Жеке патофизиология Емтихан. 1. Жедел о арыншалы жеткiлiксiздiгiнi себебi болып табылады a митралды апашаны стенозы

• Название: 1. Жедел о арыншалы жеткiлiксiздiгiнi себебi болып табылады a митралды апашаны стенозы
• Дата: 15.05.2023
• Размер: 129.31 Kb.
• Имя файла: Жеке патофизиология Емтихан.doc
• Тип: Документы; #1130800
• страница: 6 из 7

зәрде тұздар мөлшерінің төмендеуі.

тұзды суды тұтыну.+

артериялық гипотензия.

артериялық гипертензия.

остеопороз.

359. Жүйке жүйесінде дерттік күшейген қозу генераторы туындайды:

1. 
   нейрондардың тұрақты қозу нәтижесінде.+
   
2. 
   нейрондардың тұрақты гиперполяризациясы нәтижесінде.
   
3. 
   нейрондарда тежегіш механизмі бұзылуы нәтижесінде.+
   
4. 
   нейрондардың терең тежелу нәтижесінде.
   
5. 
   тежегіш нейрондарының бөгеттенуі нәтижесінде.+
   
6. 
   рефлекстердің қайтымсыз жоғалу нәтижесінде.
   
7. 
   рефлекстердің қайтымды жоғалу нәтижесінде.
   
8. 
   аксондардың тұрақты гипополяризациясы нәтижесінде.
   

360. Вегетативтік дистониялар қабаттасады:

1. 
   орталық жүйке жүйесі сиимпатикалық және парасимпатикалық бөлімдері тонустарының қатынасы бұзылуымен.+
   
2. 
   орталық жүйке жүйесі сиимпатикалық және парасимпатикалық бөлімдері тонустарының теңестірілген жағдайымен.
   
3. 
   жүрек соғу жиілігінің өзгеруімен.+
   
4. 
   фобиялармен.
   
5. 
   асқорыту жүйесі мүшелері қызметтерінің өзгеруімен.+
   
6. 
   құрысу ұстамаларымен.
   
7. 
   жағымсыз естеліктермен.
   
8. 
   рефлекстер жоғалуымен.
   

361. Жүрек жеткіліксіздігінің зорығулық түрі мына жағдайда дамиды:

1. 
   қан көлемінің төмендеуінде.
   
2. 
   миокард ишемиясында.
   
3. 
   миокардиттерде.
   
4. 
   жүрек ақауында.+
   
5. 
   гиперволемияда.+
   
6. 
   қан жоғалтуда.
   
7. 
   асқазан жара ауруы кезінде.
   

362. Екіншілік артериялық гипертензия мына жағдайда байқалады:

1. 
   созылмалы бүйрек үсті безінің жеткіліксіздігі кезінде.
   
2. 
   асқазан жара ауруы кезінде.
   
3. 
   біріншілік альдостеронизм кезінде.+
   
4. 
   Иценко-Кушинг ауруы (гиперкортизолизм) кезінде.+
   
5. 
   ішектік аутоинтоксикациясы кезінде.
   
6. 
   теміртапшылықты анемия кезінде.
   
7. 
   гипотиреоз кезінде.
   

363. Өкпе вентиляциясының рестриктивтік бұзылыстары байқалады:

1. 
   пневмония кезінде.+
   
2. 
   плевриттер кезінде.+
   
3. 
   жұтқыншақ арты абцесс кезінде.
   
4. 
   бронхиалды астма кезінде.
   
5. 
   анемия кезінде.
   
6. 
   өкпе артериясының эмболиясы кезінде.
   
7. 
   жоғары артериялық қысым кезінде.
   

364. Өкпе вентиляциясының обструктивтік бұзылыстары байқалады:

1. 
   бронхиалды астма кезінде.+
   
2. 
   өкпе эмфиземасы кезінде.+
   
3. 
   пневмония кезінде.
   
4. 
   туберкулез кезінде.
   
5. 
   плеврит кезінде.
   
6. 
   өкпе ателлектазында.
   
7. 
   жүрек жеткіліксіздігінде.
   

365. Тыныс жеткіліксіздігінің перфузиялық түрі дамиды:

1. 
   созылмалы бронхит кезінде.
   
2. 
   бронхиалды астма кезінде.
   
3. 
   өкпе артериясының эмболиясы кезінде.+
   
4. 
   туа пайда болған оңнан солға қарай қан айналым шунтталуымен қосарланатын жүрек ақаулары кезінде.+
   
5. 
   анемия кезінде.
   
6. 
   плеврит кезінде.
   
7. 
   пневмония кезінде.
   

366. Асфиксияның бірінші кезеңінің гемодинамикасы сипатталады:

1. 
   қанның минуттық көлемінің ұлғаюымен.+
   
2. 
   қан қысымының жоғарылауымен.+
   
3. 
   қанның минуттық көлемінің азаюымен.
   
4. 
   қан қысымының төмендеуімен.
   
5. 
   асистолиямен.
   
6. 
   тіндік тыныс бұзылысымен.
   
7. 
   гемопоэтиндердің түзілуімен.
   

367. Асфиксияның екінші кезеңінің гемодинамикасы сипатталады:

1. 
   қанның минуттық көлемінің ұлғаюымен.
   
2. 
   қан қысымы жоғарылауымен.
   
3. 
   қанның минуттық көлемінің азаюымен.+
   
4. 
   қан қысымы төмендеуімен.+
   
5. 
   асистолиямен.
   
6. 
   тіндік тыныс бұзылысымен.
   
7. 
   гемопоэтиндердің түзілуімен.
   

368. Сыртқы тыныс жеткіліксіздігіне алып келеді:

1. 
   альвеолярлық вентиляцияның бұзылысы.+
   
2. 
   альвеоло-капиллярлық мембрана арқылы жүретін газдар диффузиясының бұзылысы.+
   
3. 
   оттегінің өкпеден тіндерге қан арқылы транспортының бұзылысы.
   
4. 
   тіндік тыныстың бұзылысы.
   
5. 
   жасушалық тыныстың бұзылысы.
   
6. 
   тотығу-тотықсыздану серпілістерінің бұзылысы.
   
7. 
   гистогематикалық тосқауыл арқылы жүретін газдар диффузиясының бұзылысы.
   

369. Өкпенің метаболизмдік қызметтеріне жатады:

1. 
   ангиотензин І-дің ангиотензин ІІ-ге айналуы.+
   
2. 
   ангиотензиногеннің ангиотензин І-ге айналуы.
   
3. 
   PgE және PgF2 инактивациясы.+
   
4. 
   гемопоэтиндердің түзілуі.
   
5. 
   лейкопоэтиндердің түзілуі.
   
6. 
   эндорфиндердің түзілуі.
   
7. 
   монооксигеназалардың инактивациясы.
   

370. Тыныс жеткіліксіздігінің рестриктивтік түрінің даму себептері:

1. 
   бронхтардың ісінулік-қабынулық зақымдануы.
   
2. 
   экссудативті плеврит.+
   
3. 
   өкпе тінінің серпімділігінің шектелуі.+
   
4. 
   қан тамыр өткізгіштіктің төмендеуі.
   
5. 
   бронхиолалардың спазмы.
   
6. 
   үлкен қан айналым шеңберіндегі майда қан тамырларында гидростатикалық қысымының жоғарылауы.
   
7. 
   кіші қан айналым шеңберіндегі майда қан тамырларында гидростатикалық қысымының төмендеуі.
   

371. Респираторлық дистресс-синдромының негізгі патогенездік факторлары болып табылады:

1. 
   қан тамыр өткізгіштігінің жоғарылауы.+
   
2. 
   қан тамыр өткізгіштігінің төмендеуі.
   
3. 
   кіші қан айналым шеңберіндегі майда қан тамырларында гидростатикалық қысымының жоғарылауы.+
   
4. 
   кіші қан айналым шеңберіндегі майда қан тамырларында гидростатикалық қысымының төмендеуі.
   
5. 
   үлкен қан айналым шеңберіндегі майда қан тамырларында гидростатикалық қысымының жоғарылауы.
   
6. 
   бронхиолалардың спазмы.
   
7. 
   ми ишемиясы.
   

372. Тыныс жеткіліксіздігінің жүрек-қан тамырлық түрінің туындауына әкелетін этиологиялық факторлар:

1. 
   коллапс.+
   
2. 
   бүйрек ишемиясы.
   
3. 
   шок.+
   
4. 
   қан тамыр өткізгіштігінің төмендеуі.
   
5. 
   феохромоцитома.
   
6. 
   ми ишемиясы.
   
7. 
   бронхиолалардың спазмы.
   

373. Тыныс жеткіліксіздігінің жүрек-қан тамырлық түрінің туындауына әкелетін этиологиялық факторлар:

1. 
   витамин В12-тапшылықты анемия.
   
2. 
   бүйрек ишемиясы.
   
3. 
   феохромоцитома.
   
4. 
   жүректің оң жақ жеткіліксіздігі.+
   
5. 
   жүректің сол жақ жеткіліксіздігі.+
   
6. 
   ми ишемиясы.
   
7. 
   бронхиолалардың спазмы.
   

374. Өкпе серпімділігінің төмендуі дамиды:

1. 
   өкпенің альвеолярлық ісінуі кезінде.+
   
2. 
   өкпенің бір бөлігінің ателектазы кезінде.+
   
3. 
   витамин В12-тапшылықты анемия кезінде.
   
4. 
   ми ишемиясы кезінде.
   
5. 
   жұтқыншақ ісінуі кезінде.
   
6. 
   қан тамыр өткізгіштігінің төмендуінде.
   
7. 
   ларингит кезінде.
   

375. Түтікшелік реабсорбциясы бұзылысына алып келеді:

1. 
   нефрон түтікшелерінің эпителиалды жасушаларының деструктивтік өзгерістері.+
   
2. 
   реабсорбцияға қажетті ферменттердің белсенділігінің төмендеуі.+
   
3. 
   нефрон шумақшаларының базалды мембранасының өзгерістері.
   
4. 
   Боумен-Шумлянский шумақшаларының деструктивтік өзгерістері.
   
5. 
   тиреотропты гормон жеткіліксіздігі.
   
6. 
   окситоцин жеткіліксіздігі.
   
7. 
   сүйек тінінің деминерелизациясы.
   

376. Түтікшелік реабсорбция бұзылысына алып келеді:

1. 
   сүйек тінінің деминерелизациясы.
   
2. 
   окситоцин жеткіліксіздігі.
   
3. 
   нефрон шумақшаларының базальды мембранасының өзгерісі.
   
4. 
   реабсорбция процессіне қажетті гормоналды регуляциясының бұзылысы.+
   
5. 
   реабсорбция процессінің тежелуі.+
   
6. 
   Боумен-Шумлянский шумақшаларының деструктивтік өзгерісі.
   
7. 
   тиреотропты гормонның жеткіліксіздігі.
   

377. Тұқымқуалайтын бүйректік фосфатты диабет қосарланады:

1. 
   гипофофатомиямен.+
   
2. 
   гиперфосфатуриямен.+
   
3. 
   диабеттік нефропатиямен.
   
4. 
   жүктілік нефропатиясымен.
   
5. 
   гипергликемиямен.
   
6. 
   глюкозуриямен.
   
7. 
   полиуриямен.
   

378. Тұқымқуалайтын бүйректік фосфатты диабет қосарланады:

1. 
   диабеттік нефропатиямен.
   
2. 
   жүктілік нефропатиясымен.
   
3. 
   гиперкальциуриямен.+
   
4. 
   сүйек тінінің деминерелизациясымен.+
   
5. 
   гипергликемиямен.
   
6. 
   глюкозуриямен.
   
7. 
   полиуриямен.
   

379. Анурияға алып келеді:

1. 
   антидиурездік гормонның жеткіліксіздігі.
   
2. 
   ауырсыну тітіркендіргішінің басымдылығы.+
   
3. 
   несепағардың таспен бітелуі.+
   
4. 
   тиреолибериннің жеткіліксіздігі.
   
5. 
   соматотропты гормонның жеткіліксіздігі.
   
6. 
   диабеттік нефропатиясы.
   
7. 
   Гудпасчер синдромы.
   

380. Анурияға алып келеді:

1. 
   антидиурездік гормонның жеткіліксіздігі.
   
2. 
   диабеттік нефропатиясы.
   
3. 
   Гудпасчер синдромы.
   
4. 
   несепағардың иілуі немесе қысылуы.+
   
5. 
   систолалық артериялық қысымның 50 мм с.б.б.-нан төмендеуі.+
   
6. 
   соматотропты гормонның жеткіліксіздігі.
   
7. 
   тиреолиберин жеткіліксіздігі.
   

381. Біріншілік нефроздық синдром дамиды:

1. 
   липоидты нефроз кезінде.+
   
2. 
   мембранозды гломерулонефрит кезінде.+
   
3. 
   бүйрек амилоидозы кезінде.
   
4. 
   диабеттік нефропатиясы кезінде.
   
5. 
   жүктілік нефропатиясы кезінде.
   
6. 
   зәр-тас ауруы кезінде.
   
7. 
   аднексит кезінде.
   

382. Бүйректің иммундық кешендерімен зақымдануы тән:

1. 
   тез дамитын гломерулонефритке.+
   
2. 
   мембранопролиферативті гломерулонефритке.+
   
3. 
   Иценко-Кушинг синдромына.
   
4. 
   Гудпасчер синдромына.
   
5. 
   бүйрек амилоидозына.
   
6. 
   зәр-тас ауруына.
   
7. 
   созылмалы аппендицитке.
   

383. Бүйректің иммундық кешендерімен зақымдануы тән:

1. 
   Иценко-Кушинг синдромына.
   
2. 
   созылмалы аппендицитке.
   
3. 
   мембранозды гломерулонефритке.+
   
4. 
   Гудпасчер синдромына.
   
5. 
   жедел гломерулонефритке.+
   
6. 
   бүйрек амилоидозына.
   
7. 
   зәр-тас ауруына.
   

384. Нефриттік синдромға тән:

1. 
   айқын протеинурия.
   
2. 
   гематурия.+
   
3. 
   гипертензия.+
   
4. 
   полицитемиялық гиперволемия.
   
5. 
   полицитемиялық гиповолемия.
   
6. 
   сабан сары түсті зәр.
   
7. 
   гипотензия.
   

385. Нефриттік синдромға тән:

1. 
   айқын протеинурия.
   
2. 
   полицитемиялық гиперволемия.
   
3. 
   сабан сары түсті зәр.
   
4. 
   олигурия.+
   
5. 
   «ет жуындысы» түсті зәр.+
   
6. 
   гипотензия.
   
7. 
   полицитемиялық гиповолемия.
   

386. ЖБЖ кезіндегі олигурия патогенезінде маңызды:

1. 
   ренин синтезінің күшеюі.+
   
2. 
   нефрон түтікшелері өткізгіштігінің бұзылысы.+
   
3. 
   шумақшалық фильтрацияның күшеюі.
   
4. 
   өзекшелерде су реабсорбциясының күшеюі.
   
5. 
   гипоосмостық гипогидратация.
   
6. 
   гормондар, витаминдер метаболизмінің бұзылысы.
   
7. 
   бүйректе белсенді D витамин формасы түзілуінің бұзылысы.
   

387. ЖБЖ кезіндегі олигурия патогенезінде маңызды:

1. 
   өзекшелерде су реабсорбциясының күшеюі.
   
2. 
   бүйректе белсенді D витамин формасы түзілуінің бұзылысы.
   
3. 
   шумақшалық фильтрацияның күшеюі.
   
4. 
   бүйрек паренхимасының ісінуі.+
   
5. 
   эффективті фильтрациялану қысымының төмендеуі.+
   
6. 
   гормондар, витаминдер метаболизмінің бұзылысы.
   
7. 
   гипоосмостық гипогидратация.
   

388. Уремия патогенезінде маңызды:

1. 
   фильтрация және азоттық қалдықтардың сыртқа шығарылуының бұзылысы.+
   
2. 
   гипоосмолярлық гипергидратация.+
   
3. 
   қанның гидростатикалық қысымының жоғарылауы.
   
4. 
   организм сусыздануы.
   
5. 
   гиперальбуминемия.
   
6. 
   проксималды өзекшелерде ақуыз реабсорбциясының төмендеуі.
   
7. 
   проксималды өзекшелерде ақуыз реабсорбциясының жоғарылауы.
   

389. Уремия патогенезінде маңызды:

1. 
   қанның гидростатикалық қысымының жоғарылауы.
   
2. 
   гиперальбуминемия.
   
3. 
   ацидоз дамуы.+
   
4. 
   организм сусыздануы.
   
5. 
   витаминдер мен гормондар метаболизмінің бұзылысы.+
   
6. 
   проксималды өзекшелерде ақуыз реабсорбциясының төмендеуі.
   
7. 
   проксималды өзекшелерде ақуыз реабсорбциясының жоғарылауы.
   

390. Уремия кезінде сүйек тініндегі бұзылыстар патогенезінде маңызды орын алады:

1. 
   бүйректе D витаминінің белсенді түрі түзілуінің бұзылысы.+
   
2. 
   гипокальциемия.+
   
3. 
   ішектегі кальциидің сіңірілуінің жоғарылауы.
   
4. 
   гиперкальцииемия.
   
5. 
   гипопаратиреоидизм.
   
6. 
   гипокалиемия.
   
7. 
   гиперальбуминемия.
   

391. Уремия кезінде сүйек тініндегі бұзылыстар патогенезінде маңызды орын алады:

1. 
   уремиялық энцефалопатияның дамуы.
   
2. 
   гипопаратиреоидизм.
   
3. 
   гиперкальцииемия.
   
4. 
   екішілік гиперпаратиреоз.+
   
5. 
   остеомаляция, кальциноз.+
   
6. 
   гипокалиемия.
   
7. 
   гиперальбуминемия.
   

392. Уремияға тән:

1. 
   ісінулер.+
   
2. 
   анемия.+
   
3. 
   алкалоз.
   
4. 
   дегидратация.
   
5. 
   гипокалиемия.
   
6. 
   гиперкальцииемия.
   
7. 
   гипопаратиреоидизм.
   

393. Аталық бездер қызметінің төмендеуіне әкелетін жағдайлар:

1. 
   жарақаттар, ГТГ өндірілуінің бұзылысымен жүретін гипофиз қабынуы.+
   
2. 
   БҮБ-нің қыртысты қабатындағы жыныс гормондарының гиперпродукциясы.+
   
3. 
   психомоторлық қозу.
   
4. 
   жүрек іс-әрекетінің күшеюі.
   
5. 
   гонадолибериндер бөлінуінің жоғарылауы.
   
6. 
   БҮБ қыртыс қабаты жыныстық гормондарының гипопродукциясы.
   
7. 
   тұзды су тұтыну.
   

394. Аталық бездер қызметінің төмендеуіне әкелетін жағдайлар:

1. 
   тұзды су тұтыну.
   
2. 
   БҮБ қыртыс қабаты жыныстық гормондарының гипопродукциясы.
   
3. 
   гонадолибериндер бөлінуінің жоғарылауы.
   
4. 
   аталық бездер дамуының бұзылысы.+
   
5. 
   аталық бездер тінінің аутоиммундық зақымдануы.+
   
6. 
   жүрек іс-әрекетінің күшеюі.
   
7. 
   психомоторлық қозу.
   

395. Аталық бездер гипофункциясын көрсетеді:

1. 
   жыныстық дамуының тежелуі.+
   
2. 
   евнухоидизм.+
   
3. 
   кахексия.
   
4. 
   ерте жыныстық жетілу.
   
5. 
   эстроген синтезінің кемістігі.
   
6. 
   гипоталамус және гипофиз зақымдануы.
   
7. 
   аналық бездер поликистозы.
   

396. Аталық бездер гипофункциясын көрсетеді:

1. 
   ерте жыныстық жетілу.
   
2. 
   эстроген синтезінің кемістігі.
   
3. 
   кахексия.
   
4. 
   семіздік.+
   
5. 
   бедеулік, импотенция.+
   
6. 
   гипоталамус және гипофиз зақымдануы.
   
7. 
   аналық бездер поликистозы.
   

397. Аналық жыныс бездерінің екіншілік гипофункциясына алып келетін себептер:

1. 
   эстроген синтезінің тұқымкуалайтын кемістігі.
   
2. 
   энцефалит, жарақат, гипофиз ісігі кезіндегі ГТГ-ның өндірілуінің төмендуі.+
   
3. 
   гонадолибериндер түзілуінің бұзылысы.+
   
4. 
   жыныс бездерінің поликистозы.
   
5. 
   бедеулік, импотенция.
   
6. 
   ГТГ көп түзілуі.
   
7. 
   гонадолибериндердің көп түзілуі.
   

398. Аналық жыныс бездерінің біріншілік гипофункциясына алып келетін себептер:

1. 
   эстроген синтезінің тұқымкуалайтын кемістігі.+
   
2. 
   жыныс бездерінің поликистозы.+
   
3. 
   евнухоидизм.
   
4. 
   гипоталамус және гипозиздің зақымдануы.
   
5. 
   БҮБ-нің қыртысты қабатындығы жыныс гормондарының гиперпродукциясы.
   
6. 
   ГТ гормонына аналық бездерінің жоғары сезімталдығы.
   
7. 
   ерте жыныстық жетілу.
   

399. Біріншілік артериялық гипертензия патогенезіне қатысты:

1. 
   тұрақты жоғары қозғыштық және жоғары симпатикалық жүйке жүйесі орталықтарының гиперергиясы.+
   
2. 
   эмоционалды орталықтардың созылмалы қайталанбалы қозуы.+
   
3. 
   жүйке жүйесі жоғарғы симпатикалық бөлімдерінің гипергиясы.
   
4. 
   гипертиреоз.
   
5. 
   БҮБ қыртысты қабатының жеткіліксіздігі.
   
6. 
   гипотиреоз.
   
7. 
   бас ми қыртысты қабатының прессорлық орталықтарға айқын тежеуші әсері.
   

400. Біріншілік артериялық гипертензия патогенезіне қатысты:

1. 
   жүйке жүйесі жоғарғы симпатикалық бөлімдерінің гипергиясы.
   
2.