1. Балалардаы асазанны жне он екі елі ішекті ойы жарасы. Диагностика, емдеуді заманауи дістері. Асазанны жне он екі елі ішекті ойы жарасы бар балаларды диспансерлік баылауды йымдастыру
 Скачать 0.97 Mb.
|
|
Негізгі диагностикалық шаралар:
1. Толық қан анализі (6 параметр)
2. Креатинин, мочевина, жалпы ақуызды анықтау
3. Калий, натрий, кальций, хлорды анықтау
4. Коагулограмма 1 (протромбиндік уақыт, фибриноген, тромбиндік уақыт, АПТТ)
5. KShchS
6. OAM
7. Құрсақ қуысы мүшелерінің және бүйректің УДЗ
8. ЭКГ
9. Қанның типі және Rh факторы 52.Балалардағы микросфероцитарлы анемия (Минковски-Чофард). Клиникалық синдромдар, зертханалық диагностика. Анемиямен ауыратын балаларды диспансерлік бақылауды ұйымдастыру. Гемолитикалық анемияның негізгі синдромдары: анемия нормахромды, нормоцитарлы, гемоглобиннің қалыпты төмендеуіне де тез өсетін әлсіздікпен және нашар бейімделумен гиперрегенеративті сипатта болады; склераның, ауыз қуысының шырышты қабатының, терінің сары бояуымен сипатталатын сарғаю; әртүрлі ауырлықтағы спленомегалия. Минковски-Чофард анемиясының зертханалық зерттеуі: Әртүрлі ауырлықтағы анемия бар. Пациенттердің 25% -ында өтемақыға байланысты анемия байқалмауы мүмкін. Эритроциттің орташа көлемі, эритроциттегі гемоглобиннің орташа мөлшері, түсті индикатор қалыпты, жоғарылауы, төмендеуі мүмкін; Ауыр ретикулоцитоз Лейкоциттер, тромбоциттер саны қалыпты, спленэктомиядан кейін көбейеді. Қан жағындыларында бір микросфероциттер (кіші эритроциттер, гиперхромды, орталық ағартусыз, пойкилоцитоз); · эритроцитометрия кезінде эритроциттердің орташа көлемінің төмендеуі және эритроцитометриялық қисықтың солға ығысуы. Әрі қарай басқару: · гематологтың тұрақты бақылауы: жеңіл және орташа және ауыр түрлері жылына бір рет, ауыр түрі ай сайын; · Әрбір келген кезде баланың жалпы денсаулығын, физикалық дамуын, көкбауырының көлемін, физикалық жаттығуларға төзімділігін бағалау керек; Науқасты тұрғылықты жеріне ауыстыру шарты: тұрғылықты жері бойынша педиатр (педиатриялық гематолог) стационар мамандары берген ұсыныстарды басшылыққа алады; ГА бар науқасты тексеру жиілігі емдеудің алғашқы 3 айында 2-4 аптада 1 рет, содан кейін клиникалық жағдайына және гематологиялық динамикасына байланысты, бірақ 2 айда 1 реттен кем емес. 53. Балалардағы жедел ревматикалық қызба (ЖРЖ). Диагностикалық критерийлер. АҚҚ бар балаларды диспансерлік бақылауды ұйымдастыру. ПА-стрептококкты тонзиллиттің (тонзиллит) немесе фарингиттің жүрек-қантамыр жүйесінде (жүрек ревматикалық ауруы), буындарда (миграциялық полиартрит), ми (хорея) және стрептококкты гипертензияға организмнің аутоиммунды реакциясы және зақымдалған адам тіндерінің ұқсас аутоантигендерімен айқаспалы реакциясы салдарынан бейім адамдарда (негізінен 7 жастан 15 жасқа дейінгі жастарда) дамитын тері (сақиналы эритема, ревматикалық түйіндер) молекулалық мимика). Амбулаторлық деңгейде жүргізілетін негізгі (міндетті) диагностикалық тексерулер: 1) UAC; 2) Биохимиялық қан анализі (креатинин, жалпы ақуыз, K+, Na+, ALT, AST, жалпы және тікелей билирубин, глюкоза, СРП, РФ, АСЛО); 3) OAM; 4) ЭКГ. Әрі қарай басқару Все больные, перенесшие ОРЛ, подлежат диспансерному наблюдению в поликлинике: частота осмотра 2 раза в год, ОАК, ОАМ – 2 раза в год, биохимический анализ крови (СРБ, АСЛО) – 2 раза в год, ЭКГ, ЭХО-КГ – 1 раз жылына. 54. Амбулаториялық жағдайда асқазан-ішек ауруларының визуалды, зертханалық және аспаптық диагностикасының әдістері. Аспаптық зерттеулер Асқазан-ішек жолдарының жоғарғы бөлігін эндоскопиялық зерттеу асқазан мен он екі елі ішектің өңешінің шырышты қабығын тексеруге мүмкіндік береді. Эзофагоскопия өңеш ауруларын диагностикалауға көмектеседі, биопсия алуға, бірқатар манипуляцияларды жүргізуге мүмкіндік береді: өңештің кеңеюі, қан ағып жатқан тамырдың электрокоагуляциясы, склеротерапия. Гастроскопия - асқазанның шырышты қабатындағы өзгерістерді бағалау Эндоскопия шырышты қабықтың биопсиясына мүмкіндік береді Сигмоидоскопия - тік ішектің шырышты қабығын және сигма тәрізді ішектің дистальды бөлігін зерттеу Колоноскопия – тоқ ішектің, соқыр ішектің және шажырқайдың диагностикасында Кәдімгі абдоминальды рентгенография құрамында ауа немесе кальцинация бар құрылымдарды анықтайды Кардия, құрылымдар, диафрагмалық грыжа ахалазиясында өңештің моторлы бұзылыстарын рентгендік контрастты зерттеу. Ирригоскопия-тоқ ішектің рентгендік зерттеуі Құрсақ қуысының ультрадыбыстық зерттеуі – құрсақ қуысының паренхималық мүшелерінің ауруларын диагностикалаудың инвазивті емес әдісі. КТ, МРТ, лапароскопия Эндоскопиялық ретроградтық холангиопанкреатикография – өт немесе ұйқы безі жолдарының бітелуін диагностикалау Зертханалық зерттеу Асқазанның секрециясын тексеру. Асқазанішілік рН анықтау (рН-метрия). Асқазан мазмұнының рН деңгейін ұзақ мерзімді бақылау. Асқазанның фермент түзуші қызметін зерттеу. Пепсиннің анықтамасы. Сүт қышқылына және қанға реакциясы. Helicobacter pylori анықтау (цитологиялық, гистологиялық және иммунологиялық әдістер, уреаза сынағы). Копрологиялық зерттеу. Нәжістің физикалық қасиеттері (тәуліктік мөлшері, консистенциясы, пішіні, түсі, нәжістің иісі, қоспалары, нәжістің рН-ын анықтау). Химиялық зерттеу: нәжісте жасырын қанды (бензидин және гуайак үлгілері), стеркобилин мен билирубинді анықтау. Микроскопиялық зерттеу: тағамдық текті элементтер (бұлшық ет талшықтары, дәнекер тіндері, май және оның ыдырау өнімдері, өсімдік талшықтары және крахмал). 55. Балалардағы гипотиреоз. Себептері, ерте диагностикасы, емдеу тактикасы. Гипотиреозбен ауыратын балаларды диспансерлік бақылауды ұйымдастыру. Біріншілік гипотиреоз: бір.Қалқанша безінің дисгенезі; Агинезия (атиреоз); Гипогенез (гипоплазия); Дистопия. 2.Дишормоногенез: TSH рецепторларының ақауы; Йодты тасымалдау ақауы; пероксидаза жүйесінің ақауы; Тироглобулин синтезінің бұзылуы. Балалардағы қалқанша безінің жиі кездесетін ауруларының бірі - туа біткен гипотиреоз (ТН) Қалқанша безінің гормондарының толық немесе ішінара жетіспеушілігіне негізделген, бұл барлық органдар мен жүйелердің дамуының кешігуіне әкеледі. Диагностикалық критерийлер: Айта кету керек, төменде сипатталған клиникалық симптомдар біріншілік туа біткен гипотиреозы бар балаларға тән. Екіншілік гипотиреозбен,туа біткен және жүре пайда болған, аурудың клиникасы ашық, бұл жағдайларда ОЖЖ зақымдану белгілері бірінші орынға шығады. Оны анықтау үшін қалқанша безінің гормоналды профилін зерттеу өте маңызды. Шағымдары мен анамнезі: Жаңа туған нәрестелер: тыныс алудың бұзылуы; · цианоз; · сарғаю; баяу сору қарлыққан жылау · кіндік жарығы. Скрининг баланың өмірінің алғашқы күндерінде аурудың егжей-тегжейлі клиникалық көрінісі пайда болғанға дейін диагноз қоюға және аурудың ауыр зардаптарын болдырмауға мүмкіндік береді, ең алдымен баланың психикалық және физикалық дамуын кешіктіреді. CH скринингінің негізгі мақсаты - қандағы TSH деңгейі жоғары жаңа туған нәрестелерді ерте анықтау. Балаларды тексеру және одан әрі бақылау үш кезеңде жүзеге асырылады: I – перзентхана; II – медициналық генетикалық зертхана; III – балалар емханасы. I кезең – перзентхана: Толық туған нәрестелердің барлығында өмірінің 4-5-ші күнінде (шала туылған нәрестелерде 7-14-ші күндері) өкшесінен 6-8 тамшы қан алынып, арнайы кеуекті сүзгі қағазына жағылады. Барлық қан үлгілері мамандандырылған медициналық-генетикалық зертханаға жіберіледі. II кезең – медициналық генетикалық зертхана: Нәрестелер мен егде жастағы балаларда TSH стандарттарын қолдану керек. III кезең – емхана: Емхана дәрігері гипотиреозды көрсететін TSH анықтау нәтижелеріне сүйене отырып, қалқанша безінің гормондық препараттарымен алмастыру терапиясын тағайындайды. Левотироксиннің дозалары клиникалық және зертханалық деректерді ескере отырып, жеке таңдалады. TSH және fT4 деңгейлерін әрі қарай бақылау зерттеулерін өмірдің бірінші жылында әр 2-3 ай сайын, бір жылдан кейін 3-4 ай сайын жүргізу керек. Ауыстыру терапиясы басталғаннан кейінгі алғашқы 6 апта ішінде тек fT4 деңгейлері әр 2 апта сайын бақыланады. TSH және fT4 деңгейлерін бақылауды анықтауды емдеу басталғаннан бастап 6 аптадан ерте емес бір уақытта бастаған жөн. Өмірдің бірінші жылындағы балаларда кері байланыс принципі бойынша оның реттелуінің ықтимал бұзылуына байланысты тек TSH деңгейіне бағдарлау левотироксиннің шамадан тыс жоғары дозаларын тағайындауға әкелуі мүмкін. 56. Балалардағы созылмалы жүрек жеткіліксіздігі. Жіктелуі, себептері, клиникасы. Денсаулық тобы. Балалардағы созылмалы жүрек жеткіліксіздігі - бұл шамадан тыс жүктеме (көлем / қысым) салдарынан жүрек қарыншаларының дисфункциясына әкелетін клиникалық және патофизиологиялық синдром, нәтижесінде гемодинамиканың өзгеруі, нейрогормональды жүйелер және тіндердің метаболикалық қажеттіліктері қанағаттандырылмайды. Балалардағы созылмалы жүрек жеткіліксіздігінің функционалдық класстарының жіктелуі (6 жасқа дейін)
CHF ұлттық классификациясы (OSSN, 2002) [3]:
CHF дамуына әкелетін себептер: · туа біткен жүрек ауруы; жүрек ырғағының бұзылуы; · кардиомиопатия; миокардит; Жоғары өкпе гипертензиясы · артериялық гипертензия; тұқым қуалаушылық. ортопноэ позициясы (жартылай отыратын, көлденең күйде ентігудің жоғарылауымен байланысты); мұрын қанаттарының кернеуі және ісінуі; кеуденің иілгіш жерлерін кері тарту (дем алу актісіне көмекші бұлшықеттердің қатысуына байланысты); · тахипноэ; сирек ентігу (өкпенің қаттылығына байланысты тыныс алудың қиындауы және дем шығарудың ұзаруы); терінің бозаруы; · перифериялық цианоз; Орталық цианоз (оң жақ жүректегі қысымның жоғарылауына және қанның оңнан солға шунтталуына байланысты ЖЖА бар науқастарда); тамырлардың, әсіресе мойынның ісінуі. Пальпация кезінде: жүрек соғуы; пальпациялаушы саусақтардың астынан домалап бара жатқан допқа ұқсайтын ұшының соғуы (сол жақ қарыншаның айтарлықтай гипертрофиясы байқалады). Перкуссияда: Салыстырмалы жүрек соғу шекарасының солға кеңеюі. Аускультацияда: жүрек тондарының кереңдігі (миокардтың жиырылу қабілетінің төмендеуіне байланысты); III протодиастолалық тон (жүректің сол жақ бөліктеріндегі қысымның жоғарылауына және миокард тонусының төмендеуіне байланысты); IV пресистолалық тон (сол жақ жүрекшедегі қысымның жоғарылауына байланысты жүрекшелердің систоласы естіледі); Өкпе артериясының үстінде II тонның акценті (өкпе гипертензиясына тән); галлоп ырғағы (себебі жүрек ұшында үшінші және төртінші тондар жиі біріктіріледі); жүрек аймағындағы шулар (көбінесе клапанның патологиясымен немесе жүрек ішілік қан шунтімен байланысты); Өкпеде әртүрлі көлемдегі ылғалды сырылдар (алдымен өкпенің төменгі бүйір бөліктерінде және/немесе негізінен сол жақ өкпенің ұлғайған жүрекпен қысылуына байланысты сол жақта, содан кейін өкпенің бүкіл бетінде). |