пр. Адам мен жануарларда паразиттік тіршілік ететін нематодаларды басты кілдеріне сипаттама беріп, оларды зара байланысына талдау жасаыз
 Скачать 1.39 Mb.
|
|
Емі. Алдымен, тазалық сақтау керек. Науқастың тырнағын алу, қолды жиі сабындап жуу. Баланың астын жатарда немесе таңертеңгісін сабындап жуу, жиі шомылдыру, іш киімін жиі ауыстыру, калың дамбал кигізіп, оны таңертеңгісін ыстық үтекпен үтектеу. Үйді жуып, шаңдарын сүртіп тазалау. Науқастың жанындағы басқа балаларда острицаның бар-жоқтығы тексеріледі. Дәрілерден нафтамон, пирантел, мебендазол және т.б. дәрілер еміндегідей мөлшерде тағайындалады Эхинококктың көбеюі, дамуы, жетілуі және дернәсілдік сатыларын айқындаңыз Өсіп, өнуі. Ит және т.б. ет қоректілер нәжісі арқылы эхинококктың жұмыртқалары жайылымға, шалшық суларға тарайды. Мал олармен жем-шөп, су арқылы зақымданады. Эхинококкоз адамға иттен, құрт жұмыртқалары жабысқан киім-кешек, ыдыс-аяқ, жеміс-жидек, көкөніс және судан жұғады. Денеге түсісімен гельминт ұрығы (онкосферасы) жұмыртқаны жарып шығып, ішектің ішкі қабатына еніп, одан әрі қан тамырлары арқылы денеге тарайды. Олар өкпе мен бауырға және басқа органдарға жетіп, онда бірте-бірте эхинококк көпіршік-беріштерге айналады. Беріштер өте баяу, айлап жылдап өсіп, жетіледі. Кейбір ларвоцисталардың есеюі көп жылдарға (адамда 10-30 жыл) созылады. Ал, бұралқы иттер т.б. жыртқыштар эхинококкоздан өлген малдың ішкі мүшелерін жеп, құртты жұқтырады. Эхинококктың жыныстық ағзалары жетілуіне 1-3 айға жуық мерзім керек. Ит ішегінде бұл цестодалар 5-6,5 айдай өмір сүре алады. Анықтау. Малдың тірісінде эхинококкозға клиникалық белгілері арқылы диагноз қою өте қиын. Рентгеноскопия мен рентгенография немесе УЗИ әдістерін мал шаруашылығында қолданудың өзшше қиындығы бар. Сондықтан, кейінгі жылдары иммунобиологиялық, анықтап айтқанда, аллергиялық және серологиялық әдістерді пайдаланады. Қоздырғышы. Имаго - Аlvеососсus тиltilocularis - эхинококк таспасына ұқсас, бірақ одан сәл-пәл кішілеу-ұзындығы 2-3 мм,І және соңғы бунағындағы жатыры домалақ, шар тәрізді. Ларвоцио талық альвеококк көпіршіктері өте ұсақ, сыртынан жүзім шоғындай боп көрінеді, іші протосколекстерге толы көптеген камералардан құралады. Өсіп, өнуі. Жұмыртқалары сыртқы ортаға өте төзімді, ұзақ уақыт тіршілігін сақтай алады. Кеміргіштер бұларды жем-шөппен, сумен бірге жұтып ауру жұқтырады. Олардың асқорыту ағзаларында жұмыртқа қабығы еріп, босап шыққан онкосфера ішектің кілегей қабаты арқылы қан тамырларына еніп, қанмен бірге бауырға және басқа мүшелерге тарайды. Олардың орналасқан жерінде көптеген көпіршіктер пайда болады. Ит т.б. жыртқыштар альвеококкозға шалдыққан кеміргіштерді жеп зақымданады. Бұлардың ішегінде гельминттер 1-1,5 ай шамасында жынысы жетілген сатысына жетеді. Энтеробиоз қоздырғышының тіршілік цикліне талдау жасаңыз Паразитируют острицы в нижней части тонкого кишечника, слепой кишке и в начальной части ободочной кишки. Спаривание остриц происходит в подвздошной кишке, после чего самцы умирают, а тело беременной самки почти целиком заполняется яйцами. ... Продолжительность жизни взрослой острицы составляет 56—58 суток.  Во время сна хозяина самки остриц вылезают на кожу (через анус), вызывая сильный зуд, а затем откладывают яйца и погибают. Человек расчесывает кожу, при этом яйца остриц попадают ему на руки и под ногти. После этого они легко переносятся на игрушки и другие вещи, а также попадают в рот человека. Яйца паразита также переносятся мухами, тараканами или с пылью. Для дальнейшего развития яиц необходим особый микроклимат с температурой 34—36°С и высокой влажностью (70—90 %) в аэробной среде. Подходящие условия для этого — в промежности и перианальных складках, а также под ногтями человека. Уже через 4—6 часов внутри яиц созревают личинки, способные шевелиться, видимые на малом увеличении (8х х 7х). В кишечнике личинки выходят из яиц и в течение 2—4 недель развиваются во взрослых особей. Затем цикл повторяется. В заражении человека острицами главную роль выполняют грязные руки. Поэтому чаще всего энтеробиозом болеют дети младшего возраста, посещающие дошкольные учреждения. Основным признаком наличия в организме остриц является зуд в области заднего прохода, возникающий чаще всего в вечернее и ночное время. При исследовании кала в нём обнаруживаются взрослые острицы, иногда в огромных количествах, а яйца остриц выявляются не всегда, так как они откладывают яйца за пределами ануса. Яйца остриц проще обнаружить при исследовании соскоба с кожных покровов перинанальной области. Острицы могут мигрировать в вульву и влагалище женщины, вызывая вульвовагинит  |