Главная страница
Навигация по странице:

  • Гавайи оролларидаги ўрмон.

  • Ж ануб и й Георгия оролидаги ландшафт

  • Антарктика соҳилидаги ёнбағир.

  • Антарктиданинг обзор картаси.

  • Обзор харита

  • Антарктиданинг тектоник картаси.

  • Власова2 (1). Т. В. Власова материклар табиий географияси


    Скачать 6.86 Mb.
    НазваниеТ. В. Власова материклар табиий географияси
    Дата06.06.2022
    Размер6.86 Mb.
    Формат файлаdoc
    Имя файлаВласова2 (1).doc
    ТипДокументы
    #573600
    страница21 из 21
    1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   21

    Самоа группаси оролидаги тропик ўрмон.

    Булар кема қатновини қийинлаштиради. Баъзи ороллар группалари яқинида чуқур океан ботиқлари жойлашган. Мариана архипелаги яқинидаги Мариана ботиғи Дунё океанидаги энг чуқур ботиқдир.

    Микронезия очиқ океанда ва экваторга яқин жойлашганлигидан унинг иқлими жуда сернам ва ҳарорат ҳамма вақт бир хил бўлади. Баъзи оролларда ёмғир деярли ҳар куни ёғади. Йиллик ёғин миқдори 2000 мм дан 4000 мм гача, айрим жойларда 6000 мм га етади. Температура одатда +28°С дан кўтарилмайди ва +20°С дан пастга ҳам тушмайди. Қаролин ороллари довуллар билан келадиган тропик циклонлар пайдо бўладиган райондир.

    Ўсимликлари турларга нисбатан камбағал. Сернам тропик ўрмонлар кўпчиликни ташкил этади, улар вулкан тоғлари ёнбағирларини қоплаган.

    Маржон оролларида кўпинча фақат кокос пальмалари билан баъзи бир буталар ўсади. Кокос пальмасининг танаси тик ўсади, эгилувчан бўлади, денгиз томонга салгина оғиб туради, патсимон барглари тўп бўлиб, жуда чиройли. Бу пальма Микронезиядаги кўп ороллар қирғоғи ландшафтининг характерли белгисидир.

    Оролларнинг деҳқончилик учун яроқли барча қирғоқлари ҳайдалган. Катта майдонларни кокос пальмаси плантациялари банд қилган. Аҳоли деҳқончиликдан ташқари балиқ овлаш билан ҳам шуғулланади.

    МАРКАЗИЙ ВА ЖАНУБИЙ ПОЛИНЕЗИЯ

    Марказий ва Жанубий Полинезиянинг деярли барча оролларисамоа, Кўк, Жамият, Тубуаи, Маркиз ороллари ва бошқалар экватор билан 10° жанубий кенглик оралиғида жойлашган; фақат Лайн оролларининг бир қисми шимолий яримшарда. Бу архипелаглар, одатда, шимоли-ғарбдан жануби-шарққа чўзилган ва Тинч океан тагини кесиб ўтган ёриқлар бўйлаб жойлашган.

    Оролларнинг кўпчилиги вулкан ороллари бўлиб, базальт лавалари қопламидан тузилган, уларнинг баъзилари устидан баландлиги 1000-2000 м бўлган кенг ва ясси вулкан конуслари кўтарилиб туради. Энг кичик оролларнинг кўпчилиги маржон қурилмаларидан ҳосил бўлган.

    Ўлкада ёғин жуда кўп тушади, уни жануби-шарқий пассат шамоллари келтиради. Оролларнинг шамолга рўпара ёнбағирларида 5000ммгача, терс ёнбағирларида 1500 мм гача ёғин ёғади. Ёғиннинг кўп қисми жанубий яримшарнинг ёз фаслига тўғри келади. Шарқда Тинч океаннинг шарқий қисмида таркиб топадиган нисбатан совуқ Ҳаво массалари таъсирида ёғин миқдори камаяди.

    Бутун ўлкада йил давомида ҳароратнинг ўзгариши катта эмас.

    Вулкан оролларнинг табиий ўсимлик қопламида сийрак тропик ўрмонлар ва бутазорлар кўпчиликни ташкил этади, ондасонда саванналар ҳам учраб туради. Энг йирик оролларнинг шамолга рўпара ёнбағирларидаги ўрмонлар айниқса бой. Ер усти оқар сувлари бўлмаган маржон оролларининг ўсимликлари нисбатан кам-бағал, асосий ўсимлик кокос пальмасидир.

    Ўлканинг маданий ландшафти учун бошқа оролларда тарқалган тропик ўсимликлар плантациялари каби плантациялар характерлидир.
    ШИМОЛИЙ ПОЛИНЕЗИЯ (ГАВАЙ ОРОЛЛАРИ)

    Бу ороллар группаси Тинч океаннинг ўрта қисмида Шимолий тропикдан жанубда жойлашган. Пайдо бўлишига кўра улар Марказий ва Жанубий Полинезия оролларига ўхшайди. Оролларда базальт лаваларидан тузилган сўнган ва сўнмаган вулканлар кўтарилиб туради, улар Гавай типли вулканлар деб аталадиган қалқонсимон вулканларга классик мисол бўлади.

    Улар отилганда лава кенг кратерлар четидан ошиб тушади ва ёнбағирлар бўйлаб оқиб, ўз йўлида учраган ўсимликларни, экинларни куйдиради, аҳоли пунктларини яксон қилади. Гавай ороллайда Мауналоа вулкани ҳаммадан баланд кўтарилган (4168 м). Баъзи ороллар бир-бирлари билан қўшилиб кетган вулкан конусларидан-иборат. Уларнинг қирғоқларини маржон рифлари ўраб олган.

    Гавайи оролларидаги ўрмон.

    О роллар йилнинг кўп қисмида шимоли-шарқий пассат шамоллари таъсирида бўлади. Бу шамоллар оролларнинг шамолга рўпара ёнбағирларига ҳар йилига 10-12 минг мм гача ёғин келтиради. Пассатларга тесқари ёнбағирлар анча қуруқ. Бу ҳол ўсимлик қопламининг фарқ қилишига олиб келган. Шамолларга тескари ёнбағирлар саванналар билан банд, бу ерларда Америкадан келтирилиб, сўнгра ёввойилашиб кетган баъзи бир ўсимликларни (масалан, кактусларни) учратиш мумкин. Шамолга рўпара ёнбағирлар ўрмонлар билан -қопланган, ҳозир уларнинг кўпи кесиб юборилган. Оролларда маданий ўсимликлардан шакарқамиш, банан, шоли, ток, ананас ва кофе дарахтлари кенг тарқалган.


    Гавайи оролларидан бирида температура, ёғинлар ва нисбий намлик-иннг йил давомида ўзгариши.

    Ш
    Ҳайвонот дунёси Океания оролларининг кўпчилигидаги каби камбағал. Сутэмизувчилардан фақат кўршапалакхарактерли, лекин қушлар кўп. Кўпдан кўп турли қушлар қишлаш учун Осиё ва Шимолий Америка дан учиб келади. Оролларга одамлар билан бирга сичқон, чўчқа ва итлар ҳам келиб, кейинчалик ёввойилашнб кетган.
    АНТАРКТИКА ВА АНТАРКТИДА

    1958 йилда совет экспедицияси материкнинг геометрик маркази-бориш қийин бўлган қутбга биринчи бўлиб етиб борди. Совет Иттифоқи, АҚШ ва бошқа мамлакатларнинг олимлари материкнинг ички қисмига узоқ походлар қилишди, бунда материк Жанубий қутб орқали бир неча бор кесиб ўтилди. Ҳозирги вақтда Антарктидада кўп илмий-тадқиқот станциялари ишлаб турибди, улардаэнг янги методларни қўлланиб, Жанубий қутбий ўлканинг табиий шароити комплекс ўрганилаяпти. Кейинги йилларда Антарктидани тадқиқ этишда авиация катта роль ўйнаяпти.ктика-Ернинг жанубий қутбий ўлкаси. Унинг номи грекча анти (қарши) ва артикос (шимолий) сўзлардан ясалган. Антарктика таркибига муз билан қопланган жуда катта Антарктида материги ва уни ўраб турган жанубий қутбий сувлар ҳамда унда сочилиб ётган ороллар киради. Антарктика Ер шарининг табиати энг қаттиқ қисмидир. Баъзй оролларни ҳисобга олмаганда унда доимий турадиган аҳоли йўқ.

    Антарктиданинг мавжудлиги ҳақида географ ва денгизчилар ўрта асрлардаёқ тахмин қилган бўлсалар ҳам, лекин у инсониятга бошқа материклардан кейин маълум бўлди. Антарктида қирғоқларини ва Антарктикага тегишли кўп оролларни рус денгизчилари Ф. Ч. Беллинсгаузен ва М. П. Лазарев бошчилигида 1819- 1821 йилларда махсус ташкил этилган экспедиция вақтида биринчи бўлиб кўрдилар.

    Кейинги ўн йилликларда Антарктика ўзининг ҳал этилмаган ялмий масалалари билан ҳам сув ҳавзаларининг жуда катта бойликлари билан ҳам турли мамлакатлар тадқиқотчи ҳамда денгизчиларининг диққатини ўзига тортди.

    1911-1912 йилларда норвегиялик қутб тадқиқотчиси Р. Амундсен ва инглиз олими Р. Скотт деярли бир вақтда жанубий қутбга етиб боришди.

    Бундан кейин ҳам сирли материкка қизиқиш камаймади, лекин Антарктикани мунтазам равишда ўрганиш Иккинчи жаҳон урушидан кейин бошланди ва ҳозирги вақтда ҳам давом этаяпти.

    40-50-йилларда бир қатор давлатлар Антарктида материгида илмий-текшириш станцияларини бунёд этишди. 1957 йили 3-Халқаро геофизика йилига тайёргарлик ва уни ўтказиш муносабати билан тадқиқот ишларининг ягона халқаро программаси ишлаб чиқилди.

    Халқаро программага мувофиқ 1957 йилда бошланган тадқи-қот ишлари илмий-тадқиқот станциялари ва пунктлари ишларини, континент ички қисмига қилинадиган экспедицияларни ва илмий-тадқиқот кемаларининг денгиздаги зкспедицияларини ўз ичига олади.
    УМУМИЙ МАЪЛУМОТЛАР ВА ЧЕГАРАЛАРИ

    Антарктика ниҳоятда ўзига хос ва қаттиқ табиий шароитга эгаки, бунга унинг Жанубий қутб яқинида жойлашганлиги, шунингдек жанубий юқори кенгликлардаги қуруқлик билан денгизнинг нисбати сабаб бўлган. Ҳатто Арктика табиати ҳам Антарктика ўлкаси табиатига бир оз ўхшаса ҳам, лекин ҳар ҳолда ундан кескин фарқ қилади.

    Антарктиканинг ўзига хос шароити жуда катта қуруқлик ва сув ҳавзасида ҳукмрон. Антарктикадаги қуруқликда Антарктида қуруқлигидан ташқари ороллар архипелаглари ва алоҳида оролларни: Александр I Ери, Жанубий Шотландия, Жанубий Оркней, Жанубий Сандвич, Жанубий Георгия, Баллен ва бошқа кўп оролларни ўз ичига олади. Бу оролларнинг баъзилари материкнинг шундай ёнгинасида жойлашган ва табиий шароитига кўра ундан деярли фарқ қилмайди, бошқалари кенг денгизда материкдан ҳамда бир-бирларидан узоқда жойлашган.

    Антарктида қирғоқларини Жанубий Муз океани сувлари ювиб туради. Океан материк қирғоқларини ўйиб кириб, Уэдделл, Беллинсгаузен, Амундсен, Росс, Жамият, Космонавтлар денгизларини ҳосил қилади. Антарктика сув ҳавзалари сувининг режими, флораси, фаунаси бошқа кенгликлардаги сув ҳавзаларидан фарқ қилувчи ўзига хос кўп хусусиятларга эга. Улар Ернинг бу қисми табиатига катта таъсир кўрсатади.

    Қутб атрофида жойлашган Антарктика фақат битта шимолий чегарага эга ва бу чегара океанлардан ўтганлигидан уни белгилаш қийин. Антарктиканинг чегараси ҳақидаги масала узоқ вақт мунозарали бўлди ва турли тадқиқотчилар турлича ҳал қилдилар. Бу чегарани Антарктика атмосфера циркуляцияси шароити мўътадил минтақа атмосфера циркуляцияси шароити билан алмашинадиган жойдан, яъни мўътадил кенгликлар ҳаво массаларини Антарктика ҳаво массаларидан ажратадиган фронтнинг шимолий ўртача ўрни орқали ўтказиш энг тўғридир. Фронт зонасида атмосферадагина ўзгариш бўлиб қолмасдан океан ҳавзалари режимида ҳам ўзгариш рўй беради. Антарктика конвергенцияси зонаси деб аталадиган зона ҳам фронт зонасига тахминан тўғри келади. Антарктика конвергенция зонасида Антарктиканинг совуқ сувлари мўътадил кенгликларнинг илиқ сувлари билан қўшилишади.

    Ж анубий Георгия оролидаги ландшафт

    Океан сув режимининг Антарктиканинг шимолий чегараси яқинида кескин ўзгаришини ҳамма тадқиқотчилар қайд қилишади. Бу ўзгариш шунчалик каттаки, бу ҳол Дунё океанида Антарктика ўлкасининг табиий зонал чегарасининг мавжудлигига шубҳа туғ-дирмайди. Антарктика ўлкаси Ернинг Жанубий Антарктика минтақасига тўғри келади.

    Антарктика конвергенция зонаси Антарктиканинг турли секторида турли географик кенгликларда жойлашган, лекин йил давомида унинг ўрни жуда кам ўзгаради. Атлантика секторида ва Ҳинд океани секторининг ғарбий қисмида бу зона 48-50° жанубий кенгликлар орасида жойлашган, Австралиядан жануби-ғарброқда у жанубга бурилади ва Тинч океан секторида 60° жанубий кенгликка яқинлашади. Бу зона айсберглар учрайдиган ерларнинг шимолий чегараси билан денгиз музлари энг кўпайган вақтдагя уларнинг чеккаси орасида бўлиб, ўрта ҳисобда олганда 53°05 жанубий кенгликка яқин жойлашган. Антарктиканинг шу чегаралар йчидаги умумий майдони, Антарктидани ҳам қўшиб ҳисоблаганда, 52 млн. км2 га яқин. Антарктика ўлкасининг шимолий қисми табиати унинг бошқа қисмлари табиатига қараганда бир оз юмшоқрок. Ана шунга кўра Антарктика ўлкасида шимолий ярим шардагига ўхшатиб, субантарктика минтақаси-Субантарктика ажратилади. Унта жанубий океанларнинг ёзда мўътадил кенгликларнинг ғарбий шамоллари таъсири кузатиладиган анчагина қисми ва ундаги ороллар киритилади.
    АНТАРКТИДА СУВЛАРИ

    Антарктида атрофидаги материк саёзлети Ер шарининг бошқа қисмларидагига қараганда анча чуқур жойлашган (ўрта ҳисобда 500 м гача). Материк саёзлигининг бундай чуқур жойлашганлигига океан тагининг материк чеккаларини ҳам қамраб олган ёш чўкишлари сабаб бўлган. Материк саёзлиги рельефида материк муз босишининг энг кучайган вақтдаги фаолияти излари сақланиб қолган. Антарктиканинг чекка денгизлари деярли бутунлай материк саёзлигида жойлашган.

    Материк саёзлигининг тик ёнбағирлари шимолроқда жойлашган ва чуқурлиги 4000-5000 м бўлган океан ботиқлари билан туташган. Океан ботиқларини бир-биридан сув ости тоғ тизмалари ва қирлари ажратиб туради. Энг йирик ботиқлар Африка-Антарктика, Австралия-Антарктика, Беллинсгаузен ботиқларидир. Буларни бир-биридан Африка-Антарктика тизмаси, Австралия-Антарктика қирлари, Жанубий Тинч океан қирлари ажратиб туради.

    Антарктика соҳилидаги ёнбағир.

    Сув ости тизмаларининг тепаларисув устига чиқиб, оролларни ҳосил қилади. Улар турли ёшдаги вулкан жинсларидан тузилган.

    Жанубий қутбий сувларининг юза қисмида температура жуда паст ва шўрлиги кам. Қишда Антарктиканинг жанубий қисмларида сувнинг юза қисмида температураси тахминан -2°С, шимолда + 1°С га яқин ва ундан бир оз юқорироқ бўлади. Ёзда сувнинг энг юза қисми баъзи жойларда фақат +2, +3°С гача илийди. Сувнинг юзаси нисбатан совуқ қатламининг қалинлиги бир неча ўн метрдан бир неча юз метргача боради.


    Антарктиданинг обзор картаси.

    Антарктика сувларининг шўрлиги айсбергларнинг чучитувчи таъсир туфайли ҳеч ерда 35% га етмайди, сувнинг юза қисмида 34% ra тенг.

    Юқори герграфик кенгликларда ғарбий ҳаво оқимлари ҳукмрон -бўлганлиги сабабли Антарктикада сув ғарбдан шарққа томон муттасил ҳаракатланиб туради. Ернинг айланиши таъсири остида сув юзасидаги бу оқимлар шимолга томон бурилади ва сув тўхтовсиз шимолга қараб оқиб туради. Шумуносабат билан маълум чуқурликда тўлдирувчи (компенсацион) оқим вужудга келади, бу оқим Антарктикага нисбатан илиқ сув қелтиради. Бу илиқ сув Антарктика сувларининг доимий +1, +2°С температурали ўрта қатламини вужудга келтиради. Бу қатламдан пастда то денгиз тагигача температураси 0°С ва ундан бироз пастроқ бўлган сув жойлашган.

    Антарктика сувлари учун катта тўлқинлар (баландлиги 10- 15 м), довуллар, қор бўронлари хосдир, булар ёзда кема қатновини қийинлаштиради, қишда эса кема юриши бутунлай мумкин бўлмай қолади. Жанубий океандунё океанининг энг сертўлқин қисми.

    Обзор харита

    С узувчи музлар Антарктика сувларида кема қатнови учун катта хавф туғдиради. Улар денгизда ҳосил бўлади ва қуруқликдан тушиб туради. Денгиз музи қишда қаттиқ довул ва қор ёққанда кўпинча кулчамуз шаклида ҳосил бўлади, Денгиз музи сентябрь- октябрь ойларида шимолга томон энг узоқ кириб бориб, унинг чеккаси баъзи жойларда деярли 55° жанубий кенгликкача етади. Ёзда денгиз музи эриб, жанубга томон деярли материккача чекинади.

    Материк музлигининг ёки шельф музининг парчалари (айсберглар) Антарктикада икки типда-курсисимон, пирамидасимон бўлади. Курсисимон айсбергларнинг майдони жуда катта, сув уетидан кўтарилиб турган қисмининг баландлиги нисбатан кам бўлади, узунлиги ўнлаб километрга етади (узунлиги 120 ва ҳатто 117 км ra етадиган айсберглар учратилган). Пирамидасимпн айсОергларнинг баландлиги катта (400-500 м гача), лекин эни, бўйн кичикроқ бўлади. Антарктикадаги баъзи айсберглар ўн йилгача ва ундан ҳам ортиқ вақт эриб кетмай сузиб юради. Айсбергларнинг сони жуда кўп ва улар кема қатновига, айниқса қор бўронлари ва туман вақтида, катта хавф туғдиради.

    АНТАРКТИДА МАТЕРИГИ

    Антарктида жанубий яримшардаги бошқа материклардан минглаб км узоқда жойлашган. Унинг ягона ярим ороли-Антарктика ярим оролининг чекка нуқтасидан Жанубий Америкагача бўлган энг яқин масофа 1000 км дан ошади. Материк деярли бутунлай Жанубий қутб доираси ичида жойлашган.

    Материкнинг қутб доирасининг ичида ва бошқа материклардан узоқда жойлашганлиги табиий шароитининг ўзига хос ҳамда жуда қаттиқ эканлигига сабаб бўлган.

    Антарктиданинг асосий хусусияти уни қалин материк музлиги қоплаганлигидир, бу музлик баъзан кичрайиб, баъзан катталашиб, неоген давридан буён мавжуд. Материкнинг муз қалқони Муз Антарктида унинг тагидаги қуруқлик Тош Антарктида деб аталади.

    Материкнинг деярли ҳамма қисми муз қалқони билан қопланган. Материкнинг фақат чекка қисмларида муз билан ҳопланмаган айрим тор чўққилари музлик устидан кўтарилиб туради. Материк музлиги фақат материк ер юзасини қоплаб ётмасдан унга яқин кўп оролларни ҳам қоплаган. Муз қўшни денгиэларни ҳам Қоплаб, шельф музликларини ҳосил қилган. Баъзи жойларда муз таги денгиз сатҳидан анча паст (-2555 м)да жойлашган. Материк музи ва шельф музи тагидаги қуруқлик майдони, ороллар билан бирга 13,975 млн. км2 га тенг. Бунинг тахминан 10% шельф музликларига тўғри келади. Муз босмаган майдон 2500 км2 ёки материк майдонининг 0,2% ига тенг.

    Антарктиданинг тектоник картаси.

    А нтарктидадаги муз қопламининг қалинлиги ўрта ҳисобда 1720 м, лекин айрим районларда 4000 м га етади.Ана шу муз қоплами ҳисобига материкнинг ўртача баландлиги 2040 м, бу эса қолган барча материкларнинг ўртача баландлигидан уч ҳисса ортиқдир

    Баъзи маълумотларга кўра материк музининг умумий ажми 24 млн. км3, яъни Ердаги ҳозирги замон музликларининг 90% ини ташкил этади, бошқа маълумотларга кўра бундан ҳам кўп.

    Материк муз қалқонининг устини қор қоплаган, қор тагида фирн бор, катта чуқурликда катта музлик жойлашган. Музни кенг ва чуқур ёриқлар кесиб ўтган, одатда бундай ёриқларни зич қор кўприк каби қоплаб ётади. Бундай қор кўприклар жуда хавфли, чунки катта оғирликни кўтара олмайди ва баъзан одамни кўтара олмай ўпирилиб тушади.Антарктида музликлари баъзи жойларда денгизга қия тушиб келади, баъзи жойларда тик жарлик ҳосил қилиб тушиб, айрим ерларда баландлиги ўнлаб метр келадиган тўсиқлар ҳосил қилади. Шельф ёки материк музларининг бундай жарликлари кўп жойларда Антарктида қирғоғи бўйлаб юзлаб километрга чўзилиб, денгиз томондан материкка чиқиб бўлмайдиган қилиб қўяди. Энг катта шельф музлиги Росс денгизининг жанубий ярмийи қоплаган. Унинг тик шимолий чеккасининг узунлиги 950 км га етади, Росс тўсиғи деб аталадиган тик муз жарлигининг баландлиги баъ-зн жойларда 70 м дан ошади.

    Музлик ости рельефининг пастлик ерлари орқали муз ички районлардан океан томонга оқади. Бу музларнинг ҳаракат тезлиги йилига 1000-1500 м га етади. Муз запаси ёғинлар ҳисобига тўхтовсиз тўлиб туради. Муз эришга жуда кам сарф бўлади. Тадқиқотларнинг кўрсатишича, Антарктиданинг муз қоплами илгари ўйланганидек камаяётгани йўқ, балки бир хил мувозанатда турибди. Ҳатто материкнинг ички қисмларида муз массаси бир оз кўпаяётган бўлиши ҳам мумкин.


    Антарктида воҳасининг схемаси.
    М узликнинг чекка қисмларида муздан холи майдонлар ҳам бор, улар Антарктида воҳалари деб аталади. Баъзиларининг майдони юзлаб квадрат километрга етадиган бу воҳалар ҳамма томондан музлар билан ўралган. Ёзда бундай воҳаларда қор бўлмайди ва баъзан қор эришидан ҳосил бўлган кўлчалар ҳам учрайди. Воҳаларда ер юзасидаги ҳаво температураси мусбат бўлади, лекин бир неча метр баландликда кескин пасаяди. Воҳаларнинг вужудга келишига баландроқ ерларни муз айланиб ўтиб, унинг устини қопламаслиги сабаб деб тахмин қилишади. Материк музлиги чекка қисмининг баъзи бир ерларда воҳаларнинг кўп бўлишига сабаб, бу ерлардаги музликлар материк ички қисмидан муз оқиб келиши ҳисобига мавжуд эканлигидир.

    Муз қопламаган воҳаларни, тоғларнинг тик ёнбағирларини ва қирғоқдаги жарликларни ўрганиш, шунингдек гравиметрик, сейсмик ва магнит тадқиқотлар Тош Антарктиданинг геологик тузилиши ҳамда рельефи ҳақида фикр юритишга ва унинг жанубий яримшарнинг бошқа қуруқликлари билан бўлган алоқалари тўғрисида хулоса чиқаришга имкон беради.

    Материкнинг ғарбий чеккасини Антарктика Анд тоғлари тузилиши ва геоморфологик жиҳатдан Жанубий Америка Анд тоғларининг давоми бўлган тоғ системаси эгаллаган. Бу тоғ системаси Антарктика ярим ороли ва унга яқин жойлашган Мэри Бэрд Ери ороли орқали чўзилиб Эдуард II ярим оролида тугайди. Бу тоғ системасининг катта қисмини материк муз қоплаган, лекин баландлиги 3000-4000 м дан ортиқ бўлган энг баланд чўққилар муз устндан кўтарилиб туради, уларда катта тоғ музликлари бор. Элсуэрт Ерида тоғлар энг баланд кўтарилади, бу ерда Антарктиданинг энг баланд чўққиси-Винсон тоғи (5140 м) бор. Тоғлар мезозой эрасининг кучли метаморфиклашган ётқизиқлари ва вулкан жинсларидан тузилган. Тоғларнинг тузилишида ёриқлардан неоген охиридан бошлаб оқиб чиққан лавалар катта роль ўйнайди. Шарқ томондан тоғларга илк мезозой чекка букилмаси туташиб туради.

    Антарктика Анд тоғла ри Тинч океан сувлари остида Янги Зеландия сув ости марзаси сифатида давом этиб, сўнгра Янги Зеландия тоғлари билан туташади. Антарктика Анд тоғларининг иккинчи томондаги давоми Жанубий Антиль ороллар ёйи бўлиб, ундаги ороллар (Жанубий Георгия, Жанубий Сандвич, Жанубий Оркней ва Жанубий Шетланд ороллари) сув ости тизмасининг вулкан тепаларидан иборат.

    Платформанинг шарқий катта қисми платформа тузилишига эга. Бу платформа бир вақтлар Гондвана таркибида бўлган Антарктика платформасидир. Унинг ғарбий қисми платодан иборат бўлиб, унда кембрийдач олдинги платформанинг кристалл фундаменти устида кембрий денгиз ёт-қизиқлари ётади, унинг устини эса Гондвана таркибига кирган бошқа материклардаги континентал жинсларга ўхшаган палеозой ҳамда мезозой континентал чўкиндилари қатламлари қоплаган. Тошкўмир конлари ана шу ётқизиқлар орасида учрайди.

    Платформанинг ғарбий қисмида неогенда тектоник ҳаракатлар активлашиб, Антарктика горсти вужудга келган. Виктория Ери, Котс Ери, Королева Мод Ерини баланд палахсали тизмалар эгаллаган, уларнинг баландлиги 3000-4000 м га етади ва айрим жойларда материк музидан кўтарилиб туради. Ериқлар бўйлаб Ер пўстининг чўкиши натижасида Уэдделл ва Росс денгизлари вужудга келган. Вертикал ҳаракатлар билан бирга базальт лавалари оқибчиққан ва вулкан конуслари ҳосил бўлган. Росс денгизидаги оролларда ҳаракатдаги Эребус ва Террор вулканлари 3000 м дан ортиқ баланд кўтарилган. Улар кайнозойнинг иккинчи ярмида ву жудга келган.

    Антарктиданинг шарқий чеккаси барқарор кристалл палахсадан иборат, уни неоген ва антропогенда ҳосил бўлган ёриқлар кесиб ўтган.

    Антарктика платформасининг қадимги кристалл жинслари орасида баъзи бир металл рудалари: мис, молибден, қўрғошйи ва бошқа конлар топилган.

    ИҚЛИМИ

    Ернинг ҳеч бир жойида Антарктида материгидаги каби бутун йил бўйи ҳаво температураси муттасил паст бўлмайди ва бунчалик паст температура қайд қилинмаган. Фақат Антарктиданинггйна эмас, балки жанубий яримшарнинг катта қисмининг ҳам иқлимининг таркиб топишида дунёда совуқнинг энг катта манбаи бўлган материк музлиги катта роль ўйнайди. Антарктиданинг муз юзаси қуёш нурининг катта қисмини қайтариб туради. Узоқ давом этадиган қутб куни вақтида материк устидаги ялпи қуёш радиацияси экватордагига яқинлашади, лекин унинг 90% атмосферага қайтиб кетади. Қишда материкнинг ички қисмида бир неча ой давомида қутб туни бўлади. Буларнинг ҳаммаси материк радиация балансининг кескин манфий эканлигига сабаб бўлади.

    Муз массаси билан океанлардаги нисбатан илиқ оқимларнинг ёнма-ён жойлашганлиги жанубий яримшарда бутун йил давомида атмосфера циркуляциясининг кучли бўлишига шароит яратади. Антарктида муз қалқони устида ҳавонинг тўхтовсиз ва қаттиқ совиб туриши сабабли Антарктика максимуми мавжуд бўлади. Совуқ ҳаво массалари баланд марказий платолардан оқиб тушиб, материкнинг чекка қисмларида жануби-шарқий кучли оқим шамолларини вужудга келтиради. Атмосфера максимумининг чеккалари бўйлаб кўпинча кучсиз шарқий шамоллар эсиб туради. Материк атрофидаги океанларда нисбатан паст босим ва циклон фаолияти зонаси жойлашган, бу ерда доимий ғарбий шамоллар ҳукмрон. Антарктика максимуми устида унча катта бўлмаган баландликда қутб ёни депрессияси мавжуд, кўтарилма ҳаво оқимлари ҳукмрон бўлган циклонлар зонаси устида эса баландда жойлашган максимум вужудга келади. Атмосферанинг юқори қатламларида босимнинг бундай тақсймланиши океандан нисбатан илиқ ва нам ҳавонинг материкка кириб келишига ёрдам беради ва ёғин ёғишига сабаб бўлади, музлик ана шу ёғинлардан тўйинади.

    Антарктидани ўраб олган денгизлар устнда деярли доим паст булутлар, туман, қаттиқ шамол бўлиб, қор ёғиб туради. Антарктида материгининг пчки қисмларида, айниқса унинг шарқий секторида ҳаво температураси жуда паст бўлган очиқ ва қуёшли об-ҳаво кўп бўлади. Совет тадқиқотчилари Восток станциясида қишда -88,3°С температурани қайд қилишган. Халқаро геофизика йили давомида мавжуд бўлган Пионерская совет станциясида июлнинг ўртача температураси -50°С, ўртача август температураси эса -52°С га тенг бўлган. Ўртача июль температураси 60-70°С, январь температураси -20°С дан кам бўладиган жойлар ҳам бор. Ёзда материкда температуранинг 0°С дан 3-4°С гача юқори бўлиши ҳавонинг очиқ бўлишй билан боғлиқдир, чунки ҳаво очиқлигида инсоляция жуда кучли бўлади. Агар ёзда материкнинг чекка қисмларига циклон фаолияти таъсир этадиган бўлса, ҳамма вақт совуқ тушиб қор ёғади. Умуман олганда, материкни ўраб турган океан ҳалқаси материкнинг чекка қисмларига қараганда ёзда анча совуқ, қишда илиқроқ бўлади.

    Шамолларнинг қайталаниб туриши ва тезлиги материкнинг яекка қисмларида ва океан устида жуда катта. Оқим шамолларининг тезлиги кўпинча секундига 30-50 м га, айрим ўқтин шамолларда 90 м гача етади. Антарктида соҳилининг баъзи бир ерларида бўронлар тарзидаги шамоллар тез-тез эсиб туради. Йилига 340 кун қор бўронлари бўладиган жойлар ҳам бор. Шамоллар жуда кучлн бўлади, улар кўпинча оғир юкларни ҳам анча масофага учириб кетади, пиёда юриш мутлақо мумкин бўлмай қолади. Кучли шамоллар учириб юрган қуруқ қор йўғон арқонларни узиб юборади; металл предметларни силлиқлаб, ялтиратиб қўяди.

    Антарктида воҳалари учун қуруқ ва совуқ чўл шароити хос, Ёзда қор ва муздан очиқ бўлган ер юзаси қуёш нурида исиб, ер юзасидан бир неча ўн сантиметр баландда температура анча юқори бўлади. Мирнийдаги қоя тошларда январда ҳароратнинг +30°С га яқин бўлгани кузатилган. Лекин 1,5-2 м баландликдаёқ шу яқиндаги муз устидаги температурадан салгина фарқ қилган. Ёзда кундуз кунлари воҳалар устида кўтарилма ҳаво оқимлари вужудга келади ва тўп-тўп булутлар ҳосил бўлади. Музликлардан воҳаларга қараб фён типидаги пасайма қуруқ шамоллар эсади. Ҳаво қуруқлашади, кучли буғланишга ва ер юзасининг қуришига шароит вужудга келади. Қишда воҳалар ер юзаси қорбилан қопланади. Субантарктикадаги оролларнинг иқлим шароити материбг ўзидагидек қаттиқ эмас. Лекин оролларда ҳам тезлиги баъзан е-кундига 75 м гача етадиган қаттиқ ғарбий шамоллар ҳукмронлик қилади (серғазаб эллигинчи кенгликлар), қор ва шивалама ёмғир тарзида кўп ёғин тушади ва ёзги ҳарорат камдан-кам +10°С дан ошади. Қишки температуралар 0°С атрофида бўлади.

    Антарктикада оқар сувлар деярли йўқ. Баъзи жойларда денгизга қуйиладиган муз ости оқимларигина бор, холос. Материкнинг чекка қисмларида ёзда кўлмак сув ҳавзаларини учратиш мумкин. Воҳаларда чучук сувли ва шўр сувли кўллар бор. Уларнинг кўпчилиги оқмас кўл, баъзилари денгизга томон оқимга эга. Воҳалардаги кўллар суви температураси ёзда ҳаво ҳароратидан юқорироқ бўлади, лекин қишда музлайди. Сув юзасида эриб улгурмаган ваКўл атрофидаги музлар кўпинча бутун ёз бўйи сақланади, Баъзи майда кўллар фақат воҳаларда қор эриган вақтида пайдо бўлади, сўнгра ёзги кучли буғланиш натижасида қуриб, тупроқ устида шудрингга ўхшаш намтатир туз қатламини қолдиради.

    ЎСИМЛИКЛАРИ ВА ҲАЙВОНОТ ДУНЁСИ

    Антарктиданинг катта қисми ўсимликлари ҳам, ҳайвонот дунёси ҳам бўлмаган совуқ саҳродан иборат. Антарктикада ўсимликлар фақат материкнинг чекка қисмларида ва субарктика оролларида учрайди, бой ҳамда ўзига хос ҳайвонот дунёси эса асосан Антарктика сув ҳавзалари ва қисман материкнинг чекка қисми билан боғлиқдир.

    Антарктика ва бошқа материкларнинг унга яқин қисмлари махсус флористик ўлка сифатида ажратилади. Антарктида материги мезозойда флора таркиб топадиган йирик марказ бўлган, лекин иқлим шароитининг ўзгариши флоранинг кескин камбағалла-шишига ва унинг шимолга кўчиб кетишига сабаб бўлган.

    Материкда қуруқлик ўсимликларидан фақат мохлар, лишайниклар, тубан сувўтлар, замбуруғ ва бактериялар учрайди. Лишайниклар турларга энг бой, уларнинг 300 га яқин тури бор. Уларни муздан холи бўлган ҳамма жойда учратиш мумкин. Мохлар ҳам, айниқса оролларда анча кенг тарқалган, оролларда ҳатто кичик торфзорлар ҳам ҳосил бўлган. Антарктикада ҳаммаси бўлиб 75 турга яқин мох бор.

    Чучук сув сувўтлари ёзда сув ҳавзалари юзасида, шунингдек қуёш нурида эриётган қор юзасидан ўсади. Қизил, яшил ва сариқ рангдаги микроскопид сувўтларнинг тўпламлари сув юзасида ранг-баранг доғларни ҳосил қилади. Микроскопик яшил сувўтлар тўпламлари узоқдан кулмакларга ўхшаб кўринади.

    Материкда гулли ўсимликлар йўқ. Олий ўсимликлар тарқалган энг жанубдаги ер 64° жанубий кенгликда Антарктика ярим оролида жойлашган. У ерда гулли пакана ўсимликларнинг 10 тача тури, шу жумладан, ғаллагулли чўртан (Deschampsia flexuosa) ва майда кўримсиз гулли, оч-яшил баргли чиннигулсимон коло-бантус тарқалган. Баъзи жойларда улар кичик ўтлоқларни ҳосил қилади. Оролларнинг, ўсимликлари анча бой. Оролларда гулли ўсимликларнинг йигирмадан ортиқ турини учратиш мумкин. Булардан Кергелен карами (Pringlea antiscorbuticaj мазали ва тўйимли ҳамда нинга (ел) касалининг олдини олувчи сабзавотдир. Қўнғирбошлар авлодидан бўлган ғаллагулли туссок ўсимлиги ҳам кенг тарқалган, у қўйларга яхши озуқадир. Оролларнинг ҳамма ўсимликлари ўтлардан иборат бўлиб, уларнинг гули ва барглари деярли рангсиз, чунки чангланиш ҳашаротлар воситасида эмас, балки шамол ёрдамида бўлади.


    Антарктида қирғоғи яқинида қирғоқбўйи принайн ўртасидаги айсберг.

    А нтарктика қуруқликда яшайдиган ҳайвонларга камбағал. Қуруқликда яшовчи сутэмизувчилар у ерда йўқ, лекин баъзи бир хил чувалчанглар, тубан қисқичбақалар ва қанотсиз ҳашаротлар учрайди. Қанотларининг йўқлигига сабаб шуки, бу ўлкада доим қаттиқ шамол эсиб туради ва ҳашаротлар ҳавога кўтарила олмайдилар. Антарктика оролларида қўнғизлар, ўргимчаклар ва чучук сув моллюскаларининг бир неча тури, учмайдиган капалакнинг бир тури топилган. Чучук сув балиқлари йўқ. Қуруқликда яшовчи қушлардан оқ ржанка, сўфитўрғай (конёк), ўрдакнинг бир тури маълум. Ўрдак Жанубий Георгия оролида яшайди.

    Антарктиканинг қуруқликдаги ҳайвоноти шундай камбағал бўлса ҳам, денгизда ва ярим қуруқликда яшовчи ҳайвонларга бой. Умуртқасизлардан йирик қисқичбақасимонлар (криль) айниқса кўп, улар сутэмизувчилар, қушлар ва балиқларга емиш бўлади. йирик медузалар (150 кг гача) жуда ажойиб. Балиқларнинг кўпчилиги эндемик нототенийлар ва оқ қонли чўртан балиқлар оиласига мансуб. Сутэмизувчилардан куракоёқлилар ва китлар кўп. Куракоёқлилар ҳақиқий ва узунқулоқ тюленларнинг ҳар хил турларидан иборат. Ҳақиқий тюленлардан узунлиги 3 м га етадиган Уэдделл тюлени энг кўп тарқалган. Тюленларнинг бошқа турлари асосан сузувчи музларда яшайди. Булар қисқичбақахўр тюлень ва холдор терили йиртқич тюлень-қоплондир. Тюленлардан энг йириги бўлган денгиз фили ҳозирги вақтда жуда қирилиб кетган,лекин шундай бўлоа ҳам, уни Антарктика ороллари қирғоғида баъзан учратиб қолиш мумкин.

    Узунқулоқ тюленлар вакилларидан Антарктиканинг чекка қисмларида денгиз шери учраб туради. Бу тюленни ёли борлигн учун денгиз шери дейилади.

    Антарктика сувларида ҳозирги вақтдаги энг йирик сутэмизувчиларкитсимонлар яшайди. Улар икки турган мўйловли (Mystacoceti) ва тишли (Odontoceti) китларга бўлинади. Мўйловли китлар орасида кўк китлар, финваллар (Balaenoptera tisalis), букрилар, сейваллар ва ҳақиқий китлар алоҳида ажралиб туради. Энг йирйк кит-кўк кит, яъни блювал (Balaefiptara musculus). Антарктикада овланган энг катта кўк китнинг узунлиги 33 м га етади, уларнинг ўртача узунлиги 26 м. Ҳозирги вақтда кўк китлар жуда қирилиб кетган ва 1967 йилдан бошлаб муҳофаза қилинади. Йирик кит 160 тоннагача бўлиб, 20 тоннагача соф ёғ беради. Мўйловли китлар Антарктиканинг совуқ сувларида жуда кўп бўлган майда қисқичбақасимонлар билан озиқланади.

    Антарктиканинг тишли китларига кашалотлар, бутилка бурунлар ва косаткалар киради. Косаткалар жуда хавфли йиртқич ҳайвон, уларнинг катта ўткир ўркач қаноти ҳатто китларга ҳам жароҳат етказиши мумкин

    Антарктика қушлари жуда ҳам ўзига хос. Уларнинг ҳаммаси сув бўйида яшайди ва балиқ ёки майда денгиз ҳайвонларини тутиб ейди. Улардан-энг ажойиби пингвинлар; уларнинг қаноти қисқа, куракка ўхшаш бўлади. Улар бу қанотлари ёрдамида жуда яхши сузади, лекин уча олмайди. Пингвинлар танасини тик тутганидан узоқдан одамларга ўхшаб кўринади. Улар балиқ, моллюска ва қисқичбақаларни тутиб ейди. Катта ёшли пингвинлар озуқасини фақат сувда ейди, умуман улар ўзини сувда қуруқликдагидан яхши ҳис қилади. Антарктикада пингвинларнинг 17 тури яшайди. Антарктида соҳилларида ва пак музларида энг кўп тарқалган пингвин тури кичкина Адели пингвинидир. Энг йирик пингвин-император пингвинининг оғирлиги 50 кг гача боради. Бу катта қуш Антарктика қишининг энг совуқ вақтида жўжа очади.

    Пингвинларнинг кўп турлари ўлканинг шимолий чегарасида ва субантарктика ороллари соҳилларида яшайди. Буларга Склатер пингвини, олтин тожли пингвин ва бошқа баъзи пингвинлар киради. Ёзда Антарктикага бўронқушлар, балиқчи қушлар, бакланлар учиб келади. Қушлардан энг йириги альбатрослардир (Diomedei-dae), улар қанотинц ёзганда 3,5 м ra етади. Баъзи бир бўрон кушлари материкка бошқа қушларга нисбатан энг узоқ кириб боради ва айрим нунатакларда ҳам учрайди.
    ХУЛОСА

    Дарсликда баён қилинган жуда катта материални ўрганиш, шунингдек, илова қилинган карта ҳамда қуруқлик табиий географик ўлкалари жадвалини таҳлил этиш Ер шари географик қобиғининг регнонал бўлиниши асосий қонуниятлари ҳақида баъзи бир хулосалар қилишга имкон беради.

    Ҳар бир географик комплекс мураккаблиги ва районлаштириш таксономик бирлиги системасида, тутган ўрнидан қатъи назар икки асосий шартга жавоб беради. Биринчидан, у географик хусусийлик белгиларига, қайталаймаслик хусусиятига эга, иккинчидан, ўхшаш шароитда таркиб топган бошқа табиий-территориал бирликлар билан ўхшаш белгиларга ҳам эга бўлади, яъни геокомплексларнинг бирор типига киради. Бунда бир-биридан алоҳида жойлашган геокомплекслар иқлимининг радиация ва циркуляция омиллари ўхшаш ҳамда ер пўстининг келиб чиқишига кўра бир хил қисмларида жойлашган, яъни геотектураси ва морфоструктураси ўхшаш бўлсагина типологик белгилари вужудга келади. Географик хусусийлик, географик қобиқнинг асосий компонентлари-ер пўсти ва атмосфера ўзаро мустаҳкам алоқада бўлс.а ҳам, лекин турли қонунлар асосида ривожланаётган ҳамда ер юзасининг у ёки бу типининг жойлашиши, уларнинг ҳажми ва географик ўрни зонал-иқлим шароитининг жойлашиши билан бевосита ўзаро алоқадор эканлигига боғлиқдир. Бироқ ўхшаш геоструктура элементлари бир хил иқлим минтақалари ва областлари доирасида жойлашган, бинобарин, ландшафтнинг зонал типлар комплекси ўхшаш бўлганда ҳам, улар бир-бирига тўлиқ ўхшаши мумкин эмас. Узига хослик хусусиятлари келиб чиқиши бир хил бўлган участкаларнинг катталиги ва қиёфасида, қуруқлик ва сув ҳавзаларининг нисбатида, орографик элементларнинг жойлашишида ва, ниҳоят, органик дунёси турлари таркибида хилма-хилликни вужудга келтиради. Бундай-тафовутлар бир-биридан алоҳида жойлашган территорияларда ҳатто уларнинг экологик шароити. тўлиқ бир хил бўлганда ҳам, ҳар доим кузатилади.

    Яна шуни қайд қилиш лозимки, географик комплекс қанчалик мураккаб бўлса ва таксономик бирликлар системасида қанчалик юқори поғонада жойлашган бўлса, унда ўзига хос хусусиятлар типологик хусусиятларга қараганда кўп бўлади. Ер шарининг бошқа қисмларида бунга ўхшаш геокомплексларнинг қонуний такрорланиш имкони кам бўлади. Аксинча геокомплекс қанчалик элементар бўлса, у шунчалик типик ва географнк қобиқда унинг ўхшашлари кўп бўлади.

    Ер ландшафт қобиғи доирасида энг юқори поғонадаги геокомплекслар материклар ва океанлардир. Буларнинг ҳар бири пайдо бўлиш ва ривожланиш жараёнида таркиб топган, катталиги, қиёфаси, тузилиши, иқлим минтақалари ва зоналарга нисбатан жойлашиши ҳамда нисбати ва шу каби аниқ ифодаланган ва такрорланмайдиган хусусиятларга эгадир. Шундай қилиб, ҳар бир материк аниқ ифодаланган географик индивидуал бўлиб, географик қобиқда унга тўлиқ ўхшайдиган бошқа материк йўқ. Бироқ, материкларни, ҳатто фақат умумий обзорини ўрганиш ҳам. уларий бир-бирига қарама-қарши қўйиш учунгина эмас, балки таққослаш ва группаларга ажратишга асос беради. Чунончи, Шимолий Американинг Евросиёга ўхшашлиги шубҳа туғдирмайди. Бунга сабаб шуки, бу иккала материк ҳам шимолий яримшарнинг барча минтақалари доирасида жойлашган, бинобарин, қуёш радиацияси ва атмосфера циркуляцияси ҳамда улардан келиб чиқадиган барча оқибатларга нисбатан бир хил шароитда эканлигидир. Иккала материк геологик тараққнёт жараёнида бир неча марта туташиб ва ажраб турган ва ер пўсти йирик элементларининг жойлашиши ҳамда тузилишида катта ўхшашликларга эга (Европа ва Америка платформалари, палеозой ҳосилалари ўлкалари ва ҳоказо). Шимолий Америка ва Евросиё ўртасидаги бу ва бошқа ўхшаш белгилар дарсликда қайд қилинган ва бу курсни ўрганувчиларнинг диққат-эътибори ана шуларга қаратилмоғи лозим.

    Африка, Жанубий Америка ва Австралия табиий шароитига кўра яқин бўлган материкларнинг иккинчи группасини ташкил этади. Ўхшаш белгилари уларнинг қадимги Гондвананинг бир қисми эканлиги ва асосий қисми тропиклар оралиғида жойлашганлиги оқибатидир.

    Материкларни таққослаш билан боғлиқ бўлган масалалар мактабда ўқитишда ҳам географик фикрлашни ривожлантириш, ўтган материални такрорлаш ва предметга бўлган қизиқишни кучайтириш учун катта аҳамиятга эгадир.

    Ҳар бир материк доирасида ажратиладиган йирик қисмлар ҳам аниқ ифодаланган ўзига хос белгилари билан ажралиб туради. Бу қисмларнинг ҳар бири мазкур материкда бошқа қайталанмайди ва шу асосида бошқалардан ажратилган. Ғарбий Европа, Марказий ёки Шарқий Осиё, Шимолий Американинг Кордильерали Ғарби ва шу кабилар даставвал уларнинг аниқ ифодаланган хусусиятларига кўра ажратилган ҳамда мазкур материкларнинг бошқа қисмларидан фарқ қилади. Бундай катта ва мураккаб тер-риторияларнинг бошқа материкларда типологик такрорланиши тўғрисида сўз юритиш қийин. Лекин шунга қарамай, Шимолий Американинг Кордильерали Ғарбини Жанубий Американинг Андли Ғарби билан, Жанубий Африкани Австралия билан, Марказий Американи Жануби-шарқий Осиё билан қиёслаш мумкин.

    Ушбу курсда материкларни районлаштиришга асос қилиб олинган табиий географик ўлкалар хусусий (регионал) ва типологик белгиларни ўзида кўпроқ даражада мужассамлаштиради.

    Қириш қисмида баён этилган принциплар асосида ажратиладиган бир хил типдаги табиий географик ўлкалар, илова қилинган карта ва жадвалдан кўриниб тургани каби, турли материкларда деярли ҳамма вақт, баъзан эса бир материкнинг ўзида ҳам такрорланади. Ўхшаш ўлкаларнинг бир материкда такрорланиши материк ҳам шимолий, ҳам жанубий яримшарларнинг бир хил иқлим минтақаларида жойлашган ҳоллардагина кузатилади. Айрим мисолларни кўриб чиқамиз.

    Тропик чўл ясситоғликлар ва платолар табиий географик областлари Евросиёда (Арабистон ярим ороли), Африкада (Саҳрои Кабир ва Жанубий Африка ясси тоғлиги), Австралияда (Ғарбий Австралия ясситоғлиги), яъни тропик минтақанинг ички ва ғарбий қисмларида қадимги платформаларнинг катта қисмлари жойлашган материкларда мавжуд. Бу ҳамма ўлкалар учун аниқ ифодаланган тропик белгилар: иқлимнинг кескин континентал ва аридлиги, текислик-платформа морфоструктураларнинг устунлиги, рельефнинг қолдиқ-эрозион, эол ва денудацион шакллари, ер усти оқимининг йўқлиги ёки ривожланмаганлиги, органик дунёсининг камбағаллиги ва шу кабилар хосдир. Шу билан бирга ҳар бир табиий географик ўлка мазкур типдаги бошқа ўлкаларга хосбўлмаган индивидуал хусусиятларга ҳам эгадир. Шуни ҳам айтиш керакки, жанубий қисмлари торайган ва шарқда нам ҳаво оқимларига очиқ бўлган ғарбий яримшар материкларида бу типдаги ўлкалар таркиб топмаган.

    Иккинчи мисол. Ҳамма материклардаги субтропик минтақанинг ғарбий секторида тоғли рельеф бўлса, бир хил типли геокомплекслар мавжуд. Лекин улар Евросиё ва Африканинг Ўрта денгиз бўйидагина энг яхши ифодаланган ва кенг тарқалган, чунки бу ерда мазкур геокомплексларнинг таркиб топиши учун жуда қулай шароит мавжуд. Америка материкларида, Австралия ва Жанубий Африкада меридиан йўналишига яқин йўналишдаги тоғ тизмалари Ўрта денгизтипидаги иқлимнинг материк ичкарисига кириб боришига тўсқинлик қилганидан Ўрта денгиз типидаги ландшафтлар фақат камбар соҳилда ва тоғларнинг ғарбий ёнбағирларида мавжуддир.

    Геокомплекслар асосий типларининг Ер юзасида жойлашиш қонуниятларини тўғри тушуниш бўлажак география ўқитувчиси учун билим олишда ва амалий жиҳатдан катта аҳамиятга эга. У дарс бериш жараёнида ўқитувчининг тушунтириш имконини кенгайтиради, таққослаш усулидан кенг фойдаланишга, ўқувчиларнинг предметни ёдлаш йўли билан эмас, балки тушуниш йўли билан ўзлаштириб олишларига эришишга имкон берди. Бундан ташқари, ҳар бир табиий географик ўлка табиий шароитини ўрганиш бирор халқ ёки халқлар группаси яшайдиган, меҳнат қиладиган ва ривожланадиган табиий муҳитни ҳам ўрганишдир. Аҳоли хўжалик фаолияти ҳар хил типларининг жойлашиши, асосий ижтимоий қонуниятлардан ташқари, табиий муҳитнинг ривожланиш қонуниятларига ҳам боғлиқдир. Табиий географик ўлкаларнинг ҳар бир типига одатда табиий ресурсларнинг муайян комплекси, хўжалик фаолиятининг муайян соҳалари, маълум хил маданий ўсимликлар, маълум тур қурилишлар ва ҳоказолар хосдир.

    Маълумки, Африка, Австралия ва Америка материклари колонизация қилинаётган вақтда европаликлар Ўрта денгиз бўйининг энг қадимги ўсимликлари-ток, зайтун дарахти, цитрус ўсимликларини, бу материкларнинг табиий шароитига кўра Евросиё Ўрта денгизбўйи билан бир хил типдаги ўлкаларига-Кап ўлкаси, Жанубий Австралия, Ўрта Чили, Калифорнияга олиб бориб тарқатишди. Европа ва Америкадаги палеозой структураларидан иборат ўртача баландликдаги тоғлар ўлкаларига фойдали қазилмалар комплексларининг бир хил типлари: тоғолди букилмаларида тошкўмир конлари, кристалл жинслар ва вулкан жинслари ер юзасига чиққан районларда руда конлари хосдир. Бу табиий ресурслар Ўрта Европа мамлакатларида ва АҚШ нинг Аппалачи районларида саноатни ривожлантиришга база бўлган.

    Юқорида келтирилган мисоллардан географик комплексларнинг у ёки бу типи у ерларда жойлашган мамлакатлар хўжалигининг ривожланиш даражаси ҳамда характерини белгилайди, деб хулоса қилинса нотўғри бўлар эди. Бироқ, шубҳа йўқки, табиий территориал комплексларнинг ҳар бир типи географик муҳитнинг ҳам бирор типи ҳисобланади ва у кишилар хўжалик фаолиятининг йўналишига муайян даражада таъсир кўрсатади. Шу сабабли сиёсий ва иқтисодий географияни ўрганиш вақтида табиий-территориал бирликлар билан фақат регионал жиҳатдан эмас, балки типологик жиҳатдан ҳам танишиш муҳим аҳамият касб этади.

    Мундарижа
    Сўз боши 3

    АМЕРИКА 3

    ШИМОЛИЙ АМЕРИКА 3

    ШИМОЛИЙ АМЕРИКА ҚИРҒОҚЛАРИ ЁНИДАГИ ОКЕАНЛАР 4

    ТАБИАТИ ШАКЛЛАНИШИНИНГ АСОСИЙ БОСҚИЧЛАРИ 7

    ТЕКТОНИК ТУЗИЛИШИ ВА РЕЛЬЕФИНИНГ АСОСИЙ

    ХУСУСИЯТЛАРИ 11

    ИҚЛИМИ 16

    ИЧКИ СУВЛАРИ 23

    ТУПРОҚЛАРИ ВА ЎСИМЛИКЛАРИ 28

    ҲАЙВОНОТ ДУНЁСИ 35

    ОДАМ 38

    ТЕРРИТОРИАЛ ФАРҚЛАРИ ВА ТАБИИЙ-ГЕОГРАФИК

    РАЙОНЛАШТИРИШ 43

    АРКТИКА ОРОЛЛАРИ 44

    ГРЕНЛАНДИЯ 44

    КАНАДА АРКТИКА АРХИПЕЛАГИ 46

    ШАРҚ 47

    СУБАРКТИКА ТЕКИСЛИКЛАРИ 48

    ЛАВРЕНТИЙ ҚИРЛАРИ 48

    НЮФАУНДЛЕНД ОРОЛИ 50

    АППАЛАЧИ ВА АППАЛАЧИ ЁНИ РАЙОНЛАРИ 52

    МАРКАЗИЙ ТЕКИСЛИКЛАР 55

    ҚИРҒОҚБЎЙИ ТЕКИСЛИКЛАРИ 58

    БУЮК ТЕКИСЛИКЛАР 60

    КОРДИЛЬЕРА ТОҒЛАРИ 63

    АЛЯСКА ВА ШИМОЛИ-ҒАРБИЙ КАНАДА КОРДИЛЬЕРАЛАРИ 64

    КАНАДАНИНГ ЖАНУБИ ҒАРБИЙ ВА АҚШНИНГ

    ШИМОЛИ-ҒАРБИДАГИ КОРДИЛЬЕРА ТОҒЛАРИ 67

    АҚШНИНГ ЖАНУБИ ҒАРБИДАГИ КОРДИЛЬЕРА ТОҒЛАРИ 71

    ШИМОЛИЙ МЕКСИКА 80

    ШИМОЛИЙ МЕСА. 81

    МАРКАЗИЙ АМЕРИКА 83

    МАРКАЗИЙ АМЕРИКА БУЙНИ 84

    ОРОЛЛАРИ 87

    ЖАНУБИЙ АМЕРИКА 90

    ТАБИАТИ ШАКЛЛАНИШИНИНГ АСОСИЙ БОСҚИЧЛАРИ 91

    ТЕКТОНИК ТУЗИЛИШИ ВА РЕЛЬЕФИ 93

    ЖАНУБИЙ АМЕРИКАНИНГ ФОЙДАЛИ ҚАЗИЛМАЛАРИ. 96

    ЖАНУБИЙ АМЕРИКАНИНГ ФОЙДАЛИ ҚАЗИЛМАЛАРИ. 97

    ИҚЛИМИ 97

    ИЧКИ СУВЛАРИ 101

    ТУПРОҚЛАРИ ВА ЎСИМЛИКЛАРИ 105

    ЖАНУБИЙ АМЕРИКАНИНГ БОТАНИК-ГЕОГРАФИК

    РАЙОНЛАШТИРИЛИШИ. 106

    ҲАЙВОНОТ ДУНЁСИ. 112

    ОДАМ 115

    ТЕРРИТОРИАЛ ФАРҚЛАРИ ВА ТАБИИЙ-ГЕОГРАФИК

    РАЙОНЛАШТИРИШ 120

    ШАРҚ 120

    АМАЗОНИЯ 121

    ГВИАНА ТОҒЛИГИ ВА ГВИАНА ПАСТТЕҚИСЛИГИ 125

    БРАЗИЛИЯ ТОҒЛИГИ 127

    ТРОПИК ТЕКИСЛИКЛАР (ГРАН-ЧАКО, МАМОРЕ ВА ПАНТАНАЛ) 131

    ЛА-ПЛАТА ЎЛКАСИ (ПАМПА) 133

    КОРДИЛЬЕРА ЁНИ ТОҒЛАРИ 136

    ПАТАГОНИЯ ПЛАТОСИ 138

    АНД ТОҒЛАРИ 139

    КАРИБ АНДИ ТОҒЛАРИ 140

    ШИМОЛИЙ АНД ТОҒЛАРИ 143

    МАРКАЗИЙ АНД ТОҒЛАРИ 144

    ЖАНУБИЙ (ПАТАГОНИЯ) АНД ТОҒЛАРИ 149

    ОЛОВЛИ ЕР 151

    АВСТРАЛИЯ ВА ОКЕАНИЯ 152

    АВСТРАЛИЯ ВА НЕОАВСТРАЛИЯ ОРОЛЛАРИ ТАБИАТИ ШАКЛЛАНИШИНИНГ АСОСИЙ БОСҚИЧЛАРИ 154

    ИҚЛИМИ 157

    ИЧКИ СУВЛАРИ 162

    ТУПРОҚ ВА ЎСИМЛИКЛАРИ 163

    ҲАЙВОНОТ ДУНЁСИ 169

    ТИНЧ ОКЕАННИНГ ЎРТА ҚИСМИДАГИ ОРОЛЛАР 172

    ОДАМ 173

    АВСТРАЛИЯ ВАОКЕАНИЯНИНГ ТЕРРИТОРИАЛ ФАРҚЛАРИ ҲАМДА РАЙОНЛАР ОБЗОРИ 177

    ШИМОЛИЙ АВСТРАЛИЯ 177

    ШАРҚИЙ АВСТРАЛИЯ 179

    ЖАНУБИ ШАРҚ 182

    МАРКАЗИЙ ТЕКИСЛИК 183

    ҒАРБИЙ АВСТРАЛИЯ ЯССИ ТОҒЛАРИ ВА ТОҒЛАРИ 184

    ЖАНУБИ ҒАРБ 186

    ТАСМАНИЯ ОРОЛИ 188

    ЯНГИ ГВИНЕЯ ВА УНГА ЯҚИН ОРОЛЛАР 189

    ЯНГИ КАЛЕДОНИЯ, ЯНГИ ГЕБРИД ВА ФИДЖИ ОРОЛЛАРИ 191

    ЯНГИ ЗЕЛАНДИЯ 192

    МИКРОНЕЗИЯ 194

    МАРКАЗИЙ ВА ЖАНУБИЙ ПОЛИНЕЗИЯ 195

    АНТАРКТИКА ВА АНТАРКТИДА 196

    УМУМИЙ МАЪЛУМОТЛАР ВА ЧЕГАРАЛАРИ 197

    АНТАРКТИДА СУВЛАРИ 198

    АНТАРКТИДА МАТЕРИГИ 200

    ИҚЛИМИ 203

    ЎСИМЛИКЛАРИ ВА ҲАЙВОНОТ ДУНЁСИ 204

    ХУЛОСА 207



    1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   21


    написать администратору сайта