1дегей Аденовирусты инфекцияны патогенезі, салыстырмалы диагностикасын млімет жинатаыз, таптастырыыз
 Скачать 0.53 Mb.
|
|
12. Жел шешектің емдеу жоспарын құрыңыз. Амбулаторлы жағдайда ем қабылдау жоспарындағы шектеуліктер мен артықшылықтар туралы тұжырымдамаңыз. Жедел кезеңде науқастар төсек тәртібін сақтауы керек, төсек жаймалары мен іш киімнің тазалығын және қолды таза ұстап, тырнақты алып тұру керек. Этиотропты емдеу ауыр асқынулар кезінде көрсетілген. Соңғы жылдары ацикловир, видарабин сияқты вирусқа қарсы препараттардың нәтижелілігі туралы мәліметтер бар. Антибиотиктер екінші бактериальды микрофлора қосылғанда тағайындалады. Ауруының емі науқастағы бөрпелердің таралуына, жоғарғы температураға және әлсіздікке қарсы бағытталалды .Желшешек ауруын алдын алу мақсатында қарсы арнай екпе (вакцина ) қолданылады ол балаларға және әлі желшешек ауруымен ауырмаған жастарға , үлкен кісілерге қолданылады. 13.Қызылшаның емдеу жоспарын құрыңыз. Амбулаторлы жағдайда ем қабылдау жоспарындағы шектеуліктер мен артықшылықтар туралы тұжырымдамаңыз Этиотропты емі жетілмеген. Клиникалық белгілері білінгенде қызылшаға қарсы иммуноглобулин ешқандай әсер бермейді. Науқас үйде емделуі тиіс. Ал ауруханаға асқынған жағдайда және эпидемиологиялық көрсеткіш бойынша жатқызылады. Дәрі-дәрмексіз емдеу. Режим: · төсектік (қызуы көтерілген кезеңнің өне бойына); Емдәм: № 13 емдәм. Мол, жылы сусын. Сүтті-өсімдікті емдәм Ангиопротективті мақсатпен: · аскорбин қышқылы 200мг, 1 таблеткадан күніне 3 рет, курс 10 күн, · кальций глюконаты 500 мг, 1 таблеткадан күніне 3 рет, курс 10 күн, немесе этамзилат 250 мг, 1 таблеткадан 2-3 рет, 10 күн. Десенсибилизациялау мақсатымен: · лоратадин 10 мг, күніне 1 таблеткадан 3-5 күн, немесе хлоропирамин 25 мг, 1 таблеткадан күніне 2-3 рет, 3-5 күн, немесе хлоропирамин ампулаларда 20мг, 1,0-ден б/і күніне 1-2 рет, 1-2 күн. Жөтел кезінде: · амброксол 30 мг, 1 таблеткадан тәулігіне 3 рет, клиникалық симптомдар басылғанға дейін. 14.Парагриптің патогенезі, салыстырмалы диагностикасын мәлімет жинақтаңыз, таптастырыңыз Парагрипп - ауа тамшы жолымен жұғатын, интоксикациямен өтетін жоғарғы тыныс алу жолдарын, көбінесе көмейді зақымдап ларингит синдромымен өтетін жедел вирусты инфекция. Патогенезі: Вирус көмейдің шырышты қабаттарына тропты. Вирус ауамен көмейдегі эпителиальды клеткаларына көбейеді де, оларды қабындырып деструкциядан кейін вирус қанға өтіп, қысқа мерзімді вирусемия және токсинемия шақырып, соның әсерінен қызба мен интоксикацияны шақырады.Жұтылған ауа арқылы жоғары тыныс алу жолдарына кіре отырып, вирус цилиндрлі эпителийлерді зақымдап, олардың деструкциясын шақырады. Оның көрінісі шырышты қабаттың ісінуі, болбыр дәнекер тіндену және кеңірдек стенозы туындауы мүмкін. Вируссемия әлсіз байқалады, сондықтан интоксикация белгілері байқалмайды. Иммунитет тұрақсыз. Дифференциалдық диагностикасы келесі аталған аурулармен жүргізіледі: Грипп, Аденовирусты инфекция, риновирусты инфекция,респираторлы вирусты инфекция,пневмония. 15.Парагриптің анықтамасы, этиологиясы, эпидемиологиясын көрсетіңіз Парагрипп - ауа тамшы жолымен жұғатын, интоксикациямен өтетін жоғарғы тыныс алу жолдарын, көбінесе көмейді зақымдап ларингит синдромымен өтетін жедел вирусты инфекция. Этиологиясы Қоздырғышы-парамиксовирустар тұқымдасқа кіретін, құрамында РНК-сы бар вирус. 4 серовары белгілі. Клеткаға цитолитикалық әсер етеді. Сыртқы ортада төзімді. Паратұмау қоздырғышы парамиксовирустар тұқымдасына жатады. Бірқатарлы РНҚ дан тұрады, тұмау вирусы тәрізді гемагглютинит (Н) және нейтраминидаза (N) бар. Адамда 4 типті вирус ауру туғызады (1, 2, 3, 4). Қоршаған ортада вирус тұрақсыз. Бөлме темературасында 4 сағат ішінде өледі. Дезинфекциялаушы заттарға сезімтал. Паратұмау эпидемиологиясы. Ауру көзі -науқас адамдар. Ауру тарату қабілеті 1 жұма бойы сақталады. Аурудың жұғуы ауа-тамшылы жолымен жүреді. Эпидемиологиясы Таралымы өте кең. Бірен саран оқиғалар және шамалы эпидемиялық өршулер түрінде кездеседі. Жалпы ЖРВИ табына үлес салмағы 16-30%. Аурудың көзі-ауру адам (вирусты 7-10 күн бойы шығарады). Тарау жолы-ауа тамшылы. Мерзімі күз-қыс айлары. Ауыратындар көбінесе балалар, әсіресе 1 жасқа дейін. Инфекцияны қабылдау мүмкіншілігі жоғары. Иммунитет-қысқа мерзімді. 16.Сальмонеллездің патогенезі, салыстырмалы диагностикасын мәлімет жинақтаңыз, таптастырыңыз Патогенезі. Сальмонеллездің патогенезінің бірқатары әлі анықталмаған. Аурудың манифесті түрлері даму үшін, асқазан - ішек жолына сальмонелла токсины ғана емес, сонымен қатар, тірі қоздырғыштары енуі керек. Асқазанда жойылмаған сальмонеллалардың негізгі тобы ішекке өтіп, он екіелі және ащы ішек тіндеріне тез енеді. Ішекте қалған сальмонеллалардың біршама бөлігі, ферменттер және басқа қорғаныс субстанциялардың әсерінен өледі немесе нәжіспен сыртқа шығарылады. Тіндерде негізінен lamina propria-да сақталған сальмонеллалар көбееді. Инфекцияның жайылмалы кезінде, қоздырғыштың жиналуы мен көбеюі, сонымен қатар, мезентериальды түйіндерде, көкбауырда және бауырда жүреді. Макрофагтар цитоплазмасында сальмонеллалар орналасуы және көбею қасиетіне байланысты, бұл үрдіс біршама деңгейде жеңілдейді. Сальмонеллалардың организмде жиналуымен бірге, олардың интенсивті түрде жоюлуы мен ыдырауы, токсиндерінің шығуы жүреді, соған сәйкес бұл жасырын кезеңінің аяқталуын және интоксикация синдромының басталуын білдіреді. Сальмонеллалар эпителиальды тосқауылдан өтіп, макрофагтар және лейкоциттермен жұтылғаннан кейін пайда болады. Нәтижесінде сальмонеллалардың жоюлуы ғана емес, сонымен қатар сальмонеллалардың эндотоксиндерінің мен метаболизм өнімінің әсерінен фагоциттердің және басқа да жасушаларының бір бөлігі өледі, сонымен қатар токсиндерінің гистаминнің және басқа биологиялық белсенді заттардың (серотонин, катехоламин, кинин және т.б. қосымша бөлігі) босатылады. Биологиялық белсенді заттар аденилатциклаза жүйесі мен простагландиндер арқылы, асқазан - ішек жолы жағынан жақсы белгілі арнайы емес функциональды - морфолоғиялық бүзылыстар кешеніне алып келеді. Эндотоксиндерге организмнің жалпы реакциясы көптеген мүшелер мен жүйелерде функциональды- бейімделу үрдістерінің бұзылуымен сипатталады. Улы заттардың әсерінен жүйке - эндокриндік жүйе жағынан реттеу қызметінің бұзылуы жүреді, зат алмасу үрдісөзгереді, бұл асқорыту және жүрек - қантамыр жүйесі қызметінде көрініс табады және патологиялық үрдіске макроорганизм жағынан жауап реакция кешенінің қосылуына алып келеді (дене қызуының көтерілуі, құсу, іш өту және т.б.). Мембраналардың өткізгіштігінің өзгеруі нәтижесінде ішек саңлауына су мен тұздардың көп мөлшері түседі, ол су- электролиттік тепе-тендіктің бұзылуына алып келеді. Сұйықтықтың көп мөлшерде жоғалуы айналымдағы қан көлемінің азаюына, артериальды қысымның төмендеуіне және гипоксияның дамуына алып келеді. Өз алдында гипоксия тіндердің метаболизмнің бұзылуына және ацидоздың дамуына жағдай жасайды. Әрі қарай интоксикацияның күшеюі негізінен алмасу үрдісін бұзылуы нәтижесінде жүреді, ол қанда тотықпаған өнімдерінің мөлшерінің және гистамин тәрізді заттардың деңгейінің жоғарлауына жағдай жасайды, нәтижесінде капиллярлары кеңееді, олардың адреналинге реакциясын тосқауылдайды. Аталып өткен өзгерістер нәтижесінде организмде «қайта айналып соғу шеңбері» түзіледі, негізгі ролі қантамыр бүзылыстарына тиісті, қосымша ОЖЖ, бауыр, бүйрек үсті безі, бүйрек және басқа мүшелер жағынан функциональды және биохимиялық өзгерістер болады. Жайылмалы түрінде сальмонеллалардың жиналуы мен көбеюі ішкі мүшелер мен лимфа түйіндерінде жүреді. Бұл жағдайда ауру сүзек тәрізді вариантта өтеді немесе (организмнің төмен резистенттілігі кезінде) септикопиемия дамиды. Сальмонеллездің салыстырмалы диагностикасы жұқпалы аурулардың үлкен тобымен (этиологиясы басқа токсикоинфекциялар, жедел дизентерия, вирусты гастроэнтерит, іш сүзегі, грипп және т.б.), терапевтік (миокард инфаркты, (холецистит, панкреатит) және хирургиялық аурулармен ( жедел аппендицит, жедел холецистит), сонымен қатар, ауыр металлдардың тұздарымен уланумен жүргізіледі. Сальмонеллез диагнозы ауруға тән клиникалық белгілерінің және лабораториялық зерттеу мәліметтерінің негізінде қойылады. Тиянақты және дұрыс жиналған эпидемиологиялық анамнезді назарға алу керек. Эпидемиологиялық деректерінен сапасыз азық - түлікті қолдануға байланысты, ауруының топтық сипатта болуы маңызды. 17.Сальмонеллездің анықтамасы, этиологиясы, эпидемиологиясын көрсетіңіз Сальмонеллез – сальмонелла бактерияларымен қоздырылатын, фекальды-оральды механизммен берілетін, жиі гастроинтестинальды, сирек жайылмалы түрлерінде өтетін жедел антропозоонозды ауру. Этиологиясы. Қоздырғышы Грам (теріс) таяқшалар, аэробты, спора түзбейтін, қарапайым қоректік ортада өсетін Salmonella тобына, Enterobacteriacae тұқымдастығына жататын бактериялар. Қоректік ортада, агарда сальмонеллалар түссіз түрден ақ - сұр түсті колониялар түзеді. Олардың ферментативті қасиеті бар. Грам- (теріс) сальмонеллалар экзотоксиндер өнімдейді. Олардың ішінде – ішек қуысына сұйықтық пен тұздардың бөлінуін (секрециясын) күшейтетін энтеротоксиндер және ішектің шырышты қабатының клеткаларындағы белок- синтездік процестерді бұзатын және цитомембранаға әсер ететін цитотоксин. Бактериялар бұзылған (өлген) кезінде бөлінетін эндотоксин жалпы улану синдромының себепшісі болып табылады. Сальмонеллалар О және Н-антигендерге ие. О-антиген-соматикалық термотұрақты (термостабильді) антиген. Оның компоненттерінің бірі-Vi-Аг Н-антиген-талшықты, термолабильді Аг. Сальмонелла тобына жататын микробтарды жіктеу, олардың антигендік құрылымына негізделген. Уайт — Кауфман кестесінде жақсы көрсетілген (1934 ж.). Барлық сальмонеллалар мынадай серологиялық топтардан тұрады: А, В, С (1, 21), Д, Е (12, 34) т.б. Қазіргі кезде сальмонеллалардың 2200 — дай серотиптері бар. Олардың ішінде 700 артық адамдарда кездеседі. Жиі кездесетін сальмонеллалар: S. typhimurium, S. heidelberg, S. enteritidis, S. newport, S. anatum, S. derby, S. london, S. panama. Сальмонеллалар әртүрлі физикалық және химиялық факторлар әсеріне төзімді. Сүт және дайын ет тағамдарда, азық - түліктің органолептикалық құрамын және сыртқы түрін өзгертпей 4 айға дейін сақталады жене көбееді. Сальмонеллар тұздауға, булауға, қышқылдардың әсеріне және жоғары, әсіресс төменгі температураға төзімді. Эпидемиологиясы. Сальмонеллез жеке спорадикалық жағдай ретінде, сонымен қатар эндемиялық өршітпе түрінде кездеседі. Сальмонеллездің эпидемиологиялық ерекшеліктерінің бірі - әлемнің көптеген, әсіресе экономикалық дамыған елдерінде сырқаттанушылықтың өсуіне айқын бейімділігі. Сальмонеллездің негізгі инфекция көзі ауылшаруашылық жануарлары мен құстары, сальмонеллезбен ауыратын науқастар, немесе бактериотасымалдаушылар, берілу механизмі- фекальды-оральды, жұғу жолдары - алиментарлы, су арқылы, тұрмыстық-контактілі. Сальмонеллездің негізгі жұғу жолы — алиментарлы, ал инфекцияның берілу факторлары болып әртүрлі тағамдық азық - түліктер (мал, балық, шаян, устрица моллюск, жұмыртқа, сүт және сүт өнімдері және т.б.). Су инфекцияның тікелей немесе жанама берілу факторы ретінде саналады. 18.Сальмонеллездің емдеу жоспарын құрыңыз. Амбулаторлы жағдайда ем қабылдау жоспарындағы шектеуліктер мен артықшылықтар туралы тұжырымдамаңыз Сальмонеллез кезінде госпитализация қатаң міндетті емес. Аурудың жеңіл ағымымен ауыратын науқастар және реконвалесценттер үй жағдайында емделе алады. Стационарлық емдеу аурудың орташа ауырлықтағы және ауыр ағымыидағы науқастар, ерте жастағы балалар, кәрі адамдарға, ауыр, қосалқы аурулары бар науқастарға көрсетілген. Эпидемиологиялық көрсеткіш бойынша госпитализацияға тағамдық өндіріс, балалар мекемесінің қызметкерлері, жатақханада тұратындар, әскери қызметкерлер және с.с. міндетті түрде жатқызылады. Сальмонеллез кезінде диета сақтау және этиотропты емді қолданудан бас тарту жалпы болып табылады. №4 диета тағайындалады. Лактазаның жиі жетіспеушілігіне байланысты және майлардың сіңірілуі мен қорытылуының бұзылысынан жедел кезеңде рационнан қаймағы алынбаған сүт және баяу еритін майларды алып тастау, көмірсуларды қолдануды шектеу керек. Суда пісірілген күріш пен сұлыдан ботқа, қайнатылған балық, буда пісірілген фарштан жасалынған тағамдар, жемістік кисельдер, сүзбе, ірімшік тағайындалады. Диетаны біртіндеп кеңейтеді және толық клиникалық жазылу кезінде, әдетте аурудың 28 – 30 күні сау адамның рационына өтеді. Науқастарды емдеуді инфицирленген тағамды, қоздырғыштарды және оның токсиндерін шығару мақсатымен асқазанды жуу-шаюдан бастайды. Асқазанды жуу-шаю аурудың алғашқы сағаттарында пайдалы, бірақ лоқсу мен құсу болған жағдайда процедураны кеш мерзімде жасауға болады. 2 % натрий бикарбонат немесе 0,1 % калий перманганат ертіндісін қолданады. Бұл ерітінділер болмаған жағдайда су қолданылады. Жуу-шаюға қолданылатын ерітінді көлемі 2-3 л құрайды, температурасы 18-20◦С. Әдетте - асқазанды таза шайынды су шыққанға дейін жуады. Сусыздану белгісі жоқ сальмонеллезді инфекцияның жеңіл түрінде асқазанды жуумен барлық медициналық көмек көлемі аяқталады. Орташа және жеңіл ауырлықтағы ауру жағдайында, І-ІІ дәрежедегі сусызданумен күресу үшін оральды жолмен регидратациялық ерітінділер енгізіледі. БҰҰ ұсынған оральды регидратациялық тұздар (ОРС) ерітіндісі кеңінен қолданылады: глюкосалан немесе оралит ретінде белгілі және оның модификациялары — цитраглюкосолан, регидрон. Сальмонеллездің жайылмалы түрінде патогенетикалық терапиямен (дезинтоксикация, десенсибилизация, гемодинамиканы қалыпта ұстау) қатар, антибактериальды препараттарды (гентамицин, левомицетин, ампицилин), фторхинолондарды (пефлоксацин, ципрофлоксацин, офлоксацин) және т.б. тағайындау керек. Пенициллин 50 000 бірлік/кг тәуліктік дозада, емдеу курсы 5-7 күн. Интоксикацияға қарсы шаралар, антигистаминді препараттар, жергілікті ем белгіленеді. 19.Скарлатинаның емдеу жоспарын құрыңыз. Амбулаторлы жағдайда ем қабылдау жоспарындағы шектеуліктер мен артықшылықтар туралы тұжырымдамаңыз. Емдеу шаралары үйде және ауруханада жүргізілуі мүмкін. Ауруханаға жатқызу ауыр ағымында немесе эпидемиологиялық көрсеткіш бойынша көрсетілген. Емдеуі антибиотиктермен жүргізіледі, соның ішінде пенициллин 50 000 бірлік/кг тәуліктік дозада, емдеу курсы 5-7 күн. Сондай-ақ эритромицин, олеандомицин жақсы әсер береді. Интоксикацияға қарсы шаралар, антигистаминді препараттар, жергілікті ем белгіленеді. Асқынуларды алдын алу және олармен күресу керек. Болжамы. Ауру көп жағдайда жазылумен аяқталады, ауыр және септикалык түрлерінде — қауіпті болуы мүмкін. Алдын алу шаралары. Ерекше профилактикасы жете зерттелмеген. Ең бастысы науқасты оңашалау, оған ұқыпты және ақырғы дезинфекция жүргізу қажет. 20. Тұмаудың патогенезі, салыстырмалы диагностикасын анықтаңыз. Грипп вирусы тыныс жолдарының эпителиіне тропты.Патогенезінде 5 негізгі кезеңді ажыратады: 1. Вирустың тыныс жолдар клеткаларындағы репродукциясы. 2. Вирусемия, токсикалық және токсикалық-аллергиялық реакциялар. Әртүрлі мүшелер мен жүйелерге токсикалық әсері (әсіресе, жүрек-қан тамырлар мен жүйкеге) вирустың өзіне және клетканың ыдырау өнімдеріне байланысты. 3. Тыныс жолдарының зақымдалуы (үрдістің белгілі бір бөлімінде шоғырлануы) 4. Тыныс алу жолдарының, басқа мүшелер мен жүйелердің бактериалды асқынулары. 5. Патологиялық үрдістің кері дамуы. Вирусемия мен токсикалық әсер нәтижесінде қызба және жалпы улану белгілері дамиды. Қан тамырлар қабырғасының тонусының, өткізгіштігінің бұзылуы циркуляторлық бұзылыстарға әкеп соғады. Респираторлы жолдар эпителиінің тосқауылдық қызметінің бұзылуы, лейкоциттердің фагоцитарлы белсенділігінің төмендеуі бактериалды асқынуларға, созылмалы аурулардың өршуіне әкеледі. Кейде ол асқынып кетіп тыныс жолын, нерв жүйесін, қан тамырды, жүректі ауруға шалдықтырады. Тұмауды қоздыратын вирустар (микробтар) тыныс жолының кілегей қабығында өсіп-өнеді. Тұмау тиген адам аурудың микробын жөтелгенде, түшкіргенде және қақырығы арқылы ауаға таратады. Сондай-ақ тұмау вирусы науқастың ыдысы, сүлгісі, қол орамалы, кітабы және т.б. арқылы жұғады. Тұмау вирусы өте тез тарайды. Бір мезгілде бір болыс, өлке, тіпті бүкіл жер жүзі адамдарының жаппай ауруы мүмкін. Бір ауырған адам бір-екі жылға дейін қайтып тұмаумен ауырмайды. Тұмау салқын кезде жиі, ыссыда сирек кездеседі. Кейде адамға суық тиіп, тыныс жолының жоғарғы бөліктері қабынып, оның тұмауға ұқсауы да мүмкін. Бірақ бұл тұмау емес. Ол салқын тигенде мұрын, көмей, жұтқыншақтарды жайлайтын басқа микробтардың әрекеті. Тұмау вирусы күн сәулесіне және зарарсыздандырғыштар (хлор, қышқылдар, спирт және т.б.) әсерінен тез қырылады.Тұмау басталғанда адамның денесі дел-сал болып, көңіл-күйі нашарлайды және тағамға тәбеті шаппайды. Бір-екі күннен кейін дене қызуы көтеріледі, басы ауырады, бұлшық еттері сыздап, буын-буыны сырқырайды, мұрны бітеді, дауысы қарлығып, жөтеледі, тамағы қызарып, жұтынғанда ауырады, көзі қызарып жасаурайды. Адам дереу дәрігерге көрініп, емделсе, үш-бес күннен кейін дене қызу төмендеп, сауыға бастайды. Тұмаудың салыстырмалы диагностикасын - парагрип,аденовирусты инфекция , риновирусты инфекция ,респираторлы-синтициальді инфекция , инфекциялық мононуклеоз , лептоспироз , РС-инфекция, микоплазма. 2-деңгей 1. Аденовирусты инфекцияның жіктемесі, клиникалық белгілері, зертханалық-аспаптық зерттеу әдістерін көрсетіңіз. Клиникалық көріністері.Инкубациялық кезең 1-13 күн (көбінесе 5-8 күн). Клиникалық көрінісі полиморфты. Бұл аурудың келесі клиникалық түрлерін ажыратады: 1) жедел респираторлы ауру (ринофарингит, ринофаринготонзиллит, ринофарингобронхит); 2) фарингоконъюктивалды қызба; 3) кератоконъюктивит және конъюнктивит; 4) аденовирустық атипиялық пневмония. Ауырлығы бойынша: Жеңіл форма Орташа форма Ауыр форма . Ауру жедел басталады: қалтырау немесе тоңғыштық, бастың ауыруы, дененің «сынуы» пайда болады. Аурудың 2-3-ші күні дене қызуы 38-39°С-қа дейін көтеріледі. Интоксикация белгілері орташа деңгейде дамыған. Кейбір науқастарда эпигастрий аумағындағы ауыру сезімі және диарея байқалады. Аурудың бірінші күнінде мұрынның бітелуі, шырышты бөлінулер, жөтел, дауыстың қарлығуы мазалайды. Қарап тексергенде: науқастың беті қызарған, склералар мен конъюнктивалар тамырлары инъекцияланған. Аурудың 1-3-ші күні конъюнктивит белгілері пайда болады. Мұрынның шырышты қабаты ісінген және қызарған. Аңқа гиперемияланған, шырышты қабат түйіршіктелген. Сонымен қатар, тонзиллит белгілері пайда болады. Жүрек тондары бәсеңдеген. Өкпеден қатайған тыныс және құрғақ сырылдар естіледі. Асқорыту жолдарының зақымдалуы ішек дисфункциясымен, іштің ауыруымен, бауыр мен көк бауырдың үлкеюімен көрінеді. Гемограммада айтарлықтай өзгерістер байқалмайды, кейде біріңғай лейкопения, эозинопения болады, ЭТЖ қалыпты немесе аздап жоғарылаға. Аденовирусты инфеция «визиттік картасы» - конъюктивит. Ол катаральды, фолликулярлы, қабықшалы болады. АВИ-дің жиі симптомы- лимфа түйіндердің, әсіресе жақ асты, мойын, кейде қолтық асты т.б. ұлғаюы. АВИ-дің келесі клиникалық формаларың бөледі: 1.Тыныс жолдарының катары 2.Фарингоконъюктивальды қызба 3.Тонзилофарингит 4.Мезентериальды лимфаденит 5.Диарея 6.Кератоконъюктивит Диагностикасы: көрнекті клиникалық белгілер (коньюктивит, ринофаринготонзиллит, лимфоаденопатия, гепатоспленомегалия) Лабораторлы тексерулер: Клиникалық қан анализі ,Зәр анализі, Қанның биохимиялық анализі, Қақырықты зерттеу Микробиологиялық диагностика: иммунофлюоресцентті әдіс (зақымдалған клеткалар ішінде антигенді анықтау) серологиялық әдіс (жұпты сары су әдісін қолданып) иммуноферментті әдіс (ИФӘ) вирусты нәжістен анықтау Аспаптық зерттеу әдістері:Кеуде клеткасының рентгенограммасы |