Жеке патофизиология Емтихан. 1. Жедел о арыншалы жеткiлiксiздiгiнi себебi болып табылады a митралды апашаны стенозы

• Название: 1. Жедел о арыншалы жеткiлiксiздiгiнi себебi болып табылады a митралды апашаны стенозы
• Дата: 15.05.2023
• Размер: 129.31 Kb.
• Имя файла: Жеке патофизиология Емтихан.doc
• Тип: Документы; #1130800
• страница: 2 из 7

шумақтық мембрананың айқын зақымдануының

тіректік мембранада C3 әсерленуі, иммундық кешендердің шөгуінің

мезангиум жасушаларының артық өсіп өнуінің

бүйрек өзекшелерінің некрозының

109. Бүйректік гипертензияның патогенезі байланысты:

A) дегидратациямен.

B) ренин сөлденісінің жоғарлауымен, простагландиндер сөлденісінің төмендеуімен.+

C) ренин сөлденісінің төмендеуімен, простагландиндер сөлденісінің жоғарлауымен.

D) ААФ белсенділігінің төмендеуімен.

E) ангиотензин II деңгейінің төмендеуімен.

110. Балалардағы шумақ бүлінісінің жиі кездесетін түрі:

А) аздаған өзгерісті нефропатия.+

В) мембраналық өсіп-өнулік гломерулонефрит.

С) мембраналық гломерулонефрит.

D) бөліктік гломерулонефрит.

Е ) созылмалы гломерулонефрит.

111. Жедел стрептококтық гломерулонефрит кезіндегі протеинурия:

1. 
   талғамсыз.+
   
2. 
   талғамды.
   
3. 
   жүктемелік.
   
4. 
   альбуминурияның басымдығымен.
   

Е) Tamm-horsefall нәруызының басым жоғалту.

112. Науқас М., 28 жаста, дене қызымының көтерілгенімен, ауыру сезімімен жиі дәретке отыратындығына, беліндегі ауыру сезіміне шағымданды. Зәрінде көптеген нейтрофилдер, лейкоциттік цилиндрлер. Бактериологиялық зерттеуде зәрінде 10⁵ бактерия/мл-ден көп анықталды. Берілген дерттің мүмкіндік себебі болуы мүмкін:

A) Pseudomonas aeruginosa.

B) Proteus vulgaris.

C) Haemophilus influenza.

D) Escherichia coli.+

E) Neisseria gonorrhoeae.

113. Шумақтардың антиденелермен зақымдануының мысалы:

1. 
   аздаған өзгерісті нефропатия.
   
2. 
   Мембраналық өсіп-өнулік гломерулонефрит.
   
3. 
   мембраналық гломерулонефрит.
   
4. 
   Гудпасчер синдромы.+
   

Е) жіті гломерулонефрит.

114. Бүйректің жедел жеткіліксіздігі кезінде диурез бұзылуының сатылары:

A) бастапқы, олиго-, анурия, диурездің қалпына келуі, полиурия.

B) бастапқы, полиурия, диурездің қалпына келуі , олиго-анурия.

С) бастапқы, олиго-, анурия, полиурия, диурездің қалпына келуі.+

D) олиго-, анурия, полиурия, диурездің қалпына келуі.

Е) бастапқы, үдемелі, ақтық.

115. Бүйректің жедел жеткіліксіздігі олигоануриялық сатысына тән:

A) гиперазотемия, метаболизмдік ацидоз.+

B) гипокалиемия.

С) сусыздану.

D) гиповолемия.

E) қанда қалдық азот деңгейінің төмендеу.

116. Уремия кезіндегі анемияның патогенезінде маңыздысы:

1. 
   эритропоэтин өндірілуінің төмендеуінің.+
   
2. 
   эритропоэтин түзілуі жоғарылауының.
   
3. 
   спектрин түзілуінің тұқым қуатын ақауы.
   
4. 
   эритроциттердің осмостық төзімділігі жоғарылауының.
   
5. 
   орақ тәрізді эритроциттер түзілуінің.
   

117. Нефроздық ісінулердің негізгі патогендік жайты болып табылады:

1. 
   гипопротеинемия.+
   
2. 
   қан тамыр қабырғасының өткізгіштігің жоғарылауы.
   
3. 
   гиперпротеинемия.
   
4. 
   лимфаның ағып кетуінің қиындауы.
   
5. 
   қанда гидростатикалық қысымның төмендеуі.
   

118. Бүйректің созылмалы жеткіліксіздігі кезіндегі остеопорозды дамытады:

1. 
   гиперкальциемия.
   
2. 
   гипопаратиреоидизм.
   
3. 
   D витамині алмасуының бұзылысы.+
   
4. 
   алғашқы гиперпаратиреоидизм.
   
5. 
   гиперкалиемия.
   

119. Бүйректің жедел жеткіліксіздігі кезінде олигоануриялық сатысына тән:

1. 
   гиповолемия.
   
2. 
   гиперкальциемия.
   
3. 
   изоосмолярлық гипергидратация.+
   
4. 
   артериялық гипотензия.
   
5. 
   алкалоз.
   

120. Крипторхизм – бұл:

1. 
   ұмада бір жұмыртқаның болмауы.
   
2. 
   ұмада екі жұмыртқаның болмауы.
   
3. 
   екі жұмыртқаның іш қуысына бітуі.
   
4. 
   іш қуысынан ұмаға жұмыртқалардың түсуінің кешеуілдеуі.+
   
5. 
   жұмыртқалардың қалыпты орналасуы.
   

121. Жүре пайда болған фимоздың себебі:

1. 
   баланопостит.+
   
2. 
   орхит.
   
3. 
   простатит.
   
4. 
   эпидидимит.
   
5. 
   кавернит.
   

122. Бүйректiк глюкозурияның патогенезi байланысты:

1. 
   бүйрек өзекшелерiнiң эпителийiнде гексокиназа белсендiлiгiнің төмендеуi.+
   
2. 
   бүйрек өзекшелерiнде секреция үрдiстерiнiң бұзылуы.
   
3. 
   бүйрек табалдырығынан асқан гипергликемия.
   
4. 
   бүйрек өзекшелерiнiң дисталды бөлiмiнде реабсорбцияның бұзылуы.
   
5. 
   Боумен-Шумлянский қапшығының сүзгiш мембранасы өткiзгiштiгi артуы.
   

123. Созылмалы бүйрек жеткiлiксiздiгi патогенезiнде негiзгi механизм болып

табылады:

1. 
   бiртiндеп жұмыс iстейтiн нефрондар санының азаюы.+
   
2. 
   бiртiндеп гипертрофияланған және дилатацияланған нефрондар санының артуы.
   
3. 
   қанның онкотикалық қысымының жоғарылауы.
   
4. 
   шумақтарда фильтрациялық қысымның төмендеуi.
   
5. 
   бүйрек iшiлiк қысымның жоғарылауы.
   

124. Созылмалы бүйрек жеткiлiксiздiгiнiң патогенезi келесі бiрiздiлiкпен сипатталады:

A) нефрондардың көп бөлiгiнiң тiршiлiгiн жоғалуы → нефросклероз дамуы → бүйрек қызметiнiң баяу үдемелi жоғалуы → сүзiлудiң азаюы → олигоанурия → уремия.+

B) бүйрек қызметiнiң баяу үдемелi жоғалуы → нефрондардың көп бөлiгiнiң тiршiлiгiн жоғалуы → нефросклероз дамуы → сүзiлудiң азаюы → олигоанурия → уремия.

C) нефрондардың көп бөлiгiнiң тiршiлiгiн жоғалуы → нефросклероз дамуы → бүйрек қызметiнiң баяу үдемелi жоғалуы → уремия → олигоанурия → сүзiлудiң азаюы.

D) нефросклероз дамуы → нефрондардың көп бөлiгiнiң тiршiлiгiн жоғалуы → сүзiлудiң азаюы → бүйрек қызметiнiң баяу үдемелi жоғалуы → олигоанурия → уремия.

E) сүзiлудiң азаюы → бүйрек қызметiнiң баяу үдемелi жоғалуы → нефросклероз дамуы → олигоанурия → уремия → олигоанурия.

125. Созылмалы бүйрек жеткiлiксiздiгi кезiнде қандағы улы өнiмдер мөлшерiн азайту мақсатында қолданады:

1. 
   бүйректiк гемодиализ.+
   
2. 
   гиперосомолярлы ерiтiндiлердiң үлкен мөлшерiнің инфузиялары.
   
3. 
   қан құю.
   
4. 
   жылдамдатып зәр шығаруды.
   
5. 
   бактерияға қарсы терапия.
   

126. Созылмалы бүйрек жеткiлiксiздiгiнде диурез бұзылысы сатыларының

бiрiздiлiгiн көрсетіңіз:

1. 
   полиурия → никтурия → олиго-, анурия.+
   
2. 
   олиго-, анурия → никтурия → полиурия.
   
3. 
   жасырын кезең → полиурия → олиго-, анурия.
   
4. 
   полиурия → жасырын кезең → олиго-, анурия.
   
5. 
   никтурия → изостенурия → жасырын кезең → олиго-, анурия.
   

127. Жедел бүйрек жеткiлiксiздiгi дамуының құрылымдық негiзi:

1. 
   тубулярлық некроз.+
   
2. 
   липоидтық нефроз.
   
3. 
   амилоидоз.
   
4. 
   нефросклероз.
   
5. 
   саркоидоз.
   

128. Крипторхизм келесі аурудың туындау себебі болуы иқтимал:

1. 
   семинома.+
   
2. 
   хориокарцинома.
   
3. 
   тератома.
   
4. 
   меланома.
   
5. 
   эндометриоз.
   

129. Аналық безінің екіншілік гипофункциясының себебі болып табылады:

1. 
   эстрогендер түзілуінің тұқым қуалайтын ақауы.
   
2. 
   энцефалиттер, гипофиздің жарақаттары, ісіктері кезінде ГТГ өндірілуінің төмендеуі.+
   
3. 
   аналық бездерінің поликистозы.
   
4. 
   аналақ бездерінің ГТ гормонына қарай сезімталдығының төмендеуі.
   
5. 
   аналық бездерінің аутоиммундық зақымдануы.
   

130. Аналық бездері гипофункциясының көріністеріне жатпайды:

1. 
   жыныстық жетілуінің баяулауы.
   
2. 
   аменорея.
   
3. 
   жыныстық ерте жетілуі.+
   
4. 
   жатырдың дисфункционалдық қан кетуі.
   
5. 
   бедеулік.
   

131. Етеккірдің тұрақты 7 күннен артық көп келуі келесі терминмен аталады:

1. 
   аменорея.
   
2. 
   полименорея.+
   
3. 
   олигоменорея.
   
4. 
   меноррагия.
   
5. 
   альгоменорея.
   

132. Аналық бездері гиперфункциясының көріністеріне жатады:

1. 
   жыныстық ерте жетілуі.+
   
2. 
   акромегалия.
   
3. 
   крипторхизм.
   
4. 
   евнухоидизм.
   
5. 
   адреногениталды синдром.
   

133. Аталық бездерінің гиперфункциясына алап келеді:

1. 
   гонадолибериндер түзілуінің төмендеуімен қабаттасатын мидың ісіктері.
   
2. 
   аталық бездері ұлпасының аутоиммундық зақымдануы.
   
3. 
   семіру.
   
4. 
   гонадотроптық гормондарының тым артық түзілуі.+
   
5. 
   тиреотроптық гормонның тым артық түзілуі.
   

134. Анорхизм – бұл:

1. 
   ұмада бір жұмыртқаның болмауы.
   
2. 
   ұмада екі жұмыртқаның болмауы.+
   
3. 
   екі жұмыртқаның іш пердесіне бітуі.
   
4. 
   іш пердесінен ұмаға жұмыртқалардың түсуінің кешеуілдеуі.
   
5. 
   ата бездерінің өзінің қалыпты орнында орналаспауы.
   

135. Монорхизм – бұл:

1. 
   ұмада бір жұмыртқаның болмауы.+
   
2. 
   ұмада екі жұмыртқаның болмауы.
   
3. 
   екі жұмыртқаның іш пердесіне бітуі.
   
4. 
   іш пердесінен ұмаға жұмыртқалардың түсуінің кешеуілдеуі.
   
5. 
   ата бездерінің өзінің қалыпты орнында орналаспауы.
   

136. Қуықтың экстрофиясы - бұл:

1. 
   қуық қабырғасының қалта тәрізді томпиып шығуы.
   
2. 
   қуықтың жыланкөзі.
   
3. 
   қуықтың туа біткен облитерациясы.
   
4. 
   несепағардың артқы қабырғасының болмауы.
   
5. 
   қуықтың алдыңғы қабырғасының туа біткен жырығы.+
   

137. Булимия – бұл:

A) тағамды артық пайдалануы.

B) жұтудың мүлiксiздiгi.

C) тәбеттiң болмауы.

D) шектен тыс күшейген тәбет.+

E) жұтудың бұзылуы.

138. Полифагия – бұл:

A) жұтудың мүлiксiздiгi.

B) шектен тыс күшейген тәбет.

C) тағамды артық пайдалануы.+

D) жұтудың бұзылуы.

E) тәбеттiң болмауы.

139. Гиперрексия байқалады:

A) ас орталығының тежелуiнде.

B) уыттану кезінде.

C) аурсыну синдромында.

D) қантты диабетте.(инсулинтәуелді түрі)+

E) гипоталамустың вентролатералды ядролары зақымданғанда.

140. Парорексия – бұл:

A) тез тойғыштық.

B) тәбеттiң бұрмалануы.+

C) жатудың бұзылуы.

D) тәбеттi артуы.

E) тәбеттi төмендеуi.

141. Гиперсаливацияның салдары:

A) тiлде жабынның болуы.

B) ауыз қуысында қабынудың дамуы.+

C) көптеген тiстерде кариестің болуы.

D) гипокалиемия.

E) ксеростомия.

142. Гипосаливация әкеледi:

A) ауыз айналасындағы терiнiң жарылуына.

B) асқазан сөлiнiң бейтараптануына.

C) гипокалиемияға.

D) сiлекейдің көп ағуына.

E) ксеростомияға.+

143. Тоқтаусыз құсу нәтижесiнде дамиды:

A) артериялық қысымның жоғарылауы.

B) метаболизмдiк ацидоз.

C) газдық емес алкалоз.+

D) гипергликемия.

E) гиперхлоргидрия.

144. Тоқтаусыз құсу туындатады:

A) гипонатриемияны.

B) құрысуларны.

C) метаболизмдiк ацидозды.

D) гипохлоремияны.+

E) гиперкалиемияны.

145. Қыжылдау дамиды:

A) кардиалды сфинктерiнің жеткiлiксiздiгi кезiнде.+

B) ахилия кезiнде.

C) асқазан iшiндегi қысымының төмендеуi кезiнде.

D) асқазан құрамындағыларға өңеш рецепторлары сезiмталдығының төмендеуi ке-зiнде.

E) гастро-дуоденалды рефлюкс кезiнде.

146. Эзофаго-гастралды сфинктер жеткiлiксiздiгi кезiнде пайда болады:

A) асты жұтынудың қиындауы.

B) өңештiң перистальтикасының төмендеуi.

C) астың өңеште тоқтауы және шiруi.

D) өңешке асқазан құрамының түсуi.+

E) астың өңешпен жылжуының қиындауы.

147. Асқазан сөлiнiң ахлоргидриясы қабаттасады:

A) пилорустың ашылуымен.+

B) iш қатумен.

C) асқазанда астың тұрып қалуымен.

D) пилорустың тарылуымен.

E) қышқылмен кекiру, кейде құсумен.

148. Асқазанның ойық-жара ауруын дамытатын факторларға жатады:

A) асқазанда шырыштың артық түзiлуi.

B) лейкотриндер С₄, D₄ өндiрiлуiнің төмендеуi.

C) простагландин Е₁, Е₂ артық түзiлуi.

D) шырышты қабаттың регенерациялық қабiлетiнің төмендеуi.+

E) бикарбонаттардың артық бөлiнуi.

149. Ас қорыту бұзылуының эндогендік себебі:

A) күйіктер.

B) Золлингер-Эддисон синдромы.

C) улану.

D) қабыну.

E) демпинг-синдромы.+

150. Гиперсекреция мен гиперхлоргидрияға тән:

A) іштің өтуі.

B) пилорустық бөліктің тұрақты тарылуы.+

C) диарея.

D) асқазан перистальтикасының күшеюі.

E) стеаторея.

151. Helicobacter pylori өндіретін хемотаксис факторлары алып келеді:

A) асқазанның шырышты қабатында қабынудың дамуына.+

B) асқазан шырышты қабатының регенерациясына.

C) асқазанда ойық жараның жасылуына.

D) асқорытуының жақсартуына.

E) дисбактериозға.

152. Мальабсорбция деп атаймыз:

A) ашығудан болатын синдромды.

B) iшекке өт түсуiнің күшеюiн.

C) ұйқы безiнiң эндокриндiк қызметiнiң бұзылуын.

D) iшектердiң қимылдық әрекеттерiнiң күшеюiн.

E) аш iшекте тағамдық заттардың сiңiрiлуiнің бұзылуын.+

153. Біріншілік мальабсорбция дамиды:

A) гипохолияда.

B) лактазаның тұқым қуалайтын жеткіліксіздігінде.+

C) глюкоза-6-фосфатдегидрогеназаның тұқым құалайтын жеткіліксіздігінде.

D) энтериттерде.

E) гастриттерде.

154. Мальабсорбция синдромы тағамдық заттардың сiңiрiлуiнің бұзылуымен сипатта-лады:

A) тоқ iшекте.

B) 12-елi iшекте.

C) асқазанда.

D) аш iшекте.+

E) тiк iшекте.

155. Стеаторея – бұл:

A) майдың қанда жиналуы.

B) майдың нәжiспен шығуы.+

C) стеркобилиннiң нәжiспен шығуы.

D) майдың зәрмен шығуы.

E) уробилиннiң нәжiспен шығуы.

156. Стеаторея дамиды:

A) iшек моторикасының қиындауында.

B) асқазан сөлiнiң гиперсекрециясында.

C) ағзаға ақуыздың артық түсуінде.

D) iшек липазаларының жоғары белсендiлiгiнде.

E) ахолияда.+

157. Атониялық iш қату дамиды:

A) тағамда клетчатка жетiспегенде.+

B) iшек тарылуында.

C) қорғасынмен уланғанда.

D) мальабсорбцияда.

E) гастрин жеткiлiксiздiгiнде.

158. Механикалық iшек бiтелуi пайда болады:

A) iшек бұлшық етiнiң парездерi кезiнде.

B) iшек тамырлары қабырғасының тромбозы кезiнде.

C) iшек iсiгi және гельминтозы кезiнде.+

D) iшек бұлшық етiнiң спазмы немесе салдануы кезiнде.

E) iшек қабырғасы тамырларының салдануы кезiнде.

159. Iшектiк аутоинтоксикацияның патогенезiнiң негiзiнде жатады:

A) өт қышқылдарының әсері.

B) тура емес билирубиннің әсері.

C) кетон денелерiнің әсері.

D) iшекте шiрiген нәруыз өнiмдерi және биогендiк аминдер (кадаверин, путресцин) әсері.+

E) тура билирубиннің әсері.

160. Ішек қимыл-қозғалыстық әрекетінің күшеюі байқалады:

A) асқазан сөлінің көп бөлінуінде.

B) ішек қақпашасының жетіспеушілігінде.

C) ішек қақпашасының тарылуында.

D) асқазан сөлінің гиперхлоргидриясында.

E) асқазан сөлінің қышқылдығы төмендегенде.+

161. Энтералды синдромға тән:

A) мелена тәрізді нәжіс.

B) ас қалдықтарының болмауы, ішектіқ эпителий, лейкоциттер, көп мөлшердегі йодофилді микрофлора.

C) ахолиялық нәжіс, көп мөлшердегі май қышқылдары мен сабындар.

D) полифекалиямен қабаттасатын стеаторея, креаторея және амилорея.+

E) гиперхолиялық нәжіс.

162. Мегаколон, Гиршпрунг ауруы – бұл:

A) туа немесе жүре пайда болған тоқ ішектің диаметрінің ұлғаюы.+

B) жуан ішектің ұзаруы, қосымша ілмектерінің пайда болуы.

C) тік және тоқ ішектерінің ойық-жаралы бүліністерімен қабаттасатын созылмалы ауруы.

D) асқорыту жолдарының түрлі бөлімдерінің гранулемалы–жаралы зақымдануы, көбінесе илеит.

E) тік және тоқ ішектерінің ойық-жаралы бүліністерімен қабаттасатын жедел ауруы.

163. Крон ауруы – бұл:

A) туа немесе жүре пайда болған тоқ ішектің диаметрінің ұлғаюы.

B) жуан ішектің ұзаруы, қосымша ілмектерінің пайда болуы.

C) тік және тоқ ішектерінің ойық-жаралы бүліністерімен қабаттасатын созылмалы ауруы.

D) асқорыту жолдарының түрлі бөлімдерінің гранулемалы–жаралы зақымдануы, көбінесе илеит.+

E) тік және тоқ ішектерінің ойық-жаралы бүліністерімен қабаттасатын жедел ауруы.

164. Долихоколон – бұл:

A) тік ішекпен тоқ ішектің жара-деструктивті өзгерістерімен бірге жүретің жедел ауруы.

B) асқорыту жолдарының түрлі бөлімдерінің гранулемалы–жаралы зақымдануы, кө-бінесе илеит.

C) тік ішекпен тоқ ішектің жара-деструктивті өзгерістерімен бірге жүретін созыл-малы ауруы.

D) туа немесе жүре пайда болған тоқ ішектің диаметрінің ұлғаюы.

E) жуан ішектің ұзаруы, қосымша ілмектерінің пайда болуы.+

165. Ішектік дискинезия синдромына тән:

A) қышқыл реакциялы көпіршікті нәжіс, амилорея, бактериялар.

B) ахолиялық нәжіс, көп мөлшерде май қышқылдары.

C) полифекалия, стеаторея, креаторея, амилорея.

D) нәжісте кілегей, ішектік эпителий, кейде қан кездесуы, ас қалдықтарының бол-мауы.

E) нәжістін фрагментациясы, нәжістің бөліктері кілегеймен қапталған, қорытылма-ған қалдықтардың болмауы.+

166. Мальабсорбция синдромымен қабаттасатын созылмалы энтеритке тән емес:

A) гипохолестеринемия.

B) гипербилирубинемия.+

C) гипохромдық анемия.

D) гипольбуминемия.

E) гипопротеинемия.

167. Бауыр жеткiлiксiздiгi кезiнде көмiрсулар алмасуының бұзылуы сипатталады:

A) глюконеогенез тежелуiмен.+

B) кетондық денелер синтезi тежелуiмен.

С) гликоген синтезi күшеюiмен.

D) галактоза мен фруктозаның глюкозаға айналуымен.

Е) қанда глюкоза мөлшерiнiң жоғарылауымен.

168. Бауыр жеткiлiксiздiгi кезiнде майлар алмасуының бұзылуы сипатталады:

A) бауырдың iшекке үшглицеридтердi бөлуi жоғарылаумен

B) кетондық денелер түзiлуi төмендеуiмен

С) май қышқылдарының тотығуы күшеюiмен

D) тығыздығы жоғары липопротеидтердiң синтезi артуымен

Е) фосфолипидтер түзiлуiнiң төмендеуiмен+

169. Экканың тура фистуласы қолданылады:

A) бауырдың мочевина түзу қызметiн зерттеуінде.

B) бауырдың метаболизмдік қызметiн зерттеуінде.

С) бауырдың тосқауылдық, усыздандыру қызметiн зерттеуінде.+

D) өт түзу қызметiн зерттеуінде.

Е) өт шығару қызметiн зерттеуінде.

170. Бауыр үстi сарғыштанудың патогенезiндегi негiзгi тiзбек:

A) эритроциттердiң күшейген гемолизi.+

B) жүрек жеткiлiксiздiгi.

С) инсулин жеткiлiксiздiгi.

D) өттiң ағып кетуiнiң бұзылуы.

Е) организм дегидратациясы.

171. Гемолиздiк сарғаю үшiн қанда көп мөлшерде пайда болуы тән:

A) тура емес билирубиннiң.+

B) өт қышқылдарының.

С) тура билирубиннiң.

D) уробилиногеннiң.

Е) стеркобилиннiң.

172. Бауыр асты сарғыштанудың патогенезiндегi негізгi тiзбек:

A) эритроциттердiң күшейген гемолизi.

B) гепатоциттердiң зақымдануы.

С) сиалолитиаз.

D) уролитиаз.

Е) өттiң ағып кетуiнiң бұзылуы.+

173. Бауыр асты сарғаюында қанда мөлшерінің жоғарылауы тән:

A) биливердиннiң.

B) стеркобилиногеннiң.

С) уробилиногеннiң.

D) тура билирубиннiң.+

Е) тура емес билирубиннiң.

174. Ахолияға тән:

A) майдың сiңiрiлуi және ыдыралуының артуы.

B) майда еритiн витаминдердiң гипервитаминозы.

С) стеаторея.+

D) iшекте майдың ыдыратылуының күшеюi.

Е) нәжiстiң сыра түстi болуы.

175. Механикалық сарғыштанудағы стеаторея байланысты:

A) бiрiншiлiк мальабсорбция дамуына.

B) панкреатикалық липазаның әсерленуiне.

С) тұқым қуатын ферментопатияға.

D) липолиздiң әсерленуiне.

Е) iшекте майлар сiңiрiлуiнің бұзылуына.+

176. Ұзақ уақытты бауыр асты сарғыштанудағы қанағыштықты дамытады:

A) калликреин синтезiнің бұзылуы.

B) гепарин синтезiнің бұзылуы.

С) фибринолиз тежегiштерiнiң синтезiнің бұзылуы.

D) антитромбин синтезiнің бұзылуы.

Е) К витаминi сiңiрiлуi төмендеуiнен дамитын протромбин түзілуiнің бұзылуы.+

177. Көрсеткiштер бойынша сарғыштанудың түрiн анықтаңыз: гипербилирубинемия (тура емес билирубин - 28,3 мкмоль/л), уробилиногенемия, уробилиногенурия, ги-перхолиялық нәжiс.

A) гемолиздiк сарғыштану.+

B) паренхиматоздық сарғыштану.

С) механикалық сарғыштану.

D) бауыр астылық сарғыштану.

Е) бауырлық сарғыштану.

178. Көрсеткiштер бойынша сарғыштанудың түрiн анықтаңыз: гипербилирубинемия (тура билирубин - 8,7 мкмоль/л), билирубинурия, ахолия, холемия, гиперхолесте-ринемия.

A) баыр үсті сарғыштану.

B) паренхиматоздық сарғыштану.

С) гемолиздiк сарғыштану.

D) механикалық сарғыштану.+

Е) бауырлық сарғыштану.

179. Бауыр циррозына тән:

A) гепатоциттер гипертрофиясы.

B) майлы дистрофия.

C) гидропиялық дистрофия.

D) бауыр ұлпасының гиперплазиясы.

Е) құрылымы өзгерген регенерациялық түйіндердің пайда болуы.+

180. Уробилиноген зәрден табылмайды:

A) бауыр үсті сарғыштануда.

B) гемолиздік сарғыштануда.

C) бауыр асты сарғыштануда.+

D) бауырдың сарғыштануда.

Е) паренхиматозды сарғыштануда.

181. Бауыр асты сарғыштану кезіндегі қан мен зәрдегі өзгерістерді белгілеңіз:

A) холемия, қанда тура билирубиннің пайда болуы және уробилиннің зәрде болмауы.+

B) ахолия, қанда тура емес билирубиннің пайда болуы, уробилинурия.

C) холемия, қанда байланыспаған билирубиннің пайда болуы.

D) стеаторея, гиперхолемия, нәжісте тура билирубиннің пайда болуы.

Е) қанда, несепте, нәжісте өт қышқылдарының пайда болуы.

182. Полицитемиялық гиповолемия байқалады:

1. 
   организм сусызданғанда.+
   
2. 
   эритроциттердiң жаппай гемолизiнде.
   
3. 
   эритремияда.
   
4. 
   анемияда.
   
5. 
   қан кетуде.
   

183. Олигоцитемиялық нормоволемия байқалады:

A) эритроциттердiң жалпылама гемолизiнде.+

B) гипоксияда.

C) бүйрек жеткiлiксiздiгiнде.

D) сусыздануда.

E) эритремияда.

184. Изотониялық ерiтiндiнi көп мөлшерде енгiзгенде дамиды:

1. 
   олигоцитемиялық гиперволемия.+
   
2. 
   полицитемиялық гиперволемия.
   
3. 
   жай гиперволемия.
   
4. 
   полицитемиялық гиповолемия.
   
5. 
   олигоцитемиялық гиповолемия.
   

185. Салыстырмалы эритроцитоз байқалады:

1. 
   толастамайтын құсуда. +
   
2. 
   бүйрек ауруларында.
   
3. 
   созылмалы гипоксияда.
   
4. 
   анемияда.
   
5. 
   эритремияда.
   

186. Абсолютты эритроцитоз байқалады:

1. 
   таулы аймақ тұрғындарында.+
   
2. 
   жедел гипоксияда.
   
3. 
   қатты терлегенде.
   
4. 
   қатты iш өткенде.
   
5. 
   миелолейкозда.
   

187. Қанда ... көбейгенде эритроциттердің тұну жылдамдығы жоғарылайды.

1. 
   кішімолекулалық ақуыздардың мөлшері
   
2. 
   лецитин мөлшері
   
3. 
   көмірқышқыл газы үлестік қысымы
   
4. 
   эритроциттердің диаметрі
   
5. 
   ірі дисперсті ақуыздардың мөлшері+
   

188. Бiр рет көлемдi қан жоғалтқан кезде пайда болады:

1. 
   жедел постгеморрагиялық анемия.+
   
2. 
   В₁₂-тапшылықты анемия.
   
3. 
   жедел гемолитикалық анемия.
   
4. 
   жедел аплазиялық анемия.
   
5. 
   темiр тапшылықты анемия.
   

189. Науқас 15 жаста, терi қабаттары бозарыңқы, жасылдау реңмен, қан анализiнде: Гемоглобин - 65 г/л; эритроциттер 3,8 х 10¹²/л; ретикулоциттер - 0,1%. Қан жағындысында - сақина тәрiздес эритроциттер. Анемия сипатын анықтаңыз:

1. 
   гемолиздік, нормобласттық, гиперрегенераторлық анемия.+
   
2. 
   В₁₂-тапшылықты, мегалобласттық, гиперрегенераторлық анемия.
   
3. 
   темiр тапшылықты, нормобласттық, гипорегенераторлық анемия.
   
4. 
   сидероахрезиялық, нормобласттық, гипорегенераторлық анемия.
   
5. 
   нормобласттық, гипорегенераторлық анемия.
   

190. Науқаста жалпақ құрт бар. Анализiнде гемоглобин - 95г/л, эритроцит - 2,8 х 10¹²/л, ретикулоцит - 0,5 %, мегалоциттер мен мегаблобластар анықталды. Анемияны анықтаңыз.

1. 
   витамин В₁₂-тапшылықты анемия.+
   
2. 
   темiртапшылықты анемия.
   
3. 
   гемолиздiк анемия.
   
4. 
   сидероахрестикалық анемия.
   
5. 
   гипоплазиялық анемия.
   

191. Гемограмманы тұжырымдаңыз: эритроциттер - 3,2 х 10¹²/л, гемоголбин – 60 г/л, ТК - 0,6, ретикулоцит - 1%, лейкоцит - 4,5 х 10⁹/л, сидеропения. Қан жағасында: микроцитоз, гипохромды эритроцит, пойкилоцитоз.

1. 
   темiр тапшылықты анемия.+
   
2. 
   жедел жүре пайда болған гемолиздiк анемия.
   
3. 
   В₁₂-фолий қышқылы -тапшылықты анемия.
   
4. 
   жедел постгеморрагиялық анемия.
   
5. 
   гипоаплазиялық анемия.
   

192. Гемограмманы тұжырымдаңыз: эритроциттер - 1,2 х 10¹²/л, гемоглобин - 60г/л, ТК - 1,5, ретикулоцит - 0,3%, лейкоцит - 3,5 х 10⁹/л, тромбоцит - 180 х 10⁹/л. Қан жағасында: мегалоциттер, эритроцитттердiң аницитозы және пойкилоцитозы, мегалобласттар.

1. 
   В₁₂-фолий қышқылы-тапшылықты анемия.+
   
2. 
   гипоаплазиялық анемия.
   
3. 
   жедел жүре пайда болған гемолиздiк анемия.
   
4. 
   темiр тапшылықты анемия.
   
5. 
   жедел постгеморрагиялық анемия.
   

193. Тұқым қуатын гемолиздiк анемияның мембранопатиялық түрiне жатады:

1. 
   микросфероцитоз.+
   
2. 
   глюкоза-6-фосфат дегидрогеназа.
   
3. 
   альфа-талассемия.
   
4. 
   орақ тәрiздi жасушалы анемия.
   
5. 
   бета-талассемия.
   

194. Орақ тәрiздi жасушалы анемияның дамуы байланысты:

1. 
   глобиннiң β-тiзбегiнде глутамин қышқылының валинге алмасуына.+
   
2. 
   нуклеотидтер метаболизмiнiң бұзылуына.
   
3. 
   глобиннiң β-тiзбегiнiң түзiлу жылдамдығының бұзылуына.
   
4. 
   пентозофосфаттық циклiнде глюкоза-6-фосфат тотығуының тежелуiне.
   
5. 
   эритроцит мембранасының нәруызды-липидтi құрылымының гендiк ақауына.
   

195. Науқасқа сәйкессіз қан тобы күйылған. Гемоглобин - 70г/л, эритроциттер – 2,7 х 10¹²/л, ретикулоциттер - 5%, тұра емес билирубин 69,5 мкм/л, анемияны анықтаңыз:

1. 
   гемолиздік анемия.+
   
2. 
   теміртапшылықты анемия.
   
3. 
   В₁₂-тапшылықты анемия.
   
4. 
   постгеморрагиялық анемия.
   
5. 
   гипоплазиялық анемия.
   

196. Витамин В₁₂-тапшылықты анемияның себебі:

1. 
   Каслдің ішкі факторының тапшылығы.+
   
2. 
   эритроциттердің гемолизі.
   
3. 
   ойық жара ауруы.
   
4. 
   жедел қансырау.
   
5. 
   созылмалы қансырау.
   

197. Лимфоцитоз тән:

1. 
   туберкулез үшiн.+
   
2. 
   iрiңдi-сепсистiк аурулар үшiн.
   
3. 
   қызылша үшiн.
   
4. 
   бронхиалды демiкпе үшiн.
   
5. 
   миокард инфарктiсi үшiн.
   

198. Жедел iрiңдiк қабыну кезiнде байқалады:

1. 
   нейтрофилдiк лейкоцитоз.+
   
2. 
   базофилдiк лейкоцитоз.
   
3. 
   эозинофилдiк лейкоцитоз.
   
4. 
   моноциттiк лейкоцитоз.
   
5. 
   лимфоциттiк лейкоцитоз.
   

199. Агранулоцитоз дегенiмiз:

1. 
   нейтрофилдер мен эозинофилдер санының қанда күрт азаюы.+
   
2. 
   қанда лимфоциттер мен моноциттер санының жоғарылауы.
   
3. 
   қанда моноциттер мен лимфоциттер санының қатты төмендеуi.
   
4. 
   қанда көп сегменттi ядролы нейтрофилдер санының жоғарылауы.
   
5. 
   қанда ретикулоциттер санының қатты төмендеуi.
   

200. Қан түзу тiндерiнiң диффузды зақымдануымен сипатталатын қан жүйесiнiң iсiктiк ауруы аталады:

1. 
   лейкоз.+
   
2. 
   лейкемиялық реакция.
   
3. 
   гематосаркома.
   
4. 
   агранулоцитоз.
   
5. 
   пернициозды анемия.
   

201. Лейкемиялық «үңірею» - бұл:

1. 
   лейкоциттердің бласттық және жетілген формаларының болуы, аралық формаларының болмауы.+
   
2. 
   лейкоциттік формулада миелобластар санының жоғарылауы.
   
3. 
   лейкоциттік формулада базофилдер мен эозинофилдердің болмауы.
   
4. 
   лейкоциттердің жетілген формаларының көбеюі.
   
5. 
   лейкоциттердің бластық формаларының болмауы.
   

202. Регенерациялық солға жылжуы бар нейтрофилдiк лейкоцитозды көрсетiңiз:

1. 
   таяқша ядролы нейтрофилдер мен метамиеолоциттер саны көбейген лейкоцитоз.+
   
2. 
   бөлшектен ядролы нейтрофилдер саны көбейген лейкоцитоз.
   
3. 
   таяқша ядролы нейтрофилдер саны көбейген лейкоцитоз.
   
4. 
   гемограммада көп бөлшектен ядролы нейтрофилдердiң пайда болуы.
   
5. 
   гемограммада миеолоциттер мен миелобластардың пайда болуы.
   

203. Геморрагиялық диатездiң көрiнiсi болып келедi:

1. 
   қайталанатын қансырау.+
   
2. 
   тромбоэмболия.
   
3. 
   сладж-феноменi.
   
4. 
   тромбоз.
   
5. 
   ТШҚҰ–синдромы.
   

204. Гематома түрiндегi геморрагиялық синдром дамиды:

1. 
   гемофилияда.+
   
2. 
   тромбоцитопатияда.
   
3. 
   тромбоцитопенияда.
   
4. 
   вазопатияда.
   
5. 
   тромбофилияда.
   

205. Гепариннiң тапшылығы ... дамуына әкеледi.

1. 
   тромбофилияның+
   
2. 
   геморрагиялық диатездердiң
   
3. 
   гемофилияның
   
4. 
   телеангиэктазияның
   
5. 
   тромбоцитопатияның
   

206. Тiндердiң жалпылама зақымдануындағы гиперкоагуляция байланысты:

1. 
   қанға белсендi XII фактор және тiндiк тромбопластин түсуiмен.+
   
2. 
   патологиялық антикоагулянттардың пайда болуымен.
   
3. 
   физиологиялық антикоакулянттардың белсендiлiгi төмендеуiмен.
   
4. 
   тромбоциттердiң адгезиялық агрегациялық қызметiнiң төмендеуiмен.
   
5. 
   фибринолиз жүйесiнiң әсерленуiмен.
   

207. Қанда фибриногеннiң деградация өнiмдерiнiң артуы сипаттайды:

1. 
   фибринолиз жүйесiнiң әсерленуiн.+
   
2. 
   қан ұюының сыртқы жолдарының әсерленуiн.
   
3. 
   қан ұюының iшкi жолдарының әсерленуiн.
   
4. 
   антикоагулянттар жүйесiнiң әсерленуiн.
   
5. 
   қан тамырлық-тромбоциттiк гемостаздың әсерленуiн.
   

208. Гемофилия В тапшылығына байланысты:

1. 
   ұюдың ІX плазмалық факторының.+
   
2. 
   антитромбин-ІІІ.
   
3. 
   кальцийдің.
   
4. 
   ұюдың ҮІІІ плазмалық факторының.
   
5. 
   тромбоциттердің.
   

209. Антитромбин ІІІ-тің тапшылығында дамиды:

1. 
   тромбоздық синдром.+
   
2. 
   геморрагиялық диатез.
   
3. 
   гемофилия.
   
4. 
   телеангиоэктазия.
   
5. 
   тромбоцитопатия.
   

210. Қан ұюының үшінші сатысының бұзылуымен сипатталатын коагулопатиялар кездеседі:

1. 
   гипофибриногенемияда.+
   
2. 
   антитромбиннің артықшылығында.
   
3. 
   қан ұюының VІІІ факторының тапшылығында.
   
4. 
   қан ұюының ІX факторының тапшылығында.
   
5. 
   қан ұюының XІ факторының тапшылығында.
   

211. Гипофизде орналасқан базофилдi аденома әкеледi:

1. 
   акромегалияға.
   
2. 
   Иценко-Кушинг ауруына.+
   
3. 
   гипертиреозға.
   
4. 
   гигантизмге.
   
5. 
   Симмондс ауруына.
   

212. Қантсыз диабеттiң дамуын тудырады:

1. 
   қанда инсулиннің антагонистерi болуы.
   
2. 
   вазопрессин гиперсекрециясы.
   
3. 
   альдостерон гиперсекрециясы.
   
4. 
   альдостерон гипосекрециясы.
   
5. 
   вазопрессин гипосекрециясы.+
   

213. Окситоцин секрециясының өзгеруi патогенезiнде маңызды:

1. 
   циркадты ырғақтардың бұзуларында "сергу-ұйқы".
   
2. 
   қант диабетi кезiнде көмiрсу алмасуының бұзуларында.
   
3. 
   босану қызметiнiң бұзылуларында.+
   
4. 
   микседема дамуында.
   
5. 
   диффузды токсикалық зобта.
   

214. Орталық жүйке жүйесiнiң қозуы, артериялық қысымның жоғарылауы,

гипергликемия, остеопороз, лимфоцитоз байқалады:

1. 
   меланиндi белсендiретiн гормондардың көп түзiлуi кезiнде.
   
2. 
   жыныс гормондардың көп түзiлуi кезiнде.
   
3. 
   паратиреоидты гормондардың көп түзiлуi кезiнде.
   
4. 
   глюкокортикостероидтардың көп түзiлуi кезiнде.+
   
5. 
   катехоламиндердiң көп түзiлуi кезiнде.
   

215. Керi байланыс механизмiнiң бұзылуы негiзiнде жатады:

1. 
   либериндер өндiрiлуi азаюы.
   
2. 
   қандағы гормондар мөлшерiнiң өзгерiсiн қабылдайтын гипоталамус
   

орталықтарының сезiмталдығы төмендеуi.+

3. 
   статиндер өндiрiлуi артуы.
   
4. 
   аденогипофиз гормондары өндiрiлуi артуы.
   
5. 
   статиндер өндiрiлуi азаюы.
   

216. Адиссон ауруының жиi себебi:

1. 
   бүйрек үстi бездерiнiң гипертрофиясы.
   
2. 
   эпифиздiң гиперплазиясы.
   
3. 
   бүйрек үстi бездерiнiң атрофиясы.+
   
4. 
   гипофиздiң iсiгi.
   
5. 
   аутоиммундық тиреоидит.
   

217. Адренокортикотроптық гормонның артық өндірілуі әкеледі:

1. 
   тироксин шығуының күшеюіне.
   
2. 
   паратгормон шығуының күшеюіне.
   
3. 
   кортизол шығуының күшеюіне.+
   
4. 
   инсулин шығуының күшеюіне.
   
5. 
   адреналин шығуының күшеюіне.
   

218. Эндокриндік бездер қызметінің дұрыс трансгипофизды жолын көрсетініз:

1. 
   мидың қыртыс асты орталықтары → жүйке өткізгіштіктері → шеткері без.
   
2. 
   ми қыртысы → шеткері без.
   
3. 
   ми қыртысы → гипоталамус → жүйке өткізгіштіктері → шеткері без.
   
4. 
   ми қыртысы → гипофиз → гипоталамус → шеткері без.
   
5. 
   ми қыртысы → гипоталамус → гипофиз → шеткері без.+
   

219. Гормондар белсенділігінің бұзылуының шеткері (безден тыс) тетіктеріне

жатады:

1. 
   гипоталамустың нейросекреторлық жасушаларының аденомасы.
   
2. 
   гормондар биотүзілуі ферменттерінің тұқым қуалайтын ақаулары.
   
3. 
   гормон рецепторларының қоршалуы.+
   
4. 
   бездер дамуының туа біткен ақаулары.
   
5. 
   гормондар тұзілуіне көрек заттардың тапшылығы.
   

220. Гипофиздің алдынғы бөлігінің үлестік гиперфункциясы көрінеді:

1. 
   Иценко-Кушинг ауруымен.+
   
2. 
   микседемамен.
   
3. 
   гипотиреозбен.
   
4. 
   бүйрек үсті бездерінің гипотрофиясымен.
   
5. 
   тимустың аплазиясымен.
   

221. Бүйрек үсті безінің милық қабатының гиперфункциясы сипатталады:

1. 
   брадикардиямен.
   
2. 
   АҚ төмендеуімен.
   
3. 
   жүйке қозғыштығының жоғарылауы, АҚ жоғырлауымен.+
   
4. 
   семірумен.
   
5. 
   стриялардың түзілуімен.
   

222. Иценко-Кушинг синдромы дамиды:

1. 
   бүйрек үсті безінің қыртысының шоғырлы және торлы аймағының
   

гиперфункциясында.+

2. 
   бүйрек үсті безінің қыртысындағы шоғырлы және тор аймағының
   

гипофункциясында.

3. 
   бүйрек үсті безінің милы қабатының гипофункциясында.
   
4. 
   бүйрек үсті безінің милы қабатының гиперфункциясында.
   
5. 
   аденогипофиз резекциясында.
   

223. Адреногениталды синдром дамиды:

1. 
   минералокортикаидтар секрециясының жоғарылауы нәтижесінде.
   
2. 
   аталық безінің жыныстық гормондары секрециясының жоғарылауы нәтижесінде.
   
3. 
   катехоламиндер секрециясының жоғарылауы нәтижесінде.
   
4. 
   кортикостероидтар секрециясының жоғарылауы нәтижесінде.
   
5. 
   бүйрек үсті безі қыртысының торлы аймағында жыныстық гормондардың секрециясының жоғарылауы нәтижесінде.+
   

224. Аденогипофиздің толық тапшылығы себебі болуы мүмкін:

1. 
   гипофиз ұлпасына қан құйылу.+
   
2. 
   ми ұлпасына қан құйылу.
   
3. 
   нейрогипофиздің резекциясы.
   
4. 
   йод тапшылығы.
   
5. 
   вазопрессин тапшылығы.
   

225. Бүйрек үсті бездерінің шумақтық аумағы бүлінгенде қай гормондардың

өндірілуі бұзылады:

1. 
   норадреналинның.
   
2. 
   адреналинның.
   
3. 
   кортизолдың.+
   
4. 
   альдостеронның.
   
5. 
   андрогендік гормондардың.
   

226. Нейрон ішілік қосындылар түзетін вирустар:

1. 
   цитомегаловирустар.
   
2. 
   энтеровирустар.
   
3. 
   құтыру вирустары.+
   
4. 
   ұшық вирусы.
   
5. 
   полиомиелит вирусы.
   

227. Жұлындық трансмиссивті энцефалопатияның себебі:

1. 
   цитомегаловирустар.
   
2. 
   энтеровирустар.
   
3. 
   құтыру вирустары.
   
4. 
   ұшық вирусы.
   
5. 
   приондар.+
   

228. Тежелудің алғашқы тапшылығы дамиды:

1. 
   жүйке жүйесі тым артық түрткіленгенде.
   
2. 
   тежегіш нейрондардың құрылымы мен қызметі бұзылғанда.+
   
3. 
   қоздырғыш түйіспелердің құрылымы мен қызметі бұзылғанда.
   
4. 
   қоздырғыш дәнекерлер түзілуі артқанда.
   
5. 
   жүйке жүйесінің бөліктері зақымданғанда төмен бағытталған тежеуші
   

ықпалдардың артықтығында.

229. Тежелуден шығу синдромының салдарлары:

A) нейрондар мен олар жүйкелендіретін құрылымдарда дистрофиялық

өзгерістердің даму.

B) ДКҚО-ның (дерттік күшейген қозу ошағының) түзілуі.+

C) денервациялық синдромның дамуы.

D) мүше атрофиясының дамуы.

E) деафферентациялық синдромның дамуы.

230. ДКҚО түзілуінің маңызы:

1. 
   жайылмалы тежелудің түзілуіне септеседі.
   
2. 
   дерттік жүйенің детерминанты болады және дерттік жүйе түзілуін қамтамасыз
   

етеді.+

3. 
   физиологиялық жүйенің түзілуіне септеседі.
   
4. 
   нейронның жүйкеленетін құрылымдарға нәрленістік ықпалын күшейтеді.
   
5. 
   нейродерттік үрдістердің дамуын тежейді.
   

231. Баяу гиперкинездерге тән:

А) діріл.

B) атетоз.+

C) тиктер.

D) хорея.

E) тремор.

232.Орталық салдануларға тән:

1. 
   ерікті қозғалыстардың сақталуы.
   
2. 
   ерікті қозғалыстардың жоғалуы