ДЕРМА ЭКЗАМЕН ЖАЗБАША. 1. Эпидермис рылымы

• Название: 1. Эпидермис рылымы
• Дата: 08.05.2021
• Размер: 1.09 Mb.
• Имя файла: ДЕРМА ЭКЗАМЕН ЖАЗБАША.docx
• Тип: Документы; #202607
• страница: 15 из 15

Тегіс тері микроспориясының диагностикасы

Адамның терінің микроскопиясын барлық клиникалық симптомдарды бағалау арқылы ғана емес, зертханалық әдістерді қолдану арқылы диагностикалау қажет. Ең тиімді әдістердің бірі - микроскопия және дерматоскопия. Осы зерттеулердің арқасында мицелия табылды, сондай-ақ аурудың қоздырушы агенттеріне тән терінің өзгеруі.

Информациялық ақ патогенді сәйкестендіру арқылы микроскопия диагнозы болады. Мұндай зерттеу көп уақытты талап етеді, бірақ бұл саңырауқұлақтардың түрін анықтауға, сондай-ақ емдеуге арналған тиімді емдеуді таңдауға көмектеседі.

Тегіс тері микроскопиясын емдеу

Тегіс тері микроскопиясын емдеу кезінде антигенді сыртқы агенттер қолданылады. Таңертеңгі барлық зақымдануларда йодтың 2-5% тұнбасын қолдану қажет, ал кешке оларды және майлы бактерияға жақын майлау керек. 10-20% күкірт, 10% күкірт-шай немесе 10% күкірт - 3% салицилді жақпа қолдануға болады. Тегіс тері микроспориясын және қазіргі заманға сай майларды емдеу үшін қолданылады:

• 
  Изоконазол;
  
• 
  Clotrimazole ;
  
• 
  Циклопирокс;
  
• 
  Бифоназол.
  

Спрей немесе крем түрінде қол жетімді Terbinafine препараты осы аурудың терапиясында өзін дәлелдеді.

Ашық қабыну кезінде гормондар бар препараттармен емдеу жақсы. Бұл Travocourt және Mikozolone болуы мүмкін.

Егер бактериялық инфекция тегіс тері микроспориясына қосылса, науқасқа Трентум кремі тағайындалады. Аурудың ауыр және терең түрлерінде димексидті дәрі бар. Мысалы,  Осындай жағдайларда Чинозолдың 10% ерітіндісі қолданылады. Ол күніне екі рет қолданылуы керек.

Мылтық шашының зақымдалуы жүйелік антигенді терапияны орындау үшін қажет. Тегіс тері микротрофиясының емі қанша уақытқа созылады және қандай препараттар қолданылатыны аурудың ауырлығына байланысты.

Тегіс тері микроспориясының алдын-алу

Емдеу аяқталғаннан кейін науқас дерматологтың бақылауында болуы керек. Денедегі саңырауқұлақтардың болуын анықтауға көмектесетін қайталанған зерттеулер жүргізу қажет. Алдын алу шарасы ретінде науқастың барлық заттарын зарарсыздандырыңыз.

Науқаспен байланыста болғандардың бәрін тексеру қажет. Үй жануарларына да назар аудару керек, себебі олар жиі инфекция көзі болып табылады. Олар сондай-ақ толық антигенді емдеуге тиіс.

113)Тегіс тері микроспориясы.

Микроспория –дене мен шаш терісінзақымдайтынгрибоктыаурушаңдық

Тегіс тері микроспориясы - бұл теріге әсер ететін саңырауқұлақ ауруы. Бұл ауру кең таралған «соққақ» деп аталады, бұл оның клиникалық көрінісінде шаштың қабынуымен көрінеді.

Тегіс тері микроскопиясының белгілері

Microsporum түріндегі саңырауқұлақтардың формасы микроскопияның қоздырғышы болып табылады. Табиғатта кең таралған, барлық жерде инфекция арқылы таралуы мүмкін. Инфекция контакт немесе түрлі саңырауқұлақтар арқылы жіберіледі. Көбінесе микроспорияның патогені терідегі микро жарақаттар арқылы денеге кіреді. Онда ол көбейе бастайды. Тегіс тері микроспориясының инкубациялық кезеңі - 4-6 апта. Шамамен осы уақытқа дейін теріде қызару пайда болады. Олар көпіршіктерден, түйіндерден және қыртыстан тұратын айқын сақиналарға ұқсас микроспориясы басқа да белгілерге ие

 қалыптықышу;

 пилинг;

 қабынуреакциясы.

Тегістерімикроспориясыныңдиагностикасы

Адамныңтерініңмикроскопиясынбарлықклиникалықсимптомдардыбағалауарқылығанаемес, зертханалықәдістердіқолдануарқылыдиагностикалауқажет. Еңтиімдіәдістердіңбірі - микроскопия жәнедерматоскопия.

Информациялықақпатогендісәйкестендіруарқылы микроскопия диагнозы болады. Мұндайзерттеукөпуақыттыталапетеді, бірақбұлсаңырауқұлақтардыңтүрінанықтауға, сондай-ақемдеугеарналғантиімдіемдеудітаңдауғакөмектеседі.

Тегістерімикроскопиясынемдеу

Тегістерімикроскопиясынемдеукезіндеантигендісыртқыагенттерқолданылады. Таңертеңгібарлықзақымданулардайодтың 2-5% тұнбасынқолдануқажет, ал кешкеолардыжәнемайлыбактерияғажақынмайлаукерек. 10-20% күкірт, 10% күкірт-шайнемесе 10% күкірт - 3% салицилдіжақпақолдануғаболады. Тегістерімикроспориясынжәнеқазіргізаманғасаймайлардыемдеуүшінқолданылады:

 Изоконазол;

 Clotrimazole ;

 Циклопирокс;

 Бифоназол.

Тегістерімикроспориясыныңалдын-алу

Емдеуаяқталғаннанкейіннауқасдерматологтыңбақылауындаболуыкерек. Денедегісаңырауқұлақтардыңболуынанықтауғакөмектесетінқайталанғанзерттеулержүргізуқажет. Алдыналушарасыретінденауқастыңбарлықзаттарынзарарсыздандырыңыз.

 Науқаспенбайланыстаболғандардыңбәрінтексеруқажет. Үйжануарларына да назараударукерек, себебіоларжиі инфекция көзіболыптабылады. Оларсондай-ақтолықантигендіемдеугетиіс. ҚОСЫМША






114)Дермато-венерология практикасындаантибиотикалықтерапияныңасқынуы



114.Дермато-венерология практикасында антибиотикалық терапияның асқынуы.

Антибиотиктердің жетіспеушілігі болып олардың токсикоаллергиялық асқынулары мен жағымсыз әсерлері – дерматиттер, токсикалық эпидермальды некролизге (Лайелл синдромы) апарып соқтыратын токсикодермиялар, есекжем, қышу, анафилактикалық реакция табылады. Бұл жағдайларда антибиотиктерді алып тастайды немесе антигистаминді препараттар мен витаминдерді (аскорбин қышқылы, кальций пантотенат немесе кальций пангамат) қоса тағайындайды.

115. Вирустық дерматоздар. Этиопатогенезі. Клиникасы. Диагностикасы және емі.

Вирустық этиологиялы дерматоздар тері ауруларының ішінде үлкен топты құрайды және жиі кездеседі. Оған қарапайым көпіршікті теміреткі, белдеулік (айналма) теміреткі, сүйелдер, ұшық, жұқпалы қатынасты ұлу (моллюск), өткір ұшты кондилома жатады. Ересектерде вирусты тері аурулары 3-4%, балаларда 9,5% құрайды. Баланың құрсақішілік кезеңде вируспен инфицирленуі болғанымен туылғаннан кейін және өмірінің алғашқы күндері анасының қаны арқылы антиденелер түсуінен пассивті иммунитет калыптасуына байланысты көрініс бермейді. 2 жасқа таяу иммунитеттің әлсіреуіне байланысты вирусты дерматоздар дамуы байқалады. Вирустың ену жолдары әртүрлі: тері, инфицирленген заттар, кілегей қабаттары (науқас адамдар мен вирус тасымалдаушылармен жыныстық қатынаста болу, сүйісу), ауатамшылы жолдар арқылы беріледі. Иммунитет төмен жағдайларда инкубациялық кезеңі бірнеше күннен 2-3 аптаға дейін созылады.

Жай герпес (herpes simplex), немесе көпіршікті теміреткі өте жиі кездеседі.

Этиологиясы және патогенезі. Герпес вирусына 4 морфологиялық ұқсас вирустарды жатқызады: ЖГВ, вирус varicella zoster – желшешек және белдеме теміреткі қоздырғыштары, Эпштейн-Барр және цитомегаловирус вирустары.

ЖГВ-ң екі серотипі бар. Серологиялық зерттеулер мәліметтері бойынша ЖПГ-1-мен қатынаста болғаннан кейін 18 айдан барлық адамда басталады. Вирус организмге енгеннен кейін ереже бойынша тыныс жолдары арқылы үштік нервтің ганглиясына еніп, белгілі бір уақыттарға дейін жасырын формада сақталып, кейде өмірінің соңына дейін еш клиникалық көрініс бермей өтуі мүмкін. ЖГВ-мен алғашқы қатынас әдетте, жыныстық жетілуден кейін жыныстық белсенділік пайда болғаннан басталады. Біріншілік көріністен кейін ЖГВ-1 сияқты белсенді формасына еніп, сакральді ганглияларда орналасады, белгісіз уакыттарға дейін латентті формада сақталуы мүмкін. Екі жағдайда да, кейде қарама-қарсы жағдайларда да (салқындау, ыстықтау, салқын тию, күйзелістік жағдайлар, ЖИТС тасымалдаушылары) екі вирус түрлеріде белсенділігіне еніп, инфекция рецидивінің себебі болуы мүмкін. ЖГВ-1 әдетте, керато-конъюнктивит, ауыз айналасы мен ерінде, ал ЖГВ-2 – гениталий айналасында бөртпелердің пайда болуымен білінеді. Сексуалдық қарым-қатынастың өзгерген түрлерінде керісінше ЖГВ-1 гениталийде, ал ЖГВ-2 ауыз айналасы мен ерінде орналасуы мүмкін. Ерекше маңызды орын алатыны ЖГВ вирусы, әсіресе ЖГВ-2-нің, онкогендік қасиеті бар. Ауру кез-келген жаста кездесуі мүмкін. Жай герпестің көптеген клиникалық формасы анықталады, орналасуы әр түрлі, зақымдану ауырлығына, рецидивіне байланысты.

Клиникалық көрінісі. Жиі герпес элементтер табиғи тесіктер айналасында орналасады: мұрын қанатында, ауыздың бұрышында, жыныс мүшелерінде және ерін ұшында (herpes labialis) (129-сурет). Бастапқыда бір жерде кездеседі, екі және оданда көп жерлерде сирек кездеседі; кішкентай шектелген гиперемия пайда болады, көпіршік диаметрі 1-3 мм әрбір ошақта 2-10 ға дейін және оданда көп көпіршіктер болады. Көпіршіктер топталып орналасады, мөлдір экссудатты болады, осы экссудат 2-3 күн бойы лайлы болып тұрады, кейде кішкентай көпіршіктердің бірігуі нәтижесінде 1 және 2 көпкамералы диаметрі 1-1,5 см, оюлап салған әшекей пішінді көпіршіктер пайда болады. Егер көпіршік үйкелуге немесе мацерацияға душар болмаса, одан әрі олардың құрамындағы сұйықтық құрғап, сары-сұр қабыққа айналып, 5-6 күнде, артында аздап гиперемияланған немесе пигменттелген дақ пайда болады. Көпіршік жарылған жерден теріс бөлігінде ашық қызыл түсті полициклоидты эрозия болады. Көпіршікті бөрітпелер күйеді, ауырады, кейде айналасындағы Тіннің қатты ісінуі байқалады. Жалпы жағдайы қалыпты, кейде науқастарда бұлшықеттің ауырсынуы, қалтырау, дене температурасы 38-39о С көтерілуі мүмкін, осы процесске 1-1-1,5 аптада аяқталады, бірақ екіншілік инфекция қосылғанда ұзақтығы ұзарады.

Диагностикасы клиникалық көрінісі мен орналасуы типті түрде болса анықтау қиындық тудырмайды. Жыныс мүшелерінде пайда болған қарапайым ұшық қатты шанкрға ұқсас болып тұрады, бірақта қатты шанкрдан айырмашылығы эрозия полициклды үрдісті болып келеді, бөртпелер бір-біріне қосылып тұратын ұсақ эрозиялардан тұрады, қатты шанкрға қарағанда инфильтратсыз қабынған негізде орналасады. Сифилистен айырмашылығы ұшық жедел басталады, көбіне қайталап білінеді. Ауыздың кілегей қабатына шығатын герпетикалық стоматит тәрізді ұшықты көпформалы экссудатты эритемалы ұшықтан айырмашылығы көбіне көктем және күз мезгілінде қайталануы, ауыз кілегей қабатында жедел гиперемияланған және ісінген ірі тез жарылатын күлдіреуіктер байқалады. Жарылған күлдіреуіктер астында жиексіз эрозиялар қалады. Сілекей өндірілуі жоғарылайды және тамақ ішуі, олар эпителизацияға қабілетсіз, Никольский симптомы оң мәнді, эрозия бетіндегі қабық өзгеріске ұшырайды. Қарапайым ұшықты анықтауда цитологиялық әдісті қолдануға болады. Қырындыны зерттеуді күлдіреуік пайда болғаннан 2–3 күннен кейін жүргізеді. Романовский-Гимзе бояуымен бояғанда 3–4 немесе оданда көп ядролы базофильдік цитоплазмалы алып клеткалар анықталады. Ядролары жақын, бір-біріне қабаттаса орналасады. Дұрыс болмаған жағдайда ядролардың контуры дұрыс көрінбейді. ЖГВ ДНҚ-сын анықтауда ПТР сезімталдау келеді. ПТР ЖГВ-1 және ЖГВ-2 үшін праймерлер жиынтығы бар, бірақ бұл қымбат әдіске қажетті құрылғылары болуы тиіс.

Емі: Сыртқы ем ретінде анилин бояуларының спиртті ерітінділері, ішінде вирусқа қарсы препараттар бар, соның ішінде фукорцин, жақпамайлар (оксалинді 3%, тербофенді 3–5%, зовиракс, ацикловир) қолданылады. Жақсы терапиялық нәтиже емді ертерек (алғашқы4-5 сағатта) қолдана бастағанда байқалады. Лейкоцитарлық интерферон ерітіндісін зақымдалған ошаққа күніне 6-7 рет қолданады. Қайталамалы ұшық емі қиынға соқтырады. Қайталауларды тоқтату үшін клеткалық иммунитетті жоғарылату керек. Герпетикалық поливалентті вакцинаны иыққа тері ішіне 0,1 мл-де арасына 2-3 күн салып, 10 күндік курс жүргізіледі. Шамалылау нәтижелі ем ретінде дистилляцияланған су немесе натрий хлоридінің изотониялық ерітіндісінде дезоксирибонуклеаза (ДНҚ-аза) 10-25 мг ұнтағын ерітіп енгізу қолданылады. Инъекцияны күнара жасайды, емдеу курсы 6-10 күн. Ұшықта ацикловирдың (зовиракс, виролекс) жоғары терапиялық әсері бар, оны қайталамалы ұшықта 200 мг-нан тәулігіне 5 рет ішеді, ұзақтығы 5 күн. Онымен бірмезгілде 5%- дық зовиракс майын зақымдалған аймаққа күніне 6 рет жағады.

116.Свежая гонорея у мужчин. Клиника, диагностика, лечение.

117. Еркектерде жаңа гонорея. Клиникасы, диагностикасы, емдеуі.

Еркектердің соз ауруы көбінесе несеп жолдарының зақымдануы түрінде дамиды (уретрит). Әдетте ауру 5—7 күнге созылған жасырын кезеңнен кейін басталады, кейде 1-ден 2—3 аптаға және одан да“көпке созылады. Аурудың ұзақтығы 2 айдан аспаса “жаңа соз”

Создық уретритте — несеп шығатын өзектен (уретрадан) кабыну жалқығы ағып тұрады, әр түрлі дәрежеде ауыру сезімі байқалады. Жедел қабыну процесінде уретраның сыртқы тесігінің ернеулері ісініп қызарып кетеді, кейде олар шыны сияқты жылтырап, домбығып, сәл айналып кетеді, Уретрадан ылғи көп мөлшерде жасыл- сарғыш немесе ақшыл-сарғыштау ірің ағып тұрады. Егер қабыну процесі уретранын тек алдыңгы бөлігін камтыса шыны ыдысқа құйылған зәрдің бірінші бөлшегі (2 ыдыстық сынақ) лайлы, екіншісі мөлдір таза болады. Мұңдайда кіші дәретке отырардың алдында кесіп алғандай ауырады. Ешкандай ем колданбағанның өзінде 2—3 аптадан кейін кабыну процесі өздігінен саябырлап іріңнің мөлшері азаяды, субъективтік сезімдер баяулайды, сөйтіп уретрит жеделдеу сатысына, сонан соң созылмалы түріне ауысады. Егер гонококктар уретраның алдыңғы белігінен артқы бөлігіне тараса, онда жедел жаппай (тотальдық) уретрит дамиды. Алдыңғы уретриттің белгілеріне қоса артқы уретриттің де клиникалық белгілері көрінеді (уретроцистит). Науқас адамның тез-тез дәретке отырғысы келеді, зәрі шықканнан кейін қатты ауырады, артқы уретрадан ірің қуыққа ағып кеткендіктен, 2-ыдыстық сынақта зәрдің екі бөлшегі де лайлы болады (тотальдық пиурия). Кейде зәр шығарудың соңында уретрадан бірнеше тамшы қан ағады (терминальдық гематурия), сондықтан екінші ыдыстағы зәрдің түсі шикі еттің жуындысына ұқсайды.

Кейбірде ең басынан-ақ создық қабыну процесі мардымсыз дамиды. Мұндай жаңа баяу создық (торпидтік) алдыңғы уретритте уретраның сыртқы тесігі ернеулерінің қызаруы, ісінуі тіпті аз, кейде мүлдем болмайды. Уретрадан ағатын кілегейлі-іріңді сұйықтық өте аз мөлшерде, кейде тіпті тек ертесіне дәретке отырардың алдында ғана көрінеді (түнгі үзілістен кейін). Бірінші ыдыстағы зәр мөлдір, аздаған ауыр, түбіне тұнып қалатын іріңді жіпшелері мен жапалақтары бар немесе сәл лайлы. Баяу жаңа созда субъективтік белгілер мардымсыз: кіші дәретке отырудың алдында аздап ауыруы немесе уретраның кышуы мүмкін. Кейде ешқандай субъективтік белгілер жоқ болғандықтан адам өзінің ауырып жүргендігінен хабарсыз болуы мүмкін. Алдыңғы уретрадан арткы уретраға аурудың таралуы да байқаусыз өтуі мүмкін. Атрқы уретриттің диагнозы 2-ыдыстық сынақта зәрдің екінші бөлшегінде көрінетін патологиялық қосындылардың негізінде (Іріңді жіпшелер, жапалақтар) қойылады, Көбінесе жедел және баяу түрлерінен гөрі жаңа жеделдеу создық уретрит кездеседі, оның субъективтік және объективтік белгілері бірінші және екінші түрлерінің аралығынан орын алады.

Диагностика анамнез мәліметтеріне, аурудың субъективті және объективті белгілеріне және лабораториялық зерттеулерде (Грам бойынша боялған препараттың микроскопиясы, культуральдық зерттеулер) N. gonorrhoeae табылуына негізіделіп қойылады. Полимеразды тізбектік реакциямен анықтау тек скринингті болады, сондықтан микроскопиямен немесе гонококкты культуральды анықтаумен дәлелденуі керек.

Емі: Созды емдеудің табысты аяқталуы микробтарға қарсы дәрілерді, иммунологиялық, жергілікті және физиотерапиялық емді дұрыс пайдаланумен тікелей байланысты.

Еркектердің асқынбаған жедел және жеделдеу созын антибиотиктерді қолданудан бастаған жөн. Антибиотиктерді қолдануға болмайтын жағдайда ғана жергілікті ем тәсілдері тағайындалады. Басқа уақытта жедел созда жергілікті ем колданылмайды.

Антибиотикпен емдеп біткеннен кейін 7—10 күн өткен соң создан сауыққандық кепілдіктерін анықтауға кіріседі.

Антибиотиктермен емдеу біткеннен кейін 10—12. күн өткен соң, арандату жолымен зерттегенде гонококктар табылмағанмен қабыну процесі сақталып қалса — оған создан кейінгі қабыну процесі деп қарау керек. Сырқат адамды тексеріп, этиологиялык және жергілікті (топикалық) диагнозына сәйкес ем жасауға кірісу керек.

Антибиотикпен ем сәтсіз аяқталған жағдайда клиникалық жақсару ұзаққа созылмайды, әдетте ауру көп ұзамай қайталанады. Антибиотикпен емдегеннен кейін бір айдың ішінде уретра мен жат ыр мойнынан ағатын іріңді сұйықтықтың мөлшері көбейіп, одан гонококк табылуы мүмкін.

Аурудың кешеуілдеп қайталануы сирек кездеседі, өте баяу дамиды және клиникалық белгілері мардымсыз.

Создың асқынбай жедел дамитын қайталануынца басқа антибиотик — тетрациклин тобынан, макролидтерден, аминогликозидтерден ж. б. немесе олардың екеуін бірден қолдану керек.

118.Тегіс тері трихофитиясы.

Трихофития (trichophytiae). Микроспориядын сирек кездеседі, негізінен ауылдық жерде байқалады. Трихофития тобына беткей трихофития (бастың шашты бөлігі, тырнақ пен жұмсақ тері), шаш, тырнақ пен жұмсақ теріні зақымдайтын созылмалы трихофития және инфильтративті-іріңді трихофития кіреді.

Этиологиясы:қоздырғышы – антропофильді саңырауқұлақтар, олар жұмсақ теріні зақымдайды.

Тегіс теріде эритроматозды-сквамозды дұрыс дөңгелек пішінді, мөлшері тиын (монета) тәрізді шетке қарай өсуге ошақтар пайда болады. Бұл зақымдалудың клиникалық көрінісінде терінің деңгейінен шығып тұратын, жиірек ұсақ көпіршіктермен немесе қабыршақтармен жабылып тұратын, шетке қарай өсу білігі айтарлықтай тән болып келеді.

Емі. Трихофитиямен ауыратын науқастардың емін ауруханаларда немесе амбулаторлық жағдайларда жүргізуге болады. Қарсы көрсеткіштер болмаса, гризеофульвин ересектерге 12,5 мг/(кг*тәул) есебінен (ішуге), 1 г артық емес және 18 мг/(кг*тәул) балаларға тағайындайды. Антибиотикті күніне 3 рет шай қасық өсімдік майымен, саңырауқұлаққа анализ теріс болғанға дейін қабылдайды, кейін сол дозамен 2 апта бойына күнара, және 2 апта бойна аптасына 2 реттен қабылдайды. Гризеофульвинді тербинафинге (тамақтан кейін 250 мг/кг ересектерге (ішуге) 5-6 апта бойына) немесе итраконазол (100 мг/тәул 4-6 апта) ауыстыруға болады. Тегіс тері немесе бастың шашты бөлігіне (аптасына 1 рет қырады), жағуға крем немесе жақпамай (кетоконазол, бифоназол, клотримазол, оксиконазол немесе күкірт-салицил жақпамайның 2% йодтың спирттік тұндырмасында – ертеңгісін йодпен, кешке – жақпамаймен) қолданылады. Ем әдетте 4-6 апта созылады. Бастың шашты бөлігінің беткей трихофитиясының созылмалы формасында 10 күндік үзіліспен 2-3 рет эпидермистің мүйізді қабатын ажыратып алады. Трихофитияның инфильтративті-іріңді формасының емінде қабынуға қарсы дәрілерден (калий перманганатының ерітіндісі 1:6000, риванол 1:1000, фурацилин 1:5000, тәулігіне 2-3 рет 1-2 күн бойына) бастайды. Содан кейін 10% күкіртті-қарамай жақпамайы инфильтрация жойылғанға дейін қолданады, сонысын антимикотикалық жақпамайлар мен кремдермен емдеуді жалғастырады.

119.Ангионевротикалық Квинке ісігі.

Ангионевротикалық ісіну немесе Квинке ісінуі – есекжемге ұқсас болып келеді, бірақ Квинке ісігі зақымдалу тереңдегіне байланысты ажыратылады. Ангионевротикалық ісігі кейбір кезде бөртпе шығуынсыз да болуы мүмкін.

Пайда болу себептері: Квинке ісігі – аллергиялық реакцияның есебінен пайда болуы мүмкін. Аллергиялық реакция кезінде гистамин және тағы сол сияқты химиялық заттар қанағымға босап шығады. Организм гистаминді иммунды жүйе ағзаға жат затты анықтағанда, яғни аллергенді сол сәтте бөледі. Көп жағдайда ангионевротикалық шоктың пайда болу себебі анықталмайды.

• 
  Келесі себептер ангионевротикалық ісіктің пайда болуына әкелуі мүмкін: Жануарлардың түктеріндегі қайызғақ.
  
• 
  Судың, күн сәулесінің, суықтың, ыстықтың әсері.
  
• 
  Азық-түліктер (жеміс-жидектер, балық, жаңғақтар, жұмыртқа, сүт)
  
• 
  Құрт-құмырсқаның, шыбын-шіркейлердің шағуынан.
  
• 
  Медициналық препараттар; антибиотиктер, стероидты емес қабынуға қарсы препараттар, қан қысымын тұрақтандырушы дәрілер.
  
• 
  Шаң-тозаңдар.
  

Есекжем мен квинке ісігі – жүйелі қызыл жегі, лейкемия, лимфома сияқты аутоиммунды аурулардан кейін немесе сол кезде пайда болуына да мүмкін. Ангионевротикалық ісік кейбір түрлері тұқым қуалаушылық жолмен беріледі, сонымен қатар себептеріне, асқынуларына, еміне байланысты айырмашылық болады.

Симптомдары

Аурудың негізгі симптомы – кенеттен пайда болатын терінің беткей қабатының ісінуі. Сонымен қатар терінің беткі қабатында ісіктер мен тыртықтар пайда болуы да мүмкін.

Бірінші кезекте көз айналасының және еріннің ісінуі болады. Сонымен қатар ісіну – қолда, аяқта, тамақта пайда болуы да мүмкін.

Тері бетіндегі тыртықтар мен бөртпелер ауырсынуды және қышынуды тудыруы мүмкін. Бұл симптомдар есекжемге тән. Бөртпелер тітіркенгенде ақ түске енеді. Ауырсыну ангионевротикалық ісіктің теріні зақымдаған тереңдігіне байланысты болады.

Басқа да симптомдар жатады:

• 
  Іштегі спазм – құрысу, тырысу.
  
• 
  Тыныс алудың қиындауы.
  
• 
  Ауыз бен көздің ісінуі.
  
• 
  Көздің кілегей қабатының ісінуі.
  

Диагностикасы Дәрігер пациентті қарап тексеру кезінде теріде пайда болған өзгерістерге байланысты, тітіркендіргіш немесе химиялық заттардың әсерінен болғанын немесе болмағанын сұрауы керек. Сонымен қатар қарап тексеру де ісіну тамақта болатын болса, пациенттің тыныс алуы кезінде қалыптыдан тыс дыбыстар шығуы мүммкін. Дәрігер сонымен қатар аллергиялық реакцияны байқау үшін қан анализін алуы мүмкін.

Емі Жеңіл симптомдары кезінде ауруды емдеу қажет етпейді. Ауыр және орташа симптомдары кезінде ауруды емдеу керек.

Квинке ісігімен ауыратын науқастар келесі ережелерді сақтау керек:

Ауруды шақыратын кез-келген факторлардан немесе аллергендерден алшақ болғаны жөн.

Дәрігеріңіз тағайындамаған дәрілерден, қабылдауға болмайтын азық-түліктерден шектелу керек.

Ісік пайда болған жерге суық дәке орамалын басу керек, ауырсынуды төмендету мақсатында.

Ангионевротикалық ісікте қолданылатын дәрілер:

Антигистаминдік препараттар.

Қабынуға қарсы дәрілер

Эпинефринді егу

Тыныс алу жолдарын ашатын ингаляциялық дәрілер.

Ранитидин.

Егер де Квинке ісігі кезінде науқаста тыныс алудың қиындауы болса, тез арада жедел жәрдем шақыру керек, себебі анигиневротикалық ісік тыныс алу жолдарын толық бітеп өмірге қауіп қатер әкелуі мүмкін.

Әдетте тыныс алу жолдарының бітемейтін және симптомдары жеңіл өтетін ангионевроткалық ісіну біірнеше күн ішінде қайтады.


120.Жыныс мүшелерінің жыныстық және эрозиялық зақымдану кезіндегі венерологтың тактикасы.