шекспир. Рассказ о Шекспире сопровождается показом слайдов
Скачать 29.04 Kb.
|
Ведущий 1: (рассказ о Шекспире сопровождается показом слайдов) Good afternoon, ladies and gentlemen, estimated guests, dear friends! We are glad to see you at our party. Let us begin our literary party devoted to the outstanding English writer William Shakespeare. William Shakespeare was a famous English poet and probably the greatest playwright who has ever lived. He is often called England's national poet and "Bard of Avon" (or simple "The Bard"). He was born on the 23 of April, 1564, in Stratford-on-Avon. At the age of six he was sent to school, but had to leave it at the age of 13. William had to help his father in the trade. At the age of 18 he married Ann Hathaway, who bore him three children. William Shakespeare is one of the wonders of the world. We can’t get tired with him. History moves quickly ahead͵ the world changes its aspects but people still need his works in spite of the fact he lived 5 centuries ago. Ведущий 1: Many people know and like his works but many facts of Shakespeare’s life are still unknown. At the age of 19 he got married to Anne Hathaway, a farmer’s daughters, some years older than himself, and they had 3 daughters. He lived in Stratford until he was 21. Young William liked to watch actors and actresses who visited his native town. He was fond of actor’s profession and decided to become an actor. With this purpose he went to London, leaving Anne and children at home. Between 1585 and 1592 he began a successful career in London as an actor, writer, part owner of the playing company and the Globe theatre. Among Shakespeare's plays there are historical dramas such as "Henry VI" and "Richard III", comedies such as "The Taming of the Shrew", and "Twelfth Night", great tragedies such as "Hamlet", "Othello", "King Lear". Ведущий 2: XVI ғ. аяғында театр ағылшын халқының сүйікті өнері болды. Ол кезде Лондонда онға жуық театр болған. 1585-1612 ж. Шекспир Лондонда тұрды. Ол өзі жақсы көрген театрды төңіректейді: әуелі театрға келушілердің атын бағушы, соңынан актер, режиссер, драматург болады. Лондонға келген алғашқы күндерінен-ақ Шекспир студенттермен тығыз байланысты болды. Оның пьсалары алғаш рет студент-жастардың күшімен қойылды. Сол кезден бастап Уильям Шекспирдің барлық өмірі театрмен байланысты болды. Ведущий 3: Вскоре он начал играть на сцене и писать пьесы. В своих работах он описывал события современной ему английской жизни. Все пьесы, которые были поставлены во многих театрах и которые затем были переведены на многие языки, принесли Шекспиру большую популярность. К 1592 году он был важным членом одной известной актёрской компании. В 1599 году знаменитый театр "Глобус" был построен на южном берегу Темзы. Именно в этом театре было поставлено большинство шекспировских пьес. К 1603 Шекспир был уже лидирующим поэтом и драматургом своего времени. Всего он написал 37 пьес, хотя немногие были опубликованы во время его жизни. Его наилучшие и наиболее известные пьесы - "Отелло", "Король Лир", "Гамлет", "Ромео и Джульетта" многие другие, которые ставятся на сценах главных театров во всем мире. Ведущий 1: The first collection was published in 1623, 7 years after his death. Besides plays Shakespeare wrote 154 sonnets, which are real masterpieces of poetry. Shakespeare’s sonnets occupy an unique place in his literary legacy. Some critics hold the opinion that they are autobiographical, while others think them mere variations on themes traditional in Renaissance poetry. There are three main characters in the sonnets: the Poet, his Friend and the Dark Lady. In England and in other countries it is the highest honour for an actor to be invited to play in a comedy or a tragedy by Shakespeare. In last 35 years all the plays by William Shakespeare have been filmed. Since 1879 Shakespeare’s Festival has been held every year at Stratford-on-Avon. Also there are some expressions in modern English, which have come from his plays; some of them have been changed a little. Here are some examples «All is well that ends well», «Brevity is the sole of wit», «All the world is a stage», «Love is blind». Ведущий 2: Шекспир көптеген сонеттер жазды. Сонет (сыңғырлау, сылдырлау деген итальян сөзінен шыққан) – әр шумағы 14 тармақтан құрылатын өлең түрі. Тармақтар екі рет төрт-төрттен, онан соң екі рет үштен топтасады (З.Ахметов «Әдебиеттану. Терминдер сөздігі»). Оның 154 сонеттен тұратын жинағы сақталды. Бұл жинақ ақынның алғашқы, оның тірі кезінде жарық көрген жинағы. Кітапқа кірген 126 сонет ақынның досына, ал 128 қарашашты сұлуға арналған. Зерттеушілердің ойынша, Шекспирдің досы ретінде шығатын бейне – граф Саутгемптон, ал қарашашты сұлудың кім екені белгісіз, оның аты тарихта сақталмаған. Сонеттерді бірнеше циклге бөлуге болады. Олардың тақырыптары – достық, сүйіспеншілік, қызғаныш, тағдыр туралы толғау. Сонеттерінде ақын достықты, сұлулықты, махаббатты мадақтайды. Сонымен қатар бақытсыз махаббат, әлеуметтік, философиялық мәселелер көтереді. Ведущий 3: В богатом литературном наследии, оставленном Шекспиром, "Сонеты" занимают особое место. Они создавались не для публики и не для знатоков поэзии, а для определенных лиц из ближайшего окружения поэта. Они были откликами на то, что происходило с Шекспиром, с его другом, с любимой женщиной. Они своего рода лирический дневник. Возникновение некоторых сонетов явно связано с напряженными отношениями между автором и возлюбленной, другие написаны в часы раздумий, многие из сонетов связаны с реальными поводами. Ранние сонеты полны веры в возможность гармонии между жизнью и человеком. Затем возникает сознание хрупкости отношений между людьми, сознание конфликтов человека с жизненными обстоятельствами, со Временем. Самое трудное - научиться жить с неизлечимой раной в сердце, и поэт постигает эту труднейшую в жизни науку. Поразительны огромные душевные способности, которые открываются нам в лирических переживаниях автора, сознание которого вмещает в себя огромный мир. Sonnet N 1 From fairest creatures we desire increase, That thereby beauty’s rose might never die, But as the riper should by time decease, His tender heil might bear his memory; But thou, contracted to thine own bright eyes, Feed’st thy light’s flame with self-substantial fule, Making a famine where abundance lies, Thyself thy foe, to thy sweet self too cruel. Thou, that art now the world’s fresh ornament And only herald to the gaudy spring, Within thine own bud buriest thy content And, tender churl, mak’st waste in niggarding. Pity the world,or else this glutton be, To eat the world’s due, by the grave and thee. У. ШЕКСПИР. СОНЕТ 1 Әсемдіктің солмауы үшін, әдетте, Жақсы ұрықтан жақсы гүл біз дәметкен. Семгенімен солған гүлдер жапырағын, Жас раушан сақтап оны, сәні еткен. Өз көркіңе өзің ғашық болған жан, Бар нәріңді байғазы ғып, сорланған, Бар нұрыңды жоқ ғұмырға қор еттің, Жансыз, жауыз жауың енді қолға алған. Бүгінгіге жасаулы сен жандайсың, Шолақ көктем бозторғайы, алдайсың. Болашақты сақтайсың да бойыңда, Сараңдықты ысыраппен жалғайсың. Ғұмыр тілеп, көрге тықпа батырым, Келер жылдар кереметтей дақылын! Ведущий 1: The second period of Shakespeare's creative work during from 1600 to 1608. His famous tragedies appeared at this time. In the plays of this period the dramatist reaches his full maturity. He presents great humans problems. His tragedies and historical plays made Shakespeare the greatest humanist of the English Renaissance. Some plays of the second period: 1601 - "Hamlet", 1604 - "Othello". Many critics believe that Shakespeare's greatest tragedies represent the peak of his art. The titular hero of one of Shakespeare's most famous tragedies, Hamlet, has probably been discussed more than any other Shakespearean character, especially for his famous soliloquy which begins "To be or not to be; that is the question". Unlike the introverted Hamlet, whose fatal flaw is hesitation, the heroes of the tragedies that followed, Othello and King Lear, are undone by hasty errors of judgment. Ведущий 2: Шекспир адамның ұлылығын терең түсінді. Шекспирдің ұлы трагедиясының кейіпкері Гамлет: «Адам қандай тамаша жаралған! Оның ақыл-ойы қандай ізгі. Іс-әрекеті қандай дәл, қандай тамаша. Әлемнің сұлуы», – дейді. Өзінің «Гамлет», «Отелло», «Король Лир», «Ромео мен Джульетта» және басқа трагедияларында Шекспир қайырымдылық пен әділеттілік туралы ізгі, батыл адамдар армандарының жүзеге аспайтындығын көрсетті. Ол күшті, ер жүрек кейіпкерлерді, олардың жоғары сезімдерін – сүйіспеншілік пен достықты, адалдық пен ерлікті мадақтады. Шекспирдің кейіпкерлері тағдырдың әлсіз құрбандары емес, олар қиналады және күреседі, бірақ дүниені өзгертуге қабілеті жетпейді. Ведущий 3: Трагедия Гамлета есть трагедия познания человеком зла. До поры до времени существование Датского принца было безмятежным: он жил в семье, озарённой взаимной любовью родителей, сам полюбил и пользовался взаимностью прелестной девушки, имел приятных друзей, с увлечением занимался науками, любил театр, писал стихи; впереди его ждало великое будущее – стать государем. Но вдруг стало всё рушиться. В расцвете лет умер отец. Не успел Гамлет пережить это горе, как его постиг второй удар: мать, казалось так любившая отца, меньше чем через два месяца вышла замуж за брата покойного и разделила с ним трон. И третий удар: Гамлет узнал, что отца убил собственный брат, чтобы завладеть короной и его женой. В его сознании с небывалой остротой возникли коренные вопросы: чего стоит жизнь? Что такое смерть? Можно ли верить в любовь? Можно ли уничтожить зло? Вот о чём эта пьеса, и вот почему она признана одной из величайших философских трагедий. В трагедии Шекспира речь идет о власти и тирании, величии и низости человека, о долге и чести, о верности и мести, затрагиваются вопросы морали и искусства. (монолог Гамлета) To be, or not to be: that is the question: Whether 'tis nobler in the mind to suffer The slings and arrows of outrageous fortune, Or to take arms against a sea of troubles, And by opposing end them? To die: to sleep; No more; and by a sleep to say we end The heart-ache and the thousand natural shocks That flesh is heir to, 'tis a consummation Devoutly to be wish'd. To die, to sleep; To sleep: perchance to dream: ay, there's the rub; For in that sleep of death what dreams may come When we have shuffled off this mortal coil, Must give us pause: there's the respect That makes calamity of so long life; Быть или не быть, вот в чем вопрос. Смиряться под ударами судьбы, Иль надо оказать сопротивленье И в смертной схватке с целым морем бед Покончить с ними? Умереть. Забыться. И знать, что этим обрываешь цепь Сердечных мук и тысячи лишений, Присущих телу. Это ли не цель Желанная? Скончаться. Сном забыться. Уснуть... и видеть сны? Вот и ответ. Какие сны в том смертном сне приснятся, Когда покров земного чувства снят? Вот в чем разгадка. Вот что удлиняет Несчастьям нашим жизнь настолько лет. Ведущий 1: The tragedy "Romeo and Juliet" stands apart from the other tragedies. It was written during the first period of Shakespeare's creative work, when most of his comedies appeared. The play is full of love, youth and humanism. It is the great tragedies, written during the second period of his creative work, which became the peak of the author's achievement and made him truly immortal. The problems raised in these tragedies still produce a powerful impression on our emotions and on our intellect. Ведущий 2: Шекспирдің бірінші атақты шығармасының кейіпкерлері — жас Ромео мен Джульетта бір-бірін жақсы көреді. Бірақ олардың махаббаты үлкен кедергіге — әулеттері арасында ертеден келе жатқан араздыққа тіреледі. Ғасырлар бойы қалыптасқан нанымға әрі мағынасыз заңдарға қарсы күресу үстінде Ромео мен Джульетта қаза табады. Шекспир пьесалары қазақ тіліне аударылып, республикалық көптеген театрларында қойылып келеді. «Отелло», «Асауға тұсау» т.б. туындылары М.Әуезовтің аударуымен күні бүгінге дейін сахнадан түскен емес. Пьесалары қазақ тілінде талай рет кітап болып басылды. «Сонеттер» 1970 ж. жеке кітап болып шықты. Сонеттерді алғаш рет қазақ тіліне аударғанХ.Ерғалиев, М.Мақатаев. Ведущий 3: Однако под покровом этого веселья, являющегося отражением характерной для эпохи Возрождения жизнерадостности, Шекспир ставит большие проблемы и высказывает глубокие мысли. Два мира противостоят здесь один другому: мир радости, красоты, дружбы, великодушия и мир стяжательства, скупости, злобы. У каждого есть свои любимые шекспировские пьесы, но никто не останется равнодушным, читая или видя на сцене печальный рассказ о любви и гибели Ромео и Джульетты, впервые поставленный в 1595 г. Для Шекспира любовь была могучей силой, способной возвысить человека, обогатить его душу, сделать его героем. Именно о такой любви и написана трагедия "Ромео и Джульетта". Учащиеся инсценируют сцены из пьесы Ромео и Джульетты на английском языке. Чтец: Итак, в Вероне, столько лет назад, Сколь звёзд полночных над тобой, Верона, Случилось саду ненавидеть сад И брату брата. Два старинных рода Забыли, в чём причина их вражды. Ведущий 1: Dear friends! Our literary party is over. We ho |