қабықтың артқы қабаттарында (десцемет қабығының маңында) орналасады.
Склероздаушы кератит терең склерит кезінде дамиды. Сары-бозғылт инфильтраттар лимбтан қасаң қабықтың ортасына дейін баяу жайылады.

Туберкулезді-аллергияльіқ кератит жедел басталады, кейін рецидивтермен жүретін созылмалы ағымға өтеді. Ауру көбінесе 3—15 жас аралығында кездеседі. Қасаң қабықта ірілеу бір ғана (солитарлы) немесе көптеген ұсақ (милиарлы) фликтеналардың таралуымен сипатталады. Айқын перикорнеалдық инъекция мен буда түріндегі беткейлік тамырланумен жүреді.

Туберкулездің жалпы терапиясын фтизиатр тағайындайды. Жергілікті емі көздегі қабыну үдерісін тежеуге, инфильтраттардың сорылуына, иридоциклит белгілерін жоюға бағытталған.

Мерездік кератиттер

Ауру туа біткен немесе жүре пайда болған мерезден кейін дамиды. Туа біткен мерез кезінде үдеріс екі жақты болады, ал жүре пайда болған мерезде, әдетте, қабыну үдерісі бір көзде өтеді және жеңілдеу жүреді. Көп жағдайда кератиттің ағымы бірнеше кезеңнен тұрады: инфилтрация, васкуляризация, тарылу.

Инфильтрация кезінде касаң кабыктың перифериялық аумағындағы паренхимасында нүктелі ошақтардын пайда болуымен басталады. Инфильтраттар, біріншіден, паренхиманын барлық аумағын камтып, терең васкуляризация кезеңіне өтеді, осы кезде иридоциклит симптомдары косылады. Ауру 2—3 айда өршиді, кейін 1—2 жылға созылатын тарылу (кайту) кезеңі басталады. Аурудың соңында көру жітілігі 0,4-1,0 дейін калпына келуі аурудын сәтті аяқталғанын білдіреді.

Емді венерологпен бірге бекітілген кесте бойынша жүргізеді. Жергілікті емі инфильтраттың сорылуына және иридоциклиттің белгілерін жоюға бағытталған. Аурудың нәтижесінде нашар көргіштік болса, онда ол барлық қабаттарынан өтетін кератопластикаға тікелей көрсеткіш болып келеді.

Ерекшелігі – белгілі бір циклмен өтеді, процесс екі жақты. Процеске тамыр жолы ілігеді, рецидив болмайды. Сатылары:

1.Инфильтрация(1ай)

2.Абсцесс(2ай)

3.Таралу (2 жыл)

—Жалпы қасаң қабық ауруларының шешімі:

Ифильтрат ыдырап сіңуі, мөлдірлігі қалпына келеді
Тұрақты қарауыту:

бұлт тәрізді
дақ
ақ шел

Кератиттерде қабыну басылғаннан кейін қасаң қабықта қарауыту қалса, сіңдіру терапиясы жүргізіледі. Алғашында консервативті ем – ферменттер (инъекция,электрофорез,тамшы)лидаза,алоэ,т.б.
Консервативті ем тиімсіз болса, оператиті ем – кератопластика.

Кератопластика (оперативті емі):

Оптикалық – көру қабілетін қалпына келтіру
Емдік – жараны жабу
Тектониялық – қасаң қабықтағы фистуланы жабу
Мелиоративті – дайындаушы кезең ретінде, қасаң қабық таза бөлімдерін отырғызу арқылы мөлдірлігін жақсарту
Рефракциялық – қасаң қабықтың рефракциясын өзгерту
Косметикалық - тыртықты жою

Кератиттерді емдеу принциптері:

Жалпы және жергілікті этиотропты ем
Патогенетикалық:

-Десенсибилизация
-Осмотерапия
-Ангиопротекторлар
-Физиоем
-Стероидтыемесқабынуғақарсыем
-Кортикостероидтар
-Симптоматикалық

Кератиттердің алдын алу.

Сауықтандыру, алдын алу шараларын жүргізу
Организмнің жалпы жағдайы, инфекциялық және инфекционды аллергиялық аурулады ( мерез, туберкулез, ревматизм, бруцеллез және т.б.) және вирусты ауруларды анықтау.
Созылмалы инфекция ошақтарын тазарту

Көздің тамырлы қабығының патологиясы.

Тамырлы қабаттың ауруларына жатады: қабынбалы аурулар (увеиттер) және дистрофиялық үдерістер ісіктер мен даму ақаулары. Кейбір көз ішілік немесе көзден тыс аурулар нәтижесінде қарашықтың пішіні мен өлшемінің өзгеруі анықталады.

Бұл патологияларға төмендегі және жоғарыдағы сұрақтарда жауап бердім.

Тамырлы қабық қабынуы: иридоциклиттер, хориоретиниттер. Клиникасы. диагностикасы, емдеу тәсілі.

Алдыңғы увеиттер (иридоциклиттер)

Науқас көру өткірлігінің нашарлауына, көзден жас ағуына, жарыққа карай алмауына, көздің кызаруы мен көзде ауырсыну сезімінің болуына шағымданады (яғни, касаң қабықтық синдромы дамиды). Ауырсыну сезімі жарық күшінін өзгеруі мен аккомодация кезінде күшейеді.

Қараған кезде көз алмасының перикорнеалдық инъекциясын, касаң кабыктың арткы беткейіңде, кей кездері көз бұршағында да преципитаттар анықталады. Преципитаттар алдыңғы камера ылғалдылығының жасушалық элементтері фибринмен жабысуы нәтижесінде түзіледі. Экссудациянын көп болуына байланысты алдыңғы камераның ылғалдылығы өзінің мөлдірлігін жоғалтады. Бастапқы кезде опалесценциясы болса, кейін айқын кабыну үдерісінде алдыңғы камера ылғалында фибриннің тығыз конгломераттарын, гипопион (микроорганизмдер жоқ ірің), гифеманы (қан) көруге болады.

Увеиттердің көрінісі

Нұрлы кабық тінінің ісінуі онын түсінің өзгеруі мен суретінін бұлдырлауымен көрінеді. Көгілдір немесе сұр-көгілдір түсті нұрлы қабық кір жасыл түсті болып көрінсе, ал қоңыр нұрлы кабық тот басып кеткендегі реңге ие болады. Нұрлы қабық түсінің өзгеруі осы қабықтың гиперемиясы мен жасыл түс беретін гемосидериннің пайда болуымен түсіндіріледі. Гемосидерин бұзылған эритроциттердің гемоглобинінен түзіледі.

Иридоциклит кезінде нұрлы қабықтың ісінуі мен қабыну аймағында простогландиндердің жиналуы салдарынан миоз дамиды. Қарашықтың жарыққа деген реакциясы әлсіз болады немесе мүлдем анықталмайды. Артқы синехиялардың түзілуіне байланысты (нұрлы қабықтың көз бұршақтың алдынғы капсуласымен жабысып қалуы) қарашықтың пішіні өзгеруі мұмкін.

Кейбір кездері нұрлы қабық қарашықтың бойымен толығымен көз бұршақпен жабысуы мүмкін (қарашықтың жабысуы). Ауыр жағдайда қарашық маңында экссудаттар жиналуынан қарашықтың толық бітелуі жүреді. Қарашықтың жабысуы немесе толық бітелуі алдыңғы және артқы камералардың арасындағы байланыстың бұзылуына әкеледі. Нәтижесінде көз ішілік сұйықтық артқы камерада жинала беріп, нұрлы қабықты алдыға қарай итереді (нұрлы қабықтың бомбажы). Кейде нұрлы қабықтың жиегі лимб аймағымен жабысады — гониосинехиялар. Жіті қабыну үдерісі нәтижесінде көз ішілік қысымның жоғарылауы байқалады, бірақ кейбір жағдайларда көз алманың гипотониясы да байқалуы мүмкін (цилиарлық дененің секреторлық функциясы тежелген жағдайда). Дифференциалды диагностиканы «кызыл» көз синдромы кездесетін аурулармен жүргізеді: жіті конъюнктивит, кератит, глаукоманың жіті ұстамасы кезінде, көз алманың жарақаты.

Этиологиялық, патогенетикалық және симптоматикалық терапияның қағидаларын ескере отырып, емін стационарлық жағдайда жүргізеді.

Патогенетикалық емнің негізінде қабынуға қарсы берілетін препараттар үлкен дозада колданылады. Жергілікті және жүйелі түрде колданылатын глюкокортикоидтардың тиімділігі өте жоғары болып келеді (әсіресе, ауыр жағдайда). Кортикостероидты терапияға қосымша ретінде немесе айқын емес қабыну үдерісі кезінде глюкокортикоидтардың орнына жергілікті түрде стероидты емес кабынуға карсы дәрілер қолданылады (диклофенак).

Артқы синехиялардың пайда болуын алдын алу үшін мидриатиктер тағайындалады. Нұрлы кабықтың бомбажы кезіндегі алдыңғы және артқы камералардың арасындағы байланысты лазерлік иридэктомия көмегімен (нұрлы қабықгың шеткері аймағында тесік жасау) қалпына келтіреді. Фибриноидты синдромының белгілерін азайту мақсатында жергілікті түрде фибринолитикалык препараттар және протеазанын ингибиторлары колданылады. Ауыр жағдайдағы ірінді иридоциклит кезінде алдыңғы камераны антибиотик ерітінділерімен жуады.

Иридоциклиттерді уақытылы емдеу толықтай сауығып кетуіне әкеледі. Алайда, ұзақ ағымды, әсіресе кайталана беретін иридоциклиттер көз бұршақтын бұлынғырлануына (аскынған катаракта), екіншілікті постувеалдық глаукома, касаң кабыктың лента тәрізді дегенерациясы, көз алманың тұракты гипотониясы сияқты ауыр асқынуларға әкеледі.

Артқы увеиттер (хориоидиттер)

Хориоидеянын оқшау түрде зақымдануы сирек кездеседі, көп жағдайда хориоидея мен тор қабық (хориоретинит) бірдей закымданады. Арткы увеит кезінде науқаста көздің ауырсынуы, көзінен жас ағуы, жарыққа карай алмау сияқты шағымдар болмайды. Шеткері аймақтағы қабыну үдерісі ешбір симптомсыз өтуі мүмкін. Қабыну үдерісі орталық аймақта орналасса, онда тор кабыктың ісінуі нәтижесінде наукастар көру жітілігінің сәл төмендегеніне, фотопсия, метаморфопсия, макропсия мен микропсиянын пайда болуына шағымданады. Офтальмоскопия кезінде көз түбінде жиектері анық емес, шыны тәрізді денеге сәл шығыңқы тұрған, борпылдақ ақ түсті экссудативті ошақ түрінде келген қабыну фокусы көрінеді. Үдерістің белсенділігі төмендеген кезде ошактың шеттері анық көрініп, фиброз дамиды. Хориоидея жіңішкіреп, пигменттік жасушалардын пролиферациясы нәтижесінде атрофияланған аймақтарда пигмент жиналады. Белсенді қабыну үдерісі кезінде тор қабықка немесе хориоидеяға қан кету сирек кездеседі.

Дифференциалды диагностиканы экссудативті ретинит, невустың бастапқы сатысы, хориоидеяның меланомасы сияқты аурулармен жүргізеді. Диагнозды нақтылау үшін флюоресцентті ангиография, электрофизиологиялық, ультрадыбыстық және радиоизотопты зерттеулер жүргізіледі.

Емін этиотропты және кабынуға карсы терапиядан бастайды. Қабынуды азайту үшін глюкокортикоидты препараттарды парабульбарлық инъекция түрінде, ал ауыр жағдайда — жүйелі түрде енгізеді. Гормоналды терапияға косымша стероидты емес қабынуға қарсы препараттарды жүйелі түрде вобэнзим мен флогэнзим тағайындалады. Тор қабықтың экссудативті ажырауы дамыған кезде хирургиялық ем көрсетілген, яғни торқабықтың лазерлік коагуляциясы немесе трансклералық криокоагуляция.

Аурудын болжамы үдерістің этиологиясына, орналасуына және таралуына байланысты. Артқы увеиттердің ауыр асқынулары (көру нервісінің атрофиясы, тор қабықтың экссудативті және тракциондық ажырауы) соқырлыққа әкеледі.

Тамыр қабығының аурулары

Тамырлы қабықтың патологиялық жағдайларының келесі түрлері бар:

1) даму ауытқулары;

2) қабыну аурулары (увеиттер);

3) дистрофиялық аурулар (увеопатиялар);

4) ісіктер.

Даму ауытқулары

Альбинизм тері, шаш, қас, кірпікте пигменттің толық болмауы. Радужка өте ашық, қызыл жарықпен жарқырайды, кейде склер жарқырайды. Көз түбі ашық, хориоидея тамырлары көрінеді. Нашар көру, Жарық, нистагм байқалады.

Емі: рефракция аномалияларын түзету, плеоптика.

Аниридия кемпірқосақтың болмауы. Нашар көру, Жарық сезу шағымдары.

Емдеу: контактілі линзалар, операция.

Поликория бірнеше қарашықтың болуы. Нашар көру, монокулярлық дипломға шағым.

Коректопия dragk жағдайын өзгерту.

Емдеу: контактілі линзалар, операция жабық иридопластика.

Кемпірқосақтың колобомасы кемпірқосақтың ақауы, әрқашан төменгі жағында орналасқан, Қарашық жиегі және қарашықтың сфинктері сақталған.

Емдеу: операция жабық иридопластика, контактілі линзалар.

Хориоидей колобомасы көз түбінің төменгі бөлігінде орналасады, бұл жерде тор қабығы дамымаған немесе жоқ.

Емдеу жоқ.

Қалдық Қарашық мембранасы Қарашық аймағындағы ақ мөлдір емес жіптер қарашықтың шетінен емес, Кіші артериялық шеңбердің проекциясынан басталады.

Емі: тек көру төмендеген кезде жойылады.

Тамыр жолдарының қабыну аурулары (увеиттер)

Алдыңғы увеиттер (ирит, циклит, иридоциклит), артқы увеиттер (хориоидиттер) және панувеиттер, тамыр жолының қай бөлігі зақымданғанына байланысты.

5. Тамырлы қабық аномалиясының клиникасы, диагностикасы

КЛИНИКАСЫ

Алдыңғы увеиттер (иридоциклиттер)

Науқас көру өткірлігінің нашарлауына, көзден жас ағуына, жарыққа қарай алмауына, көздің қызаруы мен көзде ауырсыну сезімінің болуына шағымданады (яғни, қасаң қабықтың синдромы дамиды). Ауырсыну сезімі жарық күшінің өзгеруі мен аккомодация кезінде күшейеді.

Артқы увеиттер ( хориодиттер)

Хориоидеяның оқшау түрде зақымдануы сирек кездеседі, көп жағдайда хориоидея мен тор қабық бірдей зақымданады. Артқы увеит кезінде науқаста көздің ауырсынуы, көзінен жас ағуы, жарыққа қарай алмау сияқты шағымдар болмайды. Шеткері аймақтағы қабыну үдерісі ешбір симптомсыз өтуі мүмкін. Қабыну үдерісі орталық аймақта орналасса,онда тор қабықтың ісінуі нәтижесінде науқастар көру жітілігінің сәл төмендегеніне, фотопсия, метаморфопсия, макропсия мен микропсияның пайда болуына шағымданады.