Жеке патофизиология Емтихан. 1. Жедел о арыншалы жеткiлiксiздiгiнi себебi болып табылады a митралды апашаны стенозы

• Название: 1. Жедел о арыншалы жеткiлiксiздiгiнi себебi болып табылады a митралды апашаны стенозы
• Дата: 15.05.2023
• Размер: 129.31 Kb.
• Имя файла: Жеке патофизиология Емтихан.doc
• Тип: Документы; #1130800
• страница: 5 из 7

1. 
   ұйқы безі
   
2. 
   қалқанша безі+
   
3. 
   жыныс бездері+
   
4. 
   қалқанша маңы безі
   
5. 
   бүйрек үсті безінің қыртысты қабаты+
   
6. 
   эпифиз
   
7. 
   бүйрек үсті безінің милы қабаты
   
8. 
   сілекей безі
   

317. Миокардтың көлеммен зорығуы дамиды:

1. 
   олигоцитемиялық гиперволемия кезінде.+
   
2. 
   артериялық гипертензия кезінде.
   
3. 
   аорта доғасының стенозы кезінде.
   
4. 
   митралды қақпақша жеткіліксіздігі кезінде.+
   
5. 
   аорта қақпақша жеткіліксіздігі кезінде.+
   
6. 
   нормоцитемиялық гиповолемия кезінде.
   
7. 
   артериялық гипотензия кезінде.
   
8. 
   аорта қақпақшасының стенозы кезінде.
   

318. Миокардтың кедергімен зорығуы дамиды:

1. 
   артериялық гипотензия кезінде.
   
2. 
   аорта қақпақшасы жеткіліксіздігі кезінде.
   
3. 
   аорта доғасының стенозы кезінде.+
   
4. 
   артериялық гипертензия кезінде.+
   
5. 
   сол жақ атриовентрикулярлық саңылаудың стенозы кезінде.+
   
6. 
   қантсыз диабет кезінде.
   
7. 
   біріншілк альдостеронизм кезінде.
   
8. 
   тромбофлебит кезінде.
   

319. Жүрек жеткіліксіздігі дамуына тән:

1. 
   полиурия.
   
2. 
   диарея.
   
3. 
   перифериялық ісінулер.+
   
4. 
   цианоз.+
   
5. 
   ентігу.+
   
6. 
   эритропения.
   
7. 
   қантты диабет.
   
8. 
   қантсыз диабет.
   

320. Сол қарынша жеткіліксіздігіне тән:

1. 
   өкпе ісінуі.+
   
2. 
   ентігу.+
   
3. 
   төменгі аймақтың ісінуі.
   
4. 
   кардиалдық бауыр циррозы.
   
5. 
   кіші қан айналым шеңберіндегі іркіліс көріністері.+
   
6. 
   полиурия.
   
7. 
   диарея.
   
8. 
   асцит.
   

321. Оң қарыншалық жеткіліксіздігіне тән:

1. 
   өкпе ісінуі.
   
2. 
   цианоз.+
   
3. 
   төменгі аймақтың ісінуі.+
   
4. 
   кардиалдық бауыр циррозы.+
   
5. 
   кіші қан айналым шеңберінде іркіліс көріністері.
   
6. 
   өкпе фиброзы.
   
7. 
   полиурия.
   
8. 
   диарея.
   

322. Жүрек жеткіліксіздігінің интракардиалды компенсаторлық механизмдеріне жатады:

1. 
   тахикардия.+
   
2. 
   тахипноэ.
   
3. 
   эритропоэз күшеюі.
   
4. 
   миокард гипертрофиясы. +
   
5. 
   “жеңілдендіру” рефлекстері.
   
6. 
   коронарлық қан айналымының күшеюі.+
   
7. 
   гиперпноэ.
   
8. 
   диарея.
   

323. Жүрек жеткіліксіздігінің экстракардиалды компенсаторлық механизмдеріне жатады:

1. 
   тахикардия..
   
2. 
   тахипноэ.+
   
3. 
   эритропоэз күшеюі.+
   
4. 
   миокард гипертрофиясы.
   
5. 
   “жеңілдендіру” рефлекстері. +
   
6. 
   Na+ организмде ұсталып қалуы.
   
7. 
   брадипноэ.
   
8. 
   брадикардия.
   

324. Жүрек жеткіліксіздігі кезінде ісіну дамуына алып келеді:

1. 
   эритроцитоз.
   
2. 
   айналымдағы қан көлемінің ұлғаюы.+
   
3. 
   біріншілік альдостеронизм.
   
4. 
   екіншілік альдостеронизм.+
   
5. 
   бауырда ақуыздар синтезінің төмендеуі.+
   
6. 
   панцитопения.
   
7. 
   миокард гипертрофиясы.
   
8. 
   жүрек қақпақшаларының жеткіліксіздігі.
   

325. Гипертониялық ауру дамуында қауіп факторлары болып табылады:

1. 
   созылмалы психоэмоцияналдық күштемелер.+
   
2. 
   тұқым қуалауға бейімділік.+
   
3. 
   жүректің ишемиялық ауруы.
   
4. 
   егде жас.+
   
5. 
   гиподинамия.
   
6. 
   организм гипотрофиясы.
   
7. 
   абеталипопротеинемия.
   
8. 
   вазомоторлық орталықтың гипергиясы.
   

326. Бүйректік артериялық гипертензия дамиды:

1. 
   бүйректің қанмен қамтамасыз етілуі бұзылғанда.+
   
2. 
   феохромоцитома кезінде.
   
3. 
   гломерулонефрит кезінде.+
   
4. 
   бас-ми жарақаты кезінде.
   
5. 
   бүйректі алып тастау кезінде.+
   
6. 
   Иценко-Кущинг синдромы кезінде.
   
7. 
   Адиссон ауруы кезінде.
   
8. 
   жүректің ишемиялық ауруы кезінде.
   

327. Эндокриндік артериялық гипертензия дамиды:

1. 
   феохромоцитома кезінде.+
   
2. 
   Иценко-Кушинг ауруы кезінде.+
   
3. 
   Пархон синдромы кезінде.
   
4. 
   аорта коарктациясы кезінде.
   
5. 
   альдостеронизм кезінде.+
   
6. 
   бас-ми жарақаты кезінде.
   
7. 
   гломерулонефрит кезінде.
   
8. 
   энцефалит кезінде.
   

328. Нейрогендік артериялық гипертензия дамиды:

1. 
   тиреотоксикоз кезінде.
   
2. 
   бас-ми жарақаты кезінде.+
   
3. 
   аорта коарктациясы кезінде.
   
4. 
   энцефалит кезінде.+
   
5. 
   полиневрит кезінде.+
   
6. 
   аорта доғасының атеросклероздық, мерездік, қабынулық зақымданулар кезінде.
   
7. 
   Иценко-Кушинг ауруы кезінде.
   
8. 
   феохромоцитома кезінде.
   

329. Ангиогендік артериялық гипертензия дамиды:

1. 
   аорта коарктациясы кезінде.+
   
2. 
   бас-ми жарақаты кезінде.
   
3. 
   гломерулонефрит кезінде.
   
4. 
   аорта доғасының атеросклероздық, мерездік, қабынулық зақымданулар кезінде.+
   
5. 
   жарты ай тәрізді қақпақша шамасыздығы кезінде.+
   
6. 
   энцефалит кезінде.
   
7. 
   полиневрит кезінде.
   
8. 
   тромбофлебит кезінде.
   

330. Симптоматикалық артериялық гипотензия дамиды:

1. 
   асқазан жара ауруы кезінде.+
   
2. 
   гипертиреоз кезінде.
   
3. 
   гипотиреоз кезінде.+
   
4. 
   холемия кезінде.+
   
5. 
   туа пайда болған жүрек ақауы кезінде.
   
6. 
   гиперкортизолизм кезінде.
   
7. 
   жарты ай тәрізді қақпақша шамасыздығы кезінде.
   
8. 
   аорта коарктациясы кезінде.
   

331. Ренин өндірілуі артады:

1. 
   гипокалиемия кезінде.
   
2. 
   бүйрек ишемиясы кезінде.+
   
3. 
   бүйрек үсті безі милы қабатының ишемиясы кезінде.
   
4. 
   бүйрек арқылы Na+ ионы шығарылуы артуы кезінде.+
   
5. 
   симпатоадреналды жүйенің әсерленуі кезінде.+
   
6. 
   гиперосмостық гипергидратация кезінде.
   
7. 
   гипомагниемия кезінде.
   
8. 
   гипергликемия кезінде.
   

332. Тыныс жеткіліксіздігінің негізгі критерийлері:

1. 
   анемия.
   
2. 
   цианоз.+
   
3. 
   артериялық гипертензия және аритмия.
   
4. 
   гипоксемия.+
   
5. 
   ентігу.+
   
6. 
   гипокапния.
   
7. 
   тыныс орталығының тежелуі.
   
8. 
   симпато-адреналды жүйенің тежелуі.
   

333. Тыныс орталығының белсенділігі төмендейді:

1. 
   гипоксемия кезінде.
   
2. 
   ми қан тамырларының атеросклерозы кезінде.+
   
3. 
   гипокапния кезінде.+
   
4. 
   гиперкапния кезінде.
   
5. 
   есірткілік заттардың әсері кезінде.+
   
6. 
   тыныстық ацидоз кезінде.
   
7. 
   метаболизмдік ацидоз кезінде.
   
8. 
   олигоцитемиялық нормоволемия кезінде.
   

334. Обструктивтік гиповентиляцияның этиологиялық факторлары болып табылады:

1. 
   бронхиалды астма.+
   
2. 
   миозит.
   
3. 
   жоғарғы тыныс жолдарының сырттан қысылуы.+
   
4. 
   пневмония.
   
5. 
   ларингоспазм.+
   
6. 
   өкпе ісігі.
   
7. 
   өкпе резекциясы.
   
8. 
   ателлектаз.
   

335. Обструктивтік гиповентиляцияға тән:

1. 
   өкпенің қалдық көлемінің артуы.+
   
2. 
   тыныстың минуттық көлемінің артуы.
   
3. 
   гипокапния.
   
4. 
   гиперкапния.+
   
5. 
   Тиффно индексінің төмендеуі.+
   
6. 
   Тиффно индексінің жоғарылауы.
   
7. 
   өкпенің қалдық көлемінің төмендеуі.
   
8. 
   гипероксемия.
   

336. Рестриктивтік гиповентиляцияның этиологиялық факторлары болып табылады:

1. 
   өкпе ісігі.+
   
2. 
   поллиноз.
   
3. 
   өкпе резекциясы.+
   
4. 
   гиперкапния..
   
5. 
   ателектаз.+
   
6. 
   бронхиалды астма.
   
7. 
   жоғарғы тыныс жолдарының сырттан қысылуы.
   
8. 
   ларингоспазм.
   

337. Рестриктивтік гиповентиляцияға тән:

1. 
   тыныстың минуттық көлемінің артуы.+
   
2. 
   өкпенің өмірлік сыйымдылығының төмендеуі.+
   
3. 
   тыныс алудың резервтік көлемінің төмендеуі.
   
4. 
   гипокапния.
   
5. 
   оксигемоглобин диссоциациясы сызығының оң жаққа жылжуы.+
   
6. 
   өкпенің өмірлік сыйымдылығы артуы.
   
7. 
   тыныс шығарудың резервтік көлемінің артуы.
   
8. 
   оксигемоглобин диссоциациясы сызығының сол жаққа жылжуы.
   

338. Альвеолалық гипервентиляцияның себептері болуы мүмкін:

1. 
   өкпе резекциясы.
   
2. 
   уремия.+
   
3. 
   истерия.+
   
4. 
   жұтқыншақ арты абцесс.
   
5. 
   қызба.+
   
6. 
   өкпе ателектазы.
   
7. 
   бронхоспазм.
   
8. 
   ларингоспазм.
   

339. Альвеолалық гипервентиляцияға тән:

1. 
   тыныстық ацидоз.
   
2. 
   тыныстық алкалоз.+
   
3. 
   оксигемоглобин диссоциациясы сызығының сол жаққа жылжуы.+
   
4. 
   оксигемоглобин диссоциациясы сызығының оң жаққа жылжуы.
   
5. 
   гипокальциемия.+
   
6. 
   метаболизмдік ацидоз.
   
7. 
   гипернатриемия.
   
8. 
   гиперкальциемия.
   

340. Терминалды тыныс түрлеріне жатады:

1. 
   Куссмауль тынысы.+
   
2. 
   тахипноэ.
   
3. 
   гаспинг-тынысы.+
   
4. 
   Чейн-Стокс тынысы.
   
5. 
   апнейзистік тыныс.+
   
6. 
   Биотт тынысы.
   
7. 
   диссоциацияланған тыныс.
   
8. 
   брадипноэ.
   

341. Ересектердегі респираторлық дистресс-синдромының этиологиялық факторлары:

1. 
   пневмоторакс..
   
2. 
   шоктың кей түрлері.+
   
3. 
   эмфизема.
   
4. 
   тоталды пневмония.+
   
5. 
   панкреатит.+
   
6. 
   ортостатикалық коллапс.
   
7. 
   бөліктік пневмония.
   
8. 
   бронхиалды астма.
   

342. Ересектерде респираторлық дистресс-синдромы дамуында негізгі патогенездік факторлары:

1. 
   өкпе перфузиясының төмендеуі.+
   
2. 
   гипервентиляция.
   
3. 
   гиповентиляция.+
   
4. 
   газдар диффузисының төмендеуі.+
   
5. 
   газдар диффузисының жоғарылауы.
   
6. 
   өкпе перфузиясының жоғарылауы.
   
7. 
   тыныстық алкалоз.
   
8. 
   сурфактант гиперпродукциясы.
   

343. Жаңа туған нәрестелерде респираторлық дистресс-синдромына тән:

1. 
   тыныстық алкалоз.
   
2. 
   гипоксемия.+
   
3. 
   гипокапния.
   
4. 
   гиперкапния.+
   
5. 
   тыныстық ацидоз.+
   
6. 
   метаболизмдік алкалоз.
   
7. 
   гипероксемия.
   
8. 
   бүйректік ацидоз.
   

344. Өкпенің тыныс емес қызметтеріне жатады:

1. 
   ренин өндірілуі.
   
2. 
   ауаны механикалық қоспалардан тазартуы.+
   
3. 
   соматотропин синтезі.
   
4. 
   қанды фибрин ұйындыларынан, май эмболдарынан тазартуы.+
   
5. 
   сурфактант синтезі.+
   
6. 
   ангиотензиноген түзілуі.
   
7. 
   лютеиндеуші гормонның биотрансформациясы.
   
8. 
   эстрогендер инактивациясы.
   

345. Шумақтық фильтрация жоғарылауының себептері:

1. 
   жүйелік АҚ жоғарылауы.+
   
2. 
   қанның онкотикалық қысымының жоғарылауы.
   
3. 
   қанның онкотикалық қысымының төмендеуі.+
   
4. 
   фильтрациялық мембрана өткізгіштігінің жоғарылауы.+
   
5. 
   қызмет атқаратын нефрондар санының азаюы.
   
6. 
   жүйелік АҚ төмендеуі.
   
7. 
   тіннің онкотикалық қысымының жоғарылауы.
   
8. 
   Боумен-Шумлянский шумағы ішінде қысымның жоғарылауы.
   

346. Өзекшелік реабсорбция төмендеуінің себептері:

1. 
   тұқым қуалайтын өзекше ферменттерінің жетіспеушілігі.+
   
2. 
   альдостерон артуы.
   
3. 
   өзекшелердегі энергия алмасуының бұзылысы.+
   
4. 
   өзекшенің дистрофиялық бүлінісі.+
   
5. 
   антидиурездік гормонның артуы.
   
6. 
   ангиотензиноген ІІ-нің артуы.
   
7. 
   жүйелік АҚ төмендеуі.
   
8. 
   қанның онкотикалық қысымының жоғарылауы.
   

347. Бүйрек жеткіліксіздігі кезіндегі полиурия байланысты:

1. 
   антидиурездік гормонның артуына.
   
2. 
   өзекше эпителийлерінің антидиурездік гормон әсеріне сезімталдығының төмендеуіне.+
   
3. 
   зақымдалмаған нефрондар гиперфункциясына.+
   
4. 
   шумақтық фильтрация жоғарылауына.+
   
5. 
   шумақтық фильтрация төмендеуіне.
   
6. 
   өзекшелерде су реабсорбциясы жоғарылауына.
   
7. 
   зақымдалмаған нефрондардың гипофункциясына.
   
8. 
   гиперальбуминемияға.
   

348. Бүйрек жеткіліксіздігі кезіндегі олигурия және анурия байланысты:

1. 
   қызмет етуші нефрондар санының азаюына.+
   
2. 
   шумақтық сүзілуінің жоғарылауына.
   
3. 
   шумақтық сүзілуінің төмендеуіне.+
   
4. 
   өзекшелерде су реабсорбциясының төмендеуіне.
   
5. 
   несеп шығару жолдары өткізгіштігінің бұзылуына.+
   
6. 
   қызмет етуші нефрондар санының көбеюіне.
   
7. 
   өзекшелерде су реабсорбциясының жоғарылауына.
   
8. 
   зақымдалмаған нефрондардың гиперфункциясына.
   

349. Нефроздық синдромға тән:

1. 
   жайылған ісінулер.+
   
2. 
   гиперпротеинемия.
   
3. 
   жоғары протеинурия.+
   
4. 
   липидурия, цилиндурия.+
   
5. 
   артериялық гипотензия.
   
6. 
   ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің тежелуі.
   
7. 
   антидиурездік гормонның артуы.
   
8. 
   қызмет етуші нефрондар санының көбеюі.
   

350. Бүйректік ісінудің патогенездік факторлары:

1. 
   гипопротеинемия.+
   
2. 
   ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесі белсенуі.+
   
3. 
   қан тамырларының өткізгіштігінің төмендеуі.
   
4. 
   қан тамырларында гидростатикалық қысымның жоғарылауы.+
   
5. 
   лимфа ағымының күшеюі.
   
6. 
   гиперпротеинемия.
   
7. 
   қанның гидростатикалық қысымының төмендеуі.
   
8. 
   тіндерде физикалық-колоидтық қысымының төмендеуі.
   

351. Жедел бүйрек жеткіліксіздігінің олигоануриялық түріне тән:

1. 
   дегидратация.
   
2. 
   гиперазотемия.+
   
3. 
   ісінулер.+
   
4. 
   артериялық гипертензия.+
   
5. 
   метаболизмдік алкалоз.
   
6. 
   экссикоз.
   
7. 
   артериялық гипотензия.
   
8. 
   лимфа ағымының күшеюі.
   

352. Созылмалы бүйрек жеткіліксіздігі кезіндегі отеопороз байланысты:

1. 
   гипокальциемияға.+
   
2. 
   гипопаратиреоидизмге.
   
3. 
   витамин D метаболизмі бұзылуына.+
   
4. 
   гиперпаратиреоидизмге.+
   
5. 
   гиперкалиемияға.
   
6. 
   гипомагниемияға.
   
7. 
   гипоинсулинизмге.
   
8. 
   гиперинсулинизмге.
   

353. Протеинурия дамуының механизмдері:

1. 
   шумақша сүзгіштік мембранасының зақымдануы.+
   
2. 
   проксималды өзекшелерде ақуыздар реабсорбциясының төмендеуі.+
   
3. 
   проксимальды өзекшелерде ақуыз реабсорбциясының жоғарылауы.
   
4. 
   гиперальбуминемия.+
   
5. 
   гипоальбуминемия.
   
6. 
   шумақтық сүзгіштік мембранасының тығыздалуы.
   
7. 
   антидиурездік гормонның айқын өндірілуі.
   
8. 
   антидиурездік гормонның гипопродукциясы.
   

354. Бүйрек жеткіліксіздігі кезіндегі гипермагниемия шақырады:

1. 
   психомоторлы қозуды.
   
2. 
   кома жағдайына ауысатын ұйқышылдықты.+
   
3. 
   жүрек қызметінің күшеюін.
   
4. 
   жүрек қызметінің тежелуін.+
   
5. 
   ісінулерді.
   
6. 
   психомоторлы тежелуді.+
   
7. 
   ішек перистальтикасының күшеюін.
   
8. 
   шыжыңдықты.
   

355. Бүйрек жеткіліксіздігі кезіндегі ацидоз туындау себептері:

1. 
   өзекшелерде аммониогенез және ацидогенездің күшеюі.
   
2. 
   өзекшелерде аммониогенез және ацидогенездің тежелуі.+
   
3. 
   бикорбанаттар реабсорбциясының күшеюі.
   
4. 
   бикорбанаттар реабсорбциясының төмендеуі.+
   
5. 
   фосфаттар, сульфаттар сүзілуінің төмендеуі.+
   
6. 
   айқын оксалурия.
   
7. 
   айқын фосфатурия.
   
8. 
   проксималды өзекшелерде ақуыздар реабсорбциясының белсенуі.
   

356. Созылмалы бүйрек жеткіліксіздігінің терминалды сатысына тән:

1. 
   өршіген гиперазотемия.+
   
2. 
   метаболизмдік алкалоз.
   
3. 
   гипокальциемия.+
   
4. 
   гипергидратация.+
   
5. 
   гипомагниемия.
   
6. 
   гипоазотемия.
   
7. 
   гипогидратация.
   
8. 
   психомоторлық қозу.
   

357. Уремияға тән:

1. 
   ісінулер.+
   
2. 
   гиперазотемия.+
   
3. 
   остеопороз.+
   
4. 
   алкалоз.
   
5. 
   артериялық гипотензия.
   
6. 
   гипомагниемия.
   
7. 
   экссикоз.
   
8. 
   гипоазотемия.
   

358. Уро- және нефролитиаз дамуына ықпал етеді:

1. 
   несептің рН көрсеткіші қышқыл немесе сілтілі тараптарға кенеттен ығысулары.+
   
2. 
   зәрде тас түзілуін тежейтін заттары (цитраттар, магний тұздары) мөлшерінің көбеюі.
   
3. 
   несептің ағып шығуының бұзылуы және инфекцияның қосылуы.+