РБ2. РБ2.docx. Рб2 Жедел катаралды (серозды) перикоронит этиопатогенез, клиникасы, диагностика мен емдеу станымдары. Перикоронит
 Скачать 106.43 Kb.
|
|
18.Эндоосалды денталды имплантация: жоспарлау. Эндоосальды денталды имплантация Бұл тіс имплантациясының ең прогрессивті түрі, оның тиімділігін бүкіл әлемнің хирургтары мойындайды. Оның басым ерекшелігі имплантантты орнату ең табиғи тәсілмен – сүйек тініне тікелей енгізумен жүргізіледі, бұл оның жақсы сіңуіне және одан әрі функционалдығына кепілдік береді. Эндоосальды имплантация альвеолярлық өсіндінің белгілі бір биіктігін талап етеді. Егер ол жеткіліксіз болса, остеопластика жүргізеді – сүйек тінін өсіру және оның сапасын арттыру. Бүгінгі күні эндоосальды имплантация кезінде тамыр тәрізді тіс имплантанттары жиі қолданылады. Өте сирек, жұқа сүйек жағдайында пластинді имплантаттар қолданылуы мүмкін, ал қатты резорбция немесе сүйек атрофиясы кезінде аралас формадағы имплантаттарды қолдануға болады. Имплантацияның осы түрі үшін бір кезеңді әдістеме – бір күнде уақытша сауыт салынған имплантат пен абатментті орнату, сондай – ақ екі кезеңді әдістеме – алғашында имплантат орнату, ал 4-6 айдан кейін – пациенттің клиникалық жағдайына байланысты тұрақты сауыт салынған абатментті орнату қолданылуы мүмкін. 19.Дентальная имплантация: түрлері, көрсеткіштері мен қарсы көрсеткіштері. .Дентальная имплантация: түрлері, көрсеткіштері мен қарсы көрсеткіштері Имплантат- жоғары және төменгі жақ сүйектеріне кіргізілетін, жасанды тіс түбірі. Әрбір имплантат басы, денесі және оларды қосып тұратын мойын бөлімінен тұрады. Ең соңында оған тістің орнын толтыру үшін қаптама кигізіледі. Тіс имплантаты аллергиялық реакция тудырмайтын титан немесе циркония металлынан дайындалады. Әрбір иммплантат келесі талаптарға жауап беруі тиіс : Имплантолог мамандардың пайдалану үшін қол жетімді болуы шарт. Айналасындағы тіндерді жарақаттамауы керек . Адам организміндегі тіндерге оңай енгізіліп, оңай шығарылуы керек. Таяныш, демеу және ұстап тұрушы қызметтерді атқаруға, әртүрлі өзгерістерге, күштерге төтеп беретіндей және сынуға қарсы тұра алатындай қасиетке ие болып, ерекшеленіп тұруы керек. Дентальды имплантологияның артықшылығы - Табиғи тіс сияқты көрінеді, сезіледі және қызмет етеді. - Тіс жоқ жердің сүйек тінінің атрофиясын қалпына келтіреді. - Табиғи тістесуді және шайнау мүмкіндігін қалпына келтіреді - Беттің жастық овал тәрізді өзгеруін болдырмайды - Тістердің ығысуна жол бермейді - тістер толық болмаған жағдайда алынбайтын протез салуға көмектеседі. ВОІ имплантаттарының артықшылығы ВОІ жүйесін қолдану кезінде тіс имплантатары өзіндік сүйек тіндеріне орнатылады. Бұл науқастың уақытын сақтауға және артық шығынан сақтайды. ВОІ жүйесімен имплантациялау тіс имплантаттарының берік болуына көмектеседі. ВОІ жүйесі бойынша имплантация алынбалы тіс протездерін қолданудан және аралық протездеуді болдырмайды. Бұл кезде ешқандай қосымша хирургиялық кірісулер қажет емес. ВОІ жүйесі тіс имплантатарын тісті жұлғанан кейін , периодонтиттен кейін де дереу орналастыруға болады. Бұл науқасқа уақытын үнемдеуге ыңғайлы. Тіс имплантатарын орналастыру кезінде қысымды сүйектің кортикальды қабатына таратады. Бұл үшін сүйек қабаты резорбцияға бейім келеді, сонымен қатар мықты және жылдам қалпына келтіріледі. Бактериальды инфисирленуге қарсы тұруы күші, сонымен қатар құрылымы күш түсуге бейім. ВОІ жүйесімен тіс имплантатарын орналастыру кезінде инфекцияларға қарсы тұруы мықтылығына байлансты оны темекі тартатын адамдарға қорқпай сала беруге болады. Бұл жаңа технология , синус- лифтинг альтернативасы, ол имплантация процессін жылдам және қарапайым өтуне көмектеседі. Бұл әдістің көмегіменсинус- лифтинг орналасқан аймақтарға тіс имплантатарын орналастыруға болады. Имплантация базальды ВОІ имплантаты көмегімен жүргізіледі. Тіс имплантаты айналасы жақсы қанмен қамтамасыз етілетін және сүйек резорбциялары жок жерге орнатылады. Орнатылғанан кейін қысымның таралуы тек сүйектің кортикальды қабатына таралады. Осыған байлансты сүйек қабаты сорылуға бейім болады да , операциядан кейін 7 -10 күнен кейін науқас шайнай алады. Тіс имплантатының бұл конструкциясын тіс жұлысымен қоюға болады. Бактериальды инфекцияға қарсы тұруы өте жоғары болғандықтан. Тістік имплантаттарды атқаратын қызметіне байланысты және айналасындағы тіндермен қарым қатынасына қарай 5 топқа бөлінеді: 1. Эндодонто эндооссалді имплантация, имплантат тіс өзегіне енгізген таяқша тәрізді болады, сүйек тініне тамырдың арығы арқылы енгізіледі. 2. Эндооссалді имплантация, әртүрлі имплантаттар сүйек тініне енгізіледі. 3. Субпериостальді имплантация, әртүрлі имплантаттар сүйек асты тініне енгізіледі. Ол кезеңнен тұрады. Бірінші ұяшық өсіндіні тіліп, ашып алынады, одан кейін қалып жеке имплантат дайындалып, ші кезеңде дайын имплантатты орнына қойып, шырышты қабатжәне сүйек асты қиындысы жабылады. 4. Инсерт имплантация немесе шырышты қабат ішілік, металлдан жасалған түймелі имплантатты шрышты қабат астына енгізу. 5. Субмукозды имплантация, шырышты қабаттың өтпелі қатпарларына қақпақты немесе алып салынатын тіс протездерінің ұстап қалатын кідіру аймағына тұрақты магнитті енгізу. Тістік имплантация жасауға болатын көрсеткіштер мен болмайтын қарама қарсы көрсеткіштер Бірінші кезекте тістік имплантация жасауға болатын көрсеткіштер қатарына екіншілік адентия тістің болмауы немесе түсіп кетуі, оны тістік имплантация жасау арқылы қалпына келтіру, егерде мүмкіншілігі болса сүйек ішілік имплантаттардан кеңінен пайдаланып , науқастарды емдеуде ортопедиялық әдіспен бірге сүйек ішілік имплантаттарды қолдану болып саналады. Тістік имплантация жасауға болатын көрсеткіштер Екі немесе бір жақта тістерінің мүлдем болмауы толық адентия, тіс қатарының ішінара кетігі, тіс қатарының соңғы бөлігінің кемтігі, тіс қатарында бір тістің жоқ болуы, жеке адам организмінің пластмассаға сезімталдығының жоғары және құсық рефлексінің болуы, сонымен қатар алмалы салмалы протездерді таға алмауы, тістесу қызметінің бұзылуы нәтижесінде ауру белгілерінің пайда болуы. 20.Вестибулопластка: көрсеткіштері мен қарсы көрсеткіштері, түрлері, асқынулары. Вестибулопластика: көрсеткіштері мен қарсы көрсеткіштері, түрлері, асқынулары. Тіндердің шамадан тыс кернеуі, атап айтқанда, тістер мен еріндер мен ұрттың ішкі беті арасындағы шырышты қабық - ауыз қуысының күтуінде айтарлықтай проблемаларға әкеледі, олардың арасында тісжегі рецессиясы орын алады, бұл өз кезегінде өте қысқа мерзімде тістің жоғалуына әкелуі мүмкін. Тоқтату немесе тістердің тамырларының әсерін едәуір баяулату үшін, вестибулопластика қабілетті. Көрсеткіштері және қарсы көрсетілімдері Операция ауыз қуысының вестибуласының дамуын және периодонтальды тіндердің теріс күйін тудыратын проблемаларды жеңуге көмектеседі. Вестибулопластика сонымен қатар тіс импланттарына, алынбалы протездерді жақсылап бекітуге немесе терең периодонтальды қалтаны тазартуға арналған. Сонымен қатар, вестибулопластикаға арналған көрсеткіштерге тістерді түзетуге дайындық, қызыл иек ауруы, пародонтит жатады: операция тіндердің жақсаруына және қабынуды жеңілдетуге көмектеседі. Вестибулопластика ересектерде де,балаларда да жиі гингивит пен фокальды пародонтит туғызады, сонымен қатар қызыл иек рецессиясының көрінісі болып табылады. Қарсы көрсетілімдер қатарына бірнеше тісті кариес, ауыз қуысының іріңді аурулары, келоидты тыртықтардың пайда болуы, кейбір жүйелік аурулар мен қан аурулары, қатерлі ісіктер жатады. ауыз қуысының вестибуласындағы жарақаттан кейінгі өзгерістерді түзету (тыртықтар, күйіктер, жарақаттар); дикция мен сөйлеу терапиясының проблемалары; сүйек аурулары; созылмалы периодонтиттің емі және симптомдары, қызыл иекке лоскутты операциясын жасамас бұрын; протездеу және имплантация алдында; ауыз қуысының вестибуласын эстетикалық түзету; жоспарлы ортодонтиялық емдеу; тіс түбіріне жету қажеттілігі. Вестибулопластикаға қарсы көрсеткіштер созылмалы қан аурулары; онкологиялық аурулар; психикалық ауру; остеомиелит; қант диабеті келоидты тыртықтардың пайда болу үрдісі. Салыстырмалы қарсы көрсетілімдер сонымен қатар алкоголь мен темекіге тәуелділік, химиотерапия, ауыз қуысының іріңді қабыну аурулары, тістердің бірнеше карииялық зақымдалуы. Вестибулопластика түрлері Вестибулопластиканың бірнеше әдістері бар. Эдлан-Мейхер вестибулопластикасы, әдетте, төменгі жақта жасалады және шырышты қабықтың қабығын, сондай-ақ бұлшық еттер мен сіңірлерді пиллингтен және жылжытудан тұрады, оларды жаңа күйге бекітіп, жараның бетін қорғаныш бинтпен жабады. Кларк бойынша әдіс - бұл бірдей әдісті қолдана отырып, жоғарғы жақта бірдей процедураны орындау әдісі. Екі жағдайда да қалпына келтіру екі апта ішінде жүреді, осы уақыт ішінде емделуді бақылау және ықтимал асқынуларды бақылау үшін дәрігерді бірнеше рет қарау керек. Жараның бетін азайту үшін туннельдік вестибулопластика жасалады. Бұл әдіспен тек үш кесінді жасалады, олар субмукозальды тіндерге қол жетімді болады. Операцияның мәні алғашқы екі әдіске байланысты. Бұл әдіс төменгі және жоғарғы жақтарда қолданылады. Емдеу уақыты тоғыздан он бір күнге дейін созылады, ал операциядан кейінгі ауырсыну деңгейі хирургиялық әдістермен салыстырғанда едәуір төмендейді, бұл кезде қабырға толығымен қабыршақталады. Шмидт әдісі де бар, оның көмегімен периостеум мен Гликманның тіндері ерінді байлау орнында кесу пайда болған кезде қабыршақтанбайды. Асқынулар Қан кету. Қанның коагулятивтілігін жақсартатын қолданылатын препараттар. Кесу сезімталдығының төмендеуі. Оңалту бірнеше айдан бір жылға дейін болуы мүмкін. Бұл процесті гимнастикалық жаттығулар мен клиникадағы диагностикалық процедуралардың көмегімен жеделдетуге болады. Күрделі тыртықтар. Хирургиялық жолмен жойылады. Жергілікті тіндердің ісінуі. Олар қосымша емделусіз жоғалып кетеді. 21.Жедел сиалоадениттер (бактериалды): этиопатогенез, клиникасы, диагностика мен емдеу ұстанымдары. : этиопатогенез, клиникасы, диагностика мен емдеу ұстанымдары. Сілекей бездері жақ-бет аймағының анатомиялық функционалды құрамды бөлігі және ауыз қуысының қосымша бөлігі болып саналады. Сілекей бездерінің патологиясы мен ауруларын емдеу мәселелері стоматологиямен тығыз байланысты. Сондықтан да бұл мәселелерді терең зерттеу жұмыстарымен стоматологтар айналысады. Ірі, жұп сілекей бездеріне құлақ маңы, жақ асты, тіл асты, ал майда және тақ бездерге ауыз қуысының шырышты қабығының бездері жатады. Жедел ағымды эпидемиялық паротиттер- бұл вирусты контагиозды дерт. Қоздырғышы-1934 жылы Джонсон мен Пудпасчер ашқан сүзілетін вирус. Көктем, қыс айларында жиі кездеседі. Продромалды кезеңі 3 апта. Инкубациялық кезең өтісімен, құлақ маңындағы 1 не 2 безі, төменгі жақ асты бездері не барлық бездері де ауруға шалдығуы мүмкін. Сілекей бездерінің ұлғаюымен беттің әлпеті осы дертке тән өзгереді, осыған байланысты бұл “свинка” деген атқа болған. Клиникасы - Жұтынғанда ауру сезімі - Ауру сезімі құлақ маңына таралуы - Басты қимылдатқанда ауру сезімі - Дірілдің және безгектің болуы - Бездер ұлғайған, ауыздың ашылуы қиындайды - Ауыз қуысының шырышты қабаты күңіреттенген - Жұтынғанда ауру сезімі - Ауру сезімі құлақ маңына таралуы - Басты қимылдатқанда ауру сезімі - Дірілдің және безгектің болуы - Бездер ұлғайған, ауыздың ашылуы қиындайды - Ауыз қуысының шырышты қабаты күңіреттенген Эпидемиялық сиалодениттерде үш нүктеде ауру сезімінің болуы тән: 1. құлақ сырғалығы жанында, 2. емізікше өсіндісінің аймағында 3. төменгі жақ өсіндісінің жарты ай ойығы аймақтарында Асқынуы - Бездің іріңдеп еруі - Жыланкөз пайда болуы мүмкін - Қабыну процесі ортаңғы құлаққа, көру мүшелеріне өтуі мүмкін. - Балаларда орхит - Әйелдер мен қыздарда мастит - Жедел панкреатит - Нефрит - Менитгит т.б. Ажырату нақтамасы Диагностика - анамнез , шағым - физикалық зерттеу - лабораториялық зерттеу : - клиникалық анализ - биохимиялық анализ - ортақ қан анализі - серологиялық анализ - молеклярлы-генетикалық әдіс -аспаптық зерттеу - рентгенография - сиалография - медициналық термофизиография Емі ъдел ағымды эпидемиялық емес паротит- бұл ауру бездердің іріңдеуіне алып келеді және өте ауыр түрде жүреді, созылмалы қабынуға өтуі де мүмкін. Этиология Аурудың жергілікті себептеріне: бөгде заттың енуі, сілекей тастарының пайда болуы, жұқа жаралар-афтозды және жаралы стоматиттер, бездің жарақат алуы, қабыну кезеңдерінің көрші аймақтардан өтуі жатады. Жалпы себептері: инфекциялық аурулар, іш қуыстарына жасаған оталар, сусыздануға алып келетін аурулар. Клиникасы Жедел эпидемиялы емес паротиттер клиникалық ағымына қарай серозды, ірінді және гангренозды деп бөлінеді. Бұл ауру кезінде науқастар ауыз қуысының құрғақтығына, жалпы әлсіздігіне, дене қызуына, құлақалды маңында қатты ауыру сезімінің болуына, оның тамақтанар алдында үдей түсетініне шағымданады. Диагностикасы Қарап тексергенде, құлақ маңындағы ұйыспа-инфильтраттан пайда болған беттің асимметриясы анықталады (екі жақтық сирек). Ұйыспа-инфильтраттың әсерінен құлақ сырғалығы көтеріліп тұрады. Аурудың жедел серозды кезеңінде ауыздың ашылуы шектелмеген, шығару түтігінің ашылған орны қызарған, ісінген. Құлақмаңы сілекей безіне массаж жасағанда сілекейдің бөлінуі байқалмайды, кейде күңгірт-шырышты сұйық бөлінуі мүмкін. Содан кейін кезеңнің кері дамуы басталады, без маңындағы ұйыспа-инфильтраттың ісігі қайтып көлемі кішірейеді, ауыру сезімі төмендейді, сілекей мөлшері қалыптағыдай болады. Жедел серозды паротит іріңді түріне өткенде безде қабыну кезеңі өте тез дамиды. Бездің тығыз капсуласының болуынан ірінді жалқықтың теріасты клетчаткасына шығуы қиындайды, осының әсерінен ауыру сезімі күшейе түседі. Құлақмаңы сілекей безі аймағындағы ұйыспа-инфильтраттың көлемі ұлғайып, жұмсақ тіндерде ісіну пайда болады. Ұйыспа-инфильтрат бетіндегі тері қабаты қызарған, қатпарға жиналмайды. Ауыздың ашылуы шектеледі. Шығару түтігінен көп мөлшерде ірің бөлінеді. Без капсуласы іріндеп ерігенде, былқылдау-(флюктуация) болады. Паротиттің гангренозды түрінде тіндердің көлемді некрозы және науқаста ауыр септикалық жағдай болады. Бет веналарының тромбозы мен флебиттер дамып, ми синустарына өтуі мүмкін. Ажырату нақтамасы Жедел іріңді паротит ұрт, самай аймағындағы, шайнау еті астының кеңістігіндегі флегмоналардың клиникасына ұқсас, бірақ сілекей безінің қызметі бұзылмайды, шығару түтігінен мөлдір сілекей бөлінеді. Жедел эпидемиялық паротиттен жедел эпидемиялық емес паротиттің айырмашылығы, оның жиі бір жақта және ересек адамдарда болуы. Қандағы эритроциттердің тұнбаға түсу жылдамдығының жоғарлауы, лейкоцитоз, нейтрофильдер санының жоғарылауының солға жылжуы байқалады. Емі Жедел паротит кезіндегі емдеу шаралары аурудың сатысына байланысты жүргізіледі. Қабынудың серозды түрінде науқас сілекей бөлінуін жоғарлататын диета және тамақтанар алдында пилокарпин гидрохлоридтің 1% ерітіндісін 6-8 тамшы қабылдау қажет. Тамақтанып болғаннан соң ауыз қуысын сілтілік ерітінділермен шайған дұрыс. Сілекей безі аймағына физиотерапевтикалық ем, әлсіз жылулық бактерицидтік әсері бар УЖЖ — терапия қабылдауы, күндіз құрғақ жылы, ал түнге қарай камфор майымен жылы компрестер жасау және күнделікті шығару түтіктері жүйесін антибиотиктердің 0,5% новокаиндегі ерітіндісімен немесе протеолитикалық ферменттермен жуып-шаю жақсы емдік әсер береді. Егер қабыну кезеңі өрши түссе, онда микрофлораның сезімталдығын анықтап, антибиотиктер тағайындалады. А.В.Вишневский әдісі бойынша тосқауыл-блокада жасау, яғни құлақмаңы сілекей безінің аймағында орналасқан ұйыспа-инфильтрат төңірегіне антибиотик қосылған новокаиннің 0,25% ерітіңдісін енгізеді. Егер қабыну кезеңі іріңді немесе гангренозды түріне өткен болса, онда улануға қарсы жалпы әлдендіру және симптоматикалық емдерден басқа, бет жүйкесі талшықтарының орналасуын-топографиясын есепке ала отырып тіліктер жасау көрсетілген. Төменгі жақасты және тіласты сілекей бездерінің жедел іріңді қабынулары-бұл ауру өте сирек кездеседі. Этиологиясы -сілекей тастары - жарақат алу - стоматит. Клиникасы Науқас жұтынғанда, тамақтану кезінде ауыру сезімінің болуына, ауыз қуысының құрғақтығына шағымданады. Қарап тексергенде: бездің ұлғайғаны, тері қабаты жылжымалы, қатпарға жиналмалы, түсінің өзгермегені байқалады. Ауыз қуысын тексергенде ауыз түбінің шырышты қабаты ісініп, қызарған, шығару түтігі ісініп, кернелген және ауыру сезімі болады. Шығару түтігін сипап тексергенде сілекей тастары анықталуы мүмкін. Безді сипап тексергенде шығару түтігімен ірің, фиброзды тығындықтар, қою сілекей бөлінеді. Емдеу шаралары паротиттегідей жүргізіледі. Тәжірибеде-практикада қолайлы деп саналған А.В.Клементовтың сиалоадениттердің жіктеуі сілекей бездері қабынуларын паренхиматозды және интерстициалды деп бөледі. Созылмалы паренхиматозды паротит Науқастар бездің ұлғайғаны, кейде, әсіресе тамақтанған кезінде ауызда ірің дәмі болатынына шағым айтады. Көріп тексергенде без ұлғайған, бұдырлы, ауыру сезімі болады. Безді массаж жасағанда шығару түтігінен ірің немесе фиброзды ұйынды бөлініп шығады. Қабыну кезеңі кезінде без паренхимасы фиброзды тінге ауыса бастайды. Сиалограммада шығару түтігі кеңейген және қалыңдаған. Күз мезгілінде созылмалы қабыну өршуі мүмкін. Бұл кезде ауыру сезімі бездің ұлғаюымен, дене қызуының жоғарылауымен, ауыздың ашылуы шектелуімен жүреді. Ажырату нақтамасы. Құлақмаңы безінің қатерлі ісіктерінен, Микулич ауруынан, сілекей-тас ауруынан, ретенциалды кисталардан ажырата білу қажет. Емі. Қабыну кезеңінің дамуын тоқтату және асқынуды баяулату қажет. Антибиотиктер ерітіндісімен безді жуу көрсетілген. Йодолиполдың, рентгенотерапияның қабынуға қарсы әсері бар, емдік дозасы 100 р-нен 500-800 р-ге дейін болуы қажет.Егер де отасыз-консервативті ем көмектеспесе, хирургиялық жолмен безді алып тастау керек. Төменгі жақасты сілекей бездерінің жедел қабынуы- төменгі жақасты сілекей бездерінің жедел қабынуы кезінде науқастар ауыз қуысының құрғақтығына, төменгі жақасты аймағыңдағы ауыру сезімінің жұтыну және тамақтанған кезде ұлғаюына шағымданады. Клиникасы Төменгі жақасты үшбұрышының артқы бөлігінде тығыз ауыратын ұйыспа-инфильтрат анықталады. Шығару түтігінің ашылу орны ісінген, қызарған. Бимануальды әдіспен тексергенде без тығыз, қозғалмалы және ауыратыны анықталады. Шығару түтігі өзегінде тығыз ауыратын ұйыспа-инфильтрат көрінеді. Аурудың бастапқы кезеңінде-ақ төменгі жақасты безінің қызмет бұзылыстарына байланысты сілекейдің бөлінуі анықталмайды. Аурудың іріңді кезеңінде, қабыну кезеңдері айқын жүреді. Төменгі жақасты аймағында едәуір ісіну және айналасындағы жұмсақ тіндерде ұйыспа-инфильтрат болады. Жедел сиалоаденит төменгі жақасты және иекасты аймақтарының кейбір жағдайларда ауыз қуысы түбінің флегмонасына алып келуі мүмкін. Диагностика Аурудың жедел басталуы, сілекей бөлінуінің төмендеуі-гипосаливация, сілекей безі көлемінің ұлғаюы, тамақты көргенде немесе тамақтанған кезде ауыруы, шығару түтігінен іріңді жалқықтың бөлінуі сиалоадениттерге тән көріністер. Нақтама қою мақсатымен сілекей бездерінің жедел қабыну кезеңінде контрасты заттарды енгізу дұрыс емес. Емі Төменгі жақасты сілекей безінің аймағына, түнге қарай камфор майымен жылытатын компресс жасау, күндіз құрғақ таңғыш, күніне 3-4 рет ауыз қуысын 0,5-1,0% натрий гидрокарбонатының жылы ерітіндісімен шаю қажет. Сілекей бөлінуін жоғарылататын тағамдар (құрғақ нан, лимон, шырындар) және де поливитаминдер қабылдау қажет. Сілекей бөлінуін- саливацияны жоғарылату мақсатымен пилокарпин гидрохлоридтің 1,0% ерітіндісін күніне 5-6 тамшыдан 3-рет қабылдаған жөн. Қабыну кезеңдерінің айқын көріністері кезінде антибиотиктер мен сульфаниламидтер тағайындалуы қажет. Төменгі жақасты аймағында абсцесс немесе флегмона дамыған кезде ірің ошағын ауыз қуысының сыртынан ашу керек. Ол үшін тері, теріасты май қабаттарын, мойынның беткі фасциясын бұлшықетімен және безді қаптаған терең фасцияны тіліп, іріңді ошақты доғал жолмен ашу керек. Жараға натрий хлоридінің гипертоникалық ерітіндісімен суланған борпылдақ дәке білік қояды. |