Главная страница
Навигация по странице:

  • –уч/-юч, -ач/-яч, -ем/-ім

  • Беларуская мова.культура маулення. Беларуская мова культура малення электронны вучэбнаметадычны дапаможнік


    Скачать 468.23 Kb.
    НазваниеБеларуская мова культура малення электронны вучэбнаметадычны дапаможнік
    АнкорБеларуская мова.культура маулення.docx
    Дата28.01.2017
    Размер468.23 Kb.
    Формат файлаdocx
    Имя файлаБеларуская мова.культура маулення.docx
    ТипДокументы
    #542
    страница20 из 24
    1   ...   16   17   18   19   20   21   22   23   24

    8. Афіцына-справавы стыль



    Афіцыйна-справавы стыль – адна з функцыянальных разнавіднасцей літаратурнай мовы, якая абслугоўвае афіцыйныя сферы дзяржаўнай, вытворчай, юрыдычнай, міжароднай дзейнасці грамадства. Гэты стыль выкарыстоўваецца ў справаводстве, заканадаўстве, кіраўнічай і дыпламатычнай галінах дзейнасці.

    У афіцына-справавым стылі напісаны тэксты афіцыйных дакументаў21 (законаў, загадаў, распараджэнняў, пратаколаў, пагадненняў, актаў, даведак, афіцыйных лістоў устаноў, інструкцый, патэнтаў, тэхнічных умоў, дзяржаўных стандартаў, заяў, распісак і інш.).

    У афіцыйна-справавым стылі вылучаюцца наступныя падстылі ў залежнасці ад прызначэння тэкстаў: уласна заканадаўчы (юрыдычны), дыпламатычны і канцылярскі. Аднак, нягледзячы на разнастайнасць падстылей і жанраў, афіцыйна-справавы стыль характарызуецца адзінствам у стылявых рысах.

    8.1. Стылявыя рысы афіцыйна-справавога стылю



    Да агульных характарыстык афіцыйна-справавога стылю адносяцца:

    1) стандартызацыя (шырокае выкарыстанне моўных штампаў, гатовых слоўных формул): аказаць дапамогу, ажыццявіць кіраўніцтва, выконваць абавязкі, ускласці адказнасць, ставіць пытанне, на падставе рашэння, кантроль за выкананнем ускласці, па заканчэнні тэрміна;

    2) сухасць маўлення (адсутнасць эмацыянальнасці, экспрэсіўных сродкаў, выкарыстанне стылістычна нейтральных сродкаў: выканаўца, заказчык, кіраўнік, службовая пасада)

    3) інфармацыйнасць (уласціва не толькі тэкставым фрагментам дакумента, але і рэквізітам – абавязковым інфармацыйным элементам дакумента, якія замацаваны за кожным відам дакументаў дзяржаўным стандартам. Да рэквізітаў адносяцца: дзяржаўны герб, эмблема арганізацыі і прадпрыемства, выявы ўзнагарод, код прадпрыемства па агульна-дзяржаўным класіфікатары прадпрыемстваў і арганізацый (ОКПО), паштовы індэкс, электронны, паштовы адрас, нумар тэлефона, факса, рахунка ў банку, назва віду дакумента, дата, подпіс і інш.);

    4) дакладнасць (любы выраз павінен мець толькі адно значэнне).

    8.2. Моўныя рысы афіцыйна-справавога стылю



    Вышэйпералічаныя стылявыя рысы афіцыйна-справавога стылю рэалізуюцца з дапамогай ужывання такіх моўных сродкаў, як:

    1) тэрміны, спалучэнні тэрміналагічнага характару: алібі, сведка, ценявы бізнес, кампенсацыя за адпачынак, матэрыяльная дапамога;

    2) наменклатурныя назвы (найменні прадпрыемстваў, пасад, званняў, тавараў і інш.): УП “Гаспадарка”, ЗАА “Мілавіца”, камерцыйны дырэктар, намеснік дэкана па выхаваўчай рабоце, старшыня праўлення, Беларус-1221, Атлант-80010;

    3) абрэвіятуры: ЖЭС, МВФ, студсавет, ФКСІС, ВА (выконваючы абавязкі);

    4) абмежавана выкарыстанне мнагазначных слоў, слоў з пераносным значэннем, сінонімаў. Па гэтай прычыне часта ўжываюцца паўторы;

    5) выкарыстоўваюцца родавыя паняцці замест відавых: прыбыць (замест прыехаць, прыляцець), населены пункт (замест вёска, горад);

    6) нанізванне формаў роднага склону: вынікі дзейнасці органаў дзяржаўнай бяспекі;

    7) выкарыстанне займенніка я абмежавана, пашырана ўжываюцца пасіўныя канструкцыі: мною выканана (замест я выканаў).

    8) назоўнікі, якія абазначаюць асобу паводле спецыяльнасці, пасады, дзейнасці: галоўны інжынер, мытнік, грамадзянін, рэктар, дырэкцыя, адміністрацыя, калегія, слухач, падаткаплацельшчык. Гэтыя назоўнікі замяняюць займеннік ён: Да нас прыехаў прафесар Іваноў. Прафесар зараз прачытае нам лекцыю.... .

    Важна, што назвы асоб па прафесіі, пасадзе, званні i родзе заняткаў маюць пераважна форму мужчынскага роду, нават калі абазначаюць асобу жаночага полу. У афіцыйна-справавым стылі прыметнікі дапасуюцца да такіх назоўнікаў у мужчынскім родзе, а дзеясловы прошлага часу – у жаночым родзе, калі падобныя назоўнікі маюць пры сабе прыдатак, напрыклад: новы галоўны рэдактар С. М. Ковалёва...; Малодшы навуковы супрацоўнік Н. У. Рашэтнікава ў выступленні спынілася... ;

    9) займеннік Вы заўсёды выкарыстоўваецца са значэннем пашаны, павышанай увагі: Як Вам ужо вядома, мы вельмі зацікаўлены ў Вашай прадукцыі;

    10) аддзеяслоўныя назоўнікі: выкананне, выплата, планаванне, правапарушэнне, недапрацоўка, недаатрыманне;

    11) канструкцыі “дзеяслоў+назоўнік”: аказаць дапамогу, правесці рэвізію, ажыццявіць выплату, арганізаваць правядзенне заняткаў, ажыццявіць збор падаткаў;

    12) інфінітывы: упаўнаважыць, забяспечыць, зацвердзіць, прыняць;

    13) дзеясловы у форме цяперашняга часу: арганізуе, зацвярджае, прыцягвае, наймае;

    14) дзеепрыметнікі з суфіксамі –уч/-юч, -ач/-яч, -ем/-ім: бягучы, апякаемы, кіруемы, выконваючы абавязкі, кантралюючы орган;

    15) колькасныя лічэбнікі (звычайна пішуцца арабскімі літарамі, потым у дужках прапісваюцца словамі): атрыманы ад заказчыка грашовыя сродкі на суму 1000000 (адзін мільён) беларускіх рублёў;

    16) парадкавыя лічэбнікі даюцца з абавязковым склонавым канчаткам: сталовая 2-ой нацэначнай катэгорыі;

    17) сказы поўныя, апавядальныя, як правіла, двухсастаўныя, пераважаюць простыя ўскладненыя сказы;

    18) складаныя злучнікі, прыназоўнікі: у выніку таго што, дзякуючы таму што, з мэтай, па лініі, згодна з, у святле;

    19) словы з адценнем прымусовасці: забараняецца, мера, рашэнне, не церпіць адкладу, трэба, абавязаны.

    1   ...   16   17   18   19   20   21   22   23   24


    написать администратору сайта