ауру. соз ауру. ОУ ралы 1 Жіті бронхит Жіті бронхит (ЖБ)
 Скачать 226.54 Kb.
|
Этиологиясы.Негізгі себебі -гемолитикалық стрептококтың А-топты нефритогендік штаммдары. Әдетте стрептококкты ауруды басынан кешіргеннен соң 6-20 күннен кейін ауру дамиды. (баспа, тонзиллит, фарингит, скарлатина, тілме, ревматизм). Клиникалық көрінісі. Жіті гломерулонефриттің белгілері жедел, стрептококкты инфекцияны басынан кешіргеннен кейін 1-3 апта ішінде дамиды. Сырқаттың үш клиникалық түрін ажыратады: моносимптомды – тек қана зәрдегі өзгеріспен сипатталады; жайылмалы – ісінулер, артериялық гипертензия және нефриттік синдром байқалады; нефриттік – протеинурия, эритроцитурия, ісіну, артериялық гипертензия симптомдарымен айқындалады. Жіті гломерулонефриттің ағымында үш кезеңді айырады: нефрит алды, нефриттік, соңы. Соңғы кезеңі толық сауығумен немесе созылмалы түрге ауысумен аяқталады. Науқасты бас ауру, әлсіздік, бүйрек тұсында екі жақты ауырсыну, олигоурия, анурия, ісінулер, лоқсу, құсу, құсу, тахикардия, артнриялық гипертензия симптомдары және нефриттік синдром жиі мазалайды. Науқас несебінің түсі «ет жуындысына»- гематурия ұқсайды. Егер сол қарыншалық жүрек жеткіліксіздігі дамыса, онда ортопноэ, тахипноэ, тахикардия байқалады. Диагностикасы. Жіті гломерулонефрит диагнозын, егер науқаста гематурия, протеинурия мен артериялық гипертензия және ісінулер анықталған жағдайда қояды. Анамнезінде науқас стрептококкты инфекцияны басынан кешіргенін айтады. Физикалды зерттеулер: таңата көз астында және бетінде ісік немесе ісінгендік; артериялық қысым жоғары, әсіресе диастолалық (50); Пастернацкий белгісі (+) оң мәнді; бүйрек аймағын пальпациялауда ауырсыну; кейде жүрек шектерінің орташа кеңеюі, жүрек тондарының тұйықтығы, өкпеде ылғалды сырылдар. Лабораторлы және аспаптық зерттеулер. ҚЖА: фибриноген және 2- глобулин деңгейі жоғары, СРБ+, ЭТЖ жоғары, анемия анықталады; биохимиялық қан анализінде: креатинин, индикан, мочевина деңгейі жоғары; иммунологиялық көрсеткіштердің өзгеруі: иммунды комплекстердің болуы, анти-О–стрептолизин және В- лимфоциттер деңгейі жоғары, ал Т- лимфоциттер төмен; УДЗ: бүйрек өлшемдері ұлғаюы және паренхиманың қалыңдауы. Емі. Госпитализацияға көрсетпелер: жіті гломерулонефрит, бүйрек қызметінің төмендеуі, жүйелі ауруларға күдіктенгенде. Медикаментті емес ем. Науқас 1-3 апта бойы, ісінулер толық жойылғанша және артериялық қысым қалыптасқанға дейін төсекті тәртіпте болады. Содан кейін тәртіпті еркіндеу ұстауға рұқсат етіледі. Ұзақ уақыт төсек тартып жату сырқаттың болжамын жақсартпайды. Емдәм. науқасқа тұзды тәулігіне 2-3 г –ға дейін, сонымен қатар сұйықтықты және жануар белоктарын шектеу ұсынылады. Қатаң тиым салынады: ашы дәмдеуіштер, етті, балықты сорпалар, қою кофе, шай, консервілер; темекі шегу және алкоголь қабылдау. Медикаментті ем: Антибактериялық ем: бензилпенициллин оксациллин эритромицин азитромицин Диуретиктер: гипотиазид фуросемид, верошпирон. Диспансерлік бақылау 2 жылға дейін. Жедел гломерулонефритті емдеуде, сырқаттың морфологиялық барысын ауырлатуына байланысты, глюкокортикоидтар, цитостатиктер, иммунодепрессанттар қолданылмайды. Созылмалы гломерулонефрит (СГН) Созылмалы гломерулонефрит - екі бүйректің созылмалы иммундық қабыну ауруы. Сырқат бүйректің шұмақтық аппаратының зақымдануымен, кейіннен процесске түтікшелер және бүйректің басқа элементтерінің қосылуымен, үдемелі ағыммен, соңында нефросклероз, бүйректің екіншілік бүрісуінің дамуымен сипатталады. Аурудың соңында бүйректің созылмалы жеткіліксіздігі дамиды. Этиологиясы.Созылмалы гломерулонефрит көптеген жағдайда толық емделмеген немесе өз уақытында анықталмаған жедел гломерулонефриттің салдарынан дамиды. инфекция (бактериальды, паразитарлық, вирусты): инфекциялы эндокардит, безгек, мерез, В-гепатит; эндогендік: жайылма қызыл жегі, геморрагиялық васкулит, ревматоидті артрит т.б; экзогендік: алкоголь, вакцина, Д- пеницилламин, кризанол, аллергендер (гүлдер тозаңы, сүт). Бейімдеуші факторлар: ағзаның салқындауы; ошақты инфекцияның қайталануы; еңбек және тұрмыстың қолайсыз жағдайлары; жарақаттану, соның арасында психикалық; алкогольге әуестік; Негізгі симптомдары. Созылмалы гломерулонефриттің әр бір негізгі симптомы кезең- кезеңімен өзгеріп тұрады. Ісіну - созылмалы гломерулонефрит кезінде жедел нефро-тикалық сипатта болады. Гиперволемия, жүректің айдау көлемі және веноздық қысым ұлғаяды, қан құрамы өзгереді, холестерин деңгейі артады, гипопротеинемия, ЭТЖ жоғарылайды. Артериялық гипертензия; жүрек-қантамырлық синдром: АҚҚ 240/140мм.сын.бағ.және одан жоғарылайды, ЭКГ –да, рентгенде сол қарынша гипертрофиясы белгілері анықталады. Несеп синдромы: протеинурия- созылмалы гломерулонефриттің тұрақты белгісі, латентті нефритті анықтауға мүмкіндік береді. Шұмақтар мен өзекшелердің терең зақымдануынан, шұмақтағы белок фильтрациясының артуынан, өзекшелерде кері сорылуы-ның бұзылуынан дамиды. Клиникалық түрлері. Созылмалы гломерулонефриттің бір неше клиникалық түрлері бар: латентті, гематуриялық, гипертониялық, нефротикалық, аралас, қатерлі, яғни тез үдемелі. Сырқаттың әр бір түрінде компенсация және декомпенсация кезеңдерін ажыратады. Сонымен қатар барлық түрінде несеп, гипертониялық, ісіну синдромы қосарланып айқындалады. Латентті түрі – ең жиі кездесетін түрі. Несепте шамалы протеинурия, гематурия, лейкоцитурия анықталады. Кейде артериялық қысым жоғарылауы мүмкін. Ауру біртіндеп үдейді, науқастар жұмысқа жарамды болады, тұрақты бақылауды қажет етпейді. Гематуриялық түрі – сиректеу кездеседі. Сырқаттың бұл түрінде несепте үнемі гематурия анықталады. Шамалы проте-инурия байқалады. Артериялық қысым көбінесе қалыпты деңгейде болады. Гипертониялық түрі – қатты бас ауру, бас айналу, көз алдында туман, жүрек тұсындағы ауырсыну, ентігу, жүрек соғу белгілерімен сипатталады. Айқын гипертензия, жүрек сол жағының ұлғаю белгілері анықталады. Несепте аздап протеинурия, гематурия байқалуы мүмкін. Сырқаттың бұл түрі сол қарыншалық жүрек шамасыздығымен асқынуы мүмкін. Нефротикалық түрі – айқын ісіну (анасарка, асцит, гидроторакс), әлсіздік, тәбет төмендеуі, диурез азаюы, айқын протеинурия, цилиндрурия, микрогематуриямен көрінеді. Қан биохимиясында гипопротеинемия, гиперхолестеринеми, жалпы қан анализінде анемия, жоғары ЭТЖ анықталады. Аралас түрі – нефротикалық және гипертониялық синдром-ның қосарлануымен байқалады. Тез үдемелі, яғни қатерлі гломерулонефрит – дәнекер тіннің ауруларында дамып, бүйрек функциясын азғана уақыт ішінде жарамсыз етеді. Емге жақсы берілмейді, бүйректің созылмалы жеткіліксіздігі тез дамиды. Асқынулары. Созылмалы бүйрек жеткіліксіздігі (СБЖ)- бірте-бірте уремия дамиды. Инфекцияға бейімділік (пневмония, бронхит, абсцесс, фурункулез). Созылмалы жүрек жеткіліксіздігі екіншілік миокардиодис-трофия салдарынан. Қатерлі АГ көздің тор қабығының сыдырылуына, соқырлық және геморрагиялық инсультке алып келуі мүмкін. Лабораторлық және аспаптық зерттеулер. Зимницкий сынауы: гипоизостенурия (1001-1005), түнгі диурез күндізгіден жоғары; Нечипоренко сынауы: эритроциттердің басым болуы; УДЗ: кейде бүйрек өлшемдерінің үлкеюі, нефросклероз белгілері, конкременттер, деформация; ЭКГ: сол қарыншаның гипертрофия белгілері; көз түбін зерттеуде: тамырлар өзгерістері. Науқастарды емдеу және оларға күтім жасау принциптері. Емдәм ерекшелігін сақтау, емдәм №7, ас тұзын және сұйықтықты шектеу (қажет болса). Медикаментті ем; Кортикостероидтер преднизолон Цитостатиктер: азатиоприн, циклофосфан; антибиотиктер Фитотерапия: қайың жапырақтары және бүршіктері, көктікен гүлдері, Витаминдер С, В тобы, К,А. Диспансерлік бақылау: айына бір рет зәр анализі. Науқастардың атқаратын жұмысын, егер сырқатына қолайсыздық тудыратын болмаса, сақтап қалу қажет. Қолайсыз еңбек түріне түнгі жұмыс, ылғалды және салқын жерде еңбек ету жатады. Қант диабетімен ауыратын пациенттерде аяқтарда тактильді сезімталдықты анықтау Төменгі аяқтың зақымдану дәрежесін анықтау үшін науқасты жан-жақты және толық тексеру қажет. Анамнезді жинаумен қатар, аурудың клиникалық формасын анықтау үшін аяққа сараптама жасалады, неврологиялық жағдайын бағалау, яғни температура, діріл және тактильді сезімталдық анықталады. Тактильді ақпарат көзі неде? сәйкес рецепторларға әсер ететін кез-келген нәрсе. Жанасу мүшелері арқылы біз температураны, ылғалдылықты, текстураны (бет сипаты), дірілді сеземіз. Рецепторлар бізге бүкіл дененің кеңістігіндегі немесе оның белгілі бір бөлігі туралы ақпарат жібереді. Жоғарыда айтылғандай, біз қол тигізу арқылы алатын ақпараттың аз пайызына қарамастан, бұл адамның қалыпты өміріне қажет. Әр түрлі бұзылулар - сезімталдықты жоғалту, рецепторлардан миға ақпарат жіберетін жүйке арналарының зақымдануы және басқалары - қауіпті жағдайларға алып келеді және навигация жасай алмайды. Қарапайым мысал: тактильді рецепторлар болмаған кезде қатты күйіп қалу оңай, өйткені дәл солар арқылы заттың қызу температурасы туралы, мысалы, қолыңызды миға жіберетін тактильді ақпарат пайда болады. Көздер алда не болатынын анықтай алмайтын кезде, жанасу мүшелері бізді қараңғыда құтқарады. Ағзаның күйі туралы ақпарат беруде тактильді рецепторлар маңызды рөл атқарады. Олар қозғалыс процесінде маңызды рөл атқаратын бұлшықет сезімін деп аталуға қатысады. 3. Жүрек шаншуы кезінде мейіргерлік үрдісті ұйымдастыру І. Медбикелік диагноз: Жүрек шаншуы II.Мақсат: 30 минут ішінде ауырсыну ұстамасын басу. ІІІ. Медбикелік іс-әрекеттер. дәрігерді дереу шақырту (бұл жағдай білікті көмекті қажет етеді); пациентке көлденең қалыпты қамтамасыз ету (жүрек бұлшық еттерінің қызметі жеңілдейді); физикалық және психикалық тыныштықты қамтамасыз ету (миокардтың гипоксия деңгейі төмендейді, тыныс алу жағдайлары жақсарады): валидол немесе нитроглицерин (1 таблетканы тіл астына) және 30-40 тамшы корвалол немесе валокардин беру. Егер нитроглицерин тамшы түрінде болса, онда 1-2 тамшысын қантқа тамызады; Ескерту: қан қысымы 100мм с.б. төмен болғанда нитроглицеринді беруге болмайды. жүрек тұсына қыша қою (қан айналым мүшелеріне рефлекторлы әсер етеді); таза ауа жіберуді қамтамасыз ету (миокардтың гипоксия деңгейі төмендейді, тыныс алу жағдайлары жақсарады); дәрігердің нұсқауларын орындауды қамтамасыз ету; Ескерту: стенокардия ұстамасының созылу уақыты орташа есеппен 1-5 минутқа (сирек жағдайда 30 минутқа дейін) созылады. Егер ауырсыну басылмаса, миокард инфарктісі болуы мүмкін. пациенттің жағдайын (сырт көрінісі, ТАЖ, АҚ, пульс) бақылау. пациенттің жағдайы жақсарғанда ұстама кезінде нитроглицерин немесе валидолды тіл астына қабылдау ережелерін түсіндіру. пациентпен және оның туыстарымен ауырсынудың алдын алу шаралары, уақытылы көмек шаралары туралы әңгімелесу. ұстаманы тудыратын қауіпті факторлар (қатты қобалжу, физикалық жүктеме, спиртті ішімдіктер қабылдау, темекі шегу) туралы әңгімелесу. Қант диабеті анықтамасы, этиологиясы, клиникасы, диагностикасы, ем жоспары. Науқас күтімі Қантты диабет - инсулиннің абсолютты және салыстырмалы жетіспеушілігі нәтижесінде, ағзада барлық зат алмасудың (әсіресе көмірсулар) бұзылысына, соңында ағзаның функционалды жүйесінің зақымдануына әкелетін, тұрақты гипергликемиямен сипатталатын созылмалы ауру. Қантты диабеттің екі негізгі түрі бар: Инсулинге тәуелді ҚД немесе ҚД І тип (жастарда). Инсулинге тәуелсіз ҚД немесе ҚД ІІ тип (ересектерде). І типті қантты диабет І типті қантты диабет - ұйқы безіндегі инсулин өндіретін жасушалардың аутоиммундық (аутоиммунды түрі) бұзылуы нәтижесінде немесе өздігінен (идиопатиялық) зақымдануы салдарынан дамиды. Эпидемиологиясы. І типті қантты диабетке 30 жасқа дейінгі жастар шалдығады. Кей бір жағдайларда осы жастан асқандар ауырады. Соңғы кездерде қантты диабеттің бұл түрімен аурушаңдық жиіледі Қантты диабеттің ауырлық дәрежелері: 2-типтегі қантты диабеттің жеңіл дәрежесі – микро- және макроқантамырлық асқынуларсыз болады. Емдәммен емделеді. 1 және 2-типтегі қантты диабеттің орташа ауырлық дәрежесі – қанттытөмендететін дәрілермен емдеу негізінде асқынуларсыз немесе келесі асқынулардың болуымен айқындалады: микроальбуминуриямен жүретін диабеттік нефропатия, диабеттік ретинопатия пролиферативті емес сатысы, диабеттік полинейропатия. Қантты диабеттің ауыр дәрежесі: 1) гипогликемия немесе кетоацидоз жағдайларының жиі дамуы; 2) 1 және 2- типтегі қантты диабет қантамырлық ауыр асқыну-лармен: диабеттік ретинопатия пролиферативті сатысы, диабеттік нефропатия, протеинурия немесе бүйректің созылмалы шамасыздығы, диабеттік полинейропатия, автономды полинейропатия; инфаркттан кейінгі кардиосклероз, жүрек шамасыздығы, диабеттік табан, инсульттан кейінгі жағдай, аяқ қантамырларының окклюзиялық зақымдануы айқындалады. Лабораторлық зерттеулер. Міндетті тексеру тәсілдері: венозды қан плазмасында глюкоза деңгейін глюкометрмен немесе экспресс тәсілмен анықтау. Қантты диабет диагнозы, гликемия аш қарынға 6,1 ммоль/л және одан жоғары, оған қоса сырқаттың клиникалық симптомдары байқалғанда немесе тәуліктің кез келген уақтында 11 ммоль/л гликемия анықталғанда қойылады. Несеп құрамында – меншікті салмағы жоғары, глюкозурия, кетонурия анықталады. Қантты диабеттің 2- типінде гипергликемия көбінесе 12-15 ммол/л , кетонурия, метаболизмдік ацидоз байқалады. Қосымша зерттеулер. Қан құрамында С-пептидті анықтау. Гипергликемия кезінде оның мөлшері жоғарылайды. Ал гипогликемия кезінде С-пептид төмендейді. Аспаптық зерттеулер: офтальмоскопия- диабеттік ретинопатия белгілері анықталады; реовазография – қол-аяқ қан-тамырларындағы қанайналым деңгейін анықтайды; радиоизо-топты ренография – нефросклерозға күдіктенгенде жасалады; ұйқы бездің УДЗ жасалу қажет. Госпитализацияға көрсетпелер: 1 типті қантты диабет арнайы бөлімшеде науқасқа тағайындайтын инсулиннің дозасын таңдап алу үшін; диабеттік кетоацидоз, прекома, кома, метаболизмдік ацидоз дамығанда, гипергликемия және инсулин сіңірілуінің бұзылуы. Емі. Инсулин тапшылықтың бастапқы көріністерін белсенді емдеу, кетоацидоздың даму қауіпін төмендетеді. 1 және 2 типтегі қантты диабетті ем деу комлексті түрде жүргізіледі. Медикаментті емес ем. Науқастар №9 емдәмді қатаң сақтау қажет. Жеңіл сіңірілетін көмірсуларды (керек қант, кәмпит, бал, торт) шектеу қажет; Құрамында көмірсулары бар басқа тамақтарды (картоп, макарон, майсыз сүтті өнімдер, бұршақ тектес өсімдіктер) ; Майлы ет тағамдарын жеуге болмайды; Жеміс жидек, көкөністерді аздап қабылдауға болады; Тәтті сусындарды ішу рұқсат етілмейді; Қанттың орнын басушылар- сорбит, ксилит, фруктозаны қабылдауға болады. Бұл заттар қандағы қантты көбейтпейді. Медикаментті ем. Инсулиннің әсер ету ұзақтығы бойынша үш тобы бар: 1) тез, бірақ қысқа әсерлі инсулиндер (15-30 минуттан 5-8 сағатқа дейін) инсулин-Хумалог, инсулин- Новорапид, Апидра, актрапид, хумулин; 2) орта әсерлі инсулиндер (1,5-3 сағаттан 12-22 сағатқа дейін): Протафан НМ, Хумулин Н, Инсуман базал, инсулин Б; 3) ұзақ әсерлі инсулиндер (4-6 сағаттан 25-36 сағатқа дейін): Лантус, Детемир т.б. Ересек адамдар үшін инсулиннің орташа тәулік дозасы 0,6-0,8 б/кг. Қолдану аппараттар: биостатор, новопен-1,2; шприц-қаламсап т.б. 2-типті қантты диабет 2-типті қантты диабет – инсулинге резистенттіліктің бұзылуы және оның салыстырмалы тапшылығынан дамитын созылмалы ауру – гипергликемиялық синдром. Барлық қантты диабеттің ішінде 80% құрайды. Эпидемиологиясы. 2-типті қантты диабет жиі кездесетін аурулар қатарына жатады. Сырқат кез келген жаста, әсіресе 40 жастан әйелдерде жиі дамиды. Профилактикасы. Науқастардың дұрыс тамақтануы және дене салмағын төмендетуі аурудың дамуына жол бермейді. Скрининг. 3 жылда 1 рет аш қарынға гликемияны тексеру. 2-типті қантты диабет анықталған кезден бастап, нефропатияға және ретинопатияға скрининг жүргізу қажет. Қауіпті факторларға тұқым қуалау бейімділігі, жыныс ерекшелігі (әйелдерде жиі дамиды), семіздік, артериялық гипертензия, анамнезінде гестациялық диабет, қанда үшглицеридтердің көбеюі жатады. Жіктемесі. Қантты диабеттің ауырлық дәрежелері: Жеңіл ағымы: макро- және микроқантамырлық асқынуларсыз. Орташа ауырлықтағы ағымы: пролиферация сатысындағы диабеттік ретинопатия, микроальбуминурия сатысындағы диабеттік нефропатия, диабеттік полиневропатия. Ауыр ағымы: пролиферация сатысындағы диабеттік ретинопатия, бүйрек шамасыздығымен асқынған диабеттік нефропатия, автономды полиневропатия, инфаркттан кейінгі кардиосклероз, жүрек шамасыздығы, диабеттік табан, инсультттан кейінгі жағдай, аяқ қантамырларының окклюзиялық зақымдануы айқындалады. Анамнезі және физикалды зерттеулері. Науқастарды сұрастырғанда қантты диабет, артериялық гипертензия және жүректің ишемиялық ауруларының болуы анықталады. Сырқаттың көрінісі атеросклероздың белгілерімен (невропатия, ретинопатия, микроальбуминурия) айқындалады. Науқастарда гипергликемияға тән симптомдар: полиурия, терінің құрғауы, шөлдеу пайда болғанда, ден салмағы азайғанда, инфекцияның рецидиві жиілесе, эректилді дисфункцияда қандағы глюкозаны анықтау қажеттілігі туады. Клиникалық көріністері. Сырқат біртіндеп басталады. Науқастарды шөлдегіштік, әлсіздік, ауызының қүрғауы, мазалайды. 2-типті қантты диабет көбінесе атеросклероз, жүректің ишемиялық ауруы, аяқ-қл тамырларының атеросклерозымен асқынады. Лабораторлық және аспаптық зерттеулер. Диагноз қан құрамында гликемия анықталған кезде қойылады. Науқастар өздері күнделікті қандағы глюкоза деңгейін анықтап тұруы қажет. Жылына 1 рет: ҚЖА, НЖА, ЭКГ, көз түбін зерттеу, қанның биохимиялық анализі- белок, мочевина, холестерин, билирубин креатинин, шұмақтық фильтрация жылдамдығын анықтайтын зерттеулерден өтуі қажет. Науқастарға міндетті түрде кардиолог кеңесі, оның тағайындауы бойынша артериялық қысымды мониторлау, ЭхоКГ, ЭКГ және УДЗ жүргізіледі. Емі. Қантты диабеттің 2-түрі емдәм, физикалық күштеме, пероральды қантты төмендететін дәрілер, инсулинмен емделеді. Медикаментті емес ем. Қантты диабет 1- түріндегі емдәм тағайындалады. Дене салмағын айына 2-4 кг төмендету. Медикаментті ем. 1. Пероральды қант төмендетушілер (гипогликемиялаушы) препараттар: 1) І генерация (дециграмм)-хлопропамид 0,5г х 2р (азанда); 2) ІІ генерация (микрограмм): манинил (доанил) 5мг х 1 рет, диабетон 80мг, глюренорм 3мг, глипизид (минидиаб). 1)глибутид (адебит, силубин) 0,05г х 2р (азанда және кешке); 2)глиформин (глюкофаг, диформин) 0,5г х 1 рет (азанда). 2. Фитотерапия: жень-шень және лимонник сіріндісі, левзея және родиоланың сұйық экстракты, сулы, бұршақ, бақ-бақ және түйе жапырақ тамыры, топинамбур, сыра ашытқысы, жаңғақ, қырық қабат сөлі т.б. 3.Физиотерапия және ЕДШ. 4.Витаминдер. 5.Симптомдық ем. 6.Асқынуларын емдеу. 7.Науқастарды өзіндік бақылау әдістеріне үйрету, гигиеналық процедура ерекшеліктерімен таныстыру. 8.Рационалды психотерапия (аутотренинг, миорелаксация). 9.Санаторлы- курорттық ем (жеңіл және орташа ауыр түрлері): 10. Дәрігер эндокринологта диспансерлік бақылауда болу. Инсулинді егу әдістемесі 1. Ине бұлшық етке емес, дәл тері астына түсу үшін, теріде үлкен көлемді қыртыс жасап, иненің бұрышын 45° етіп егу қажет. 2. Инъекция жасайтын аймақты анықтау. 3. Инъекцияны иық аймағындағы тері астына жасамаған дұрыс. 4. Қысқа әсерлі инсулинді іштің алдыңғы қабырғасындағы тері асты май қабатына тамақтан 20-30 минут бұрын егеді. 5. Ұзақ әсерлі инсулин сан немесе бөкседегі тері асты май қабатына егіледі. 6. Өте қысқа әсерлі инсулин (хумалог немесе новорапид) тамақтанудан бұрын егіледі. Қажеттілік болса, тамақтану кезінде немесе тамақ жей салып қабылдау керек. 7. Науқастар жылы жағдай мен физикалық күштеменің инсулин сіңірілуін күшейтетінін, ал суықтың төмендететінін білуі қажет. 8. Пайдаланылған шприц пен инені 2-3 тәулік ішінде 4-6 рет қайта қолдануға болады. 9. 1-типті қантты диабетпен ауыратын барлық балалар, қантты диабеті бар жүкті әйелдер, диабеттің салдарынан көру қабілеті нашарлаған және аяқ қолдарына ампутация жасалған науқастар шприц –қаламсаппен қамтамасыз етілген болу қажет. Инсулинмен емдеу кезінде дамитын асқынулар: гипогликемия, жергілікті және жүйелі аллергиялық реакциялар, инъекция жасаған аймақта байқалатын фиброзды және дәнекер тіннен тұратын ісік тәрізді құрылымдар. Холтер бойынша ЭКГ-ны мониторлауға пациентті дайындау Тәуліктік (холтерлік) мониторлеу - ол портативті құрылғы (холтер) көмегімен жүрек динамикасын ЭКГ үздіксіз тіркеуді жүргізуге, жүрек жұмысында өзгерістерді бақылауға және науқастың қан қысымын оның белсенділігі жағдайында тәулік бойы бақылауға мүмкіндік беретін зерттеу әдісі. Тәуліктік мониторлеу арқылы мынадай жүрек-қан тамырлары жүйесі ауруларын анықтау немесе алдын алуға болады: аритмия (жүрек ырғағының бұзылыстары); стенокардия; гипертония (қан қысымын жоғарылату немесе төмендету); жүректің ишемиялық ауруы. |