Жеке патофизиология Емтихан. 1. Жедел о арыншалы жеткiлiксiздiгiнi себебi болып табылады a митралды апашаны стенозы

• Название: 1. Жедел о арыншалы жеткiлiксiздiгiнi себебi болып табылады a митралды апашаны стенозы
• Дата: 15.05.2023
• Размер: 129.31 Kb.
• Имя файла: Жеке патофизиология Емтихан.doc
• Тип: Документы; #1130800
• страница: 7 из 7

гипертиреоз.

прессорлық орталықтарға мидың қыртысты қабатынының тежеуші әсерінің төмендеуі.+

қан тамыр тегіс салалы бұлшықет жасушаларының мембраналық иондық насостарының тұқымкуалайтын кемістігі.+

БҮБ қыртысты қабатының жеткіліксіздігі.

гипотиреоз.

бас ми қыртысты қабатының прессорлық орталықтарға айқын тежеуші әсері.

401. Біріншілік артериялық гипертензияның этиологиялық факторларына жатады:

1. 
   жиі психоэмоционалды куштемелер.+
   
2. 
   натрий және кальций мембраналық иондық насостарының тұқымқуалайтын кемістігі.+
   
3. 
   бүйрек артерияларының стенозданған атеросклерозы.
   
4. 
   БҮБ қыртысты қабатының гиперплазиясы.
   
5. 
   катехоламиндердің көп өндірілуі.
   
6. 
   БҮБ милық қабатының гиперплазиясы.
   
7. 
   жүйке жүйесі жоғарғы симпатикалық бөлімдерінің гипергиясы.
   

402. Тәжірибеде артериялық гипертензияны моделдеу тәсілдері:

1. 
   аорта доғасының депрессорлық жүйкелерін және синокаротидті аумағын екі жақты кескіндеу.+
   
2. 
   екі жақты БҮБ-нің ишемиясы.
   
3. 
   екі жақты бүйрек артерияларын стеноздау арқылы бүйректің ишемизациясы.+
   
4. 
   екі жақты несепағарды байлау.
   
5. 
   гипонатрийліқ емдәм тәсілі.
   
6. 
   бүйрек паренхимасына патогенді микроорганизмдерді енгізу.
   
7. 
   полигиповитаминоз шақыру.
   

403. Тәжірибеде артериялық гипертензияны моделдеу тәсілдері:

1. 
   бүйрек паренхимасына патогенді микроорганизмдерді енгізу.
   
2. 
   екі жақты БҮБ-нің ишемиясы.
   
3. 
   полигиповитаминоз шақыру.
   
4. 
   екі жақты несепағарды байлау.
   
5. 
   екі жақты ішкі ұйқы артериясын байлау.+
   
6. 
   невроз шақыру.+
   
7. 
   гипонатрийліқ емдәм тәсілі.
   

404. Альвеолалық гиповентиляцияға алып келеді:

1. 
   кіші қан айналым шеңберінің гипертензиясы.
   
2. 
   мидың ісінуі.+
   
3. 
   жалпы қан айналым көлемінің азаюы.
   
4. 
   тыныс жолдарының обструктивтік бұзылыстары.+
   
5. 
   жүрекшелер аралық перде кемістігі.
   
6. 
   қызба.
   
7. 
   уремия.
   

405. Альвеолалық гиповентиляцияға алып келеді:

1. 
   кіші қан айналым шеңберінің гипертензиясы.
   
2. 
   қызба.
   
3. 
   жалпы қан айналым көлемінің азаюы.
   
4. 
   уремия.
   
5. 
   жүрекшелер аралық перде кемістігі.
   
6. 
   өкпе тіні серпімділігінің шектелуі.+
   
7. 
   тыныс бұлшықеттер иннервациясының бұзылысы.+
   

406. Рестриктивтік тыныс алу жеткіліксіздігінің себептері:

1. 
   бронхиолалардың ісінулік-қабынулық бұзылысы.
   
2. 
   Тиффно индексінің төмендеуі.
   
3. 
   тыныс шығару көлемінің ұлғаюы.
   
4. 
   өкпе ателлектазы.+
   
5. 
   бронхиолалар спазмы.
   
6. 
   пневмофиброз.+
   
7. 
   бас ми тамырларының атеросклерозы.
   

407. Респираторлық дистресс-синдром дамуында газдар алмасу бұзылысы мыналарга байланысты:

1. 
   жалпылама гиповентиляцияның дамуына.
   
2. 
   патологиялық біркелкі емес вентиляцияның дамуына.+
   
3. 
   біркелкі вентиляция-біркелкі емес перфузия типі бойынша вентиляциялық-перфузиялық арақатынас бұзылыстарына.
   
4. 
   біркелкі емес вентиляция-біркелкі емес перфузия типі бойынша вентиляциялық-перфузиялық арақатынас бұзылыстарына.+
   
5. 
   оксигемоглобин диссоциациясы сызығының солға ығысуына.
   
6. 
   үлкен қан айналым шеңберіндегі майда қан тамырларында гидростатикалық қысымының жоғарылауына.
   
7. 
   жоғары және төменгі тыныс бөлімдерінің сырттан қысылуына.
   

408. Асқорыту жеткіліксіздігі қосарланады:

1. 
   оң азоттық балансымен.
   
2. 
   теріс азоттық балансымен.+
   
3. 
   гиповитаминозбен.+
   
4. 
   ОЖЖ қозуымен.
   
5. 
   организмде судың жиналуымен.
   
6. 
   асқазанның пептидтік ферменттер белсенділігінің жоғарылаумен.
   
7. 
   гиперхолестеринемиямен.
   

409. Асқорыту жеткіліксіздігі қосарланады:

1. 
   оң азоттық балансымен.
   
2. 
   ОЖЖ қозуымен.
   
3. 
   организмде судың жиналуымен.
   
4. 
   организмнің арып азуымен.+
   
5. 
   бейспецификалық резистенттіліктің төмендеуімен.+
   
6. 
   гиперхолестеринемиямен.
   
7. 
   асқазанның пептидтік ферменттер белсенділігінің жоғарылаумен.
   

410. Асқазан шырышты қабатының ойық жарасына алып келеді:

1. 
   асқазан сөлінің гиперхлоргидриясы.+
   
2. 
   Heliсobacter pylori болуы.+
   
3. 
   шырышты тосқауылдың болуы.
   
4. 
   қанға глюкозаның жай сіңірілуі.
   
5. 
   эзофаго-гастралды рефлюкс.
   
6. 
   гликокаликс шырышы.
   
7. 
   асқазан құрамындағылардың тез эвакуациялануы.
   

411. Асқазан шырышты қабатының ойық жарасына алып келеді:

1. 
   эзофаго-гастралды рефлюкс.
   
2. 
   қанға глюкозаның жай сіңірілуі.
   
3. 
   шырышты тосқауылдың болуы.
   
4. 
   пепсин белсенділігінің артуы.+
   
5. 
   ДНҚ, РНҚ, ақуыз синтезінің төмендеуі.+
   
6. 
   асқазан құрамындағылардың тез эвакуациялануы.
   
7. 
   гликокаликс шырышы.
   

412. Ұйқы безі сөлінің көп бөлінуіне әкелетін гастроинтестиналды гормондарға жатады:

1. 
   гастрин.
   
2. 
   холецистокинин.+
   
3. 
   секретин.+
   
4. 
   мотилин.
   
5. 
   эндорфиндер.
   
6. 
   кортикостероидтар.
   
7. 
   гастрин-рилизинг фактор.
   

413. Ұйқы безінің секреторлық белсенділігін төмендететін себептер:

1. 
   бездердің парасимпатикалық стимуляциясының күшеюі.
   
2. 
   бездердің парасимпатикалық стимуляциясының әлсіреуі.+
   
3. 
   холецистокинин өндірілуі және бөлінуінің төмендеуі.+
   
4. 
   холецистокинин өндірілуі және бөлінуінің жоғарылауы.
   
5. 
   гипоацидті гастрит.
   
6. 
   секретин өндірілуі және бөлінуінің жоғарылауы.
   
7. 
   жіңішке ішек микробүрлерінің гипертрофиясы.
   

414. Мальабсорбция синдромына әкелетін себептер:

1. 
   жіңішке ішек микробүрлерінің атрофиясы.+
   
2. 
   жіңішке ішектің ауқымды резекциясы.+
   
3. 
   гиперацидті гастрит.
   
4. 
   артериалдық гипертензия.
   
5. 
   асқазандық ахилия.
   
6. 
   холецистэктомия.
   
7. 
   жіңішке ішек микробүрлерінің гипертрофиясы.
   

415. Мальабсорбция синдромына әкелетін себептер:

1. 
   артериалды гипертензия.
   
2. 
   эзофаго-гастралды рефлюкс.
   
3. 
   гиперацидті гастрит.
   
4. 
   созылмалы энтериттер.+
   
5. 
   ахолия.+
   
6. 
   холецистэктомия.
   
7. 
   жіңішке ішек микробүрлерінің гипертрофиясы.
   

416. Ішектік мальабсорбция синдромының көріністері:

1. 
   азу, астения.+
   
2. 
   құсу, кекіру, қыжыл.
   
3. 
   полигиповитаминоз.+
   
4. 
   артериалды гипертензия.
   
5. 
   артық салмақ.
   
6. 
   гиперлипидемия.
   
7. 
   организмде судың жиналуы.
   

417. Ішектік аутоинтоксикация себептері болып табылады:

1. 
   асқазан сөлі гипосекрециясы.
   
2. 
   ұйқы безі сөлінің гипосекрециясы.+
   
3. 
   ішектің эвакуаторлық қызметінің күшеюі.
   
4. 
   ішектің эвакуаторлық қызметінің әлсіреуі.+
   
5. 
   эзофаго-гастралды рефлюкс.
   
6. 
   жіңішке ішек микробүрілерінің гипертрофиясы.
   
7. 
   диафрагма бұлшықетінің жиырылуы.
   

418. Ішектік аутоинтоксикация себептері болып табылады:

1. 
   асқазан сөлі гипосекрециясы.
   
2. 
   эзофаго-гастралды рефлюкс.
   
3. 
   ішектің эвакуаторлық қызметінің күшеюі.
   
4. 
   диафрагма бұлшықетінің жиырылуы.
   
5. 
   жіңішке ішек микробүрілерінің ауқымды зақымдануы.+
   
6. 
   жіңішке ішек микробүрілерінің гипертрофиясы.
   
7. 
   ахолия.+
   

419. Панкреастық ахилияға тән:

1. 
   А, В, С, Е полигиповитаминозы.
   
2. 
   креаторея.+
   
3. 
   гипорексия.+
   
4. 
   тағамның асқазаннан ішекке өту эвакуациясының баяулауы.
   
5. 
   булимия.
   
6. 
   асқазан пептидазаларының белсенділігінің төмендеуі.
   
7. 
   ерін айналасындағы тері мацерациясы.
   

420. Панкреастық ахилияға тән:

1. 
   А, В, С, Е полигиповитаминозы.
   
2. 
   тағамның асқазаннан ішекке өту эвакуациясының бұзылуы.
   
3. 
   асқазан пептидазаларының белсенділігінің төмендеуі.
   
4. 
   стеаторея.+
   
5. 
   булимия.
   
6. 
   амилорея.+
   
7. 
   ерін айналасындағы тері мацерациясы.
   

421. Мальдигестия синдромына тән:

1. 
   қан құрамындағы кальций мөлшерінің төмендеуі, остеопороз.
   
2. 
   метеоризм, құрыл-шұрыл, кіндік маңындағы ауырсыну.+
   
3. 
   гипопротеинемия, анемия.
   
4. 
   сүтті көтереалмаушылық, полифекалия.+
   
5. 
   гиперхолестеринемия.
   
6. 
   ароматталған аминдердің қанда жиналып қалуы.
   
7. 
   глюкозурия.
   

422. Бауыр жеткіліксіздігіндегі ақуыздар алмасу бұзылысына тән:

1. 
   гиперпротеинемия.
   
2. 
   гипопротеинемия.+
   
3. 
   гиперазотемия.+
   
4. 
   гликогеногенездің белсенуі.
   
5. 
   глюкозурия.
   
6. 
   фибриноген биосинтезінің артуы.
   
7. 
   альбумин-глобулин индексінің артуы.
   

423. Бауыр жеткіліксіздігіндегі ақуыздар алмасу бұзылысына тән:

1. 
   гиперпротеинемия.
   
2. 
   глюкозурия.
   
3. 
   гликогеногенездің белсенуі.
   
4. 
   гипофибриногенемия.+
   
5. 
   гипераминацидемия.+
   
6. 
   фибриноген биосинтезінің артуы.
   
7. 
   альбумин-глобулин индексінің артуы.
   

424. Механикалық сарғаюда байқалады:

1. 
   гипотензия.+
   
2. 
   билирубинурия.+
   
3. 
   гипобилирубинемия.
   
4. 
   гипертензия.
   
5. 
   тахикардия.
   
6. 
   симпато-адреналды жүйенің белсенуі.
   
7. 
   гипопротеинемия.
   

425. Механикалық сарғаюда байқалады:

1. 
   гипертензия.
   
2. 
   гипобилирубинемия.
   
3. 
   ахолия.+
   
4. 
   тері қышуы.+
   
5. 
   тахикардия.
   
6. 
   симпато-адреналды жүйенің белсенуі.
   
7. 
   гипопротеинемия.
   

426. Эозинофилды лейкоцитоз тән:

1. 
   іріңді қабынуға.
   
2. 
   аллергияға.+
   
3. 
   миокард инфарктісіне.
   
4. 
   жедел постгеморрагиялық анемиға.
   
5. 
   құрттар инвазиясына.+
   
6. 
   аппендицитке.
   
7. 
   перикардитке.
   

427. Майда қан талаулар және кілегей қабаттардың қанағыштығы тән:

1. 
   А гемофилиясына.
   
2. 
   тромбоцитопенияға.+
   
3. 
   гипофибриногенемияға.
   
4. 
   К гиповитаминозына.
   
5. 
   тромоцитопатияға.+
   
6. 
   В гемофилиясына.
   
7. 
   тромбоцитозға.
   

428. А гемофилиясына тән сипаттар:

1. 
   жыныспен тіркескен тұқым қуалаушылық.+
   
2. 
   тұқымқуалаудың аутосомды-рецессивті түрі.
   
3. 
   VIII фактордың кемістігі.+
   
4. 
   IX фактордың кемістігі.
   
5. 
   тромбоцитоз.
   
6. 
   гипофибриногенемия.
   
7. 
   белсенді протромбиназа түзілуінің бұзылысы.
   

429. А гемофилиясына тән сипаттар:

1. 
   тромбоцитоз.
   
2. 
   тұқым қуалаушылықтың аутосомды-рецессивті түрі.
   
3. 
   гипофибриногенемия.
   
4. 
   IX фактордың кемістігі.
   
5. 
   петехиялар.+
   
6. 
   гемартроздар.+
   
7. 
   белсенді протромбиназа түзілуінің бұзылысы.
   

430. Тромбоздық синдром дамиды:

1. 
   прокоагулянттар белсенділігі жоғарылағанда.+
   
2. 
   қан тамыр қабырғасының зақымдануында.+
   
3. 
   гипофибриногенемияда.
   
4. 
   IX фактордың кемістігінде.
   
5. 
   тромбоцитопенияда.
   
6. 
   Хагеман факторының кемістігінде.
   
7. 
   VIII фактордың кемістігінде.
   

431. Тромбоздық синдром дамиды:

1. 
   VIII фактордың кемістігінде.
   
2. 
   Хагеман факторының кемістігінде.
   
3. 
   тромбоцитозда.+
   
4. 
   тромбоцитопенияда.
   
5. 
   антитромбин III-тің тапшылығында.+
   
6. 
   гипофибриногенемияда
   
7. 
   IX фактордың кемістігінде.
   

432. ТШҚҰ синдромы кезінде гиперкоагуляция жағдайы түсіндіріледі:

1. 
   қан ұюының ішкі немесе сыртқы механизмінің әсерленуімен.+
   
2. 
   тіндік тромбопластиннің қанға көп мөлшерде түсуімен.+
   
3. 
   антикоагулянттар мен фибринолиздің күшеюімен.
   
4. 
   тұтыну коагуляциясымен.
   
5. 
   тромбоцитопениямен.
   
6. 
   гипофибриногенемиямен.
   
7. 
   лейкопениямен.
   

433. Лейкоцитоз жағдайы сипатталады:

1. 
   қандағы лейкоциттердің бөлек морфологиялық формалардың көбеюімен.+
   
2. 
   қандағы жалпы лейкоциттер мөлшерінің көбеюімен.+
   
3. 
   қан жасау ағзаларындағы жалпы лейкоциттер мөлшерінің көбеюімен.
   
4. 
   қандағы жалпы лейкоцит мөлшерінің азаюымен.
   
5. 
   сүйек кемігіндегі басқарылмайтын лейкоциттер пролиферациясымен.
   
6. 
   лейкопоэздің экстрамедуллярлық ошақтарының түзілуімен.
   
7. 
   лейкопениямен.
   

434. Ядросы солға ығысқан гиперрегенераторлық нейтрофилияның негізіне жатады:

1. 
   сүйек кемігінен жедел жасушалардың босап шығуы.
   
2. 
   нейтрофилдердің қаннан тіндерге миграциясының бұзылысы.+
   
3. 
   нейтрофилдердің шеткері қан тамырлардан босап шығуы.
   
4. 
   сүйек кемігінің лейкопоэздік қызметінің белсенуі.+
   
5. 
   нейтрофилдердің депо-мүшелерінен айналымға шығуы.
   
6. 
   қан ұюының ішкі немесе сыртқы механизмінің әсерленуі.
   
7. 
   антилейкоцитарлық аутоантиденелердің түзілуі.
   

435. Лейкоздар патогенезінің промоция кезеңі сипатталады:

1. 
   сүйек кемігінде лейкоздық жасушаларының таралуымен.
   
2. 
   протоонкогендердің онкогендерге айналуымен.
   
3. 
   лейкоздық жасушалардың гиперпролиферациясымен.+
   
4. 
   лейкоздық жасушалар клонының қалыптасуымен.+
   
5. 
   сүйек кемігінен тыс қан түзу ошақтарының пайда болуымен.
   
6. 
   лейкоздық жасушаларының гипопролиферациясымен.
   
7. 
   онкоақуыздар түзілуімен.
   

436. Жедел лимфобластты лейкоз кезінде бластты жасушалардың цитохимиялық ерекшелігі оң нәтиже көрсетеді:

1. 
   пероксидазаға.
   
2. 
   түйіршіктік гликогенге.+
   
3. 
   диффузды формадағы гликогенге.
   
4. 
   қышқылды фосфатазаға.+
   
5. 
   бейспецификалық эстеразаға.
   
6. 
   цитохромоксидазаға.
   
7. 
   сілтілі фосфатазаға.
   

437. Тромбоциттер бұзылысына алып келеді:

1. 
   ана мен ұрықтың тромбоцитарлық антигендерінің сәйкессіздігі.+
   
2. 
   антитромбоцитарлы аутоантиденелердің түзілуі.+
   
3. 
   беткей II-бетта III-альфа гликопротеиндердің кемістігі.
   
4. 
   Виллебранд факторының фрагментациясы және мультиөлшемденуі.
   
5. 
   мегакариоцитопоэздің белсенділігінің төмендеуі.
   
6. 
   лейкопоэз белсенділігінің төмендеуі.
   
7. 
   лейкопения.
   

438. Тұқымқуалайтын коагулопатияларға жатады:

1. 
   Бернар-Сулье тромбодистрофиясы.
   
2. 
   А гемофилиясы.+
   
3. 
   Виллебранд ауруы.+
   
4. 
   гемолизды-уремиялық синдром.
   
5. 
   Шенлейн ауруы.
   
6. 
   Стюарт-Прауэр ауруы.
   
7. 
   Генох ауруы.
   

439. Кекіруге тән:

1. 
   кенеттен асқазандағы немесе өңештегі тағамның ауызға түсуі.+
   
2. 
   өңештің төменгі бөлігінде қыжыл сезімі.
   
3. 
   асқазанның ашық тұрған кардиал бөлімі және қалтқы тарылу кездерінде асқазан және диафрагманың рефлекторлық жиырылуы.
   
4. 
   диафрагма бұлшықеттерінің жиырылуы.+
   
5. 
   сусыздану.
   
6. 
   қанда тура емес билирубин мөлшерінің жоғарылауы.
   
7. 
   телеангиэктаздар пайда болуы.
   

440. Бауыр үстілік сарғаюға тән:

1. 
   зәрде уробилиноген мөлшерінің жоғарылауы.+
   
2. 
   гемоглобинурия.
   
3. 
   холемия.
   
4. 
   қанда тура емес билирубин мөлшерінің жоғарылауы.+
   
5. 
   қанда тура билирубин мөлшерінің жоғарылауы.
   
6. 
   телеангиэктаздар пайда болуы.
   
7. 
   Бернар-Сулье тромбодистрофиясы.
   

441. Бауыр жетіспеушілігінде көмірсулар алмасуының бұзылысы көрінеді:

1. 
   гипогликемиямен.+
   
2. 
   қордағы гликогеннің көбеюімен.
   
3. 
   глюконеогенездің күшеюімен.
   
4. 
   глюкозуриямен.
   
5. 
   гликогеногенездің тежелуімен.+
   
6. 
   гликогенолиз күшеюімен.
   
7. 
   қанда С-реактивті ақуыз пайда болуымен.
   

442. Бауыр циррозы кезінде гормондар алмасу бұзылысы немен көрінеді:

1. 
   альдостеронизммен.+
   
2. 
   евнухоидизммен.
   
3. 
   Аддисон ауруымен.
   
4. 
   гипотиреозбен.
   
5. 
   гинекомастиямен.+
   
6. 
   Аддисон-Бирмер ауруымен.
   
7. 
   организм сусыздануымен.
   

443. Бауыр жетіспеушілігі кезінде уыттану байланысты:

1. 
   қандағы ароматталған аминдердің жиналуымен.+
   
2. 
   қанда С-реактивті ақуыздың пайда болуымен.
   
3. 
   гипераммониемиямен.+
   
4. 
   гиперхолестеринемиямен.
   
5. 
   гипергликемиямен.
   
6. 
   гипогликемиямен.
   
7. 
   уремиямен.
   

444. Абсолюттік эритроцитоз дамиды:

1. 
   организм дегидратациясы кезінде.
   
2. 
   экзогендік гипоксия кезінде.+
   
3. 
   эритроидтық өсіндінің ісіктік гиперплазиясында.+
   
4. 
   стресс-реакциясы кезінде.
   
5. 
   артериялық гипертензия кезінде.
   
6. 
   организм гипергидратациясы кезінде.
   
7. 
   артериялық гипотензия кезінде.
   

445. Асқазан сөлінің гиперсекрециясына ықпал етеді:

1. 
   гастрин.+
   
2. 
   энтерогастрон.
   
3. 
   холецистокинин.
   
4. 
   секретин.
   
5. 
   глюкокортикоидтар.+
   
6. 
   адреналин.
   
7. 
   норадреналин.
   

446. Дуодено-гастралды рефлюкстің себептері болып табылады:

1. 
   қалтқы сфинктерінің атониясы.+
   
2. 
   гастрин секрециясының артуы.
   
3. 
   гастрин секрециясының төмендуі.
   
4. 
   ішектің антиперистальтикасы.+
   
5. 
   асқазан гиперсекрециясы.
   
6. 
   пилороспазм.
   
7. 
   құрысу ұстамалары.
   

447. Спиналды шок сипатталады:

1. 
   рефлекстердің кайтымсыз жойылуымен.
   
2. 
   рефлекстердің қайтымды жойылуымен.+
   
3. 
   мидағы жоғарғы рефлекстердің бұзылысымен.
   
4. 
   бас ми тарапынан ынталандырушы әсерлердің тапшылығымен.+
   
5. 
   мидағы тежелу әсерінің белсенуімен.
   
6. 
   мидағы белсендіру әсернің шектен тыс көбеюімен.
   
7. 
   нейрондардың тұрақты гиперполяризациясымен.
   

448. Истерияға тән:

1. 
   фобиялар.
   
2. 
   құрысу ұстамалары.+
   
3. 
   жүйке жүйесі қажуынан қозғыштықтын жоғарылауы.
   
4. 
   жағымсыз естеліктер.
   
5. 
   вегетативті және сексуалды бұзылыстар.+
   
6. 
   мидағы тежелу әсерінің белсенуі.
   
7. 
   рефлекстерді жоғалту.
   

449. Жағымсыз жағдайдағы неврозға тән:

1. 
   фобиялар.+
   
2. 
   құрысу ұстамалары.
   
3. 
   жүйке жүйесі қажуынан қозғыштықтын жоғарылауы.
   
4. 
   жағымсыз естеліктер.+
   
5. 
   вегетативті және сексуалды бұзылыстар.
   
6. 
   мидағы тежелу әсерінің белсенуі.
   
7. 
   рефлекстерді жоғалту.
   

450. Вегетативтік дистония қосарланады:

1. 
   ОЖЖ нің симпатикалық және парасимпатикалық бөлімдеріндегі межеқуат арақатынасының бұзылысымен.+
   
2. 
   ОЖЖ нің симпатикалық және парасимпатикалық бөлігіндегі межеқуаттың теңгерілуімен.
   
3. 
   рефлекстерді жоғалтуымен.
   
4. 
   асқорыту жүйесіндегі ағзалардың қызметнің бұзылысымен.+
   
5. 
   фобиялармен.
   
6. 
   құрысу ұстамаларымен.
   
7. 
   жағымсыз естеліктермен.