Иммун Есеп рк 1 211 (2). Есеп 1. Xix асырды аяында медициналы микробиологияны прогресі Луи Пастер мен Роберт Кохты жмыстарымен тыыз байланысты
 Скачать 67.65 Kb.
|
Есеп № 15.Пневмониямен ауыратын науқастың қақырығынан патогендік микробтар бөліп алынған. 1. Микроорганизмдердің вируленттілігі мен патогенділігіне анықтама беріңіз. Патогенділік - қолайлы жағдайларда белгілі бір инфекциялық процесті тудыру мүмкіндігі. Бұл қасиет микроорганизмдердің спецификалық генетикалық қасиеттерін сипаттайды, олар иесінің қорғаныс механизмдерін жеңуге, олардың патогендік қасиеттерін көрсетуге мүмкіндік береді. Ауру туғызу қабілетіне қарай микроорганизмдерді патогенді, шартты-патогенді және патогенді емес деп бөлуге болады. Вируленттілік – патогенділіктің жеке сандық көрінісі, берілген инфекция қоздырғышының берілген ағзаны жұқтыру қабілетінің дәрежесі. Вируленттілікті анықтау мақсатында көптеген зертханалық тышқандар өлтірілді. Микроорганизмдердің вируленттілігі, өз кезегінде, токсигенділік пен инвазивтілікпен тығыз байланысты. Токсигенділік - бұл өте қисынды, макроорганизмге теріс әсер ететін, оның метаболикалық функцияларын өзгертетін токсиндерді синтездеу қабілеті. Инвазивтілік - бұл микроорганизмнің дененің қорғаныс тосқауылдарын еңсеру, мүшелерге, ұлпалар мен қуыстарға ену, оларда көбейу және макроорганизмнің қорғаныс агенттерін басу қабілеті. 2.Ол қандай бірліктерде өлшенеді және оны эксперимент жүзінде қалай анықтауға болады? Эксперименттік инфекция үлгісінде штамм вирулент тілігіне баға беруге болады , ол үшін шартты пайдаланады : DLM және LD50 . DLM ( лат . Dosis letalis minima ) -түрі , салмағы , жыныс және жасы бойынша біркелкі зертханалык жануарларға тиісті жұқтыру тәсілімен енгiзгенде белгілі уақыттан кейін қабылдаушы жануарлардың 95 % -да өлім туғызу қабілеттігі бар микробтык жасушаның ең аз саны . LD , тәжірибедегі жануарлардың 50 % -да өлім туғызатын бактериялар саны . Бірқатар жағдайларда тәжірибелік мақсатта DCL анықталады . DCL ( лат . Dosis certa letalis ) инфекцияланган жануарлардың 100 % өлімге әкелетін доза . 1. Қоздырғыштың вируленттілігін төмендетуге де , кушейтуге де болады. Өз кезінде франциялык зерттеушілер Кальмет және Жерен туберкулез таякшасын өт қосылған ( қоздырғышка жағымсыз фактор ретінде ) картопты - глицериндi коректік ортада 13 жыл бойы дакылдандырады. 230 рет кайталап сепкеннен кейiн вируленттілігін жоғалткан штамы алынган. Осындай вирулентті штамның негізінде туберкулездін алдын алу үшiн вакцина жасалады - БЦЖ ( Кальмет - Жерен бацилласы ). Бірқатар жағдайларда әр түрлі физикалық - химиялык факторлардың , дәрі - дәрмектердің және т.б. әсерінен микробтын вируленттілігі төмендейді. Штамдардың вируленттілігін төмендету тәсілін аттенуациялау ( әлсіздендіру) деп атайды. Екінші жағынан белгiлi , қабылдағыш жануарлар организмі аркылы пассаж (жүргізу) жасау арқылы қоздырғыштың вируленттілігін реттейтін жағдайларға бактериялык жасушаның химиялық құрамы, онын метаболизмiнiн ерекшеліктері, геномнын курылымы және мекен деу ортасы (экологиясы) жатады. Есеп № 16.Созылмалы пневмониямен ауыратын науқас ұзақ уақыт бойы кең спектрлі антибиотиктермен емделді. Ауыз қуысының шырышты қабатында ақ таңбалар пайда болды. Дәрігер ауыз қуысының кандидозы деп диагноз қойды? 1. Саңырауқұлақтардың құрылымы мен жіктелуі? Саңырауқұлақтар Eukarya доменіне,Fungi патшалығына жатады. Саңырауқұлақтар - жасуша қабырғасы қалың,фотосинтезделмейтін көпжасушалы немесе бір жасушалы эукариотты микроорганизмдер. Олардың арнайы қабықшамен қоршалған ядросы,органеллалары бар цитоплазмасы,цитоплазматикалық мембранасы және құрамында полисахаридтердің бірнеше типі(маннандар,глюкандар,целлюлоза,хитин)\Сондай-ақ,нәруыздары,липидтері бар көп қабатты серпінді жасуша қабықшасы және т.б болады. Кейбір саңырауқұлақтар спора түзеді. Цитоплазматикалық мембрана құрамында гликопротеиндер,фосфолипидтер,және эргостеролдар болады. Саңырауқұлақтар гифалды және ашытқылы түрлерге ажыратылады. Гифалды саңырауқұлақтар - зеңденіп кеткен,жіңішке қалыңдығы 2-50мкм жіпшелерден гифалардан тұрады,олар бір-бірімен шиелінісе байланысып,грибница немесе мицелий(зең)құрайды. Саңырауқұлақ денесі таллом деп аталады. Саңырауқұлақтар жоғарғы және төменгі сатылы деп ажыратылады. Жоғары сатының гифалары көлденең перделермен,яғни тесіктері бар септалармен бөлінген. Төменгі сатылы да көлденең перделері жоқ.олар көп ядролы жасушалар-ценоциттілер деп аталады. Ашытқылы саңырауқұлақтар-негізінде жекелеген диаметрі 3-15мкм,сопақ жасушалар,гифалды саңырауқұлақтарға қарағанда,олардың колониялары жақсы шоғырланған.Олар жыныстық көбею типі бойынша жоғары сатылы саңырауқұлақтардың -аксомицет пен базомицет аралығында таралған. Сонымен қатар осыларда дейтеромицеттер(кандидалды саңырауқұлақтар)болады.Олар жетілмеген саңырауқұлақтар.Оларға жетілмеген ашытқылар:мысалы/теріні,шырышты қабықшаларды,ішкі ағзаларды зақымдайтын кандидоздар(Candida туындастығы)жатады.Олар сопақша пішінді.Диаметір 2-5мкм.бүршіктеніп бөлінеді.Жалған гифалар түзеді. 2. Прокариоттардың және эукариот жасушаларын ерекшелендіретін белгілерін жазып көрсетіңіз? 1-Эукариоттық жасуша құрамында ядрошығы және ДнҚ молекуласымен байланысқан нәруыз-гистондар бар цитоплазмадан ядролық мембранамен бөлінген шынайы ядросының болуымен ерекшеленеді. Жәнеде Эукариоттық цитоплазмада салдардық(екінші реттік)мембраналық құрылымдардың (Митохондриялар,Гольджи аппараты,Эндоплазматикалық ретикулум)болуымен де ерекшеленеді. Және цитоплазматикалық,мембрана құрамында стеролдардың болуы. Рибосомалардың болуы(80S типті). 2-Ал прокариоттардың шынайы ядросы жоқ,оның орнында гендердің гаплоидті жинағынан тұратын нуклеоид болады. Цитоплазматикалық мембрана құрамында стеролдардан микоплазма ғана болады. Рибосомалар(70S типті) Жасушалық қабатында пептидогликанның болуымен ерекшеленеді. |