Тесты. тесты и сит.задачи. Хирургиялы инфекция таырыптарынан тестер. Бір трлі микробтардан туындаан инфекцияны аталуы
 Скачать 357.5 Kb.
|
|
Хирургиялық инфекция тақырыптарынан тестер. 1. Бір түрлі микробтардан туындаған инфекцияның аталуы: - полиинфекция; + моноинфекция; - аралас инфекция. 2. Бір топқа жататын бірнеше микробтардан туындаған инфекцияның аталуы: + полиинфекция; - моноинфекция; - аралас инфекция. 3. Бөлек топқа жататын бірнеше микробтардан туындаған инфекцияның аталуы: - полиинфекция; - моноинфекция; + аралас инфекция. 4. Шіріткіш инфекция терминінің синонимі: - пиогенді; + ихорозды; - газды ісік. 5. Іріңді инфекцияның синонимі: + пиогенді; - ихорозды; - газды ісік. 6. Шіріткіш инфекциялардың негізгі қоздырғыштары: - стафилококктар; + пиогенді стрептококк; + вулгарлы протей; + ішек таяқшасы; 7. Пиогенді инфекциялардың қоздырғыштары: + алтын түсті стафилококк; + пиогенді стрептококк; + Вулгарлы протей; - cl. Tetani; - cl. Histoliticus. 8. Хирургиялық инфекциядағы токсемияның себептері: + бактериемия; + бактериалды экзо- және эндотоксиндер; + өліеттенген тіндердің токсиндері; + қанда түзілетін метаболиттер; - гипопротеинемия. 9. Хирургиялық инфекциядағы лабараторлық өзгерістер: + анемия; + лейкоцитарлық формуланың солға жылжуы; + лейкоцитоз; + ЭТЖ жылдамдауы; - тромбоцитопения. 10. Интоксикацияның лабараториялық зерттеуде анықталатын белгілері: + орта мөлшердегі молекулалардың көбеюі; + интоксикацияның лейкоцитарлық индексінің өсуі; + азот қалдықтары, креатининнің өсуі; + нейтрофилдердің токсикалық өзгеруі (тосическая зернистость); - лейкоцитоз. 11. Қабыну кезіндегі адам ағзасының жалпы өзгерістері: + дене қызуының қөтерілуі; + қалтырау; + адинамия; + тахикардия; - қан қысымының көтерілуі. 12. Лейкоцитарлық формула солға жылжығанда: + сегментядролық нейтрофилдердің азаюы; + таяқшаядролық нейтрофилдердің көбеюі; - эозинофилдердің көбеюі; - лейкоцитоз; - базофилдердің азаюы. 13. Хирургиялық инфекцияға шалдыққан науқастарға инфузиялық (трансфузиялық) терапия қолдану көрсеткіштері: + интоксикация; - дене қызуының көтерілуі; + гипопротеинемия; + электролиттік бұзылыстар; - лейкоцитоз. 14. Хирургиялық инфекцияға шалдыққан науқастарға интракорпоралды детоксикация жүргізу шарттары: + бүйректің филтрациялау функциясының сақталуы; - қан қысымының қалыпты болуы; - анемияның болмауы; - қандағы белоктың көрсеткішінің қалыпты болуы; - су - электролиттік бұзылыстарының болмауы. 15. Хирургиялық инфекцияға шалдыққан науқастарға интракорпоралды детоксикация жүргізу тәсілдері: + инфузиялық терапия; + форсирленген диурез; - асқазанды жуу; - тазарту клизмасы; - плазмаферез. 16. Инфузиялық терапияның негізгі детоксикациялық әсерлері: + гемодилюция + токсиндерді сұйылтып, бүйрек арқылы сыртқа шығару; - қандағы токсиндерді ыдырату, жою; - бауырдың дезинтоксикациялық функциясын белсендіру. 17. Дезинтоксикациялық терапия мақсатында қолданатын инфузиялық сұйықтықтар: + ас тұзының физиологиялық ерітіндісі; + Рингер- Локк ерітіндісі; + трисоль; + гемодез; - полиглюкин. 18. Белсенді (форсирленген) диурездің мақсаты: + гемдилюция; - жүрек жұмысын белсендіру; + диурезді белсендіру. 19. форсирленген диурезде бақылауға алынатын негізгі көрсеткіштер: + су - элетролиттер алмасуын; + қышқыл- сілтілік тепе-теңдікті; + гемоглобинді; - лейкоциттерді; - ЭТЖ. 20. Экстракорпоралды детоксикация тәсілдері: - форсирленген диурез; + гемосорбция; + лимфосорбция; + плазмаферез; + шошқаның ксенокөкбауыры арқылы қанды сүзіп тазарту. 21. Плазмаферез кезінде адам ағзасы келесі заттардан тазарады: + улы метаболиттерден; + микробты денелерден; + микробтар токсиндерінен; + қан айналлымындағы иммунды комплекстерден; - гемоглобулиннен. 22. Плазмаферезге алынған қанның наукасқа қайта өзіне құйылатын компоненті: - плазманы; + қанның формалық элементтерін. 23. Плазмаферезге алынған қанның наукас қай компонентін жоғалтады: + плазманы; - қанның формалық элементтерін. 24. Плазмаферезге қарсы көрсеткіштер: + гемоглобин 80 г/л-ден төмен болса; + тұрақты артериалды гипотония; + гипопротеинемия; - сепсис; - гипертермия. 25. Гемосорбциядан кейін қан құрамындағы концентрациясы төмендейтін заттар: + орташа молекулалар; + улы заттар; + билирубин; + мочевина, креатинин; - лейкоциттер. 26. Гемосорбцияның кері әсері: + эритроциттерді зақымдау; + лейкоциттерді зақымдау; - сұйек миының ( костный мозг) функциясын тежеу; + сорбенттердің иммуноглобулиндерді сорып азайтуы; + сорбенттердің электролиттерді сорып азайтуы. 27. Лимфосорбцияға лимфаны алатын тамыр: + кеуделік лимфа тамыры; - аяқ лимфа тамыры; - қол лимфа тамыры; - үлкейген лимфа бездерінен. 28. Лимфосорбциядан кейін қан құрамындағы концентрациясы төмендейтін заттар: + мочевина; + азот қалдығы; - гемоглобин; + қан айналымындағы иммунды комплекстер; + улы заттар. 29. Лимфосорбцияның кері әсерлері: + лимфопения; + гипопротеинемия; + ағзаның иммундық реакциясының төмендеуі; - эритроциттердің зақымдалуы; - лейкоциттердің зақымдалуы. 30. Детоксикацияның эфференті тәсілдеріне жатады: - некрэктомия; + плазмаферез; + гемосорбция; + энтеросорбция; + шошқаның ксенокөкбауыры арқылы қанды сүзу. 31. Іріңді бурситтің жиі кездесетін локализациясы: + тізе тобығының аймағында; + шынтақ жілігінің шынтақ өсіндісі аймағында; - ортан жіліктің проксималды бөлігінің үлкен бұдырында (большой вертел). 32. Іріңдеген атерома түсінігі: + терідегі май бездері кисталарының (жылауық) іріңдеуі; - тері жабындысының қатерсіз ісігінің іріңдеуі. 33. Бурсэктомия операциясына көрсеткіштер (синовиалды сумканы толық сылып алып тастау): + жиі рецидив беретін созылмалы іріңді бурсит; - созылмалы серозды синовиит. 34. Іріңді паротиттің кешенді емі: + іріңдікті тіліп ашу; + антибиотикотерапия; + сілекей өндірілуін (саливацияны) белсендіру; - тек консервативті терапия. 35. Инфильтрация кезеңіндегі гидрадениттің, беткейлі орналасқан серозды лимфадениттен айырмашылығы: + пальпацияда гидраденит инфилтраты терімен бірге жылжиды; - тері инфильтрат бетімен жылжиды; - айырмашылығы жоқ; - жүргенде ауырсыну пайда болу. 36. Эризипелоидқа тән белгі: + қабыну ошағының қышынуы; - көпіршіктердің пайда болуы; -эритема. 37. Инфекциялы немесе іріңді жараның жергілікті асқынулары: + лимфангит; + лимфаденит; + тілме; + целюлит, флегмона, абсцесс; -гидраденит. 38. Бастапқы кезеңде жергілікті белгілері айқын болмай, диагноз қоюда қиындық тудыратын хирургиялық инфекцияларды атаңыз: + тілме; + жедел гематогенді остеомиелит; + терең орналасқан флегмоналар; - фурункул; - гидраденит. 39. Ahrenholz классификациясы бойынша инфекциялы процесстің тіндерді қамту деңгейі: - 3 деңгей: тері, теріасты майы, бұлшықеттерді; + 4 деңгей: тері, теріасты майы, беткейлі фасция және терең орналасқан фасциялық құрылымдарды; - 5 деңгей: тері, теріасты майы, беткейлі фасция және терең орналасқан фасциялық құрылымдар, сүйек, буындар. 40. Инфекциялы жараларға біріншілік хирургиялық тазарту жүргізуге қарсы көрсеткіштер: + шок; - анемия; - қатты ауырсыну синдромы. АБСЦЕСС 1. Ағзаның қуыстарында немесе қуысты мүше ішінде түзілген іріңдіктің аталуы: - флегмона; + эмпиема. 2. Эмпиема жиі дамитын мүшелер: - көкірекаралықта; + плеврада; + соқырішектің құрт тәрізді өсіндісінде; + өт қалтасында; - іш қуысында. 3. Абсцесстің анықтамасы: - ағза қуыстарына ірің жиналуы; + дәнекер немесе грануляциялық тіндерден туратын капсуламен шектелген іріңдік; - майлы клетчаткалардың шектелмеген іріңді қабынуы. 4. Абсцесстегі іріңнің құрамы: + лейкоциттер; + лимфоциттер; + бактериялар; + ыдырыған өліеттердің туындылары; - фибробластар. 5. Абсцессті антибиотиктермен емдеу нәтижесіздігінің себебі: - абсцесс қуысында оттегінің жетіспеушілігі; - абсцесс қуысында қысымның жоғары болуы; + антибиотиктердің пиогенді капсуладан іріңдікке ене алмауы. 6. Беткейлі абсцсстердің маңызды диагностикалық белгілерін атаңыз: + флюктуация; + қабыну ошағының жұмсаруы; - ісінуі; - қызаруы. 7. Абсцесстерді дигностикалауда қолданатын қосымша тәсілдер: + дигностикалық пункция; + ултрадыбыстық зерттеу; + рентгендік зерттеу; + комппьютерлік томография; - радиоизотопты зерттеулер. 8. Абсцесстердің асқынулары: + сепсис; + аррозиялық қанау; + абсцесстің жарылуы; + лимфангит; - қатерлі ісікке айналуы. 9. Абсцесстерде жасалатын оталар түрлері: + іріңді қуысты кеңінен тіліп ашып, дренаждау; + абсцессэктомия; + органның жартысын абсцесспен бірге алып тастау немесе толық алу; - Абсцесс бетіндегі теріні тілу. ФЛЕГМОНА 1. Май қабаттарының шектелмеген, үдемелі қабынуларының аталуы: - абсцесс; + флегмона; - эмпиема. 2. Флегмона дамиды: + көкірекаралықта; + ішастарының сыртында; + теріасты майында; - іш қуысында; - кеуде қуысында. 3. Хирургиялық инфекцияны тудыратын микроорганизмдер: + аэробтар; + анаэробтар; + шіріткіш микрофлора; - сапрофиттер. 4. Флегмона кезінде іріңнің таралуы: + майлы клетчаткалар бойымен; + тамырлар бойымен; + фасцияларды қуалай; - бұлшықеттер ішімен. 5. Субпекторалді флегмонаның орналасуы: + кеуденің үлкен және кіші бұлшықеттер аралығында; + кеуде үлкен бұлшықетінің астында; + кеуде кіші бұлшықетінің астында; - париеталды плевра астында. 6. Қуысты органдарда флегмонаның даму орны; - Бұлшықет қабатында; - субсерозды қабатта; + шырышты қабат асында. 7. Карпалды канал арқылы U - тәрізді флегмонаның таралуы: - алақан сыртына; + Пирогов кеңістігіне; - алақанның орталық кеңістігіне. 8. Экссудатына байланысты флегмоналардың түрі: + серозды; + іріңді + геморрагиялық; + шірікті; - инфильтративті. 9. Фурнье флегмонасы – ол: - шынтақтан төменгі қол флегмонасы; + уманың некрозды фасциті; - іріңді-шірікті парапроктит. 10. Бас және бет флегмоналарына тән асқынуларды көрсетіңіз: + бет веналарының тромбофлебиті; + ми тамырларының тромбозы; + менингоэнцефалит; - сепсис; - жақасты бездерінің лимфадениті. ЖҰМСАҚ ТІНДЕРДІҢ ФЛЕГМОНАСЫ. 1. Гидрадениттің дамуына ықпал ететін факторлар: + тершеңдік; + дерматит; + терінің кірлеуі; - семздік; + қолтықастын қыру кезіндегі микрожаралар. 2. Фурункулдың локализациялары; + желкеде; - алақанда; - табанда; + арқада; + Алқан сыртында. 3. Тілме ауруының клинкалық түрлері: - субэпидермалды; + эритематозды; + буллезды; + флегмонозды; + некрозды. 4. Беттен басқа жерде орналасқан карбункулды тіліп ашу сызықтары: - сызық тәріздес; - жарты ай тәріздес; + крест тәріздес; + тігінен. 5. Айналасындағы тіндерге жайылған іріңді лимфадениттің дұрыс атауы: - перилимфангит; + перилимфаденит; + аденофлегмона. 6. Параректалді майлы клетчаткаларының іріңді қабынуы: - паранефрит; - паротит; + парапроктит; - проктит; - криптит. 7. Лимфадениттің клиникалық түрлері: + серозды; - геморрагиялық; + аденофлегмона; + іріңді; + шіріткіш. 8. Бастапқы кезеңінде сыртқы клиникалық көріністері байқалмайтын парапроктит түрі: - теріасты парапроктит; - шырыштықабатасты; - ишиоректалды; + пельвиоректалды. 9. Қауыпты асқынуларға әкелетін фурункул локализациясы: - қол ұшында; + мурын-ерін үшбұрышында; - арқада; - санда. 10. Тілменің эритематозды түрінде тағайындалатын ем: + ултракүлгін саулесін; + дезинтоксикациялық терапия; + антибиотиктер; - фурацилин, риванолмен таңу салу; + левомиколь, майымен таңу салу. 11. Гидрадениттің фурункулдан айырмашылығы: + фолликулярлы пустуланың болмауы; - тіндердің инфильтрациясы; + некрозданған шаш түбірінің болмауы; - регионарлы лимфа бездерінің үлкеюі. 12. Тілменің қоздырғышы: - стафилококк; - пневмокок; + стрептококк; - ішек таяқшасы; - протей. 13. Шатаралығының терісі қызарған, ісінген. Тікішекті саусақпен зерттегенде, ішекті ішіне қарай ығыстырған, сопақша келген, анустан біраз жоғары орналасқан қабыну инфильтраты анықталады. Парапроктиттің локализациясын анықтаңыз: - тікішектің шырышты қабатының астында; - щатаралығының тері астында; + шонданай-тікішек аралығында; - жамбас-тікішек аралығында; - тіішектің артында. 14. Лимфатамырлары қабынуының айналасындағы тіндерге таралуы: - лимфаденит; + перилимфангит; - тор тәріздес лифангит; - трункулярлы(бағаналы) лимфангит; - аденофлегмона. 15. Инфильтрация кезеңінде гидрадениттің емі: + рентгендік терапия; - қыздыру компрестерін қолдану; + УВЧ (ултражоғары жиіліктегі электр тогын қолдану); + антибиотиктер; + уФО( ултракүлгін саулесімен емдеу). 16. Адам ағзасына эризипелоид қоздырғышының ену жолы: - ауа-тамшы жолымен; - лимфогенді; - гематогенді; + контакт кезінде. 17. Тілме ауруының жұқпалы түрін көрсетіңіз: - серозды; + буллезды; - флегмонозды. 18. Лимфа тамырларының қабынуы: - лимаденит; - тромбофлебит; - тілме + лимфангит. 19. Карбункулдың жиі кездесетін локализациясы: + мойынның артқы бетінде; + желкеде; + арқада; - жоғарғы және төменгі еріндерде; - алақан сыртында. 20. Араның ұясына ұқсас, бір-біріне жақын орналасқан іріңді-некроздық пустулалар көкшіл-қызыл, ауқымды, тығыз қабыну ошағының ортасында орналасқан. Бұл көрініс тән: - фурункулға; + карбункулға; - гидраденитке; - тілмеге; - аденофлегмонаға. 21. Эпидермис астында серозды-іріңді немесе геморрагиялық экссудат түзілген. Тілме ауруының : - эритематозды түрі; + буллезды; - флегмонозды; - некроздық. 22. Гидрадениттің локализациясы: - тізеасты шұңқырында; + сүт безінде; + қолтық астында; + перианалды аймақта; + шап аймағында. 23. Фурункул - жедел іріңді-некроздық қабыну: - шаш қалташасының; - лимфа безінің; + шаш фолликуласы және айналасындағы терасты майының (май бездері айналасындағы тіндердің); - бірнеше шаш қалташалары және май бездерінің; - тер бездерінің. 24. Жедел парапроктитті операциялық емдеуінде жүргізілетін шаралар: + іріңдікті тіліп ашу; + іріңді қуысты антисептиктер ерітіндісімен жуу; + іріңді қуысты тікішекпен байланыстыратын жыланкөздің ішкі тесігін жою; + іріңді қуысты дренаждау; - іріңді қуысты сылып алып жараны тігу. 25. Гидадениттің анықтамасы: + тер бездерінің іріңді қабынуы; - майлы клетчаткалардың іріңді қабыну; - май бездерінің, шаш қалташаларының қабынуы; 26. Операциялық жолмен емделетін гидраденит түрі: - гидрадениттің инфильтрация кезеңінде; + абсцедирлегенде; - қайталамалы түрінде. 27. Гидрадениттің консервативті емінде, іріңдіктің айналасындағы теріні залалсыдандыру үшін қолданады: + бор спиртінің 2% ерітіндісімен сүрту; + камфора спиртінің 10% ерітіндісімен сүрту; + этил спиртімен; - 0,02 хлоргексидин ерітіндісімен; - 1% хлоргексидин ерітіндісімен. 28. Гидраденитте дифференциалды диагностиканы келесі аурулармен жүргізіледі: + фурункулмен; + лимфаденитпен; + лимфа бездерінің туберкулезімен; + лифогранулематозбен; - эризипелоидпен. 29. Карбункулды ажырата білу керек: + сібір ойық жарасындағы карбункулдан; + гидрадениттен; - абсцесстен; - флегмонадан; - фурункулдан. 30. Карбункул емделеді: + стационарда; - емханада. 31. Фурункулдың локализациясы: + мойынның артқы бетінде; + білектен төмен; + алақан сыртында; + белде; - алақанда. 32. Фурункулдың асқынулары: + абсцесс дамуы; + тромбофлебит; - парапроктит; - гидраденит; + сепсис. 33. Фурункулдың консервативті емі: - қыздыру компрестері; - ылғалды таңу салу; - қабыну ошағына массаж жасау; + құрғақ жылытуды қолдану; + УВЧ. 34. Фурункул локализацияларында sinus cavernosus тромбозы дамуы мүмкін: - төменгі ерінде; - иекте; + мұры - ерін үшбұрышында; + көз маңында. 35. Жедел парапроктитті тіліп ашуда қолданатын жансыздандыру тәсілдері: + көктамырішілік наркоз; - жергілікті анестезия; + жұлын – бел анестезиясы. 36. Тілме ауруы клиникалық ағымының кезеңдері: - эритематозды; - буллезды; + бастапқы кезең; + қозу кезеңі; + реконвалесценция. 37. Қозу кезеңіндегі тілменің асқынулары: + флегмона (целюлит); + терінің некрозы; + тромбофлебит; + лимфангит, лимфаденит; - гидраденит. 38. Тілменің эритематозды-геморрагиялық және эритематозды түрлерінде жергілікті қолданылатын ем: + теріге левомиколь майын жұқалап жағу; - ылғалды тануды қолдану; - компресстер; - ванналар. 39. Тілменің жалпы емі: + антибактериалды терапия; + дезинтоксикациялық терапия; + десенсибилизациялық терапия; + лимфовенотоникалық терапия ( детралекс, эскузан); - рентгенотерапия. 40. Тілме рецидивінің алдын алу: + біріншілік қабыну ошағын тыңғылықты емдеу; + ұзақ мерзімді әсер ететін антибиотиктерді (бициллин-3, бициллин-5) ремиссия кезінде тағайындау; + микозға қарсы терапия (ламизил); - аяқты эластикалық бинттермен орау. 41. Тілме рецидивінің алдын алу: + цефалоспориндер, линкомицин, клиндамицинді лимфотропты енгізу; + Қанды ультракүлгін, лазермен сәулелендіру; + иммунтерапия (иммуноглобулиндермен, пентаглобин); + лимфаайналымын реттеу; - компресстер қолдану. 42. Тілменің жиі дамитын жері: + балтырда; - бетте; - шатаралығында. МАСТИТ. 1. Ретромамарлы маститте жасалатын операциялық тілік: + омыраудың астынан жарты ай тәріздес (Барденгейер тілігі); - радиалды; - параореолярлы. 2. Гангренозды маститтің дамуына негізгі себеп: - іріңдіктің ретромамарлы кеңістікке таралуы; - лактостаз; + сүт безі тамырларының тромбозы. 3. Лактостаздың белгілері: + сүтте микрофлораның болмауы; + дене қызуының қалыпты болуы; + сүттің омырауда жиналып қалуы; - сүт безінде инфильтрацияның айқын анықталмауы; - лейкоцитоз. 4. Хирургиялық операцияны қажет ететін маститтің кезеңдері: - серозды; - инфильтративті; + абсцессті; + флегмонозды; + гангренозды. 5. Субареолярлы абсцессте жасалатын хирургиялық тілік: - радиалды; + параареолярлы; - омырау астынан доғалдап тілу. 6. сүт безінде іріңдіктердің локализациясы: + ретромамарлы; + теріастылы; + интрамамарлы; -теріішілік. 7. Интрамамарлы абсцессте жасалатын тілік: + радиалды; - параареолярлы; - омыраудың астынан доғалдап тілу. 8. Сүт безінде ортасы жұмсарған (флюктуация) айқын инфильтрат. Маститтің кезеңін атаңыз: - серозды; - инфильтративті; + іріңді; + гангренозды. 9. Сүт безі үлкейген, инфильтраттың шекарасы айқындала қоймаған, маститтің кезеңін көрсетіңіз: - серозды; + инфильтративті; - абсцессті; - флегмонозды; - гангренозды. 10. Маститтің асқынулары: + сепсис; + лимфаденит; + лимфангит; - гидраденит; - плеврит. 11. Босанарға дейінгі кезеңде маститтің алдын алу шаралары: + созылмалы инфекция ошақтарын санациялау; - сүт безіне массаж жасау; + омырауды күту ережелеріне үйрету; + аналарға нәрестелерді емізу шарттарына үйрету; + омырауды дұрыс саууды үйрету. 12. Маститке әкелетін инфекция көздері: + госпиталды инфекция; + іріңді инфекциясы бар айналасындағы аурулар; + ананың омырау ұшы, терісіндегі патогенді микрофлора; + нәрестенің ауыз қуысындағы патогенді микрофлора; - ауа – тамшы арқылы түсетін инфекция. 13. Маститтің дамуына ықпал ететін факторлар: + қосалқы аурулар; + босану кезіндегі асқынулар; + босанғаннан кейінгі асқынулар; - омырауда сүттің аз болуы. 14. Инфильтративті маститтің клиникалық көріністері: + сүт безінің үлкеюі; + шекарасы айқын емес инфильтраттың түзілуі; - омырауда беті тегіс емес, шекарасы анық түзілістің анықталуы, + дене қызуының жоғарылауы; + интоксикация белгілері. 15. Гангренозды маститтің клиникалық көріністері: + омыраудың үлкеюі; + ісінген тері бетінде қанды- сарысулы көпіршіктердің түзілуі; + қабынған терінің некроздануы; - қабынған омырау терісі өзгеріссіз; + лейкоцитоздың жоғары болуы. 16. Лактостаздың еміне кіреді: + қалған сүтті сауып тастау; + омыраудың қатайған жерлерін қатты басып сүтті сауу; - баланы емізуді тоқтату; + анаға сұйықтық ішуді азайту; + омырауды көтеріңкі ұстау. 17. Серозды және инфильтртивті маститте қолданады: + сүтті үнемі саууды; + антибиотиктерді; + дезинтоксикалық терапияны; + УВЧ, УФО; - оталауды. 18. Іріңді маститтің оперативті еміне кіреді: + іріңдікті тіліп ашып, іріңді эвакуациялау; + өліеттерді кесіп алып тастау; - айналасындағы қабынған тіндерді кесіп алып тастау; + іріңді жараны тазарту; + дренаж арқылы үздіксіз жуу. 19. Омырау үші жарылғанда қолданады: - левомиколь майын; + бриллиан жасылын; + 40-50% этил спиртін; + лазеротерапия; - синтомицин майын. 20. Мастит дамығанда лактацияны тежеуге көрсеткітер: + омырау сүтінің стерилды болмауы; + қабыну омыраудың екі квадрантын зақымдаса; - антибиотиктерді параэнтералді қолданғанда; + созылмалы іріңді процессте; + флегмонозды және гангренозды маститте омыраудың екі квадрнттан көп бөліктері өліеттенгенде; 21. Созылмалы маститте жасалатын операция көлемі: - тек іріңді қуысты тіліп ашу; + омыраудың инфильтрацияланған жерлерін толық кесіп алып тастау; 22. Лактацияны азайтатын дәрілер: + бромокриптин; + парлодел; + эстрадиол и тестостерон; + диуретиктер; - антибиотиктер. 23. Лактациялық маститтің негізгі қоздырғышы: + стафилокок; - стрептококк; - көкірің таяқшасы; - іщек таяқшасы. 24. Лактациялық маститте операция жасау үшін қолданатын жансыздандырудың тиімді түрлері: + венаішілік наркоз; + эндотрахеяльды наркоз; - 2% лидокаин ерітіндісімен жергілікті инфильтрациялық анестезия; - ретромамарлы блокада. 25. Сзылмалы маститке операция кезінде міндетті түрде жасалады: - регионарлы лимфа бездерін алып тастау; + сүт безінің тіндерінен биопсия алып, гистологиялық зерттеу; - іріңдікті тіліп ашқаннан кейін жараны тігу. ПАНАРИЦИЙ. 1. Тері панарицийінде іріңді сұйықтықтың түзілетін жері: + эпидермиспен дерма арсында; - дерма ішінде; - тері астында. 2. Клюшка тәрізді тілік жасалатын панариций түрі: - пандактилитте; + тырнақ фалангасының терасты панарицийінде; - ортанғы және негізгі саусақ фалангілерінде; - параонихийде; - сіңір панарицийінде. 3. Саусақ ісініп жуандаған, жартылай бүгілген, саусақты жазу әрекетінде қатты ауырады, сіздің диагнозыңыз: - пандактилит; - буын панарицийі; + сіңір панарицийі; - сүйек парицийі; - теріасты панарицийі. 4. Тырнақ айналасындағы тіндер ісінген, көтерілген. Бұл көрініс тән: - тырнақасты панарицийіне; - буын панарицийіне; - сүйек панарицийіне; - сіңір панарицийіне; + паронихииге. 5. Саусақ қатты ісінген, терісі көкшіл-қызғылт түсті, жыланкөздерден аздап сұйықтық бөлінеді, грануляциялары әлсіз, өсуі баяу. Бұл көрініс тән: - теріасты панарицииіне; - сіңір панарицийіне; - сүйек панарицийіне; - буын панарицийіне; + пандактилитке. 6. Панарициидің беткейлі түрлері: - сіңір панарицийі; + тері панарицийі; + теріасты панарицийі; + тырнақ айналасының панарицийі (параонихия); + тырнақасты панарицийі; 7. Панарициидің терең түрлері: + сүйек панарицийі; + буын панарицийі; + сіңір панарицийі; - теріасты панарицийі; + пандактилит. 8. Тері панарицийіне ұқсас келеді: + эризипелоид (свиная рожа); + «запонка тәріздес» абсцесс; - бурсит. 9. Тері панарицииі операциясында жансыдандыру түрі: - Жергілікті жансыздандыру; - Лукашевич-Оберст тәсілімен; + жансыздандыру жасалмайды. 10. Тері панарицииі операциясында іріңдікті тілу: - Клапп бойынша тілу; - клюшка тәріздес тілу; + көтерілген эпидермисті кесіп алып тастау. 11. Инфекция теріасты панарицийінде таралады: + буынға; + сіңір қынаптарына; + сүйекке; + теріге. 12. Панарицийді консервативті емдеудің жалпы принциптері: + терең орналасқан түрлерінде саусақты иммобилизациялау; + физиотерапиялық ем; + сүйек және буын панарицийінде рентгенотерапия; - панарицийлердің барлық түрлерінде антибактериалды терапия жүргізу; + терең орналасқан түрлерінде антибактериальды терапия жүргізу; 13. Тырнақ фалангасының теріасты панрицийінде жасалатын тіліктер: + доғал (в форме рыбьей пасти); + жартылай доғал( клюшка тәріздес); - тек саусақтың сыртынан; + тікелей іріңдік үстінен. 14. Сіңір панарицииіндегі саусақтың пішіні; + сосиска тәріздес; - пішіні өзгеріссіз; - түйрегіш тәріздес; - ұршық тәріздес; + жартылай бүгілген. 15. Сіңір панарицийінде пальпация жасалады: - саусақты саусақпен; + саусақты зондпен. 16. Сіңір панарицийінде саусақ палпациясында ауырсыну сезімі анықталады: - саусақтың бүйірлерінде; + ауырған саусақтың сіңір қынабының бойымен; - негізгі фалангадағы ауырсыну алақан ортасына тарайды; - ауырсыну саусақ сыртында анықталады. 17. Сіңір панарицийінде жасалатын аперациялық тілік: + Клапп тәсілімен; - доғалдап тілу; - жартылай доғал. 18. Сіңір панарицииінде жасалатын тіліктің тереңдігі: - теріні кесу; - терімен тріасты майын; - фалангааралық буынды тіліп ашу; + теріні, теріасты майын, сіңір қынабын. 19. Буын панарицийінде аныталады: + буынның қатты ісінуі, ауырсынуы; + буынның пішіні ұршық тәріздес болуы; + буында сықырлау(крепитация), патологиялық қозғалыстың анықталуы; - ауырған саусақтың біркелкі үлкеюі; - буынды рентгендік зерттеуде буын қуысының тарылуы. 20. Буын панарицийінің бастапқы кезеңінде жүргізілетін ем: + буынды күнделікті пункциялап, жуу; + антибактериалды терапия; - буынді тіліп, дренаждау; - радикалды операция жасау. 21. Буын панарицийінде, буындағы сүйек бастары деструкцияланғанда жасалады: + буынға резекция жасау, артродезбен(буын анкилозы) аяқтау; - буын пункциясы; - рентгенотерапия. 22. Сүйек панарицийінің негізі локализациясы: + тырнақ фалангасы; - негізгі фаланга; - ортанғы фаланга. 23. Біріншілік сүйек панарицийінің алғашқы белгілерінде жүргізілетін ем: + жгут салынып антибиотиктерді регионарлы көктамырға енгігу; + рентгенотерапия; + иммобилизация; - антибиотиктерді эндолимфалық енгізу; - сүйекке резекция жасау. 24. Буындағы сүйек бастары секвестрленген, өліеттенген екіншілік сүйек панарицийінде жүргізілетін ем: - саусақ фалангасына ампутация жасау; + саусақ фалангасын секвестрлермен грануляциялардан тазарту; + зақымдалған сүйекке резекция жасау; - саусаққа ампутация жасау. 25. Саусақтың барлық тіндерінің іріңді қабынуы: - тоталды панариции; + пандактилит; - эризипелоид. 26. Пандактилитті емдеу тәсілдері: - жгут салынып цефалоспориндердің жаңа түрлерін регионарлы артерияларға енгігу; - рентгенотерапия; - саусақтың бойымен терең тіліп іріңдіктерді ашу; + саусаққа ампутация жасау. 27. Пандактилиттегі саусақтың өзгерістері: + саусақтың өте үлкеюі; + цианозы; + іріңді-некрозды жыланкөздердің дамуы; - тек тырнақ фалангасының деформациясы. 28. Алақан абсцессінің жиі кездесетін асқынуы: + комиссуралды флегмона; - тенар флегмонасы; - U тәрізді флегмона. 29. Панарицийде « ұйқысыз өткен бірінші түн» симптомы оң болғанда: + іріңдікті тіліп ашуға көрсеткіш; - аналгетик салып, консервативті емді жалғастыруға көрсеткіш; 30. Суйек-буын панарицийінде ең тиімді антибиотик: + линкомицин; - пенициллин; - тетрациклин. 31. Алақан жастықша тәріздес ісінген, кол ұшының 1,5-саусақтары жазылмайды. Бұл симптомдар: + алақанның орталық майлы клетчаткалы кеңістігі флегмонасының; - гипотенар флегмонасының; - U тәрізді флегмонаның. ОСТЕОМИЕЛИТ. 1. Гематогенді остеомиелиттің дамуына ықпал ететін факторларды атаңыз: + аллергия; + организмде жедел және созылмалы қабыну ошақтарының болуы; + аутосенсибилизация; - қобалжу; + сүйек жарақаты. 2. Гематогенді остеомиелитің рентгендік зерттеуде көрінетін алғашқы белгілері: + сүйек құрылымында жұқару және тығыздалу ошақтарының анықталуы; + сүйек контурларының желінуі; + сүек қабының қалыңдауы; + сүйек қабының сүйектен бөлінуі( отслойка); - секвестрлердің пайда болуы. 3. Созылмалы остеомиелитте қолданатын радикалды операциялар және операциялық тәсілдер: + патологиялық грануляциялардан тазарту; + жыланкөздерді сылып алып тастау; - тек секвестрэктомия; - секвестрлі қорапшаларды ашып, оларды үздіксіз жуу; + сүйектің өзгерген жерлерін остеотомия жасап, санациялау. 4. Гематогенді остеомиелиттің асқынулары: + артрит; - патологиялық сынықтар; - патологиялық шығулар; - жалған буын; + сепсис. 5. Созылмалы гаматогенді остеомиелиттің асқынулары: + ішкі органдардың амилоидозы; + жалған буын; + патологиялық сынық; + сепсис; + патологиялық шығу. 6. Созылмалы остомиелиттің негізгі клиникалық, рентгенологиялық белгілері: + рецидив беруі; + сыртқы жыланкөздер; + сүйек секвестрлері; - сүйек қабының сүйектен бөлінуі( отслойка); - оссифицирленген периостит. 7. Гарре остеомиелитінің рентгенологиялық белгілері: + сүйектің ұршық тәріздес деформациясы; - сүйек контурларының желінуі; + сүйектің остеосклерозы, остеопорозды ошақтармен қатар; - секвестрлі қорапшалардың болуы; - оссифицирленген периостит. 8. Жедел гематогенді остеомиелитте қабыну процессіне қамтылатын морфологиялық құрылымдар: + Жілік майы; + сүйектің кемігімен қатты бөлігі; + сүйек қабы; + сүйек айналасындағы жұмсақ тіндер; + регионарлы лимфа бездері. 9. Жедел гематогенді остеомиелит басталғанда, бірінші аптадағы клиникалық көріністері: + Қол-аяқтың бойымен абайлап соққылағанда( өкшеден, тізеден, шынтақтан) қабыну ошағында ауырсынунудың сезілуі; + қабыну ошағының үстіндегі жұмсақ тіндердің ісінуі, ауырсынуы; + палпациялауда жергілікті ауырсыну; + қол-аяқтың мәжбүрлік бүгілуі; - лейкоцитоз. 10. Созылмалы гаматогенді остеомиелиттің рентгенологиялық белгілері: + оссифицирленген периостит; + сүйек қуыстарының пайда болуы; - сүйек қабының сүйектен бөлінуі( отслойка); + сүйек контурларының желінуі; + секвестрлердің болуы. 11. Жедел гематогенді остеомиелитте рентгендік белглерінің пайда бола бастау мерзімі: - 1 – 7 тәулікте; + 10 – 14 тәулікте; - 21 -30 тәулікте. 12. Жедел гематогенді остеомиелитте қабыну бірінші болып басталатын сүйектің бөлігі: + жілік майы (костный мозг); - сүйек қабы; - сүйектің қатты бөлігі; - сүйек кемігінде. 13. Остеомиелитте іріңдіктің сүйекқабы астына таралғанда (субпериосталды абсцесс) жүргізілетін хирургиялық іс шаралар: + жұмсақ тіндерді тілу; + қабынған тұстан сүйекқабын тіліп ашу; + остеоперфорация; + кабынған сүйек каналын антисептиктермен үздіксіз жуу; - секвестрэктомия. 14. Рентгендік зерттеуде сүйекқабының сүйек бетінен көтерілгені (отслойка) ол: - сүйек майының (костный мозг) існуі; + сүйекқабы астындағы абсцесс; - бұлшыкқетаралық флегмона; - периостит. 15. Гематогенді остеомиелиттің токсикалық түрінің клиникалық белгілері: + аяқ астынан басталуы; + сандырақтау; + дене қызуының өте жоғары болуы; + жергілікті белгілердің болмауы; - жергілікті белгілердің айқын болуы. 16. Сүйектегі патологиялық қуыс «секвестралды қорапша» деген ол: + қуыс шеттері склерозданған; + қуыс ішінде патологиялық грануляциялар; + қуыс ішінде ірің; + қуыс ішінде секвестрлер; - сүйек қабының сүйектен бөлінуі( отслойка). 17. Сүйекішілік Броди абсцессінің рентгенологиялық көріністері: + жілік метафизіндегі қуыс; - көптеген сүйек қуыстары; + жілік метафизіндегі қуыс айналасында склерозды зонаның болу; - айқын оссифицирленген периоститтің болуы; + нәзік периосталды реакцияның болуы. 18. Остеомиелит басталғаннан кейін секвестрлердің қалыптасу мерзімі: - 7 – 10 күн; - 2 – 3 апта; + 1 ай немесе оданда кеш. 19. Сүйекішілік Броди абсцессінде жасалатын операциялық іс-әрәкеттер: + сүйек қуысына трепанация жасау; - абсцессэктомия; + қуысты қырып тазалау; - секвестрэктомия; - патологиялық қуысты антисептиктермен үздіксіз жуу. 20. Гарре остеомилитінің консервативті емі: + линкомицин; + фузидин; + пенициллин; + УВЧ; - жыланкөз өзектерін жуу. 21. Сүйек айналасына іріңді қабынудың таралуын атайды: - субпериосталды абсцесс; + параоссалды флегмона; 22. Жедел гематогенді остеомилитте антибактериалды терапияны жүргізу ережесі: - кең спектрлі антибиотиктердің таблеткаларын орташа терапевтік дозасымен емдеу; - кең спектрлі антибиотиктердің орташа терапевтік дозасын параэнтералды енгізу; - кең спектрлі антибиотиктердің ең жоғары терапевтік дозасын параэнтералды енгізу; + бактерицидті, остеотропты, «антистафилококкты» антибиотиктің ең жоғарғы тәуліктік дозасын тағайынду. 23. Жедел гематогенді остеомиелитте қатты ауырсынудың себебі: - микробтар экзотоксиндерінің сүйек қабына әсер етуі; + сүйекішілік қысымның жоғарлауы; - қандағы кальций деңгейінің өсуі. 24. Жедел гематогенді остеомиелит диагнозын қоюда өте маңызды: + ерте пайда болатын жергілікті белгілерді анықтау; + ауыр интоксикация және гипертермия; + нейтрофилды лейкоцитоз; - флюктуацияның болуы. 25. Секвестр- бұл: + бөлектенген некрозданған сүйек фрагменті; - калцинирленген сүйек фрагменті. ПЕРИТОНИТ. 26. Перитонит патогенезінің еркшелігі: + қабынудың ауқымдылығы; + асқорыту жүйесінің салдануы; + ішкі органдарда токсикалық өзгерістердің орын алуы; + ішастары арқылы ағзаға бактериалды токсиндердің сорылуы; + ішектен ағзаға бактериалды токсиндердің сорылуы. 26. ішастарында қабыну үрдісі дамиды: + қабынудың ішастарына тікелей органдардың серозды қабатынан таралуы; + іш қуысының өтпелі жараларында; - паренхиматозды органдардың жыртылуында; + қуысты мушелердің анастамозының жіптері сөгілгенде; + ішек қабырғаларының өтімділігі жоғарылағанда. 27. Перитониттің кезеңдері: - паралитикалық; + токсикалық; - тоталды-жайылған; + полиоргандық жетіспеушілік; - транссудатты; + реактивті. 28. Перитонит диффузды деп аталады: - қабыну 1 анатомиялық аймақты қамтыса; + қабыну 3 анатомиялық аймақты қамтыса; + қабыну 4 анатомиялық аймақты қамтыса; + қабыну 5, оданда көп анатомиялық аймақты қамтыса. 28. Жайылған перитониттің бегілері: + тамыр соғысының жиі және әлсіз болуы; + іштің бұлшықетінің қатаюы; + іштің кебуі; + іштің ойпат жерлерінде сұықтықтың түзілуі; + дене қызуының жоғарылауы. 29. Перитониттің токсикалық кезеңінің клиникалық көріністері: + іштің кебуі; + қан қысымының төмендуі; + жиі, әлсіз пульс; + құсу, шөлдеу; + ентігу; + перистальтиканың анықталмау 30. Перитонитте жедел операция жасауға қарсы көрсеткіштер; - жедел инфаркт; + қосалқы жарақатта дамыған ауыр жарақаттық шок + науқастың агонияға түсуі; - операциядан кейіңгі перитонит; - қарсы көрсеткіштер жоқ. 31. Жайылған перитонитте міндетті түрде жасалады: + перитониттің көзін жою; + іш қуысын санациялау, дренаждау; + су-электролиттік бұзылыстарды реттеу; + антибактериалды терапияны жүргізу; + дезинтоксикациялық терапияны жүргізу. 32. перитониттің клиникалық ағымына қарай жіктелуі: - аэробты, анаэробты; - инфекциялы, абактериалды; + жедел, созылмалы; - өтті, зәрлі, нәжісті; - серозды, фибринозды, іріңді, шірікті. 33. Перитонит жайілуіне байланысты бөлінеді: - жеңіл, орташа, ауы; - қалталанған, жайылған; + жергілікті, диффузды, жалпы; - 1-ші сатысы, 2-ші сатысы, 3-ші сатысы; - ішастарының бетінде, іш қуысында, ішастарының сыртында. 34. Перитонитке тән: - брадикардия; - іштің ауырмаы; - анизокария; - қан қысымының жоғарылауы; + бет терісінің сұртопырақ тәріздес болуы. 35. Перитонитте хирургтың тактикасы: - күтіп, жоспарлы операция жасау; + жедел операция жасау; - консервативті емдеу; - барокамерада емдеу, антибииотиктер беру; - гемосорция және антибиотикотерпия. ПЛЕВРИТ. 36. Іріңді плевритке жатпайтын патологияны атаңыз: + Плевра эмпиемасы; + висцералды және париеталды плевраның шектелген қабынуы; + висцералды және париеталды плевраның диффузды қабынуы; + пиоторакс; - өкпедегі іріңдік. 37. Іріңді плевриттің емі басталады: + плевра қуысын дренаждаудан; - жасанды пневмоторакс салудан; - гирудинотерапиядан; - оңқа төңкеру, қышақағаз қолдану; - протеолиттік ферменттерді трахея куысына енгізу. 38. Жедел іріңді плевриттің белгілері: + тыныш отырғанда ентігу; + дене қызуының көтерілуі; + плевра қуысында сұйықтықтың анықталуы; + кеуденің ауырсынуы; - көкірекаралығының ауырған жаққа ығысуы. 39. Өкпе абсцессі жарылып, плевра қуысына ірің, ауа жиналса: + кеуденің қатты ауырсынуы; + қатты жөтелу; + беткейлі тыныс алу; + тахикардия; + өкпенің, көкірекаралық органдардың сау жаққа ығысуы. 40. Жедел плевра эмпиемасының нәтижелі емі: - протеолиттік ферменттерды трахея куысына енгізу. - торакотомия, плеврэктомия; - плевра қуысын Бюлау тәсілімен дренаждау; + плевра қуысын дренаждау, белсенді аспирациялау; - плевра қуысын пункциялау, күнделікті іріңді аспирациялау. 41. Іріңді плевритте сұйықтықты анықтаудағы негізгі тәсіл: - кеудеге рентгенография жасау; - компьтерлік томография; + плевра пункциясы; - ултрадыбыстық зерттеу. 42. Пиоторакстің анықтамасы: - плеврапневмония; - қабырғааралық невралгия; - кеуденің флегмонасы; + плевра қуысында іріңді экссудаттың жиналуы; - өкпенің іріңдітері. 43. Плевриттің жергілікті клиникалық белгілері: - преркуторлы дыбыстың даңғырап шығуы; + перкуторлы дыбыстың қатаюы, тұйықтығы; + везкулярлы тыныс алудың әлсіреуі; - палпация кезінде дыбыс дірілінің күшеюі; + кеуденің ауырсынуы, жөтелу СЕПСИС. 1. жоғарғы температура, қалтырау, бактериемия, тершеңдік, жүдеу сепсиске тән: + тән; - тән емес. 2. Хирургиялық сепсистің қоздырғыштары: + ішек таяқшасы; + гемолитикалық срептококк; + алтын түсті стафилококк; - протей; + көкірің таяқшасы. 3. Хирургиялық сепсис дамуда инфекция көздері: + терең күйіктер; - жабық сынық; + жаралар; + бет карбункулы; + перитонит. 4. Сепсистің клиникалық жіктелуіне қатысты: + жедел; + найзағай тәріздес; + рецидивті; - оперциядан кейіңгі; -криптогенді. 5. Сепсисте қолданылмайтын емдік шаралар: + іріңдікті тіліп ашу; + антибиотиктерді енгізу; - сұйқтықты құйуды азайту; + қан құю; + витаминотерапия. 6. Аталған ауруларда сепсис жиі дамиды: + қант диабеті; - артериалды гипертония; - акромегалия; - бронхиалды астма; -кардиосклероз. 7. Сепсистің емінде ең негізгісі: - төсектің жағдай; - анамнезді толық жинау; - қосалқы ауруларды емдеу; + біріншілік іріңді ошақты жою; - тұқым қуалайтын факторларды анықтау. 8. Сепсиске аса тән емес белгі: - тахикардия; - лейкоцитоз; + анурия; - дене қызуының көтерілуі; 9. Сепсистің асқынуына жатпайды: - пневмония; - ойылу; - тромбоэмболия; + кахексия; - геморрагия. 10. Сепсис емінің негізгі компоненті: - массаж; + антибиотикотерапия; - емдік физкултура; - физиотерпия; - витаминотерапия. 11. Сепсистегі жараның сипаттамасы: - жарадан іріңнің көп бөлінуі; + жарадан іріңнің аз бөлінуі; - жара айналасындағы тіндердің айқын қызаруы; + жара тіндерінің кір-сұрғылт түсті болуы; + тіндердің ісінуі. АНАЭРОБТЫ ИНФЕКЦИЯ. 1. Клостридиалды емес анаэробтарға жатады: - сіреспе таяқшасы; + батероидтар; + фузобактериялар; + спорогенус; - вулгарлы протей. 2. Клостридиалды емес анаэробтар- бұл микрофлора: - патогенді; + шартты-патогенді. 3. Клостридиалды емес анаэробтар қалыптыты жағдайда мекендейді: + ауыз қуысында; + тыныс жолдарында; + асқорыту жүйелерінің қуысында; + тері жабындысында; + сыртқы жыныс мүшелерінде. 4. Клостридиалды емес анаэробтардан дамыған целюлиттің клиникалық көріністері: + шірікті иісті экссудуат; + сұр түсті экссудат; + теріасты майының сұрғылт-кір түстілігі; + терінің ашық қызыл гиперемиясы. 5. Клостридиалды емес анаэробтардан қабынған бұлшықеттердегі өзгерістер: + піскен ет тәріздес; + бұлшықеттерде серозды- геморрагиялық экссудаттың түзілуі; - бұлшықеттер қызғылт түсті; - Жиырылу қабілеті жақсы сақталған. 6. Клостридиалды емес анаэробтарға тікелей әсер ететін химиопрепараттар: + метронидазол ( метрагил); + клиндамицин; + хлорамфеникол; - гентамицин. 7. Тіндерді ісіндіретін газды гангренаның қоздырғыштары: + cl. Perfringens; + cl. Oedematens; - сl. histoliticum; + cl. Septicum. 8. Көбінесе бұлшықеттерді ыдыратады: + cl. Perfringens; - cl. Septicum; + сl. histoliticum; - cl. Oedematens; 9. Қан капилярларын істен шығарады: - cl. Perfringens; + cl. Septicum; - сl. histoliticum; - cl. Oedematens. 10. Газды гангренада инкубациялық кезеңнің мерзімі: - 1-2 сағат; - 6 сағат; - 12 сағат; + 1-2 тәулік; - 3-6 тәулік. 11. Газды гангренаның қоздырғыштары жойылады: + қайнатқанда; + автоклавтағанда; + құрғақ ауа шкафында; + заттарды 80% спиртпен сүрткенде; - заттарды 3% хлорлы 2% әк ертіндісімен сүрткенде. 12. Газды гангрена жиі дамиды: + оқдәрілік жараларда; - түйрелген; - кесілген; - шабылған; - операциялық жараларда. 13. Газды гангрена жиі дамитын дене мүшесі: + санда; - иықта; - балтырда; - арқада; - кеудеде. 14. Газды гангренаның алғашқы белгілері: + жараның қатты керіп ауыруы; - жара шетінің қызаруы; - регионарлы лима бездерінің үлкеюі; + жара тіндерінің ісінуі; + бұлшықеттердің жара ішіне ығысуы; 15. Газды гангрена дамыған жарадан бөлінетін сұйықтықтың белгілері: + қоңыр ( шоколад ) түсті; - ашық-геморрагиялық; + тәтті-шірікті иісті; + газ аралас - иіссіз. 16. Газды гангренада инфекция көбінесе таралады: - лимфогенді; - гематогенді; + бұлшықетаралық, тамырлар бойындағы клетчаткалар арқылы; - эпиневралды. 17. Газды гангренада инфекция көбінесе таралады: + ісінген тінаралығындағы сұйықтықпен; + ісінген тінаралығындағы газбен; - қан ағымымен; - лимфа ағымымен. 18. Газды гангренада тінаралығындағы газды анықтау: + палпациямен; + рентген зерттеумен; + ұстара симптомымен (симптом бритвы); - лигатура симптомымен; -УЗИ. 19. Газды гангренада ісінудің үдей түсіуін анықтау: - рентгендік зерттеу; - УЗИ; + « лигатура симптомы»; - « бритва симптомы»; - қол-аяқтың көлемін өлшеу. 20. Газды гангренаның бейспецификалық алдын алу тәсілдері: + жараға ерте жүргізілген хирургиялық өңдеу; + кең спектрлі антибиотиктерді қолдану; + шокқа қас шаралар жүргізу; - жараны хирургиялық жолмен жартылай тазарту; + анемиямен күресу. 21. Гангренаға қарсы сарысудың профилактикалық дозасы: - 10000 АБ(антитоксикалық бірлік); - 20000 АБ; + 30000 АБ; - 50000 АБ; - 100000 АБ. 22. Газды гангренада жасалатын операция көлемі: + өліеттерден толық тазарту; + фасциялық қалталарды тіліп ашу; + ісіген жерлерді кеңінен, терең тіліп ашу; + жараны тотықтырғыштармен тампондау; - некрэктомияны экономдап жасау. 23. Жараны хиругиялық тазартудан кейін: - тігу; + тігіс салмау; + тотықтырғыштармен тампондау; + дренаждау; + таңғышты жиі ауыстыру. 24. . Гангренаға қарсы сарысудың көктамырішілік емдік дозасы: - 30000 АБ(антитоксикалық бірлік); - 50000 АБ; - 100000 АБ; + 150000 АБ; - 300000АБ. 25. Гангренаға қарсы сарысудың бұлшықетішілік емдік дозасы: - 1 профилактикалық доза; - 3 профилактикалық доза; + 5 профилактикалық доза; - 10 профилактикалық доза. 26. Гангренаға қарсы сарысудың емдік дозасын енгізу ережесі: - тек көктамырға; + көктамырға +бұлшықетке; - тек бұлшықетке; 27. Газды гангренаның бейспецификалық емі: + антибиоткотерапия; + дезинтоксикациялық терапия; + ГБО (гипербарическая оксигенотерапия); + жараға УФО; - анемияға корекция жасау. 28. Газды гангренада бактериологиялық зерттеуге жібереді: - жарадан алған жағындыны; + өліеттенген бұлшықетті; - қанды; - зәрді. 29. Организмде сіреспе токсинінің таралуы: - лимогенді; + гематогенді; + периневралды саңлаулармен; + епиневралды саңлаулармен; 30. Сіреспе токсины пери- және епиневралды саңлаулармен жеткізіледі: - орталық жүйке жүйесіне; + жұлынмен сопақша мидың қозғалтқыш орталықтарына 31. Сіреспенің даму себептері: - терінің бетінің сырылуы; + жұмсақ тіндердің аса терең емес тесілген жаралары; + күйіктермен үсіктер; + криминалды аборттар; + асқазан-ішек қуыстарын ашып жасалатын операциялар. 32. Сіреспенің қоздырғыштары: - cl. Perfringens; - cl. Septicum; + cl. Tetani; - сl. histoliticum; - cl. Oedematiens; 33. Сіреспенің жеңіл түрінің клиникалық көріністері: + жақ бұлшықеттерінің спазмдары (тризм); + сардоникалық күлкі; - опистотонус; + жұтынудың қиындауы; - тыныс алу бұзылыстары. 34. Сардоникалық күлкі тән: + сіреспенің жеңіл дәрежесіне; - орташа дәрежесіне; - ауыр дәрежесіне. 35. Опистотонус тән: - сірепенің жеңіл дәрежесіне; + орташа дәрежесіне; - ауыр дәрежесіне. 36. Ауыр дәрежелі сіреспеге тән: - жұтынуды бұзылыстары; - опистотонус; + тыныс алу бұзылыстары. 37. Сіреспенің продромалды кезеңінің клиникалық белгілері: + әлсіздік; - жұтынудың қиындауы; + жара бұлшықеттерінің тырысуы; + жақ бұлшықеттерінің спазмдары (тризм); - опитотонус. 38. Сіреспемен ауырған адамдарда иммунитет: + сақталмайды; - сақталады. 39. Опистотонус асқынулары: - тыныс алудың тоқтауы; + омыртқалардың сынуы; - пневмония, трахеобронхит; - жараның іріңдеуі; - жүректің тоқтауы. 40. Сіреспеде тырысуды тоқтататын медикаменттер: + транквлизаторлар; + барбитураттар; + бұлшықет релаксанттары және жасанды тыныс алдыру; - ұйқтататын дәрілер; + наркотикалық аналгетиктер. 41. Сіреспе токсинінің айналымдағы қаннан шығып, сіреспе анатоксині әсер ете алмайтын мерзімді көрсетіңіз: - 6 сағаттан кейін; - 12 сағаттан кейін; - 24 сағаттан кейін; + 2-3 тәуліктен кейін; - 7 тәуліктен кейін. 42. Бұрын екпе алмаған, жараланған науқастарға сіреспенің жедел профилактикасы: + анатоксин енгізу; - тек сіреспеге қарсы сарысуды енгізу; - тек сіреспеге қарсы гамма-глобулинді енгізу; + сіреспеге қарсы сарысуды немесе сіреспеге қарсы гамма-глобулинді енгізу; 43. Бұрын екпе алған, жараланған науқастарға сіреспенің жедел профилактикасы: - 0,1мл. Анатоксин; + 0,5 мл. Анатоксин; - 1,0 мл. Анатоксин; - 1,5 мл. Анатоксин; - 2,0 мл. Анатоксин . 44. Бұрын екпе алмаған, жараланған науқастарға сіреспенің жедел профилактикасында анатоксинді қолдану: + Бірінші рет 1,0мл; + 1 айдан кейін 0,5 мл; + 1 жылдан кейін 0,5 мл; - бірден 0,5 мл. 45. Сіреспенің арнайы емі: + Сіреспеге қарсы сарысу енгізу; + Сіреспеге қарсы гаммаглобулинді енгізу - Сіреспеге қарсы анатоксин; - антибиотиктер. 46. Сіреспеге қарсы сарысудың тәуліктік емдік дозасы: + 100000-150000 Х.Б.(халықаралық бірлік); - 3000 Х.Б; - 300000Х.Б. 47. Газды гангренада ампутация операциясының ерекшелігі: + Аяқ кесілгеннен кейін тігіс салынбайды; + операция гелиотина (балтамен шапқандай) тәсілімен жасалады; - Аяқ кесілгеннен кейін өте сирек тігіс салынады; 48. Газды гангренаның ерте пайда болатын белгілері: + жараның қатты керіп ауруы; + есінің бұзылуы; - «жансыз жара»; - жара айналасында айқын гиперемия; - регионарлы лимфа бездерінің үлкеюі. 49. Сіреспенің жедел алдын алу жарақат алғаннан күннен бастап : + 20 күнге дейін жасала береді; - 3 тәулікке дейін; - 30 тәулікке дейін. 50. Сіреспенің негізгі үш белгісі: + тризм; + дисфагия; - анрексия; - миоз; + желке бұлшықетінің қатаюы. 51. Сіреспені емдегенде сірепе анатоксинін қолдану: + үш рет 1,0мл; - қолданбайды, тек профилактика ретінде. 52. Жарасы жазылған науқасқа сіреспе диагнозы қойылса жасалатын шаралар: + жазылған жараны екінщілік хирургиялық тазарту ( кесіп алып тастап, тігіс салмай ашық қалтыру); - жазылған жараны екінщілік хирургиялық тазарту, сирек тігіс салу,дренаждау. СҮЙЕК - БУЫН ТУБЕРКУЛЕЗІ. 1. Сүйекке, буынға туберкулез микобактериялары біріншілік ошақтан түсетін жолдары: + гематогенді жолмен; - лимфогенді; - жанасу арқылы. 2. Сүйек-буын туберкулезінде операциялық емге көрсеткіштер: + консервативті ем нәтижесіз болса (қабыну ошағындағы казеозды некроздың шектелмей, дәнекер тіндермен алмасуының болмауы; + сүйек, буынның секвестрленуі; + өліеттенген тіндермен ағзаның улануы; + қабынудың жиі қозуы және қайталануы; 3. Туберкулезді интоксикация белгілері; - науқастың өзін өзі ұстай алмауы; + тез шаршауі; + тәбетінің төмендеуі; + жүдеу. 4.Туберкулезді гониттің артриттік кезеңінің (белсенді қабыну) рентгенологиялық белгілері; + буындағы сүйек бастарының остеопорозы (жұқаруы); + буындағы сүйек бастарының желінуі; - ортан жіліктің остеосклерозы; - буындағы сүйектердің өзгермеуі; + буын қуысының тарылуы. 5. Туберкулезді гониттің артриттік кезеңіне (белсенді қабыну) тән белгілер; + Александров симптомы оң; + бұлшықет атрофиясы; + буын көлемінің үлкеюі; + тізе буын тобығының қозғалыс көлемінің артуы (баллотирование надколленика); - буын гиперемиясы. 6. Туберкулезді гониттің артриталды кезеңінің жергілікті белгілері; - буынның ауырсынуы; + ауырған аяғына ақсау; + науқас жүргенде аурған аяқты бүгіп үстауы; - буынның көлемінің үлкеюі; + тізе буын тобығының қозғалыс көлемінің артуы (баллотирование надколленика); 7. Александров симптомының сипатамасы: - буын көлемінің үлкеюі; - бөксе қатпарының жазылуы; + ауырған аяқта тері қатпарының қалыңдауы; - буындағы бұлшықет контрактурасы; - тізе буын тобығының қозғалыс көлемінің артуы (баллотирование надколленика); 8. Туберкулезді гонитте Александров симптомы анықталады: - буын алдындағы кезеңде; + буындық кезеңде; - буыннан кейіңгі кезеңде. 9. Буын туберкулезінде Александров симптомы анықталады: - спондилитте; + кокситте; + гонитте. 10. Туберкулезді кокситке тән: + Александров симптомы; + бөксе және сан бұлшықеттерінің атрофиясы; + суық абсцесс; + шап және бөксе қатпарларының жазылуы; - тізе буынының ісінуі. 11. Спондилиттік кезеңінде омыртқа туберкулезінің белгілері: + « вожжи- тізгін» симптомы; - спондилит симптомдарының анықталмауы; - омыртқа бағанының қисаюы, қимылының шектелуі; + ағымды абсцесс және жыланкөздің дамуы; + жұлынның қысылуы, функциясының бұзылуы. 12. Туберкулезді спондилитте жергілікті клиникалық белгілер айқын көрінетін кезең: - спондилит алдындағы кезең; + спондилиттік кезең; - спондилиттен кейіңгі кезең. 13. Спондилиталды кезеңінде рентгенологиялық өзгерістер: + остеопороз; + омыртқа денесінде деструкцияның пайда болу; - омыртқада патологиялық компрессиялы сынықтың пайда болуы; - сүйек секвестрінің пайда болуы; - омыртқаның остеосклерозы. 14. Туберкулезді спондилитте ағымды абсцесстердің локализациясы: + мықын тұсында; - мойында; + шап аймағында; + көкіркаралықтың артқы бөлігінде; 15. Сүйек – буын туберкулезі жиі дамиды: - балтыр-табан буынында: - ұсақ сүйек буындарында; + омыртқада; - жамбас буынында; - тізе буынында. 16. Сүйек – буын туберкулезінде радикалды операциялық ем қолданатын кезеңдер: + артриталды кезеңі; + артриттік кезең; + артриттен кейнгі кезең. 17. Сүйек - буын туберкулезінде коррекциялық, ортопедиялық операциялар жасалатын кезең: - артриталды кезеңі; - артриттік кезең; + артриттен кейінгі кезең. 18. Жілік сүйектерде туберкулез ошағы жиі дамитын орны: + эпиметафиз; - метафиз; - диафизде 19. Сүйек – буын туберкулезінде ерте пайда болатын рентгендік белгілер: + остеопороз; - периостит; + еріген «шақпақ қант симптомы» симптомы; - остеосклероз; + буын қуысының кеңеюі. 20. Туберкулезді спондилиттің спондилиталды кезеңіне тән белгі: + тубинтоксикация; - омыртқа қимылының шектелуі; - Корнев симптомы; - омыртқаның қисаюы; - омыртқаның артқы өсіндісінің сыртқа шығуы. 21. Туберкулезді спондилитте ағымды абсцесстер, жыланкөздер қалыптасу кезеңі: - спондилиталды кезең; + спондилиттік кезең; - спондилиттен кейіңгі кезең. 22. « вожжи- тізгін» симптомы тән сүйек – буын туберкулезі: - гонит; + спондилит; - коксит; - лимфаденит. 23. « вожжи- тізгін» симптомында қатаятын бұлшықеттер: - іштің алдыңғы қабатының бұлшықеттері; - санның; - балтырдың; + арқаның. ЖЕДЕЛ ХИРУРГИЯЛЫҚ ИНФЕКЦИЯ. Ситуациялық есептер. 1. Жоғарғы еріннің фурункулымен емхана хирургінің қабылдауына ұл бала келді. Дене қызуы 39°С. Жоғарғы еріні және көздің айналасы ісінген. Хирургтің іс әрекеті, науқасқа жүргізілетін ем-шаралар? Жауабы: Жоғарғы еріннің фурункулы бет веналарының прогрессивті тромбофлебитіне әкелуіне мүмкін. Қабыну, көздің бұрышты венасы арқылы, көз веналарына, арықарай бастың кавернозды синусына тарайды. Кавернозды синустың іріңді тромбозы, міндетті түрде базальды менингит, оптохиазматикалық арахноидитке әкеледі. Бұл асқынулардың ағымы өте ауыр, көбінесе өліммен аяқталады. Сондықтан ауруды стационарға жатқызып, төсектік режим, массивті антибиотикотерапия, антикоагулянттар, антистафилококкті гамма-глобулин, плазма тағайындайды. Фурункул айналасындағы теріні 70% спирт, 2% салицил спиртімен сүртіп, антисептикалық май салынады. Фурункул өзі жарылғанда, абайлап ішіндегі некрозды пинцетпен алу керек. Қысуға болмайды (сепсиске әкелу қауіптілік). 2. Жауырын ортасындағы карбункулмен, ауырғанынан 2 күннен кейін, хирургия бөліміне 50 жастағы әйел науқас келді. Қанның анализі: лейкоцитоз-11,5×109/л., таяқшаядролық клеткалар 6%, ЭТЖ - 17 мм/сағ, қант - 4,6 ммоль/л. Науқасты жатқызып консервативті ем жүргізілді ( антибиотиктер, сульфаниламидтер, витаминдер, антистафилококты гаммаглобулин, жергілікті трипсин, УВЧ ). Қабыну қайтпады, интоксикация күшее түсті. Науқасты ары қарай емдеу тактикасы қандай? Жауабы: карбункулды крест немесе Н-тәрізді тілік жасап, ішіндегі өліеттерден тазартады. Антисептиктермен жуып, гипертоникалық тұз ерітіндісімен дренаж қойылады. 3. Оң жақ қолтық астынының ауырсынуына шағымданып, емхана хирургіне пациент келді. Ауырғанына 3 күннен асты, оң қолы көтертпейді. Қарап тексергенде, қолтық астында, тері бетінде қатты, шектелген 3 инфильтрат анықталды, өлшемдері 08-1,2 см дейін. Инлфильтрат бетіндегі тері аздап қызарған. Науқастың диагнозы және емдеу тактикасы? Жауабы: Оң қолтық астының гидрадениті, инфильтративті кезең. Емі: спирт, иодонатпен сүртіп, түкті (шаш) қырады. Қайталап спирт, йодонатпен өңдеп, левомиколь майымен таңу салынады. Ауру басталғанда антибиотиктермен новокаин блокадасы, УВЧ жақсы көмектеседі. Инфильтрат іріңдегенде, тіліп іріңін шығарып, дренаждайды. 4. Науқас К. 26 жаста, оң жақ алақанының ауырсынуына шағымданады. 2-3-ші саусақтардың алақанмен қосылған жері ойылып, сүйелденген. Осы жері 4 күндей ауырып, мазалайды, ісіне бастады. Ісік алақан сыртына таралған. 2-3-ші саусақтар фалангааралық буындарда жартылай бүгілген, аралары бір-бірінен алшақтаған, ал осы саусақтар алақанмен қосылған буындарда алақан сыртына қарай бүгілген тырнауыш «грабли» тәріздес. |