тест. ТЕСТ «Тірек-қимыл жүйесі және тері патофизиологиясы».. Адам терісіндегі эпидермисті негізгі жасушаларына жатады A. меланоциттер

• Название: Адам терісіндегі эпидермисті негізгі жасушаларына жатады A. меланоциттер
• Дата: 18.06.2022
• Размер: 73.3 Kb.
• Имя файла: ТЕСТ «Тірек-қимыл жүйесі және тері патофизиологиясы»..docx
• Тип: Документы; #601482
• страница: 1 из 5

1. 
   Адам терісіндегі эпидермистің негізгі жасушаларына жатады: A.меланоциттер
   

B. кератиноциттер

C. мүйізді қабыршақтар D.Лангенгарс жасушалары

E. терінің баған жасушалары

2. 
   Меланоциттер эпидермистің келесі қабатында орналасқан: A.мүйізді
   

B. базальді

C. түйіршікті D.жылтыр

E. тікенді

3. 
   Терінің иммундық қадағалауының жергілікті жүйесін қамтамасыз етуде маңызды:
   
   1. 
      В-лимфоциттер
      
   2. 
      Лангенгарс жасушалары
      
   3. 
      табиғи киллерлер
      
   4. 
      Т-лимфоцит супрессорлар
      
   5. 
      цитотоксикалық Т-лимфоциттер
      

4. 
   Патология кезінде терінің су өткізбейтін қабаты бұзылып, оның сусыздануы күшейеді. Терінің гидрофобтығына жауапты:
   
   1. 
      Руффини денешіктері
      
   2. 
      камбиальді жасушалар
      
   3. 
      эпителиалдық Меркель жасушалары
      
   4. 
      эпидерма ішілік макрофагтар
      
   5. 
      кератиноциттердің ламеллярлы гранулалары
      

5. 
   Терінің су-липидтік тепе-теңдігін сақтайтын және судың жоғалуын тежейтін эпидермальды тосқауылдың негізгі жасушалары болып саналады:
   
   1. 
      корнеоциттер
      
   2. 
      мес жасушалар
      
   3. 
      камбиальді жасушалар D.эпидермалық дендритті жасушалар
      

E. эпидерма ішілік Т-лимфоциттер

6. 
   Эпидермистің репарациялық регенерация процесін келесі қабаты қамтамасыз етеді:
   
   1. 
      мүйізді
      
   2. 
      базальді
      
   3. 
      түйіршікті D.жылтыр
      

E. тікенді

7. 
   Бөртпенің біріншілікті морфологиялық элементтеріне жатады: A.қабыршақ
   

B. күлдіреуік (волдырь)

C. тыртықтық атрофия D.жарақаттық эрозия

E. пигментация бұзылысы

8. 
   Тығыздығы терінің сау жерлерінен ерекшеленбейтін және қоршаған терімен бірдей деңгейде орналасқан тері түсінің оқшаулы өзгерісі осылай аталады:
   
   1. 
      жара
      
   2. 
      дақ
      
   3. 
      эрозия D.түйін
      

E. қабыршақ

9. 
   Бөртпенің екіншілікті морфологиялық элементтеріне жатады: A.жаралар
   

B. дақтар

C. көпіршіктер (пузырь) D.бұдырлар

E. күлдіреуік

10. 
    Тырнақтар терінің дериваттары болып есептеледі, олар негізінен: A.сүйек пластинкалары
    

2. 
   шеміршек пластинкалары
   
3. 
   эпидермис туындылары
   
4. 
   дерма туындылары
   
5. 
   сіңір өсіндісі
   

11. 
    Тырнақ пластинасының дистрофиялық өзгерістері, оның жұқаруы және қасық тәрізді иілген деформациясы осылай аталады:
    

1. 
   күбіртке
   
2. 
   койлонихия
   
3. 
   тырнақтың атрофиясы D.тырнақтың псориазы
   

E. «сағат шынысы» тәрізді тырнақтар

12. 
    Май бездерінің қызметінің бұзылуы, жетілмеген тері асты шелмайының көптеп бөлінуі тән:
    

1. 
   микоздарға
   
2. 
   себореяларға
   
3. 
   дерматоздарға D.гидрадениттерге
   

E. кәдімгі безеулерге

13. 
    Эпидермисте пролиферация және кератинизация процестерінің бұзылуы тән: A.себореларға
    

B. витилиголарға

C. псориаздарға D.пиодермияларға

E. гидрадениттерге

14. 
    Дерматозооноздарға жатады:
    

1. 
   педикулез
   
2. 
   кандидоз
   
3. 
   есекжем D.токсикодермия
   

E. кәдімгі безеулер

15. 
    Дисхромиялар тобына жатады:
    

1. 
   ихтиоз
   
2. 
   псориаз
   
3. 
   витилиго
   
4. 
   Квинке ісінуі
   
5. 
   стрептодермия
   

16. 
    Жедел есекжем дамуының басты механизмі болып саналады: A.зақымданудың реагиндік механизмі
    

B. зақымданудың цитотоксиндік механизмі

C. зақымданудың иммунды кешендік механизмі D.зақымданудың жасушамен-тіркескен механизмі

E. зақымданудың рецептормен- тіркескен механизмі

17. 
    Диффузды фиброз, терінің, буындардың және ішкі ағзалардың тамырларында патологиялық өзгерістердің болуы, терінің қатты тығыздалуы тән: A.пигментті ксеродермияларға
    

B. жүйелік склеродермияларға

C. жүйелік қызыл жегілерге D.токсикодермияларға

E. меланомаларға

18. 
    Атопиялық дерматит кезінде терінің эпидермальды тосқауылының бұзылуы осымен байланысты болуы мүмкін:
    

1. 
   терінің IgG_1-3-аутореактивтілігінің жоғарылауымен
   
2. 
   терінің мүйізді қабатында церамидтердің ұлғаюымен
   
3. 
   эпидермисте көп қанықпаған май қышқылдарының жоғарылауымен D.филаггрин нәруызын кодтаушы гендердің мутациясымен
   

E. судың трансэпидермалық шығуының төмендеуімен

19. 
    Атопиялық дерматит кезінде терінің гидролипидті қабатының бұзылуынан дамиды:
    

1. 
   филаггрин өндірілуінің артуы
   
2. 
   судың трансэпидермалық шығуының артуы
   
3. 
   антимикробты пептидтердің өндірілуінің артуы D.пидермисте пролиферациялық процестердің баяулауы
   

E. түрлі тітіркендіргіштерге терінің сезімталдығының төмендеуі

20. 
    Жасөспірім кезіндегі атопиялық дерматиттің негізгі көріністері: A.терінің құрғауы және қабыршақтануы, қышуы
    

2. 
   терінің қышуы, шаштың түсуі, қайызғақтың көбеюі
   
3. 
   гиперкератоз түріндегі терінің кератинизациясының бұзылуы
   
4. 
   терінің кейбір жерлерінде меланиннің жоғалуы
   
5. 
   суыққа шыққанда саусақ артериялары мен тері тамырларының тарылуы
   

21. 
    Контактты аллергиялық дерматиттердің патогенезінде маңызды: A.IgE-антиденелердің көптеп өндірілуі
    

B. 4 және 5 интерлейкиндердің көптеп өндірілуі

3. 
   баяу дамитын жоғары сезімталдық
   
4. 
   тіндік эозинофильдердің жинақталуы
   
5. 
   мес жасушалардың дегрануляциясы
   

22. 
    Бүйрекүсті безінің біріншілікті созылмалы жеткіліксіздігі кезіндегі тері мен сілемейлі қабықтардың гиперпигментациясы осыған байланысты: A.меланотропиндердің тым көп болуына
    

B. глюкокортикоидтардың тым көп болуына

C. минералокортикоидтардың тым көп болуына D.адренокортикотропты гормонның тапшылығына

E. меланоцит стимулдаушы гормондардың тапшылығына

23. 
    Остеокласттардың саны мен белсенділігінің артуы, остеоциттердің белсенділігінің жоғарылауы осының әсерінен байқалады:
    

1. 
   Д витаминінің
   
2. 
   паратгормонның
   
3. 
   кальцитониннің D.тестостеронның
   

E. эстрогеннің

24. 
    Сүйек түзілуін ынталандыратын, сүйек тінінің ремодельденуін реттеудің жүйелік факторларына жатады:
    

1. 
   эстрогендер
   
2. 
   тиреоидты гормондар
   
3. 
   глюкокортикостероидтар D.паратиреоидты гормондар
   

E. қабынулық цитокиндер

25. 
    Остеобласттардың репликациясын күшейтетін, сүйек тінінің ремодельденуінің жергілікті реттегіштеріне жатады:
    

1. 
   коллагеназа
   
2. 
   соматотропты гормон
   
3. 
   өспелерді некроздау факторы D.лизосомалық ферменттер
   

E. бета-тасымалдаушы өсу факторы

26. 
    Остеопорозға тән:
    

1. 
   сүйек тіні тығыздығының артуы
   
2. 
   сүйектің компакты затының қалыңдауы
   
3. 
   сүйек тінінің органикалық матриксінің жоғарылауы
   
4. 
   сүйектің губкалы затының көлемінің төмендеуі
   
5. 
   субхондральді сүйектің беріштенуі
   

27. 
    Ілкі (біріншілікті) инволюциялық остеопорозға жатады: A.ятрогендік остеопороз
    

B. ювенильді остеопороз

C. алиментарлық остеопороз D.идиопатиялық остеопороз

E. постменопаузалық остеопороз

28. 
    Постменопаузалық остеопороздың патогенезінде маңызды рөл атқарады: A.OPG -нің артық экспрессиясы
    

2. 
   Wnt сигналдық жолдардың белсенуі
   
3. 
   RANK лигандының артық экспрессиясы
   
4. 
   RANKL экспрессиясының остеобластармен тежелуі
   
5. 
   интерлейкин 1-, 6 өндірілуінің төмендеуі
   

29. 
    Сенильді остеопорозға тән:
    

1. 
   остеогенездің редукциясы
   
2. 
   трабекулярлық пластиналардың артуы
   
3. 
   ең алдымен губкалы сүйектердің зақымдануы D.сүйектегі зат алмасу қарқынының жоғарылауы
   

E. салдарлық (екіншілікті) гипопаратиреоз дамуы

30. 
    Буындардың деформациясына қарағанда, буындардың дефигурациясы кезінде байқалады:
    

1. 
   буын саңылауының бітелуі
   
2. 
   сүйек тінінің склероздануы
   
3. 
   иммундық қабыну салдарынан буынның деструкциясы D.сүйектерінің түзілуіне байланысты буындар пішінінің тұрақты өзгеруі
   

E. жұмсақ тіндердің жылқығы мен ісінуінен буындардың пішінінің өзгеруі

31. 
    Реактивті артрит - бұл:
    

1. 
   буындардың аутоиммундық ауруы
   
2. 
   буындардың деструкциялық ауруы
   
3. 
   буындардың метаболизмдік ауруы D.буындардың инфекциялық-қабынбалық ауруы
   

E. буындардың дегенеративті-дистрофиялық ауруы

32. 
    Субхондральды сүйек, синовиалық қабық, байламдар, қаптама мен буынаралық бұлшықеттердің салдарлық бүлінуімен бірге буын шеміршегінің дегенеративті- дистрофиялық зақымдануы жатады:
    

1. 
   остеопорозға
   
2. 
   остеопатияға
   
3. 
   остеоартритке D.остеосклерозға
   

E. остеомаляцияға

33. 
    Остеоартриттің тұқымқуаламайтын қауіп-қатер факторына жатады: A.жынысы
    

B. жасы

C. дене самағының тапшылығы D.этникалық топта болуы

E. 2 типті коллаген генінің мутациясы

34. 
    Остеоартриттің дамуында маңызды:
    
    1. 
       шеміршектің гипергидратациясы
       
    2. 
       шеміршектің резистенттілігінің жоғарылауы
       
    3. 
       протеогликандар алмасуының бұзылуы D.шеміршекте анаболизмдік процестердің күшеюі
       

E. шеміршек матриксінің деградациялау процесінің тежелуі

35. 
    Остеоартрит кезінде буын шеміршегінің резистенттілігің төмендеуі осының салдарынан дамиды:
    

1. 
   шеміршек тінінде катаболизм процестерінің күшеюінің
   
2. 
   хондроциттерден протеогликандар түзілуінің күшеюінің
   
3. 
   шеміршек тінінде өсу факторының көбеюінің D.шеміршектің амортизациялық қасиетінің